ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 940
ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਖਾਈ ॥
kit bidh aasaa manasaa khaaee |તમે તમારી આશાઓ અને ઇચ્છાઓને કેવી રીતે વશ કરી છે?
ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥
kit bidh jot nirantar paaee |તમે તમારા ન્યુક્લિયસમાં ઊંડો પ્રકાશ કેવી રીતે મેળવ્યો?
ਬਿਨੁ ਦੰਤਾ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥
bin dantaa kiau khaaeeai saar |દાંત વિના, તમે લોખંડ કેવી રીતે ખાઈ શકો?
ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧੯॥
naanak saachaa karahu beechaar |19|અમને તમારો સાચો અભિપ્રાય આપો, નાનક." ||19||
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਜਨਮੇ ਗਵਨੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥
satigur kai janame gavan mittaaeaa |સાચા ગુરુના ઘરે જન્મેલા, મારા પુનર્જન્મમાં ભટકવાનો અંત આવ્યો.
ਅਨਹਤਿ ਰਾਤੇ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਾਇਆ ॥
anahat raate ihu man laaeaa |મારું મન અનસ્ટ્રક્ડ ધ્વનિ પ્રવાહ સાથે જોડાયેલું છે અને જોડાયેલું છે.
ਮਨਸਾ ਆਸਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥
manasaa aasaa sabad jalaaee |શબ્દના શબ્દ દ્વારા, મારી આશાઓ અને ઇચ્છાઓ બળી ગઈ છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਪਾਈ ॥
guramukh jot nirantar paaee |ગુરુમુખ તરીકે, મને મારા સ્વયંના ન્યુક્લિયસમાં ઊંડો પ્રકાશ મળ્યો.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟੇ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥
trai gun mette khaaeeai saar |ત્રણ ગુણો નાબૂદ કરીને લોહ ખાય છે.
ਨਾਨਕ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨੦॥
naanak taare taaranahaar |20|ઓ નાનક, મુક્તિદાતા મુક્તિ આપે છે. ||20||
ਆਦਿ ਕਉ ਕਵਨੁ ਬੀਚਾਰੁ ਕਥੀਅਲੇ ਸੁੰਨ ਕਹਾ ਘਰ ਵਾਸੋ ॥
aad kau kavan beechaar katheeale sun kahaa ghar vaaso |"શરૂઆત વિશે તમે અમને શું કહી શકો? ત્યારે નિરપેક્ષ કયા ઘરમાં રહેતો હતો?
ਗਿਆਨ ਕੀ ਮੁਦ੍ਰਾ ਕਵਨ ਕਥੀਅਲੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਕਵਨ ਨਿਵਾਸੋ ॥
giaan kee mudraa kavan katheeale ghatt ghatt kavan nivaaso |આધ્યાત્મિક શાણપણના કાનની રિંગ્સ શું છે? દરેક હૃદયમાં કોણ વસે છે?
ਕਾਲ ਕਾ ਠੀਗਾ ਕਿਉ ਜਲਾਈਅਲੇ ਕਿਉ ਨਿਰਭਉ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ॥
kaal kaa ttheegaa kiau jalaaeeale kiau nirbhau ghar jaaeeai |મૃત્યુના હુમલાથી કેવી રીતે બચી શકાય? નિર્ભયતાના ઘરમાં કેવી રીતે પ્રવેશ કરવો?
ਸਹਜ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਆਸਣੁ ਜਾਣੈ ਕਿਉ ਛੇਦੇ ਬੈਰਾਈਐ ॥
sahaj santokh kaa aasan jaanai kiau chhede bairaaeeai |કોઈ અંતઃસ્ફુરણા અને સંતોષની મુદ્રા કેવી રીતે જાણી શકે અને પોતાના વિરોધીઓને કેવી રીતે દૂર કરી શકે?"
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੈ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਹੋਵੈ ਵਾਸੋ ॥
gur kai sabad haumai bikh maarai taa nij ghar hovai vaaso |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, અહંકાર અને ભ્રષ્ટાચારનો વિજય થાય છે, અને પછી વ્યક્તિ આત્માના ઘરમાં નિવાસ કરવા માટે આવે છે.
ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਿਆ ਤਿਸੁ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੋ ॥੨੧॥
jin rach rachiaa tis sabad pachhaanai naanak taa kaa daaso |21|જે સૃષ્ટિની રચના કરનારના શબ્દને સમજે છે - નાનક તેના દાસ છે. ||21||
ਕਹਾ ਤੇ ਆਵੈ ਕਹਾ ਇਹੁ ਜਾਵੈ ਕਹਾ ਇਹੁ ਰਹੈ ਸਮਾਈ ॥
kahaa te aavai kahaa ihu jaavai kahaa ihu rahai samaaee |"આપણે ક્યાંથી આવ્યા છીએ? ક્યાં જઈ રહ્યા છીએ? ક્યાં સમાઈ જઈશું?
