ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1089
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਵਰਤੀਜੈ ॥
aape srisatt sabh saajeean aape varateejai |તેણે પોતે જ સમગ્ર બ્રહ્માંડની રચના કરી છે, અને તે પોતે જ તેને વ્યાપી રહ્યો છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥
guramukh sadaa salaaheeai sach keemat keejai |ગુરુમુખો ભગવાનની હંમેશ માટે પ્રશંસા કરે છે, અને સત્ય દ્વારા, તેઓ તેનું મૂલ્યાંકન કરે છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਕਮਲੁ ਬਿਗਾਸਿਆ ਇਵ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
gurasabadee kamal bigaasiaa iv har ras peejai |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, હૃદય-કમળ ખીલે છે, અને આ રીતે, વ્યક્તિ ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ તત્વને પીવે છે.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਠਾਕਿਆ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਵੀਜੈ ॥੭॥
aavan jaanaa tthaakiaa sukh sahaj saveejai |7|પુનર્જન્મમાં આવવું અને જવું બંધ થઈ જાય છે, અને વ્યક્તિ શાંતિ અને શાંતિથી સૂઈ જાય છે. ||7||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਨਾ ਮੈਲਾ ਨਾ ਧੁੰਧਲਾ ਨਾ ਭਗਵਾ ਨਾ ਕਚੁ ॥
naa mailaa naa dhundhalaa naa bhagavaa naa kach |ન તો ગંદુ, ન નીરસ, ન ભગવો, ન કોઈ રંગ ઝાંખો.
ਨਾਨਕ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਸਚੈ ਰਤਾ ਸਚੁ ॥੧॥
naanak laalo laal hai sachai rataa sach |1|ઓ નાનક, કિરમજી - ઊંડો કિરમજી એ સાચા ભગવાનમાં રંગાયેલા વ્યક્તિનો રંગ છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸਹਜਿ ਵਣਸਪਤਿ ਫੁਲੁ ਫਲੁ ਭਵਰੁ ਵਸੈ ਭੈ ਖੰਡਿ ॥
sahaj vanasapat ful fal bhavar vasai bhai khandd |બમ્બલ બી સાહજિક અને નિર્ભયપણે વનસ્પતિ, ફૂલો અને ફળોની વચ્ચે રહે છે.
ਨਾਨਕ ਤਰਵਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਏਕੋ ਫੁਲੁ ਭਿਰੰਗੁ ॥੨॥
naanak taravar ek hai eko ful bhirang |2|ઓ નાનક, એક જ વૃક્ષ, એક ફૂલ અને એક જ મધમાખી છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜੋ ਜਨ ਲੂਝਹਿ ਮਨੈ ਸਿਉ ਸੇ ਸੂਰੇ ਪਰਧਾਨਾ ॥
jo jan loojheh manai siau se soore paradhaanaa |તે નમ્ર માણસો જેઓ તેમના મનથી સંઘર્ષ કરે છે તેઓ બહાદુર અને પ્રતિષ્ઠિત નાયકો છે.
ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਪਛਾਨਾ ॥
har setee sadaa mil rahe jinee aap pachhaanaa |જેઓ પોતાની જાતને સાકાર કરે છે, તેઓ સદા પ્રભુ સાથે એકરૂપ રહે છે.
