ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 305
ਸਚਿਆਰ ਸਿਖ ਬਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ਘਾਲਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਨ ਲਭਨੀ ਕਿਤੈ ਥਾਇ ਭਾਲੇ ॥
sachiaar sikh beh satigur paas ghaalan koorriaar na labhanee kitai thaae bhaale |સત્યવાદી શીખો સાચા ગુરુની બાજુમાં બેસીને તેમની સેવા કરે છે. ખોટા શોધે છે, પણ આરામની જગ્યા નથી મળતી.
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਆਖਿਆ ਸੁਖਾਵੈ ਨਾਹੀ ਤਿਨਾ ਮੁਹ ਭਲੇਰੇ ਫਿਰਹਿ ਦਯਿ ਗਾਲੇ ॥
jinaa satigur kaa aakhiaa sukhaavai naahee tinaa muh bhalere fireh day gaale |જેઓ સાચા ગુરુના શબ્દોથી પ્રસન્ન નથી - તેમના ચહેરા શાપિત છે, અને તેઓ ભગવાન દ્વારા નિંદા કરીને ભટકતા હોય છે.
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਕੇਰੀ ਸੇ ਕਿਚਰਕੁ ਵੇਰਾਈਅਨਿ ਮਨਮੁਖ ਬੇਤਾਲੇ ॥
jin andar preet nahee har keree se kicharak veraaeean manamukh betaale |જેમના હૃદયમાં પ્રભુનો પ્રેમ નથી - એવા આસુરી, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોને ક્યાં સુધી સાંત્વના મળી શકે?
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸੁ ਆਪਣਾ ਮਨੁ ਥਾਇ ਰਖੈ ਓਹੁ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਆਪਣੀ ਵਥੁ ਨਾਲੇ ॥
satigur no milai su aapanaa man thaae rakhai ohu aap varatai aapanee vath naale |જે સાચા ગુરુને મળે છે, તે પોતાનું મન પોતાના સ્થાને રાખે છે; તે માત્ર પોતાની સંપત્તિ જ ખર્ચે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਇਕਨਾ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸੁਖੁ ਦੇਵੈ ਇਕਿ ਆਪੇ ਵਖਿ ਕਢੈ ਠਗਵਾਲੇ ॥੧॥
jan naanak ikanaa gur mel sukh devai ik aape vakh kadtai tthagavaale |1|હે સેવક નાનક, કેટલાક ગુરુ સાથે એકરૂપ છે; કેટલાકને, ભગવાન શાંતિ આપે છે, જ્યારે અન્ય - છેતરપિંડી કરનારા - એકલતામાં પીડાય છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਕਾਜ ਦਯਿ ਆਦੇ ਰਾਸਿ ॥
jinaa andar naam nidhaan har tin ke kaaj day aade raas |જેમના હૃદયમાં ભગવાનના નામનો ખજાનો છે - ભગવાન તેમની બાબતોનું નિરાકરણ કરે છે.
ਤਿਨ ਚੂਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕਨ ਕੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਗੁ ਕਰਿ ਬੈਠਾ ਪਾਸਿ ॥
tin chookee muhataajee lokan kee har prabh ang kar baitthaa paas |તેઓ હવે અન્ય લોકો માટે આધીન નથી; ભગવાન ભગવાન તેમની બાજુમાં, તેમની બાજુમાં બેસે છે.
ਜਾਂ ਕਰਤਾ ਵਲਿ ਤਾ ਸਭੁ ਕੋ ਵਲਿ ਸਭਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਕਰਹਿ ਸਾਬਾਸਿ ॥
jaan karataa val taa sabh ko val sabh darasan dekh kareh saabaas |જ્યારે સર્જક તેમની બાજુમાં હોય છે, ત્યારે દરેક વ્યક્તિ તેમની બાજુમાં હોય છે. તેમની દ્રષ્ટી જોઈને દરેક જણ તેમને બિરદાવે છે.
ਸਾਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸਭੁ ਹਰਿ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭਿ ਜਨ ਕਉ ਆਇ ਕਰਹਿ ਰਹਰਾਸਿ ॥
saahu paatisaahu sabh har kaa keea sabh jan kau aae kareh raharaas |રાજાઓ અને સમ્રાટો બધા ભગવાન દ્વારા બનાવવામાં આવ્યા છે; તેઓ બધા આવે છે અને ભગવાનના નમ્ર સેવકને આદરપૂર્વક નમન કરે છે.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਵਡਾ ਸੇਵਿ ਅਤੁਲੁ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
gur poore kee vaddee vaddiaaee har vaddaa sev atul sukh paaeaa |સંપૂર્ણ ગુરુની મહાનતા મહાન છે. મહાન ભગવાનની સેવા કરીને મને અપાર શાંતિ પ્રાપ્ત થઈ છે.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦਾਨੁ ਦੀਆ ਹਰਿ ਨਿਹਚਲੁ ਨਿਤ ਬਖਸੇ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
gur poorai daan deea har nihachal nit bakhase charrai savaaeaa |ભગવાને સંપૂર્ણ ગુરુને આ શાશ્વત ભેટ આપી છે; તેમના આશીર્વાદ દિવસે દિવસે વધતા જાય છે.
ਕੋਈ ਨਿੰਦਕੁ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਿ ਨ ਸਕੈ ਸੋ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਪਚਾਇਆ ॥
koee nindak vaddiaaee dekh na sakai so karatai aap pachaaeaa |નિંદા કરનાર, જે તેની મહાનતાને સહન કરી શકતો નથી, તેનો નિર્માતા પોતે જ નાશ કરે છે.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣ ਬੋਲੈ ਕਰਤੇ ਕੇ ਭਗਤਾ ਨੋ ਸਦਾ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ॥੨॥
jan naanak gun bolai karate ke bhagataa no sadaa rakhadaa aaeaa |2|સેવક નાનક સર્જનહારની ભવ્ય સ્તુતિ કરે છે, જે તેમના ભક્તોનું હંમેશ માટે રક્ષણ કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਵਡ ਦਾਤਾ ਦਾਣਾ ॥
too saahib agam deaal hai vadd daataa daanaa |તમે, હે ભગવાન અને માસ્ટર, દુર્ગમ અને દયાળુ છો; તમે મહાન દાતા છો, સર્વજ્ઞ છો.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਹੋਰੁ ਕੋ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਤੂਹੈਂ ਸੁਘੜੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣਾ ॥
tudh jevadd mai hor ko dis na aavee toohain sugharr merai man bhaanaa |હું તમારા જેવો મહાન બીજો કોઈ જોઈ શકતો નથી; હે જ્ઞાનના ભગવાન, તમે મારા મનને પ્રસન્ન કરો છો.
ਮੋਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਦਿਸਿ ਆਵਦਾ ਸਭੁ ਚਲਣਹਾਰਾ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
mohu kuttanb dis aavadaa sabh chalanahaaraa aavan jaanaa |તમારા કુટુંબ પ્રત્યે ભાવનાત્મક જોડાણ અને તમે જે જુઓ છો તે બધું કામચલાઉ છે, આવવું અને જવું છે.
ਜੋ ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਹੋਰਤੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦੇ ਸੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜਾ ਤਿਨ ਮਾਣਾ ॥
jo bin sache horat chit laaeide se koorriaar koorraa tin maanaa |જેઓ તેમની ચેતનાને સાચા ભગવાન સિવાય કોઈપણ વસ્તુ સાથે જોડે છે તેઓ ખોટા છે, અને મિથ્યા તેમનું અભિમાન છે.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣਾ ॥੧੦॥
naanak sach dhiaae too bin sache pach pach mue ajaanaa |10|હે નાનક, સાચા પ્રભુનું ધ્યાન કર; સાચા ભગવાન વિના, અજ્ઞાની સડી જાય છે અને મૃત્યુ પામે છે. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਅਗੋ ਦੇ ਸਤ ਭਾਉ ਨ ਦਿਚੈ ਪਿਛੋ ਦੇ ਆਖਿਆ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ago de sat bhaau na dichai pichho de aakhiaa kam na aavai |શરૂઆતમાં, તેણે ગુરુ પ્રત્યે આદર દર્શાવ્યો ન હતો; પાછળથી, તેણે બહાનું રજૂ કર્યું, પરંતુ તેનો કોઈ ફાયદો થયો નહીં.
