ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1064
ਜਿਸੁ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ਸੋ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਏ ॥
jis bhaanaa bhaavai so tujheh samaae |જે તમારી ઇચ્છાથી પ્રસન્ન છે તે તમારામાં લીન છે.
ਭਾਣੇ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਭਾਣਾ ਕਿਸਹਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੩॥
bhaane vich vaddee vaddiaaee bhaanaa kiseh karaaeidaa |3|ભવ્ય મહાનતા ભગવાનની ઇચ્છામાં રહે છે; ભાગ્યે જ તે સ્વીકારે છે. ||3||
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
jaa tis bhaavai taa guroo milaae |જ્યારે તે તેની ઇચ્છાને ખુશ કરે છે, ત્યારે તે આપણને ગુરુને મળવા દોરી જાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥
guramukh naam padaarath paae |ગુરુમુખને ભગવાનના નામનો ખજાનો મળે છે.
ਤੁਧੁ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਜਿਸ ਨੋ ਭਾਣਾ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਭਾਇਦਾ ॥੪॥
tudh aapanai bhaanai sabh srisatt upaaee jis no bhaanaa dehi tis bhaaeidaa |4|તમારી ઇચ્છાથી, તમે આખું બ્રહ્માંડ બનાવ્યું; તમે જેમને તમારી કૃપાથી આશીર્વાદ આપો તેઓ તમારી ઇચ્છાથી પ્રસન્ન થાય છે. ||4||
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਕਰੇ ਚਤੁਰਾਈ ॥
manamukh andh kare chaturaaee |આંધળા, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો ચતુરાઈ આચરે છે.
ਭਾਣਾ ਨ ਮੰਨੇ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
bhaanaa na mane bahut dukh paaee |તેઓ ભગવાનની ઇચ્છાને શરણે જતા નથી, અને ભયંકર પીડા સહન કરે છે.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਆਵੈ ਜਾਏ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਨ ਕਬਹੂ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥
bharame bhoolaa aavai jaae ghar mahal na kabahoo paaeidaa |5|શંકાથી ભ્રમિત થઈને, તેઓ પુનર્જન્મમાં આવે છે અને જાય છે; તેઓ ભગવાનની હાજરીની હવેલી ક્યારેય શોધી શકતા નથી. ||5||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
satigur mele de vaddiaaee |સાચા ગુરુ સંઘ લાવે છે, અને ભવ્ય મહાનતા આપે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਧੁਰਿ ਫੁਰਮਾਈ ॥
satigur kee sevaa dhur furamaaee |આદિમ ભગવાને સાચા ગુરુની સેવા નિયુક્ત કરી.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਪਾਏ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥
satigur seve taa naam paae naame hee sukh paaeidaa |6|સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી નામ પ્રાપ્ત થાય છે. નામ દ્વારા, વ્યક્તિને શાંતિ મળે છે. ||6||
ਸਭ ਨਾਵਹੁ ਉਪਜੈ ਨਾਵਹੁ ਛੀਜੈ ॥
sabh naavahu upajai naavahu chheejai |નામથી જ બધું ઊભું થાય છે, અને નામથી જ નાશ પામે છે.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਜੈ ॥
gur kirapaa te man tan bheejai |ગુરુની કૃપાથી મન અને શરીર નામથી પ્રસન્ન થાય છે.
ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਰਸਿ ਭੀਜੈ ਰਸ ਹੀ ਤੇ ਰਸੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥
rasanaa naam dhiaae ras bheejai ras hee te ras paaeidaa |7|નામનું ધ્યાન કરવાથી જીભ પ્રભુના ઉત્કૃષ્ટ સારથી ભીંજાય છે. આ સાર દ્વારા, સાર પ્રાપ્ત થાય છે. ||7||
ਮਹਲੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥
mahalai andar mahal ko paae |દુર્લભ એવા છે જેઓ પોતાના શરીરની હવેલીમાં ભગવાનની હાજરીની હવેલી શોધે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਚਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
gur kai sabad sach chit laae |ગુરુના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તેઓ પ્રેમપૂર્વક તેમની ચેતનાને સાચા ભગવાન પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਸਚੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਸਚੁ ਪਾਏ ਸਚੇ ਸਚਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥
jis no sach dee soee sach paae sache sach milaaeidaa |8|જેને ભગવાન સત્યનો આશીર્વાદ આપે છે તે સત્ય પ્રાપ્ત કરે છે; તે સત્યમાં ભળી જાય છે, અને માત્ર સત્ય. ||8||
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਮਨਿ ਤਨਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
naam visaar man tan dukh paaeaa |ભગવાનના નામને ભૂલી જવાથી મન અને શરીર દુઃખથી પીડાય છે.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਰੋਗੁ ਕਮਾਇਆ ॥
maaeaa mohu sabh rog kamaaeaa |માયાના પ્રેમમાં આસક્ત થઈને, તે રોગ સિવાય કંઈ કમાતા નથી.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੈ ਕੁਸਟੀ ਨਰਕੇ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੯॥
bin naavai man tan hai kusattee narake vaasaa paaeidaa |9|નામ વિના, તેનું મન અને શરીર રક્તપિત્તથી પીડિત છે, અને તે પોતાનું ઘર નરકમાં મેળવે છે. ||9||
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਨਿਰਮਲ ਦੇਹਾ ॥
naam rate tin niramal dehaa |જેઓ નામથી રંગાયેલા છે - તેમના શરીર નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે.
ਨਿਰਮਲ ਹੰਸਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਨੇਹਾ ॥
niramal hansaa sadaa sukh nehaa |તેમનો આત્મા-હંસ શુદ્ધ છે, અને ભગવાનના પ્રેમમાં, તેઓ શાશ્વત શાંતિ મેળવે છે.
