ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1289
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਜੀਉ ਤਿਨ ਕਿਆ ਖੁਸੀਆ ਕਿਆ ਪੀੜ ॥
paunai paanee aganee jeeo tin kiaa khuseea kiaa peerr |જીવંત પ્રાણીઓ હવા, પાણી અને અગ્નિથી બનેલા છે. તેઓ આનંદ અને પીડાને પાત્ર છે.
ਧਰਤੀ ਪਾਤਾਲੀ ਆਕਾਸੀ ਇਕਿ ਦਰਿ ਰਹਨਿ ਵਜੀਰ ॥
dharatee paataalee aakaasee ik dar rahan vajeer |આ જગતમાં, અંડરવર્લ્ડના નીચેના પ્રદેશોમાં, અને આકાશના આકાશમાં, કેટલાક ભગવાનના દરબારમાં મંત્રી રહે છે.
ਇਕਨਾ ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਇਕਿ ਮਰਿ ਹੋਹਿ ਜਹੀਰ ॥
eikanaa vaddee aarajaa ik mar hohi jaheer |કેટલાક લાંબા આયુષ્ય જીવે છે, જ્યારે અન્ય પીડાય છે અને મૃત્યુ પામે છે.
ਇਕਿ ਦੇ ਖਾਹਿ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕਿ ਸਦਾ ਫਿਰਹਿ ਫਕੀਰ ॥
eik de khaeh nikhuttai naahee ik sadaa fireh fakeer |કેટલાક આપે છે અને ખાય છે, અને તેમ છતાં તેમની સંપત્તિ ખતમ થતી નથી, જ્યારે અન્ય કાયમ ગરીબ રહે છે.
ਹੁਕਮੀ ਸਾਜੇ ਹੁਕਮੀ ਢਾਹੇ ਏਕ ਚਸੇ ਮਹਿ ਲਖ ॥
hukamee saaje hukamee dtaahe ek chase meh lakh |તેની ઈચ્છા પ્રમાણે તે સર્જન કરે છે, અને તેની ઈચ્છા પ્રમાણે તે હજારો લોકોનો એક જ ક્ષણમાં નાશ કરે છે.
ਸਭੁ ਕੋ ਨਥੈ ਨਥਿਆ ਬਖਸੇ ਤੋੜੇ ਨਥ ॥
sabh ko nathai nathiaa bakhase torre nath |તેણે પોતાના સામંજસ્ય વડે દરેકનો ઉપયોગ કર્યો છે; જ્યારે તે માફ કરે છે, ત્યારે તે હાર્નેસ તોડી નાખે છે.
ਵਰਨਾ ਚਿਹਨਾ ਬਾਹਰਾ ਲੇਖੇ ਬਾਝੁ ਅਲਖੁ ॥
varanaa chihanaa baaharaa lekhe baajh alakh |તેની પાસે કોઈ રંગ કે લક્ષણો નથી; તે અદ્રશ્ય અને ગણતરીની બહાર છે.
ਕਿਉ ਕਥੀਐ ਕਿਉ ਆਖੀਐ ਜਾਪੈ ਸਚੋ ਸਚੁ ॥
kiau katheeai kiau aakheeai jaapai sacho sach |તેનું વર્ણન કેવી રીતે કરી શકાય? તેઓ સાચાના સાચા તરીકે ઓળખાય છે.
ਕਰਣਾ ਕਥਨਾ ਕਾਰ ਸਭ ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਅਕਥੁ ॥
karanaa kathanaa kaar sabh naanak aap akath |હે નાનક, જે બધી ક્રિયાઓ કરવામાં આવે છે અને તેનું વર્ણન કરવામાં આવે છે, તે અવર્ણનીય ભગવાન પોતે કરે છે.
ਅਕਥ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਣੇਇ ॥
akath kee kathaa sunee |જે કોઈ અવર્ણનીય વર્ણન સાંભળે છે,
ਰਿਧਿ ਬੁਧਿ ਸਿਧਿ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥
ridh budh sidh giaan sadaa sukh hoe |1|સંપત્તિ, બુદ્ધિ, પૂર્ણતા, આધ્યાત્મિક શાણપણ અને શાશ્વત શાંતિથી આશીર્વાદિત છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਅਜਰੁ ਜਰੈ ਤ ਨਉ ਕੁਲ ਬੰਧੁ ॥
ajar jarai ta nau kul bandh |જે અસહ્ય સહન કરે છે, તે શરીરના નવ છિદ્રોને નિયંત્રિત કરે છે.
ਪੂਜੈ ਪ੍ਰਾਣ ਹੋਵੈ ਥਿਰੁ ਕੰਧੁ ॥
poojai praan hovai thir kandh |જે વ્યક્તિ પોતાના જીવનના શ્વાસથી ભગવાનની ભક્તિ કરે છે અને તેની આરાધના કરે છે, તેના શરીર-દિવાલમાં સ્થિરતા પ્રાપ્ત થાય છે.
ਕਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ਕਹਾਂ ਏਹੁ ਜਾਣੁ ॥
kahaan te aaeaa kahaan ehu jaan |તે ક્યાંથી આવ્યો છે, અને તે ક્યાં જશે?
ਜੀਵਤ ਮਰਤ ਰਹੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jeevat marat rahai paravaan |હજુ સુધી જીવંત હોવા છતાં મૃત બાકી, તે સ્વીકારવામાં આવે છે અને મંજૂર કરવામાં આવે છે.
ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥
hukamai boojhai tat pachhaanai |જે ભગવાનની આજ્ઞાને સમજે છે, તેને વાસ્તવિકતાનો અહેસાસ થાય છે.
ਇਹੁ ਪਰਸਾਦੁ ਗੁਰੂ ਤੇ ਜਾਣੈ ॥
eihu parasaad guroo te jaanai |આ ગુરુની કૃપાથી જાણીતું છે.
ਹੋਂਦਾ ਫੜੀਅਗੁ ਨਾਨਕ ਜਾਣੁ ॥
hondaa farreeag naanak jaan |ઓ નાનક, આ જાણો: અહંકાર બંધન તરફ દોરી જાય છે.
ਨਾ ਹਉ ਨਾ ਮੈ ਜੂਨੀ ਪਾਣੁ ॥੨॥
naa hau naa mai joonee paan |2|જેમને કોઈ અહંકાર નથી અને કોઈ આત્મ-અહંકાર નથી, તે જ પુનર્જન્મ માટે મોકલવામાં આવતા નથી. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਪੜੑੀਐ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹ ਹੋਰਿ ਬੁਧਂੀ ਮਿਥਿਆ ॥
parraeeai naam saalaah hor budhanee mithiaa |ભગવાનના નામની સ્તુતિ વાંચો; અન્ય બૌદ્ધિક શોધ ખોટા છે.
ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਵਾਪਾਰ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਿਆ ॥
bin sache vaapaar janam birathiaa |સત્યના વ્યવહાર વિના જીવન વ્યર્થ છે.
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
ant na paaraavaar na kin hee paaeaa |પ્રભુનો અંત કે મર્યાદા કોઈને મળી નથી.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਗਰਬਿ ਗੁਬਾਰੁ ਤਿਨ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
sabh jag garab gubaar tin sach na bhaaeaa |આખું વિશ્વ અહંકારના અંધકારથી ઘેરાયેલું છે. તે સત્યને ગમતું નથી.
ਚਲੇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਤਾਵਣਿ ਤਤਿਆ ॥
chale naam visaar taavan tatiaa |જેઓ નામને ભૂલીને આ સંસારમાંથી વિદાય લે છે, તેઓને તપેલીમાં શેકવામાં આવશે.
ਬਲਦੀ ਅੰਦਰਿ ਤੇਲੁ ਦੁਬਿਧਾ ਘਤਿਆ ॥
baladee andar tel dubidhaa ghatiaa |તેઓ અંદર દ્વૈતનું તેલ રેડે છે અને બળે છે.
ਆਇਆ ਉਠੀ ਖੇਲੁ ਫਿਰੈ ਉਵਤਿਆ ॥
aaeaa utthee khel firai uvatiaa |તેઓ સંસારમાં આવે છે અને ધ્યેય વિના ભટકે છે; જ્યારે નાટક સમાપ્ત થાય છે ત્યારે તેઓ પ્રયાણ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਮੇਲੁ ਸਚੈ ਰਤਿਆ ॥੨੪॥
naanak sachai mel sachai ratiaa |24|હે નાનક, સત્યથી રંગાયેલા, મનુષ્યો સત્યમાં ભળી જાય છે. ||24||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮਿਆ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ॥
pahilaan maasahu ninmiaa maasai andar vaas |પ્રથમ, નશ્વર દેહમાં કલ્પના કરે છે, અને પછી તે દેહમાં રહે છે.
ਜੀਉ ਪਾਇ ਮਾਸੁ ਮੁਹਿ ਮਿਲਿਆ ਹਡੁ ਚੰਮੁ ਤਨੁ ਮਾਸੁ ॥
jeeo paae maas muhi miliaa hadd cham tan maas |જ્યારે તે જીવે છે, ત્યારે તેનું મોં માંસ લે છે; તેના હાડકાં, ચામડી અને શરીર માંસ છે.
ਮਾਸਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਢਿਆ ਮੰਮਾ ਮਾਸੁ ਗਿਰਾਸੁ ॥
maasahu baahar kadtiaa mamaa maas giraas |તે માંસના ગર્ભમાંથી બહાર આવે છે, અને સ્તન પર માંસનું મોં લે છે.
