ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1234
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਭਉ ਭੰਜਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam janam ke kilavikh bhau bhanjan guramukh eko ddeetthaa |1| rahaau |તે અસંખ્ય અવતારોના પાપો, દોષ અને ભયનો નાશ કરનાર છે; ગુરુમુખ એક ભગવાનને જુએ છે. ||1||થોભો ||
ਕੋਟਿ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨ ਹਰਿ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
kott kottantar ke paap binaasan har saachaa man bhaaeaa |જ્યારે મન સાચા પ્રભુને પ્રેમ કરવા આવે છે ત્યારે લાખો કરોડો પાપો ભૂંસી જાય છે.
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਦੂਜਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੧॥
har bin avar na soojhai doojaa satigur ek bujhaaeaa |1|હું ભગવાન સિવાય બીજા કોઈને જાણતો નથી; સાચા ગુરુએ મને એક ભગવાન પ્રગટ કર્યા છે. ||1||
ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਜਿਨ ਘਟਿ ਵਸਿਆ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥
prem padaarath jin ghatt vasiaa sahaje rahe samaaee |જેમના હૃદય પ્રભુના પ્રેમની સંપત્તિથી ભરેલા છે, તેઓ સાહજિક રીતે તેમનામાં લીન રહે છે.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥੨॥
sabad rate se rang chaloole raate sahaj subhaaee |2|શબ્દથી રંગાયેલા, તેઓ તેમના પ્રેમના ઊંડા કિરમજી રંગમાં રંગાયેલા છે. તેઓ ભગવાનની આકાશી શાંતિ અને સંતુલનથી રંગાયેલા છે. ||2||
ਰਸਨਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੀ ਲਾਲ ਭਈ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥
rasanaa sabad veechaar ras raatee laal bhee rang laaee |શબ્દનું ચિંતન કરતાં, જીભ આનંદથી રંગાયેલી છે; તેમના પ્રેમને અપનાવીને, તે ઊંડા કિરમજી રંગથી રંગાયેલું છે.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਜਾਣਿਆ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ॥੩॥
raam naam nihakeval jaaniaa man tripatiaa saant aaee |3|હું શુદ્ધ અલિપ્ત ભગવાનનું નામ જાણું છું; મારું મન સંતુષ્ટ અને દિલાસો છે. ||3||
ਪੰਡਿਤ ਪੜਿੑ ਪੜਿੑ ਮੋਨੀ ਸਭਿ ਥਾਕੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
panddit parri parri monee sabh thaake bhram bhekh thake bhekhadhaaree |પંડિતો, ધાર્મિક વિદ્વાનો, વાંચે છે અને અભ્યાસ કરે છે, અને બધા મૌન ઋષિઓ થાકી ગયા છે; તેઓ તેમના ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરીને અને ચારે બાજુ ભટકતા થાકી ગયા છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੪॥
guraparasaad niranjan paaeaa saachai sabad veechaaree |4|ગુરુની કૃપાથી, મને નિષ્કલંક ભગવાન મળ્યા છે; હું શબ્દના સાચા શબ્દનું ચિંતન કરું છું. ||4||
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਾਚ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
aavaa gaun nivaar sach raate saach sabad man bhaaeaa |મારું આવવું અને પુનર્જન્મમાં જવાનું સમાપ્ત થઈ ગયું છે, અને હું સત્યથી રંગાઈ ગયો છું; શબ્દનો સાચો શબ્દ મારા મનને પ્રસન્ન કરે છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥
satigur sev sadaa sukh paaeeai jin vichahu aap gavaaeaa |5|સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી શાશ્વત શાંતિ મળે છે અને અંદરથી આત્મ-અહંકાર દૂર થાય છે. ||5||
ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਮਨਿ ਸਾਚੈ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
saachai sabad sahaj dhun upajai man saachai liv laaee |શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, આકાશી ધૂન સુધરે છે, અને મન પ્રેમપૂર્વક સાચા ભગવાન પર કેન્દ્રિત થાય છે.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥੬॥
agam agochar naam niranjan guramukh man vasaaee |6|અપ્રાપ્ય નામ, દુર્ગમ અને અગમ્ય ભગવાનનું નામ, ગુરુમુખના મનમાં રહે છે. ||6||
ਏਕਸ ਮਹਿ ਸਭੁ ਜਗਤੋ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥
ekas meh sabh jagato varatai viralaa ek pachhaanai |સમગ્ર વિશ્વ એક પ્રભુમાં સમાયેલું છે. એક પ્રભુને સમજનારા કેટલા દુર્લભ છે.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਨਦਿਨੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੭॥
sabad marai taa sabh kichh soojhai anadin eko jaanai |7|જે શબદમાં મરે છે તેને બધું ખબર પડે છે; રાત-દિવસ, તે એક પ્રભુનો સાક્ષાત્કાર કરે છે. ||7||
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ਹੋਰੁ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥
jis no nadar kare soee jan boojhai hor kahanaa kathan na jaaee |તે નમ્ર વ્યક્તિ, જેના પર ભગવાન કૃપાની નજર નાખે છે, તે સમજે છે. બીજું કશું કહી શકાય નહીં.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥੨॥
naanak naam rate sadaa bairaagee ek sabad liv laaee |8|2|હે નાનક, જેઓ નામથી રંગાયેલા છે તેઓ કાયમ માટે જગતથી અળગા છે; તેઓ પ્રેમથી શબ્દના એક શબ્દ સાથે જોડાયેલા છે. ||8||2||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ॥
saarag mahalaa 3 |સારંગ, ત્રીજી મહેલ:
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਕੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
man mere har kee akath kahaanee |હે મારા મન, પ્રભુની વાણી અસ્પષ્ટ છે.
ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਜਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har nadar kare soee jan paae guramukh viralai jaanee |1| rahaau |જે નમ્ર વ્યક્તિ ભગવાનની કૃપાની નજરથી ધન્ય છે, તે તેને પ્રાપ્ત કરે છે. સમજનાર ગુરુમુખ કેટલો વિરલ છે. ||1||થોભો ||
ਹਰਿ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
har gahir ganbheer gunee gaheer gur kai sabad pachhaaniaa |ભગવાન ઊંડો, ગહન અને અગમ્ય છે, શ્રેષ્ઠતાનો મહાસાગર છે; તે ગુરુના શબ્દ દ્વારા સાક્ષાત્કાર થાય છે.
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਉਰਾਨਿਆ ॥੧॥
bahu bidh karam kareh bhaae doojai bin sabadai bauraaniaa |1|દ્વૈતના પ્રેમમાં, મનુષ્યો તેમના કાર્યો દરેક પ્રકારે કરે છે; પરંતુ શબ્દ વિના, તેઓ પાગલ છે. ||1||
ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਾਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਈ ॥
har naam naavai soee jan niramal fir mailaa mool na hoee |તે નમ્ર વ્યક્તિ જે ભગવાનના નામમાં સ્નાન કરે છે તે નિષ્કલંક બને છે; તે ફરી ક્યારેય પ્રદૂષિત થતો નથી.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹੈ ਮੈਲਾ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੨॥
naam binaa sabh jag hai mailaa doojai bharam pat khoee |2|નામ વિના આખું જગત દૂષિત છે; દ્વૈતમાં ભટકવાથી તે તેનું સન્માન ગુમાવે છે. ||2||
ਕਿਆ ਦ੍ਰਿੜਾਂ ਕਿਆ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤਿਆਗੀ ਮੈ ਤਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
kiaa drirraan kiaa sangreh tiaagee mai taa boojh na paaee |મારે શું પકડવું જોઈએ? મારે શું ભેગું કરવું જોઈએ અથવા પાછળ શું છોડવું જોઈએ? મને ખબર નથી.
ਹੋਹਿ ਦਇਆਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਨਾਮੋ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
hohi deaal kripaa kar har jeeo naamo hoe sakhaaee |3|હે પ્રિય ભગવાન, તમારું નામ એ લોકો માટે મદદ અને સમર્થન છે જેમને તમે તમારી દયા અને કરુણાથી આશીર્વાદ આપો છો. ||3||
ਸਚਾ ਸਚੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਨਾਇ ਲਾਏ ॥
sachaa sach daataa karam bidhaataa jis bhaavai tis naae laae |સાચા ભગવાન સાચા આપનાર છે, ભાગ્યના આર્કિટેક્ટ છે; જેમ તે ઈચ્છે છે, તે મનુષ્યોને નામ સાથે જોડે છે.
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥੪॥
guroo duaarai soee boojhai jis no aap bujhaae |4|તે એકલા જ સમજે છે, જે ગુરુના દ્વારમાં પ્રવેશે છે, જેને ભગવાન પોતે સૂચના આપે છે. ||4||
ਦੇਖਿ ਬਿਸਮਾਦੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਹੀ ਚੇਤੇ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
dekh bisamaad ihu man nahee chete aavaa gaun sansaaraa |ભગવાનના અજાયબીઓ તરફ જોતાં પણ આ મન તેમનો વિચાર કરતું નથી. જગત આવે છે અને પુનર્જન્મમાં જાય છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੫॥
satigur seve soee boojhai paae mokh duaaraa |5|સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી, નશ્વર સમજમાં આવે છે, અને મોક્ષના દ્વારને શોધે છે. ||5||
ਜਿਨੑ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ਸੇ ਕਦੇ ਨ ਵਿਗਾੜਹਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
jina dar soojhai se kade na vigaarreh satigur boojh bujhaaee |જેઓ પ્રભુના દરબારને સમજે છે, તેઓ ક્યારેય તેમનાથી વિયોગ સહન કરતા નથી. સાચા ગુરુએ આ સમજણ આપી છે.
ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਹਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥
sach sanjam karanee kirat kamaaveh aavan jaan rahaaee |6|તેઓ સત્ય, આત્મસંયમ અને સારા કાર્યો કરે છે; તેમના આવવા-જવાનું સમાપ્ત થાય છે. ||6||
ਸੇ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਅਧਾਰਾ ॥
se dar saachai saach kamaaveh jin guramukh saach adhaaraa |સાચા પ્રભુના દરબારમાં તેઓ સત્યનું આચરણ કરે છે. ગુરુમુખો સાચા પ્રભુનો આધાર લે છે.