ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Puslapis - 305
ਸਚਿਆਰ ਸਿਖ ਬਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ਘਾਲਨਿ ਕੂੜਿਆਰ ਨ ਲਭਨੀ ਕਿਤੈ ਥਾਇ ਭਾਲੇ ॥
sachiaar sikh beh satigur paas ghaalan koorriaar na labhanee kitai thaae bhaale |Tikri sikai sėdi šalia Tikrojo Guru ir Jam tarnauja. Netikri ieško, bet neranda poilsio vietos.
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਆਖਿਆ ਸੁਖਾਵੈ ਨਾਹੀ ਤਿਨਾ ਮੁਹ ਭਲੇਰੇ ਫਿਰਹਿ ਦਯਿ ਗਾਲੇ ॥
jinaa satigur kaa aakhiaa sukhaavai naahee tinaa muh bhalere fireh day gaale |Tie, kurie nepatenkinti Tikrojo Guru Žodžiais – jų veidai yra prakeikti, o jie klaidžioja, Dievo pasmerkti.
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਕੇਰੀ ਸੇ ਕਿਚਰਕੁ ਵੇਰਾਈਅਨਿ ਮਨਮੁਖ ਬੇਤਾਲੇ ॥
jin andar preet nahee har keree se kicharak veraaeean manamukh betaale |Tie, kurių širdyse nėra Viešpaties Meilės – kiek ilgai gali būti paguosti tie demoniški, savavališkai nusiteikę manmukai?
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸੁ ਆਪਣਾ ਮਨੁ ਥਾਇ ਰਖੈ ਓਹੁ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਆਪਣੀ ਵਥੁ ਨਾਲੇ ॥
satigur no milai su aapanaa man thaae rakhai ohu aap varatai aapanee vath naale |Tas, kuris sutinka Tikrąjį Guru, išlaiko savo protą savo vietoje; jis išleidžia tik savo turtą.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਇਕਨਾ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸੁਖੁ ਦੇਵੈ ਇਕਿ ਆਪੇ ਵਖਿ ਕਢੈ ਠਗਵਾਲੇ ॥੧॥
jan naanak ikanaa gur mel sukh devai ik aape vakh kadtai tthagavaale |1|O tarne Nanakai, kai kurie yra susivieniję su Guru; vieniems Viešpats suteikia ramybę, o kiti – apgaulingi apgavikai – kenčia atskirai. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Ketvirtasis Mehlas:
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਤਿਨ ਕੇ ਕਾਜ ਦਯਿ ਆਦੇ ਰਾਸਿ ॥
jinaa andar naam nidhaan har tin ke kaaj day aade raas |Tie, kurių širdyje yra Viešpaties vardo lobis, Viešpats išsprendžia jų reikalus.
ਤਿਨ ਚੂਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕਨ ਕੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਗੁ ਕਰਿ ਬੈਠਾ ਪਾਸਿ ॥
tin chookee muhataajee lokan kee har prabh ang kar baitthaa paas |Jie nebėra pavaldūs kitiems žmonėms; Viešpats Dievas sėdi šalia jų, prie jų.
ਜਾਂ ਕਰਤਾ ਵਲਿ ਤਾ ਸਭੁ ਕੋ ਵਲਿ ਸਭਿ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਕਰਹਿ ਸਾਬਾਸਿ ॥
jaan karataa val taa sabh ko val sabh darasan dekh kareh saabaas |Kai Kūrėjas yra jų pusėje, tada visi yra jų pusėje. Matydami jų viziją, visi jiems ploja.
ਸਾਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸਭੁ ਹਰਿ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭਿ ਜਨ ਕਉ ਆਇ ਕਰਹਿ ਰਹਰਾਸਿ ॥
saahu paatisaahu sabh har kaa keea sabh jan kau aae kareh raharaas |Karalius ir imperatorius visus sukūrė Viešpats; jie visi ateina ir pagarbiai nusilenkia nuolankiam Viešpaties tarnui.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਵਡਾ ਸੇਵਿ ਅਤੁਲੁ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
gur poore kee vaddee vaddiaaee har vaddaa sev atul sukh paaeaa |Didinga yra Tobulo Guru didybė. Tarnaudamas Didžiajam Viešpačiui, aš įgijau neišmatuojamą ramybę.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦਾਨੁ ਦੀਆ ਹਰਿ ਨਿਹਚਲੁ ਨਿਤ ਬਖਸੇ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
gur poorai daan deea har nihachal nit bakhase charrai savaaeaa |Viešpats apdovanojo šią amžinąją dovaną Tobulajam Guru; Jo palaiminimai kasdien didėja.
ਕੋਈ ਨਿੰਦਕੁ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਿ ਨ ਸਕੈ ਸੋ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਪਚਾਇਆ ॥
koee nindak vaddiaaee dekh na sakai so karatai aap pachaaeaa |Šmeižikas, negalintis pakęsti Jo didybės, yra sunaikinamas paties Kūrėjo.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣ ਬੋਲੈ ਕਰਤੇ ਕੇ ਭਗਤਾ ਨੋ ਸਦਾ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ॥੨॥
jan naanak gun bolai karate ke bhagataa no sadaa rakhadaa aaeaa |2|Tarnas Nanakas gieda šlovingą Kūrėjo šlovę, kuri amžinai saugo savo bhaktas. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਵਡ ਦਾਤਾ ਦਾਣਾ ॥
too saahib agam deaal hai vadd daataa daanaa |Tu, Viešpatie ir Mokytojau, esi nepasiekiamas ir gailestingas; Tu esi didysis davėjas, viską žinantis.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਹੋਰੁ ਕੋ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਤੂਹੈਂ ਸੁਘੜੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣਾ ॥
tudh jevadd mai hor ko dis na aavee toohain sugharr merai man bhaanaa |Nematau kito tokio puikaus kaip Tu; O išminties Viešpatie, Tu esi malonus mano protui.
ਮੋਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਦਿਸਿ ਆਵਦਾ ਸਭੁ ਚਲਣਹਾਰਾ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
mohu kuttanb dis aavadaa sabh chalanahaaraa aavan jaanaa |Emocinis prisirišimas prie savo šeimos ir visko, ką matote, yra laikina, ateina ir praeina.
ਜੋ ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਹੋਰਤੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦੇ ਸੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜਾ ਤਿਨ ਮਾਣਾ ॥
jo bin sache horat chit laaeide se koorriaar koorraa tin maanaa |Tie, kurie savo sąmonę sieja su bet kuo, išskyrus Tikrąjį Viešpatį, yra klaidingi, o netikras yra jų išdidumas.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਬਿਨੁ ਸਚੇ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਅਜਾਣਾ ॥੧੦॥
naanak sach dhiaae too bin sache pach pach mue ajaanaa |10|O Nanak, medituok apie Tikrąjį Viešpatį; be Tikrojo Viešpaties neišmanėliai pūva ir pūva mirtinai. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |Salokas, ketvirtasis Mehlas:
ਅਗੋ ਦੇ ਸਤ ਭਾਉ ਨ ਦਿਚੈ ਪਿਛੋ ਦੇ ਆਖਿਆ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵੈ ॥
ago de sat bhaau na dichai pichho de aakhiaa kam na aavai |Iš pradžių jis nerodė pagarbos Guru; vėliau jis siūlė pasiteisinimus, bet tai nenaudinga.
ਅਧ ਵਿਚਿ ਫਿਰੈ ਮਨਮੁਖੁ ਵੇਚਾਰਾ ਗਲੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
adh vich firai manamukh vechaaraa galee kiau sukh paavai |Apgailėtini, savavališki manmuchai klaidžioja ir yra įstrigę viduryje; kaip jie gali rasti ramybę vien žodžiais?
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੁ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਕੂੜੀ ਜਾਵੈ ॥
jis andar preet nahee satigur kee su koorree aavai koorree jaavai |Tie, kurių širdyse nėra meilės Tikrajam Guru, ateina su melu ir išeina su melu.
ਜੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨਦਰੀ ਆਵੈ ॥
je kripaa kare meraa har prabh karataa taan satigur paarabraham nadaree aavai |Kai mano Viešpats Dievas, Kūrėjas, suteikia savo malonę, jie ateina į Tikrąjį Guru kaip į Aukščiausiąjį Viešpatį Dievą.
ਤਾ ਅਪਿਉ ਪੀਵੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕੇਰਾ ਸਭੁ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥
taa apiau peevai sabad gur keraa sabh kaarraa andesaa bharam chukaavai |Tada jie geria Nektarą, Guru Šabado žodį; pašalinamas visas deginimas, nerimas ir abejonės.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੧॥
sadaa anand rahai din raatee jan naanak anadin har gun gaavai |1|Jie lieka ekstazėje amžinai, dieną ir naktį; O tarne Nanakai, jie gieda šlovingą Viešpaties šlovę dieną ir naktį. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |Ketvirtasis Mehlas:
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਜੋ ਸਿਖੁ ਅਖਾਏ ਸੁ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
gur satigur kaa jo sikh akhaae su bhalake utth har naam dhiaavai |Tas, kuris vadina save Guru sikhu, Tikruoju Guru, atsikels anksti ryte ir medituos apie Viešpaties Vardą.
ਉਦਮੁ ਕਰੇ ਭਲਕੇ ਪਰਭਾਤੀ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਨਾਵੈ ॥
audam kare bhalake parabhaatee isanaan kare amrit sar naavai |Anksti ryte atsikėlęs jis turi išsimaudyti ir apsivalyti nektaro baseine.
ਉਪਦੇਸਿ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪੈ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਦੋਖ ਲਹਿ ਜਾਵੈ ॥
aupades guroo har har jap jaapai sabh kilavikh paap dokh leh jaavai |Vykdydamas Guru nurodymus, jis turi kartoti Viešpaties vardą Har, Har. Visos nuodėmės, nusižengimai ir negatyvumas bus ištrinti.
ਫਿਰਿ ਚੜੈ ਦਿਵਸੁ ਗੁਰਬਾਣੀ ਗਾਵੈ ਬਹਦਿਆ ਉਠਦਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
fir charrai divas gurabaanee gaavai bahadiaa utthadiaa har naam dhiaavai |Tada, saulei tekant, jis turi dainuoti Gurbani; ar sėdėdamas, ar atsistodamas, jis turi apmąstyti Viešpaties vardą.
ਜੋ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਧਿਆਏ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
jo saas giraas dhiaae meraa har har so gurasikh guroo man bhaavai |Tas, kuris medituoja apie mano Viešpatį Har, Har su kiekvienu įkvėpimu ir kiekvienu maisto kąsniu – tas GurSikhas tampa malonus Guru protui.