ਏਸੁ ਸਬਦ ਕਉ ਜੋ ਅਰਥਾਵੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥
es sabad kau jo arathaavai tis gur til na tamaaee |જે આ શબ્દનો અર્થ પ્રગટ કરે છે તે ગુરુ છે, જેને બિલકુલ લોભ નથી.
ਕਿਉ ਤਤੈ ਅਵਿਗਤੈ ਪਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੋ ॥
kiau tatai avigatai paavai guramukh lagai piaaro |કોઈ અવ્યક્ત વાસ્તવિકતાનો સાર કેવી રીતે શોધી શકે? કેવી રીતે વ્યક્તિ ગુરુમુખ બને છે, અને ભગવાન માટે પ્રેમ કેવી રીતે સ્થાપિત કરે છે?
ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਬੀਚਾਰੋ ॥
aape surataa aape karataa kahu naanak beechaaro |તે પોતે ચેતન છે, તે પોતે જ સર્જનહાર છે; નાનક, તમારી શાણપણ અમારી સાથે શેર કરો."
ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਹੁਕਮੇ ਜਾਵੈ ਹੁਕਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਈ ॥
hukame aavai hukame jaavai hukame rahai samaaee |તેમની આજ્ઞાથી આપણે આવીએ છીએ, અને તેમની આજ્ઞાથી આપણે જઈએ છીએ; તેમની આજ્ઞાથી, અમે શોષણમાં ભળીએ છીએ.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵੈ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਸਬਦੇ ਪਾਈ ॥੨੨॥
poore gur te saach kamaavai gat mit sabade paaee |22|સંપૂર્ણ ગુરુ દ્વારા, સત્ય જીવો; શબ્દના શબ્દ દ્વારા, ગૌરવની સ્થિતિ પ્રાપ્ત થાય છે. ||22||
ਆਦਿ ਕਉ ਬਿਸਮਾਦੁ ਬੀਚਾਰੁ ਕਥੀਅਲੇ ਸੁੰਨ ਨਿਰੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਲੀਆ ॥
aad kau bisamaad beechaar katheeale sun nirantar vaas leea |અમે ફક્ત શરૂઆત વિશે આશ્ચર્યની લાગણી વ્યક્ત કરી શકીએ છીએ. ત્યારે નિરપેક્ષ પોતાની અંદર અવિરતપણે ઊંડે રહે છે.
ਅਕਲਪਤ ਮੁਦ੍ਰਾ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰੀਅਲੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਚਾ ਸਰਬ ਜੀਆ ॥
akalapat mudraa gur giaan beechaareeale ghatt ghatt saachaa sarab jeea |ગુરુના આધ્યાત્મિક જ્ઞાનના કાનની વીંટી બનવાની ઈચ્છામાંથી મુક્તિને ધ્યાનમાં લો. સાચા ભગવાન, બધાનો આત્મા, દરેક હૃદયમાં વાસ કરે છે.
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਅਵਿਗਤਿ ਸਮਾਈਐ ਤਤੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸਹਜਿ ਲਹੈ ॥
gur bachanee avigat samaaeeai tat niranjan sahaj lahai |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, વ્યક્તિ સંપૂર્ણમાં ભળી જાય છે, અને સાહજિક રીતે નિષ્કલંક સાર પ્રાપ્ત કરે છે.
ਨਾਨਕ ਦੂਜੀ ਕਾਰ ਨ ਕਰਣੀ ਸੇਵੈ ਸਿਖੁ ਸੁ ਖੋਜਿ ਲਹੈ ॥
naanak doojee kaar na karanee sevai sikh su khoj lahai |ઓ નાનક, તે શીખ જે માર્ગ શોધે છે અને શોધે છે તે બીજા કોઈની સેવા કરતો નથી.
ਹੁਕਮੁ ਬਿਸਮਾਦੁ ਹੁਕਮਿ ਪਛਾਣੈ ਜੀਅ ਜੁਗਤਿ ਸਚੁ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ॥
hukam bisamaad hukam pachhaanai jeea jugat sach jaanai soee |અદ્ભુત અને અદ્ભુત તેમની આજ્ઞા છે; તે જ તેની આજ્ઞાને સમજે છે અને તેના જીવોની સાચી જીવનશૈલી જાણે છે.