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥
naam salaeh sadaa sukh paaeaa nij ghar vaasaa paaeidaa |10|નામની સ્તુતિ કરીને, તેઓ શાશ્વત શાંતિ મેળવે છે, અને તેમના પોતાના આંતરિક અસ્તિત્વના ઘરમાં રહે છે. ||10||
ਸਭੁ ਕੋ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥
sabh ko vanaj kare vaapaaraa |દરેક વ્યક્તિ સોદો કરે છે અને વેપાર કરે છે.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਤੋਟਾ ਸੰਸਾਰਾ ॥
vin naavai sabh tottaa sansaaraa |નામ વિના, આખું જગત ગુમાવે છે.
ਨਾਗੋ ਆਇਆ ਨਾਗੋ ਜਾਸੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥
naago aaeaa naago jaasee vin naavai dukh paaeidaa |11|નગ્ન તેઓ આવે છે, અને નગ્ન તેઓ જાય છે; નામ વિના, તેઓ પીડા સહન કરે છે. ||11||
ਜਿਸ ਨੋ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
jis no naam dee so paae |તે જ નામ મેળવે છે, જેને ભગવાન આપે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
gur kai sabad har man vasaae |ગુરુના શબ્દ દ્વારા ભગવાન મનમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੨॥
gur kirapaa te naam vasiaa ghatt antar naamo naam dhiaaeidaa |12|ગુરુની કૃપાથી, નામ હૃદયમાં ઊંડે વાસ કરે છે, અને વ્યક્તિ નામ, ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે. ||12||
ਨਾਵੈ ਨੋ ਲੋਚੈ ਜੇਤੀ ਸਭ ਆਈ ॥
naavai no lochai jetee sabh aaee |જગતમાં આવનાર દરેક વ્યક્તિ નામની ઝંખના કરે છે.
ਨਾਉ ਤਿਨਾ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਈ ॥
naau tinaa milai dhur purab kamaaee |તેઓ એકલા નામથી ધન્ય છે, જેમની ભૂતકાળની ક્રિયાઓ આદિમ ભગવાન દ્વારા નિયુક્ત કરવામાં આવી હતી.
ਜਿਨੀ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥
jinee naau paaeaa se vaddabhaagee gur kai sabad milaaeidaa |13|જેને નામ મળે છે તે બહુ ભાગ્યશાળી છે. ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેઓ ભગવાન સાથે એકરૂપ થાય છે. ||13||
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
kaaeaa kott at apaaraa |તદ્દન અજોડ છે શરીરનો ગઢ.
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਬਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥
tis vich beh prabh kare veechaaraa |તેની અંદર ભગવાન ચિંતનમાં બેસે છે.
ਸਚਾ ਨਿਆਉ ਸਚੋ ਵਾਪਾਰਾ ਨਿਹਚਲੁ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥
sachaa niaau sacho vaapaaraa nihachal vaasaa paaeidaa |14|તે સાચા ન્યાયનું સંચાલન કરે છે, અને સત્યમાં વેપાર કરે છે; તેના દ્વારા, વ્યક્તિ શાશ્વત, અપરિવર્તનશીલ નિવાસ શોધે છે. ||14||
ਅੰਤਰ ਘਰ ਬੰਕੇ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥
antar ghar banke thaan suhaaeaa |આંતરિક આત્માની અંદર ભવ્ય ઘરો અને સુંદર સ્થાનો છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਥਾਨੁ ਪਾਇਆ ॥
guramukh viralai kinai thaan paaeaa |પરંતુ દુર્લભ એવી વ્યક્તિ છે જે, ગુરુમુખ તરીકે, આ સ્થાનો શોધે છે.
ਇਤੁ ਸਾਥਿ ਨਿਬਹੈ ਸਾਲਾਹੇ ਸਚੇ ਹਰਿ ਸਚਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੫॥
eit saath nibahai saalaahe sache har sachaa man vasaaeidaa |15|જો કોઈ વ્યક્તિ આ સ્થાનોમાં રહીને સાચા પ્રભુની સ્તુતિ કરે તો સાચા પ્રભુ મનમાં વાસ કરે છે. ||15||
ਮੇਰੈ ਕਰਤੈ ਇਕ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
merai karatai ik banat banaaee |મારા સર્જનહાર પ્રભુએ આ રચના કરી છે.
ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਵਿਚਿ ਸਭ ਵਥੁ ਪਾਈ ॥
eis dehee vich sabh vath paaee |તેણે આ શરીરની અંદર બધું મૂક્યું છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਣਜਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੬॥੨੦॥
naanak naam vanajeh rang raate guramukh ko naam paaeidaa |16|6|20|હે નાનક, જેઓ નામમાં વ્યવહાર કરે છે તેઓ તેમના પ્રેમથી રંગાયેલા છે. ગુરુમુખ ભગવાનનું નામ, નામ મેળવે છે. ||16||6||20||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਕਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥
kaaeaa kanchan sabad veechaaraa |શબ્દનું ચિંતન કરવાથી શરીર સુવર્ણ બની જાય છે.
ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
tithai har vasai jis daa ant na paaraavaaraa |પ્રભુ ત્યાં રહે છે; તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਸੇਵਿਹੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥
anadin har sevihu sachee baanee har jeeo sabad milaaeidaa |1|રાત-દિવસ પ્રભુની સેવા કરો અને ગુરુની બાની સાચા શબ્દનો જપ કરો. શબ્દ દ્વારા, પ્રિય ભગવાનને મળો. ||1||