ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 496
ਹਰਿ ਧਨ ਮੇਰੀ ਚਿੰਤ ਵਿਸਾਰੀ ਹਰਿ ਧਨਿ ਲਾਹਿਆ ਧੋਖਾ ॥
har dhan meree chint visaaree har dhan laahiaa dhokhaa |પ્રભુની સંપત્તિ થકી હું મારી ચિંતા ભૂલી ગયો છું; ભગવાનની સંપત્તિ દ્વારા, મારી શંકા દૂર થઈ ગઈ છે.
ਹਰਿ ਧਨ ਤੇ ਮੈ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ਹਾਥਿ ਚਰਿਓ ਹਰਿ ਥੋਕਾ ॥੩॥
har dhan te mai nav nidh paaee haath chario har thokaa |3|પ્રભુની સંપત્તિમાંથી, મેં નવ ખજાના મેળવ્યા છે; ભગવાનનો સાચો સાર મારા હાથમાં આવ્યો છે. ||3||
ਖਾਵਹੁ ਖਰਚਹੁ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਹਲਤ ਪਲਤ ਕੈ ਸੰਗੇ ॥
khaavahu kharachahu tott na aavai halat palat kai sange |આ સંપત્તિ હું ગમે તેટલું ખાઉં અને ખર્ચું, તે ખલાસ થતું નથી; અહીં અને પછી, તે મારી સાથે રહે છે.
ਲਾਦਿ ਖਜਾਨਾ ਗੁਰਿ ਨਾਨਕ ਕਉ ਦੀਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰੰਗੇ ॥੪॥੨॥੩॥
laad khajaanaa gur naanak kau deea ihu man har rang range |4|2|3|ખજાનો લોડ કરીને, ગુરુ નાનકે તે આપ્યો છે, અને આ મન ભગવાનના પ્રેમથી રંગાયેલું છે. ||4||2||3||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
goojaree mahalaa 5 |ગુજરી, પાંચમી મહેલ:
ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਨਾਸਹਿ ਪਿਤਰੀ ਹੋਇ ਉਧਾਰੋ ॥
jis simarat sabh kilavikh naaseh pitaree hoe udhaaro |તેને યાદ કરવાથી, બધા પાપો ભૂંસી જાય છે, અને પેઢીઓ સાચવવામાં આવે છે.
ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਤੁਮੑ ਸਦ ਹੀ ਜਾਪਹੁ ਜਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰੋ ॥੧॥
so har har tuma sad hee jaapahu jaa kaa ant na paaro |1|તેથી ભગવાન, હર, હરનું સતત ધ્યાન કરો; તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી. ||1||
ਪੂਤਾ ਮਾਤਾ ਕੀ ਆਸੀਸ ॥
pootaa maataa kee aasees |હે પુત્ર, આ તારી માતાની આશા અને પ્રાર્થના છે,
ਨਿਮਖ ਨ ਬਿਸਰਉ ਤੁਮੑ ਕਉ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਭਜਹੁ ਜਗਦੀਸ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
nimakh na bisrau tuma kau har har sadaa bhajahu jagadees |1| rahaau |જેથી તમે ભગવાન, હર, હરને એક ક્ષણ માટે પણ ક્યારેય ભૂલી ન શકો. તમે ક્યારેય બ્રહ્માંડના ભગવાન પર સ્પંદન કરો. ||1||થોભો ||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਮੑ ਕਉ ਹੋਇ ਦਇਆਲਾ ਸੰਤਸੰਗਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
satigur tuma kau hoe deaalaa santasang teree preet |સાચા ગુરુ તમારા પર દયાળુ રહે, અને તમે સંતોના સમાજને પ્રેમ કરો.
ਕਾਪੜੁ ਪਤਿ ਪਰਮੇਸਰੁ ਰਾਖੀ ਭੋਜਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਨੀਤਿ ॥੨॥
kaaparr pat paramesar raakhee bhojan keeratan neet |2|ઉત્કૃષ્ટ ભગવાન દ્વારા તમારા સન્માનની જાળવણી તમારા વસ્ત્રો બની શકે, અને તેમની સ્તુતિનું ગાન તમારું ભોજન બની શકે. ||2||
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹੁ ਸਦਾ ਚਿਰੁ ਜੀਵਹੁ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਅਨਦ ਅਨੰਤਾ ॥
amrit peevahu sadaa chir jeevahu har simarat anad anantaa |તેથી હંમેશ માટે અમૃત અમૃત પીવો; તમે લાંબુ આયુષ્ય પામો, અને ભગવાનનું ધ્યાન સ્મરણ તમને અનંત આનંદ આપે.