ਆਪੁ ਮੇਟਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਹੋਵੈ ਅੰਤਰਿ ਸਾਚੁ ਜੋਗੀ ਕਹੀਐ ਸੋਈ ॥੨੩॥
aap mett niraalam hovai antar saach jogee kaheeai soee |23|જે પોતાના સ્વ-અહંકારને નાબૂદ કરે છે તે ઈચ્છામુક્ત થઈ જાય છે; તે એકલા યોગી છે, જે સાચા ભગવાનને અંદર ઊંડે સમાવે છે. ||23||
ਅਵਿਗਤੋ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਉਪਜੇ ਨਿਰਗੁਣ ਤੇ ਸਰਗੁਣੁ ਥੀਆ ॥
avigato niramaaeil upaje niragun te saragun theea |તેમના સંપૂર્ણ અસ્તિત્વની સ્થિતિમાંથી, તેમણે નિષ્કલંક સ્વરૂપ ધારણ કર્યું; નિરાકારમાંથી, તેમણે પરમ સ્વરૂપ ધારણ કર્યું.
ਸਤਿਗੁਰ ਪਰਚੈ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ਲੀਆ ॥
satigur parachai param pad paaeeai saachai sabad samaae leea |સાચા ગુરુને પ્રસન્ન કરીને, સર્વોચ્ચ દરજ્જો પ્રાપ્ત થાય છે, અને વ્યક્તિ શબ્દના સાચા શબ્દમાં સમાઈ જાય છે.
ਏਕੇ ਕਉ ਸਚੁ ਏਕਾ ਜਾਣੈ ਹਉਮੈ ਦੂਜਾ ਦੂਰਿ ਕੀਆ ॥
eke kau sach ekaa jaanai haumai doojaa door keea |તે સાચા ભગવાનને એક અને એકમાત્ર તરીકે જાણે છે; તે તેના અહંકાર અને દ્વૈતને દૂર મોકલે છે.
ਸੋ ਜੋਗੀ ਗੁਰਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ਅੰਤਰਿ ਕਮਲੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਥੀਆ ॥
so jogee gurasabad pachhaanai antar kamal pragaas theea |તે એકલા યોગી છે, જે ગુરુના શબ્દની અનુભૂતિ કરે છે; હૃદયનું કમળ અંદરથી ખીલે છે.
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅੰਤਰਿ ਜਾਣੈ ਸਰਬ ਦਇਆ ॥
jeevat marai taa sabh kichh soojhai antar jaanai sarab deaa |જો કોઈ જીવતા જીવે મરી જાય, તો તે બધું સમજે છે; તે પોતાની અંદર રહેલા ભગવાનને જાણે છે, જે બધા માટે દયાળુ અને દયાળુ છે.
ਨਾਨਕ ਤਾ ਕਉ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸਰਬ ਜੀਆ ॥੨੪॥
naanak taa kau milai vaddaaee aap pachhaanai sarab jeea |24|ઓ નાનક, તે ભવ્ય મહાનતાથી ધન્ય છે; તે બધા જીવોમાં પોતાને અનુભવે છે. ||24||
ਸਾਚੌ ਉਪਜੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸਾਚੇ ਸੂਚੇ ਏਕ ਮਇਆ ॥
saachau upajai saach samaavai saache sooche ek meaa |આપણે સત્યમાંથી બહાર આવીએ છીએ, અને ફરીથી સત્યમાં ભળી જઈએ છીએ. શુદ્ધ અસ્તિત્વ એક સાચા ભગવાનમાં ભળી જાય છે.
ਝੂਠੇ ਆਵਹਿ ਠਵਰ ਨ ਪਾਵਹਿ ਦੂਜੈ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਭਇਆ ॥
jhootthe aaveh tthavar na paaveh doojai aavaa gaun bheaa |ખોટા આવે છે, અને તેમને આરામની જગ્યા મળતી નથી; દ્વૈતમાં, તેઓ આવે છે અને જાય છે.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਮਿਟੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਆਪੇ ਪਰਖੈ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥
aavaa gaun mittai gurasabadee aape parakhai bakhas leaa |આ આવવું અને પુનર્જન્મમાં જવું ગુરુના શબ્દ દ્વારા સમાપ્ત થાય છે; ભગવાન પોતે વિશ્લેષણ કરે છે અને તેમની ક્ષમા આપે છે.
ਏਕਾ ਬੇਦਨ ਦੂਜੈ ਬਿਆਪੀ ਨਾਮੁ ਰਸਾਇਣੁ ਵੀਸਰਿਆ ॥
ekaa bedan doojai biaapee naam rasaaein veesariaa |જે દ્વૈતના રોગથી પીડાય છે, તે અમૃતના સ્ત્રોત નામને ભૂલી જાય છે.