ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1423
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਦੁਖਦਾਈ ਮੋਹ ਮਾਇ ॥
bin naavai sabh dukh hai dukhadaaee moh maae |પ્રભુના નામ વિના સર્વ દુઃખ છે. માયાની આસક્તિ વેદનાદાયક છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਵਿਛੁੜਿ ਸਭ ਜਾਇ ॥੧੭॥
naanak guramukh nadaree aaeaa moh maaeaa vichhurr sabh jaae |17|ઓ નાનક, ગુરુમુખ જોવા માટે આવે છે, તે માયાની આસક્તિ બધાને ભગવાનથી અલગ કરે છે. ||17||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸਹ ਕੇਰਾ ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
guramukh hukam mane sah keraa hukame hee sukh paae |ગુરુમુખ તેના પતિ ભગવાનના આદેશનું પાલન કરે છે; તેમના આદેશના હુકમ દ્વારા, તેણીને શાંતિ મળે છે.
ਹੁਕਮੋ ਸੇਵੇ ਹੁਕਮੁ ਅਰਾਧੇ ਹੁਕਮੇ ਸਮੈ ਸਮਾਏ ॥
hukamo seve hukam araadhe hukame samai samaae |તેમની ઇચ્છામાં, તેણી સેવા આપે છે; તેની ઇચ્છામાં, તેણી તેની પૂજા કરે છે અને તેની પૂજા કરે છે.
ਹੁਕਮੁ ਵਰਤੁ ਨੇਮੁ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਮਨ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
hukam varat nem such sanjam man chindiaa fal paae |તેમની ઇચ્છામાં, તેણી શોષણમાં ભળી જાય છે. તેની ઇચ્છા તેણીના ઉપવાસ, વ્રત, શુદ્ધતા અને સ્વ-શિસ્ત છે; તેના દ્વારા તે તેના મનની ઈચ્છાઓનું ફળ મેળવે છે.
ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣਿ ਜਿ ਹੁਕਮੈ ਬੁਝੈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
sadaa suhaagan ji hukamai bujhai satigur sevai liv laae |તે હંમેશા અને હંમેશ માટે સુખી, શુદ્ધ આત્મા-વધૂ છે, જે તેની ઇચ્છાને સમજે છે; તે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, પ્રેમાળ શોષણથી પ્રેરિત.
ਨਾਨਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜਿਨ ਊਪਰਿ ਤਿਨਾ ਹੁਕਮੇ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥੧੮॥
naanak kripaa kare jin aoopar tinaa hukame le milaae |18|ઓ નાનક, જેમના પર ભગવાન તેમની દયા કરે છે, તેઓ તેમની ઇચ્છામાં ભળી જાય છે અને ડૂબી જાય છે. ||18||
ਮਨਮੁਖਿ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝੇ ਬਪੁੜੀ ਨਿਤ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
manamukh hukam na bujhe bapurree nit haumai karam kamaae |દુ:ખી, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો તેમની ઇચ્છાને સમજતા નથી; તેઓ સતત અહંકારમાં કામ કરે છે.
ਵਰਤ ਨੇਮੁ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਪੂਜਾ ਪਾਖੰਡਿ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇ ॥
varat nem such sanjam poojaa paakhandd bharam na jaae |ધાર્મિક ઉપવાસ, વ્રત, પવિત્રતા, સ્વ-શિસ્ત અને પૂજા વિધિઓ દ્વારા, તેઓ હજી પણ તેમના દંભ અને શંકામાંથી મુક્ત થઈ શકતા નથી.
ਅੰਤਰਹੁ ਕੁਸੁਧੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬੇਧੇ ਜਿਉ ਹਸਤੀ ਛਾਰੁ ਉਡਾਏ ॥
antarahu kusudh maaeaa mohi bedhe jiau hasatee chhaar uddaae |આંતરિક રીતે, તેઓ અશુદ્ધ છે, માયાના આસક્તિ દ્વારા વીંધેલા છે; તેઓ હાથીઓ જેવા છે, જે સ્નાન કર્યા પછી તરત જ પોતાના પર ગંદકી ફેંકી દે છે.
ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਤਿਸੈ ਨ ਚੇਤਹਿ ਬਿਨੁ ਚੇਤੇ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
jin upaae tisai na cheteh bin chete kiau sukh paae |તેઓ તેમને બનાવનારનો વિચાર પણ કરતા નથી. તેમનો વિચાર કર્યા વિના, તેઓ શાંતિ મેળવી શકતા નથી.
ਨਾਨਕ ਪਰਪੰਚੁ ਕੀਆ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਏ ॥੧੯॥
naanak parapanch keea dhur karatai poorab likhiaa kamaae |19|ઓ નાનક, આદિ નિર્માતાએ બ્રહ્માંડનું નાટક કર્યું છે; બધા પૂર્વનિર્ધારિત છે તેમ કાર્ય કરે છે. ||19||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਤੀਤਿ ਭਈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਸਮਾਇ ॥
guramukh parateet bhee man maaniaa anadin sevaa karat samaae |ગુરુમુખને શ્રદ્ધા છે; તેનું મન સંતુષ્ટ અને સંતુષ્ટ છે. રાત-દિવસ, તે ભગવાનની સેવા કરે છે, તેનામાં લીન થઈને.
ਅੰਤਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਗੁਰੂ ਸਭ ਪੂਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸੁ ਦੇਖੈ ਸਭ ਆਇ ॥
antar satigur guroo sabh pooje satigur kaa daras dekhai sabh aae |ગુરુ, સાચા ગુરુ, અંદર છે; બધા તેની પૂજા અને પૂજા કરે છે. દરેક વ્યક્તિ તેના ધન્ય દર્શન કરવા આવે છે.
ਮੰਨੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਪਰਮ ਬੀਚਾਰੀ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
maneeai satigur param beechaaree jit miliaai tisanaa bhukh sabh jaae |તેથી સાચા ગુરુમાં વિશ્વાસ રાખો, પરમ ઉત્કૃષ્ટ ચિંતક. તેની સાથે મળવાથી ભૂખ અને તરસ સંપૂર્ણપણે દૂર થાય છે.
ਹਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਦੇਇ ਮਿਲਾਇ ॥
hau sadaa sadaa balihaaree gur apune jo prabh sachaa dee milaae |હું મારા ગુરુ માટે હંમેશ માટે બલિદાન છું, જે મને સાચા ભગવાન ભગવાનને મળવા દોરી જાય છે.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੁ ਪਾਇਆ ਤਿਨ ਸਚਾ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗੇ ਆਇ ॥੨੦॥
naanak karam paaeaa tin sachaa jo gur charanee lage aae |20|હે નાનક, જેઓ આવે છે અને ગુરુના ચરણોમાં પડે છે તેઓ સત્યના કર્મથી ધન્ય થાય છે. ||20||
ਜਿਨ ਪਿਰੀਆ ਸਉ ਨੇਹੁ ਸੇ ਸਜਣ ਮੈ ਨਾਲਿ ॥
jin pireea sau nehu se sajan mai naal |તે પ્રિય, જેની સાથે હું પ્રેમમાં છું, તે મારો મિત્ર મારી સાથે છે.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਉ ਫਿਰਾਂ ਭੀ ਹਿਰਦੈ ਰਖਾ ਸਮਾਲਿ ॥੨੧॥
antar baahar hau firaan bhee hiradai rakhaa samaal |21|હું અંદર અને બહાર ભટકતો રહું છું, પરંતુ હું હંમેશા તેને મારા હૃદયમાં સમાવી રાખું છું. ||21||
ਜਿਨਾ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਧਿਆਇਆ ਸਤਿਗੁਰ ਸਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
jinaa ik man ik chit dhiaaeaa satigur sau chit laae |જેઓ એકાગ્રતાથી, એકાગ્રતાથી ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે, તેઓ તેમની ચેતનાને સાચા ગુરુ સાથે જોડે છે.
ਤਿਨ ਕੀ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਗਇਆ ਨਿਰਦੋਖ ਭਏ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
tin kee dukh bhukh haumai vaddaa rog geaa niradokh bhe liv laae |તેઓ પીડા, ભૂખ અને અહંકારની મોટી બીમારીથી મુક્ત થાય છે; પ્રભુ સાથે પ્રેમથી જોડાયેલા, તેઓ દુઃખમુક્ત બને છે.
ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਉਚਰਹਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਸਵੈ ਸਮਾਇ ॥
gun gaaveh gun uchareh gun meh savai samaae |તેઓ તેમના ગુણગાન ગાય છે, અને તેમના ગુણગાન ગાય છે; તેમના ગ્લોરિયસ સ્તુતિમાં, તેઓ શોષણમાં સૂઈ જાય છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥੨੨॥
naanak gur poore te paaeaa sahaj miliaa prabh aae |22|હે નાનક, પરફેક્ટ ગુરુ દ્વારા, તેઓ સાહજિક શાંતિ અને સંયમ સાથે ભગવાનને મળવા આવે છે. ||22||
ਮਨਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
manamukh maaeaa mohu hai naam na lagai piaar |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો ભાવનાત્મક રીતે માયા સાથે જોડાયેલા હોય છે; તેઓ નામના પ્રેમમાં નથી.
ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਸੰਘਰੈ ਕੂੜਿ ਕਰੈ ਆਹਾਰੁ ॥
koorr kamaavai koorr sangharai koorr karai aahaar |તેઓ જૂઠાણાનું આચરણ કરે છે, જૂઠાણું ભેગું કરે છે અને અસત્યનો ખોરાક ખાય છે.
ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਧਨੁ ਸੰਚਿ ਮਰਹਿ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਭੁ ਛਾਰੁ ॥
bikh maaeaa dhan sanch mareh ant hoe sabh chhaar |માયાની ઝેરી સંપત્તિ અને સંપત્તિ ભેગી કરીને, તેઓ મૃત્યુ પામે છે; અંતે, તે બધા રાખ થઈ જાય છે.
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਚਿ ਸੰਜਮੁ ਕਰਹਿ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰ ॥
karam dharam such sanjam kareh antar lobh vikaar |તેઓ પવિત્રતા અને સ્વ-શિસ્તની ધાર્મિક વિધિઓ કરે છે, પરંતુ તેઓ લોભ, દુષ્ટતા અને ભ્રષ્ટાચારથી ભરેલા છે.
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਜਿ ਕਮਾਵੈ ਸੁ ਥਾਇ ਨ ਪਵੈ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੨੩॥
naanak manamukh ji kamaavai su thaae na pavai daragah hoe khuaar |23|હે નાનક, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોની ક્રિયાઓ સ્વીકારવામાં આવતી નથી; ભગવાનના દરબારમાં તેઓ દુ:ખી છે. ||23||
ਸਭਨਾ ਰਾਗਾਂ ਵਿਚਿ ਸੋ ਭਲਾ ਭਾਈ ਜਿਤੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
sabhanaa raagaan vich so bhalaa bhaaee jit vasiaa man aae |બધા રાગોમાં, તે એક ઉત્કૃષ્ટ છે, હે ભાગ્યના ભાઈઓ, જેના દ્વારા ભગવાન મનમાં વાસ કરે છે.
ਰਾਗੁ ਨਾਦੁ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
raag naad sabh sach hai keemat kahee na jaae |નાદના ધ્વનિ-પ્રવાહમાં જે રાગ છે તે તદ્દન સાચા છે; તેમની કિંમત વ્યક્ત કરી શકાતી નથી.
ਰਾਗੈ ਨਾਦੈ ਬਾਹਰਾ ਇਨੀ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝਿਆ ਜਾਇ ॥
raagai naadai baaharaa inee hukam na boojhiaa jaae |જે રાગો નાદના ધ્વનિ-પ્રવાહમાં નથી - તેના દ્વારા ભગવાનની ઇચ્છા સમજી શકાતી નથી.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੈ ਬੂਝੈ ਤਿਨਾ ਰਾਸਿ ਹੋਇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
naanak hukamai boojhai tinaa raas hoe satigur te sojhee paae |હે નાનક, તેઓ જ સાચા છે, જેઓ સાચા ગુરુની ઇચ્છાને સમજે છે.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਤੇ ਹੋਇਆ ਜਿਉ ਤਿਸੈ ਦੀ ਰਜਾਇ ॥੨੪॥
sabh kichh tis te hoeaa jiau tisai dee rajaae |24|તેની ઈચ્છા પ્રમાણે બધું થાય છે. ||24||