ਮੁਹੁ ਮਾਸੈ ਕਾ ਜੀਭ ਮਾਸੈ ਕੀ ਮਾਸੈ ਅੰਦਰਿ ਸਾਸੁ ॥
muhu maasai kaa jeebh maasai kee maasai andar saas |તેનું મોં માંસ છે, તેની જીભ માંસ છે; તેનો શ્વાસ માંસમાં છે.
ਵਡਾ ਹੋਆ ਵੀਆਹਿਆ ਘਰਿ ਲੈ ਆਇਆ ਮਾਸੁ ॥
vaddaa hoaa veeaahiaa ghar lai aaeaa maas |તે મોટો થાય છે અને પરિણીત છે, અને તેની માંસની પત્નીને તેના ઘરમાં લાવે છે.
ਮਾਸਹੁ ਹੀ ਮਾਸੁ ਊਪਜੈ ਮਾਸਹੁ ਸਭੋ ਸਾਕੁ ॥
maasahu hee maas aoopajai maasahu sabho saak |માંસમાંથી માંસ ઉત્પન્ન થાય છે; બધા સંબંધીઓ માંસના બનેલા છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹੁਕਮੁ ਬੁਝੀਐ ਤਾਂ ਕੋ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥
satigur miliaai hukam bujheeai taan ko aavai raas |જ્યારે મનુષ્ય સાચા ગુરુને મળે છે, અને ભગવાનની આજ્ઞાની અનુભૂતિ કરે છે, ત્યારે તે સુધરવા માટે આવે છે.
ਆਪਿ ਛੁਟੇ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਨਾਨਕ ਬਚਨਿ ਬਿਣਾਸੁ ॥੧॥
aap chhutte nah chhootteeai naanak bachan binaas |1|પોતાને મુક્ત કરીને, નશ્વરને મુક્તિ મળતી નથી; હે નાનક, ખાલી શબ્દો દ્વારા, વ્યક્તિ બરબાદ થઈ જાય છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਰਿ ਮੂਰਖੁ ਝਗੜੇ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥
maas maas kar moorakh jhagarre giaan dhiaan nahee jaanai |મૂર્ખ લોકો માંસ અને માંસ વિશે દલીલ કરે છે, પરંતુ તેઓ ધ્યાન અને આધ્યાત્મિક શાણપણ વિશે કંઈ જાણતા નથી.
ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਕਿਸੁ ਮਹਿ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥
kaun maas kaun saag kahaavai kis meh paap samaane |માંસ કોને કહેવાય અને લીલા શાકભાજી કોને કહેવાય? શું પાપ તરફ દોરી જાય છે?
ਗੈਂਡਾ ਮਾਰਿ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥
gainddaa maar hom jag kee devatiaa kee baane |ગેંડાને મારીને અગ્નિદાહની મિજબાની કરવી એ દેવતાઓની આદત હતી.
ਮਾਸੁ ਛੋਡਿ ਬੈਸਿ ਨਕੁ ਪਕੜਹਿ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥
maas chhodd bais nak pakarreh raatee maanas khaane |જેઓ માંસાહારનો ત્યાગ કરે છે અને તેની પાસે બેસીને નાક પકડી રાખે છે, તેઓ રાત્રે માણસોને ખાઈ જાય છે.
ਫੜੁ ਕਰਿ ਲੋਕਾਂ ਨੋ ਦਿਖਲਾਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥
farr kar lokaan no dikhalaaveh giaan dhiaan nahee soojhai |તેઓ દંભ કરે છે, અને અન્ય લોકો સમક્ષ દેખાવ કરે છે, પરંતુ તેઓ ધ્યાન અથવા આધ્યાત્મિક શાણપણ વિશે કંઈપણ સમજી શકતા નથી.
ਨਾਨਕ ਅੰਧੇ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਹੈ ਨ ਕਹਿਆ ਬੂਝੈ ॥
naanak andhe siau kiaa kaheeai kahai na kahiaa boojhai |ઓ નાનક, અંધ લોકોને શું કહી શકાય? તેઓ જવાબ આપી શકતા નથી, અથવા જે કહેવામાં આવે છે તે સમજી શકતા નથી.
ਅੰਧਾ ਸੋਇ ਜਿ ਅੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਰਿਦੈ ਸਿ ਲੋਚਨ ਨਾਹੀ ॥
andhaa soe ji andh kamaavai tis ridai si lochan naahee |તેઓ એકલા આંધળા છે, જેઓ આંધળા કામ કરે છે. તેમના હૃદયમાં આંખો નથી.
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਨਿਪੰਨੇ ਮਛੀ ਮਾਸੁ ਨ ਖਾਂਹੀ ॥
maat pitaa kee rakat nipane machhee maas na khaanhee |તેઓ તેમની માતા અને પિતાના લોહીમાંથી ઉત્પન્ન થાય છે, પરંતુ તેઓ માછલી કે માંસ ખાતા નથી.