ਅਧ ਵਿਚਿ ਫਿਰੈ ਮਨਮੁਖੁ ਵੇਚਾਰਾ ਗਲੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
adh vich firai manamukh vechaaraa galee kiau sukh paavai |દુ:ખી, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો ભટકે છે અને અધવચ્ચે જ અટકી જાય છે; તેઓ માત્ર શબ્દોથી કેવી રીતે શાંતિ મેળવી શકે?
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੁ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਕੂੜੀ ਜਾਵੈ ॥
jis andar preet nahee satigur kee su koorree aavai koorree jaavai |જેમના હૃદયમાં સાચા ગુરુ માટે પ્રેમ નથી તેઓ જૂઠ લઈને આવે છે, અને જૂઠાણું લઈને નીકળી જાય છે.
ਜੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨਦਰੀ ਆਵੈ ॥
je kripaa kare meraa har prabh karataa taan satigur paarabraham nadaree aavai |જ્યારે મારા ભગવાન ભગવાન, સર્જક, તેમની કૃપા આપે છે, ત્યારે તેઓ સાચા ગુરુને પરમ ભગવાન ભગવાન તરીકે જોવા આવે છે.
ਤਾ ਅਪਿਉ ਪੀਵੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕੇਰਾ ਸਭੁ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
taa apiau peevai sabad gur keraa sabh kaarraa andesaa bharam chukaavai |પછી, તેઓ ગુરુના શબ્દનું અમૃત પીવે છે; બધી બળતરા, ચિંતા અને શંકાઓ દૂર થાય છે.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੧॥
sadaa anand rahai din raatee jan naanak anadin har gun gaavai |1|તેઓ દિવસ-રાત, કાયમ આનંદમાં રહે છે; હે સેવક નાનક, તેઓ રાત-દિવસ ભગવાનની સ્તુતિ ગાય છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਜੋ ਸਿਖੁ ਅਖਾਏ ਸੁ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
gur satigur kaa jo sikh akhaae su bhalake utth har naam dhiaavai |જે પોતાને ગુરુ, સાચા ગુરુનો શીખ કહે છે, તે વહેલી સવારે ઊઠીને ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરશે.
ਉਦਮੁ ਕਰੇ ਭਲਕੇ ਪਰਭਾਤੀ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਨਾਵੈ ॥
audam kare bhalake parabhaatee isanaan kare amrit sar naavai |વહેલી સવારે ઉઠીને, તેણે સ્નાન કરવું અને અમૃતના કુંડમાં પોતાને શુદ્ધ કરવું.
ਉਪਦੇਸਿ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪੈ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਦੋਖ ਲਹਿ ਜਾਵੈ ॥
aupades guroo har har jap jaapai sabh kilavikh paap dokh leh jaavai |ગુરુની સૂચનાઓને અનુસરીને, તેણે ભગવાન, હર, હરના નામનો જપ કરવાનો છે. બધા પાપો, દુષ્કર્મો અને નકારાત્મકતા ભૂંસી નાખવામાં આવશે.
ਫਿਰਿ ਚੜੈ ਦਿਵਸੁ ਗੁਰਬਾਣੀ ਗਾਵੈ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
fir charrai divas gurabaanee gaavai bahadiaa utthadiaa har naam dhiaavai |પછી, સૂર્યોદય સમયે, તેણે ગુરબાની ગાવાની છે; બેઠો હોય કે ઊભો હોય, તેણે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરવાનું છે.
ਜੋ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਧਿਆਏ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
jo saas giraas dhiaae meraa har har so gurasikh guroo man bhaavai |જે મારા ભગવાન, હર, હર, પ્રત્યેક શ્વાસ અને ભોજનના દરેક ટૂકડા સાથે ધ્યાન કરે છે - તે ગુરશિખ ગુરુના મનને પ્રસન્ન કરે છે.