ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1234
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਭਉ ਭੰਜਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam janam ke kilavikh bhau bhanjan guramukh eko ddeetthaa |1| rahaau |Es ist der Zerstörer der Sünden, der Schuld und der Ängste zahlloser Inkarnationen; der Gurmukh sieht den Einen Herrn. ||1||Pause||
ਕੋਟਿ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨ ਹਰਿ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
kott kottantar ke paap binaasan har saachaa man bhaaeaa |Millionen und Abermillionen von Sünden werden getilgt, wenn der Geist beginnt, den wahren Herrn zu lieben.
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਦੂਜਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੧॥
har bin avar na soojhai doojaa satigur ek bujhaaeaa |1|Ich kenne keinen anderen außer dem Herrn; der Wahre Guru hat mir den Einen Herrn offenbart. ||1||
ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਜਿਨ ਘਟਿ ਵਸਿਆ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥
prem padaarath jin ghatt vasiaa sahaje rahe samaaee |Diejenigen, deren Herzen mit dem Reichtum der Liebe des Herrn erfüllt sind, bleiben intuitiv in Ihn vertieft.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥੨॥
sabad rate se rang chaloole raate sahaj subhaaee |2|Durchdrungen vom Shabad sind sie in der tiefroten Farbe Seiner Liebe gefärbt. Sie sind erfüllt vom himmlischen Frieden und Gleichgewicht des Herrn. ||2||
ਰਸਨਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੀ ਲਾਲ ਭਈ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥
rasanaa sabad veechaar ras raatee laal bhee rang laaee |Beim Nachdenken über Shabad wird die Zunge von Freude erfüllt; beim Umarmen seiner Liebe färbt sie sich tiefrot.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਜਾਣਿਆ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ॥੩॥
raam naam nihakeval jaaniaa man tripatiaa saant aaee |3|Ich habe den Namen des reinen, losgelösten Herrn kennengelernt; mein Geist ist zufrieden und getröstet. ||3||
ਪੰਡਿਤ ਪੜਿੑ ਪੜਿੑ ਮੋਨੀ ਸਭਿ ਥਾਕੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
panddit parri parri monee sabh thaake bhram bhekh thake bhekhadhaaree |Die Pandits, die Religionsgelehrten, lesen und studieren, und all die stillen Weisen sind müde geworden; sie sind es leid, ihre religiösen Gewänder zu tragen und umherzuwandern.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੪॥
guraparasaad niranjan paaeaa saachai sabad veechaaree |4|Durch die Gnade des Gurus habe ich den makellosen Herrn gefunden; ich denke über das wahre Wort des Shabad nach. ||4||
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਾਚ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
aavaa gaun nivaar sach raate saach sabad man bhaaeaa |Mein Kommen und Gehen in der Reinkarnation ist beendet und ich bin von der Wahrheit erfüllt; das Wahre Wort des Shabad erfreut meinen Geist.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥
satigur sev sadaa sukh paaeeai jin vichahu aap gavaaeaa |5|Durch den Dienst am Wahren Guru findet man ewigen Frieden und die Selbstgefälligkeit wird von innen heraus beseitigt. ||5||
ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਮਨਿ ਸਾਚੈ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
saachai sabad sahaj dhun upajai man saachai liv laaee |Durch das Wahre Wort des Shabad erklingt die himmlische Melodie und der Geist richtet sich liebevoll auf den Wahren Herrn.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥੬॥
agam agochar naam niranjan guramukh man vasaaee |6|Das makellose Naam, der Name des unerreichbaren und unergründlichen Herrn, wohnt im Geist des Gurmukh. ||6||
ਏਕਸ ਮਹਿ ਸਭੁ ਜਗਤੋ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥
ekas meh sabh jagato varatai viralaa ek pachhaanai |Die ganze Welt ist im Einen Herrn enthalten. Wie selten sind diejenigen, die den Einen Herrn verstehen.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਨਦਿਨੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੭॥
sabad marai taa sabh kichh soojhai anadin eko jaanai |7|Wer im Shabad stirbt, erfährt alles; Tag und Nacht ist ihm der Eine Herr bewusst. ||7||
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ਹੋਰੁ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥
jis no nadar kare soee jan boojhai hor kahanaa kathan na jaaee |Dieses demütige Wesen, auf das der Herr seinen Blick der Gnade wirft, versteht es. Mehr kann man nicht sagen.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥੨॥
naanak naam rate sadaa bairaagee ek sabad liv laaee |8|2|O Nanak, jene, die vom Naam durchdrungen sind, sind für immer von der Welt losgelöst; sie sind liebevoll auf das Eine Wort des Shabad eingestimmt. ||8||2||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ॥
saarag mahalaa 3 |Saarang, Dritter Mehl:
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਕੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
man mere har kee akath kahaanee |O mein Geist, die Rede des Herrn ist unausgesprochen.
ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਜਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har nadar kare soee jan paae guramukh viralai jaanee |1| rahaau |Das bescheidene Wesen, das mit dem Blick der Gnade des Herrn gesegnet ist, erlangt es. Wie selten ist der Gurmukh, der versteht. ||1||Pause||
ਹਰਿ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
har gahir ganbheer gunee gaheer gur kai sabad pachhaaniaa |Der Herr ist tief, tiefgründig und unergründlich, der Ozean der Vortrefflichkeit. Er wird durch das Wort des Shabad des Gurus verwirklicht.
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਉਰਾਨਿਆ ॥੧॥
bahu bidh karam kareh bhaae doojai bin sabadai bauraaniaa |1|Sterbliche verrichten ihre Taten auf alle möglichen Arten, in der Liebe zur Dualität, doch ohne Shabad sind sie verrückt. ||1||
ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਾਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਈ ॥
har naam naavai soee jan niramal fir mailaa mool na hoee |Das bescheidene Wesen, das im Namen des Herrn badet, wird makellos; es wird nie wieder beschmutzt.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹੈ ਮੈਲਾ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੨॥
naam binaa sabh jag hai mailaa doojai bharam pat khoee |2|Ohne den Namen ist die ganze Welt beschmutzt; indem sie in der Dualität umherirrt, verliert sie ihre Ehre. ||2||
ਕਿਆ ਦ੍ਰਿੜਾਂ ਕਿਆ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤਿਆਗੀ ਮੈ ਤਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
kiaa drirraan kiaa sangreh tiaagee mai taa boojh na paaee |Was soll ich erfassen? Was soll ich aufsammeln oder zurücklassen? Ich weiß es nicht.
ਹੋਹਿ ਦਇਆਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਨਾਮੋ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
hohi deaal kripaa kar har jeeo naamo hoe sakhaaee |3|O lieber Herr, Dein Name ist die Hilfe und Unterstützung derer, die Du mit Deiner Güte und Deinem Mitgefühl segnest. ||3||
ਸਚਾ ਸਚੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਨਾਇ ਲਾਏ ॥
sachaa sach daataa karam bidhaataa jis bhaavai tis naae laae |Der Wahre Herr ist der Wahre Geber, der Architekt des Schicksals; wie es Ihm gefällt, verbindet Er Sterbliche mit dem Namen.
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥੪॥
guroo duaarai soee boojhai jis no aap bujhaae |4|Nur derjenige erlangt Verständnis, der das Tor des Gurus betritt, den der Herr selbst unterweist. ||4||
ਦੇਖਿ ਬਿਸਮਾਦੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਹੀ ਚੇਤੇ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
dekh bisamaad ihu man nahee chete aavaa gaun sansaaraa |Selbst wenn dieser Geist die Wunder des Herrn betrachtet, denkt er nicht an ihn. Die Welt kommt und geht in Reinkarnation.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੫॥
satigur seve soee boojhai paae mokh duaaraa |5|Indem der Sterbliche dem Wahren Guru dient, erlangt er Verständnis und findet die Tür der Erlösung. ||5||
ਜਿਨੑ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ਸੇ ਕਦੇ ਨ ਵਿਗਾੜਹਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
jina dar soojhai se kade na vigaarreh satigur boojh bujhaaee |Wer den Hof des Herrn versteht, wird nie von ihm getrennt. Der Wahre Guru hat dieses Verständnis vermittelt.
ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਹਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥
sach sanjam karanee kirat kamaaveh aavan jaan rahaaee |6|Sie üben Wahrheit, Selbstbeherrschung und gute Taten; ihr Kommen und Gehen hat ein Ende. ||6||
ਸੇ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਅਧਾਰਾ ॥
se dar saachai saach kamaaveh jin guramukh saach adhaaraa |Am Hof des Wahren Herrn praktizieren sie die Wahrheit. Die Gurmukhs nehmen die Unterstützung des Wahren Herrn an.