ਗਿਆਨੀਆ ਕਾ ਇਹੁ ਮਹਤੁ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
giaaneea kaa ihu mahat hai man maeh samaanaa |આધ્યાત્મિક શિક્ષકોનો આ મહિમા છે કે તેઓ મનમાં લીન રહે છે.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਲਾਇ ਧਿਆਨਾ ॥
har jeeo kaa mahal paaeaa sach laae dhiaanaa |તેઓ ભગવાનની હાજરીની હવેલી પ્રાપ્ત કરે છે, અને તેમનું ધ્યાન સાચા ભગવાન પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਜਿਨ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨੁ ਜੀਤਿਆ ਜਗੁ ਤਿਨਹਿ ਜਿਤਾਨਾ ॥੮॥
jin guraparasaadee man jeetiaa jag tineh jitaanaa |8|જેઓ પોતાના મન પર વિજય મેળવે છે, તેઓ ગુરુની કૃપાથી વિશ્વને જીતી લે છે. ||8||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਜੋਗੀ ਹੋਵਾ ਜਗਿ ਭਵਾ ਘਰਿ ਘਰਿ ਭੀਖਿਆ ਲੇਉ ॥
jogee hovaa jag bhavaa ghar ghar bheekhiaa leo |જો હું યોગી બનીને વિશ્વભરમાં ભટકતો, ઘરે-ઘરે ભીખ માંગતો હોઉં,
ਦਰਗਹ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਕਿਸੁ ਕਿਸੁ ਉਤਰੁ ਦੇਉ ॥
daragah lekhaa mangeeai kis kis utar deo |પછી, જ્યારે મને ભગવાનના દરબારમાં બોલાવવામાં આવે છે, ત્યારે હું શું જવાબ આપી શકું?
ਭਿਖਿਆ ਨਾਮੁ ਸੰਤੋਖੁ ਮੜੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਹੈ ਨਾਲਿ ॥
bhikhiaa naam santokh marree sadaa sach hai naal |નામ, ભગવાનનું નામ, હું જે દાન માંગું છું તે છે; સંતોષ એ મારું મંદિર છે. સાચા પ્રભુ હંમેશા મારી સાથે છે.
ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਧੀਆ ਸਭ ਬਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
bhekhee haath na ladheea sabh badhee jamakaal |ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરવાથી કશું મળતું નથી; બધા મૃત્યુના મેસેન્જર દ્વારા જપ્ત કરવામાં આવશે.
ਨਾਨਕ ਗਲਾ ਝੂਠੀਆ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
naanak galaa jhoottheea sachaa naam samaal |1|હે નાનક, વાત મિથ્યા છે; સાચા નામનું ચિંતન કરો. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਸੋ ਦਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥
jit dar lekhaa mangeeai so dar sevihu na koe |તે દરવાજા દ્વારા, તમને એકાઉન્ટ માટે બોલાવવામાં આવશે; તે દરવાજા પર સેવા કરશો નહીં.
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
aaisaa satigur lorr lahu jis jevadd avar na koe |એવા સાચા ગુરુને શોધો અને શોધો, જેની મહાનતામાં કોઈ સમાન નથી.
ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਈ ਛੂਟੀਐ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਨ ਕੋਇ ॥
tis saranaaee chhootteeai lekhaa mangai na koe |તેમના અભયારણ્યમાં, એકને મુક્ત કરવામાં આવે છે, અને કોઈ તેને એકાઉન્ટ માટે બોલાવતું નથી.
ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਸਚਾ ਓਹੁ ਸਬਦੁ ਦੇਇ ॥
sach drirraae sach drirr sachaa ohu sabad dee |સત્ય તેની અંદર રોપવામાં આવે છે, અને તે અન્યમાં સત્ય રોપાય છે. તે સાચા શબ્દના આશીર્વાદ આપે છે.
ਹਿਰਦੈ ਜਿਸ ਦੈ ਸਚੁ ਹੈ ਤਨੁ ਮਨੁ ਭੀ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
hiradai jis dai sach hai tan man bhee sachaa hoe |જેના હૃદયમાં સત્ય છે - તેનું શરીર અને મન પણ સત્ય છે.
ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥
naanak sachai hukam maniaai sachee vaddiaaee dee |ઓ નાનક, જો કોઈ સાચા ભગવાન ભગવાનની આજ્ઞાને આધીન થાય છે, તો તેને સાચી કીર્તિ અને મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે.
ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵਸੀ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੨॥
sache maeh samaavasee jis no nadar karee |2|તે સાચા ભગવાનમાં ડૂબી જાય છે અને ભળી જાય છે, જે તેને તેની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ આપે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸੂਰੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਮਰਹਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
soore ehi na aakheeeh ahankaar mareh dukh paaveh |અહંકારથી મૃત્યુ પામેલા, દુઃખમાં પીડાતા તેઓને હીરો ન કહેવાય.