ਰੰਗ ਤਮਾਸਾ ਪੂਰਨ ਆਸਾ ਕਬਹਿ ਨ ਬਿਆਪੈ ਚਿੰਤਾ ॥੩॥
rang tamaasaa pooran aasaa kabeh na biaapai chintaa |3|આનંદ અને આનંદ તમારામાં રહે; તમારી આશાઓ પૂર્ણ થાય, અને તમે ક્યારેય ચિંતાઓથી પરેશાન ન થાઓ. ||3||
ਭਵਰੁ ਤੁਮੑਾਰਾ ਇਹੁ ਮਨੁ ਹੋਵਉ ਹਰਿ ਚਰਣਾ ਹੋਹੁ ਕਉਲਾ ॥
bhavar tumaaraa ihu man hovau har charanaa hohu kaulaa |તમારા આ મનને મધમાખી થવા દો, અને ભગવાનના ચરણ કમળનું ફૂલ થવા દો.
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਉਨ ਸੰਗਿ ਲਪਟਾਇਓ ਜਿਉ ਬੂੰਦਹਿ ਚਾਤ੍ਰਿਕੁ ਮਉਲਾ ॥੪॥੩॥੪॥
naanak daas un sang lapattaaeio jiau boondeh chaatrik maulaa |4|3|4|સેવક નાનક કહે છે, તમારું મન તેમની સાથે જોડો, અને વરસાદના ટીપાને શોધીને ગીત-પક્ષીની જેમ ખીલો. ||4||3||4||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
goojaree mahalaa 5 |ગુજરી, પાંચમી મહેલ:
ਮਤਾ ਕਰੈ ਪਛਮ ਕੈ ਤਾਈ ਪੂਰਬ ਹੀ ਲੈ ਜਾਤ ॥
mataa karai pachham kai taaee poorab hee lai jaat |તે પશ્ચિમમાં જવાનું નક્કી કરે છે, પરંતુ ભગવાન તેને પૂર્વ તરફ લઈ જાય છે.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਨਹਾਰਾ ਆਪਨ ਹਾਥਿ ਮਤਾਤ ॥੧॥
khin meh thaap uthaapanahaaraa aapan haath mataat |1|એક ક્ષણમાં, તે સ્થાપિત કરે છે અને અસ્થાયી કરે છે; તે તમામ બાબતો તેના હાથમાં રાખે છે. ||1||
ਸਿਆਨਪ ਕਾਹੂ ਕਾਮਿ ਨ ਆਤ ॥
siaanap kaahoo kaam na aat |ચતુરાઈ કોઈ કામની નથી.
ਜੋ ਅਨਰੂਪਿਓ ਠਾਕੁਰਿ ਮੇਰੈ ਹੋਇ ਰਹੀ ਉਹ ਬਾਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo anaroopio tthaakur merai hoe rahee uh baat |1| rahaau |મારા ભગવાન અને માસ્ટર જે પણ યોગ્ય લાગે છે - તે એકલા જ થાય છે. ||1||થોભો ||
ਦੇਸੁ ਕਮਾਵਨ ਧਨ ਜੋਰਨ ਕੀ ਮਨਸਾ ਬੀਚੇ ਨਿਕਸੇ ਸਾਸ ॥
des kamaavan dhan joran kee manasaa beeche nikase saas |જમીન મેળવવાની અને સંપત્તિ ભેગી કરવાની તેની ઇચ્છામાં, વ્યક્તિના શ્વાસ તેનાથી બચી જાય છે.
ਲਸਕਰ ਨੇਬ ਖਵਾਸ ਸਭ ਤਿਆਗੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਊਠਿ ਸਿਧਾਸ ॥੨॥
lasakar neb khavaas sabh tiaage jam pur aootth sidhaas |2|તેણે તેના તમામ સૈન્ય, સહાયકો અને નોકરોને છોડી દેવા જોઈએ; ઉપર ઉઠીને, તે મૃત્યુના શહેર તરફ પ્રયાણ કરે છે. ||2||
ਹੋਇ ਅਨੰਨਿ ਮਨਹਠ ਕੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਆਪਸ ਕਉ ਜਾਨਾਤ ॥
hoe anan manahatth kee drirrataa aapas kau jaanaat |પોતાને અનન્ય માનીને, તે તેના હઠીલા મનને વળગી રહે છે, અને પોતાને બતાવે છે.