ਅੰਧੇ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਨੀ ਦੂਜੈ ਪਚਿ ਜਾਵਹਿ ॥
andhe aap na pachhaananee doojai pach jaaveh |આંધળાઓને પોતાના સ્વનું ભાન હોતું નથી; દ્વૈતના પ્રેમમાં, તેઓ સડી જાય છે.
ਅਤਿ ਕਰੋਧ ਸਿਉ ਲੂਝਦੇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
at karodh siau loojhade agai pichhai dukh paaveh |તેઓ મહાન ગુસ્સા સાથે સંઘર્ષ કરે છે; અહીં અને પછી, તેઓ પીડા સહન કરે છે.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਭਾਵਈ ਵੇਦ ਕੂਕਿ ਸੁਣਾਵਹਿ ॥
har jeeo ahankaar na bhaavee ved kook sunaaveh |પ્રિય ભગવાન અહંકારથી પ્રસન્ન થતા નથી; વેદ આ સ્પષ્ટપણે જાહેર કરે છે.
ਅਹੰਕਾਰਿ ਮੁਏ ਸੇ ਵਿਗਤੀ ਗਏ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ॥੯॥
ahankaar mue se vigatee ge mar janameh fir aaveh |9|જેઓ અહંકારથી મૃત્યુ પામે છે, તેઓ મોક્ષ પામશે નહીં. તેઓ મૃત્યુ પામે છે, અને પુનર્જન્મમાં પુનર્જન્મ પામે છે. ||9||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਕਾਗਉ ਹੋਇ ਨ ਊਜਲਾ ਲੋਹੇ ਨਾਵ ਨ ਪਾਰੁ ॥
kaagau hoe na aoojalaa lohe naav na paar |કાગડો સફેદ થતો નથી, અને લોખંડની હોડી આરપાર તરતી નથી.
ਪਿਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਨਿ ਲੈ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
piram padaarath man lai dhan savaaranahaar |જે પોતાના પ્રિય પ્રભુના ખજાનામાં શ્રદ્ધા રાખે છે તે ધન્ય છે; તે અન્યને પણ ઉત્કૃષ્ટ અને સુશોભિત કરે છે.
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਊਜਲਾ ਸਿਰਿ ਕਾਸਟ ਲੋਹਾ ਪਾਰਿ ॥
hukam pachhaanai aoojalaa sir kaasatt lohaa paar |જે ભગવાનની આજ્ઞાના આદેશને સમજે છે - તેનો ચહેરો તેજસ્વી અને તેજસ્વી છે; તે લાકડા પર લોખંડની જેમ તરે છે.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਛੋਡੈ ਭੈ ਵਸੈ ਨਾਨਕ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥੧॥
trisanaa chhoddai bhai vasai naanak karanee saar |1|તરસ અને ઇચ્છાને છોડી દો, અને ભગવાનના ભયમાં રહો; હે નાનક, આ સૌથી ઉત્તમ ક્રિયાઓ છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਾਰੂ ਮਾਰਣ ਜੋ ਗਏ ਮਾਰਿ ਨ ਸਕਹਿ ਗਵਾਰ ॥
maaroo maaran jo ge maar na sakeh gavaar |જે અજ્ઞાની લોકો પોતાના મનને જીતવા માટે રણમાં જાય છે, તેઓ તેમને જીતી શકતા નથી.
ਨਾਨਕ ਜੇ ਇਹੁ ਮਾਰੀਐ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
naanak je ihu maareeai gurasabadee veechaar |ઓ નાનક, જો આ મન પર વિજય મેળવવો હોય તો ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરવું જોઈએ.
ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਨਾ ਮਰੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
ehu man maariaa naa marai je lochai sabh koe |આ મનને જીતવાથી જીતવામાં આવતું નથી, તેમ છતાં દરેક વ્યક્તિ આમ કરવા ઝંખે છે.
ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਕਉ ਮਨੁ ਮਾਰਸੀ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak man hee kau man maarasee je satigur bhettai soe |2|હે નાનક, જો કોઈ સાચા ગુરુને મળે તો મન જ મનને જીતી લે છે. ||2||