ਜੋ ਅਨਿੰਦੁ ਨਿੰਦੁ ਕਰਿ ਛੋਡਿਓ ਸੋਈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਖਾਤ ॥੩॥
jo anind nind kar chhoddio soee fir fir khaat |3|તે ખોરાક, જે નિર્દોષ લોકોએ નિંદા કરી છે અને છોડી દીધી છે, તે ફરીથી અને ફરીથી ખાય છે. ||3||
ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਭਏ ਕਿਰਪਾਲਾ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੀ ਕਾਟੀ ਫਾਸ ॥
sahaj subhaae bhe kirapaalaa tis jan kee kaattee faas |જેને ભગવાન પોતાની કુદરતી દયા બતાવે છે, તેની પાસેથી મૃત્યુની ફાંસો કાપી નાખવામાં આવે છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਭੇਟਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ਗਿਰਸਤ ਉਦਾਸ ॥੪॥੪॥੫॥
kahu naanak gur pooraa bhettiaa paravaan girasat udaas |4|4|5|નાનક કહે છે, જે સંપૂર્ણ ગુરુને મળે છે, તે ગૃહસ્થ તેમજ ત્યાગી તરીકે ઉજવવામાં આવે છે. ||4||4||5||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
goojaree mahalaa 5 |ગુજરી, પાંચમી મહેલ:
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਜਿਨਿ ਜਨਿ ਜਪਿਓ ਤਿਨ ਕੇ ਬੰਧਨ ਕਾਟੇ ॥
naam nidhaan jin jan japio tin ke bandhan kaatte |જે નમ્ર માણસો ભગવાનના નામના ખજાનાનો જપ કરે છે, તેમના બંધન તૂટી ગયા છે.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮਾਇਆ ਬਿਖੁ ਮਮਤਾ ਇਹ ਬਿਆਧਿ ਤੇ ਹਾਟੇ ॥੧॥
kaam krodh maaeaa bikh mamataa ih biaadh te haatte |1|મૈથુન ઈચ્છા, ક્રોધ, માયાનું ઝેર અને અહંકાર - તે આ કષ્ટોથી મુક્ત થાય છે. ||1||
ਹਰਿ ਜਸੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਗਾਇਓ ॥
har jas saadhasang mil gaaeio |જે સાધ સંગતમાં જોડાય છે, પવિત્ર સંગ, અને ભગવાનની સ્તુતિનો જપ કરે છે,
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਭਇਓ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਸੁਖ ਪਾਇਅਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad bheio man niramal sarab sukhaa sukh paaeaau |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી તેનું મન શુદ્ધ થાય છે, અને તે તમામ આનંદનો આનંદ મેળવે છે. ||1||થોભો ||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕੀਓ ਸੋਈ ਭਲ ਮਾਨੈ ਐਸੀ ਭਗਤਿ ਕਮਾਨੀ ॥
jo kichh keeo soee bhal maanai aaisee bhagat kamaanee |પ્રભુ જે કાંઈ કરે છે, તે તેને સારું જુએ છે; આવી ભક્તિ સેવા તે કરે છે.
ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰੁ ਸਭ ਏਕ ਸਮਾਨੇ ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਨੀਸਾਨੀ ॥੨॥
mitr satru sabh ek samaane jog jugat neesaanee |2|તે મિત્રો અને દુશ્મનોને સમાન તરીકે જુએ છે; આ યોગ માર્ગની નિશાની છે. ||2||
ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸ੍ਰਬ ਥਾਈ ਆਨ ਨ ਕਤਹੂੰ ਜਾਤਾ ॥
pooran poor rahio srab thaaee aan na katahoon jaataa |સર્વ-વ્યાપી પ્રભુ સર્વ સ્થાનોને પૂર્ણપણે ભરી દે છે; મારે બીજે ક્યાંય શા માટે જવું જોઈએ?
ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਰੰਗਿ ਰਵਿਓ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥੩॥
ghatt ghatt antar sarab nirantar rang ravio rang raataa |3|તે દરેક હૃદયમાં વ્યાપી રહ્યો છે અને વ્યાપી રહ્યો છે; હું તેમના પ્રેમમાં લીન છું, તેમના પ્રેમના રંગમાં રંગાઈ ગયો છું. ||3||
ਭਏ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਦਇਆਲ ਗੁਪਾਲਾ ਤਾ ਨਿਰਭੈ ਕੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
bhe kripaal deaal gupaalaa taa nirabhai kai ghar aaeaa |જ્યારે બ્રહ્માંડના ભગવાન દયાળુ અને દયાળુ બને છે, ત્યારે વ્યક્તિ નિર્ભય ભગવાનના ઘરમાં પ્રવેશ કરે છે.