ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 383
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |Aasaa, Fünfter Mehl:
ਆਗੈ ਹੀ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੂਆ ਅਵਰੁ ਕਿ ਜਾਣੈ ਗਿਆਨਾ ॥
aagai hee te sabh kichh hooaa avar ki jaanai giaanaa |Alles ist vorherbestimmt. Was kann man sonst noch durch Studium erfahren?
ਭੂਲ ਚੂਕ ਅਪਨਾ ਬਾਰਿਕੁ ਬਖਸਿਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਭਗਵਾਨਾ ॥੧॥
bhool chook apanaa baarik bakhasiaa paarabraham bhagavaanaa |1|Dem fehlgeleiteten Kind wurde vom höchsten Herrn Gott vergeben. ||1||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਦਇਆਲਾ ਮੋਹਿ ਦੀਨ ਕਉ ਰਾਖਿ ਲੀਆ ॥
satigur meraa sadaa deaalaa mohi deen kau raakh leea |Mein wahrer Guru ist immer barmherzig. Er hat mich, den Sanftmütigen, gerettet.
ਕਾਟਿਆ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kaattiaa rog mahaa sukh paaeaa har amrit mukh naam deea |1| rahaau |Er hat mich von meiner Krankheit geheilt und ich habe den größten Frieden erlangt. Er hat den ambrosischen Namen des Herrn in meinen Mund gelegt. ||1||Pause||
ਅਨਿਕ ਪਾਪ ਮੇਰੇ ਪਰਹਰਿਆ ਬੰਧਨ ਕਾਟੇ ਮੁਕਤ ਭਏ ॥
anik paap mere parahariaa bandhan kaatte mukat bhe |Er hat meine zahllosen Sünden abgewaschen, er hat meine Fesseln zerschnitten und ich bin befreit.
ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਹਾ ਘੋਰ ਤੇ ਬਾਹ ਪਕਰਿ ਗੁਰਿ ਕਾਢਿ ਲੀਏ ॥੨॥
andh koop mahaa ghor te baah pakar gur kaadt lee |2|Er hat mich am Arm genommen und aus der schrecklichen, tiefen, dunklen Grube gezogen. ||2||
ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਸਗਲ ਭਉ ਮਿਟਿਆ ਰਾਖੇ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥
nirbhau bhe sagal bhau mittiaa raakhe raakhanahaare |Ich bin furchtlos geworden und alle meine Ängste sind verschwunden. Der Herr, der Erlöser, hat mich gerettet.
ਐਸੀ ਦਾਤਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਕਾਰਜ ਸਗਲ ਸਵਾਰੇ ॥੩॥
aaisee daat teree prabh mere kaaraj sagal savaare |3|So groß ist Deine Großzügigkeit, oh mein Gott, dass Du alle meine Angelegenheiten geregelt hast. ||3||
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਸਾਹਿਬ ਮਨਿ ਮੇਲਾ ॥
gun nidhaan saahib man melaa |Mein Geist hat meinen Herrn und Meister getroffen, den Schatz der Vortrefflichkeit.
ਸਰਣਿ ਪਇਆ ਨਾਨਕ ਸੁੋਹੇਲਾ ॥੪॥੯॥੪੮॥
saran peaa naanak suohelaa |4|9|48|Als Nanak sich in Sein Heiligtum begab, wurde er glückselig. ||4||9||48||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |Aasaa, Fünfter Mehl:
ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਤਾਂ ਸਭੁ ਕੋ ਲਾਗੂ ਚੀਤਿ ਆਵਹਿ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ॥
toon visareh taan sabh ko laagoo cheet aaveh taan sevaa |Wenn ich Dich vergesse, werden alle zu meinen Feinden. Wenn ich an Dich denke, dienen sie mir.
ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਊ ਦੂਜਾ ਸੂਝੈ ਸਾਚੇ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥੧॥
avar na koaoo doojaa soojhai saache alakh abhevaa |1|Ich kenne überhaupt keinen anderen, oh wahrer, unsichtbarer, unergründlicher Herr. ||1||
ਚੀਤਿ ਆਵੈ ਤਾਂ ਸਦਾ ਦਇਆਲਾ ਲੋਗਨ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰੇ ॥
cheet aavai taan sadaa deaalaa logan kiaa vechaare |Wenn Du mir in den Sinn kommst, bist Du immer gnädig zu mir. Was können die armen Leute mir tun?
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਕਹੁ ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਸਗਲੇ ਜੀਅ ਤੁਮੑਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
buraa bhalaa kahu kis no kaheeai sagale jeea tumaare |1| rahaau |Sag mir, wen soll ich gut oder böse nennen, da alle Wesen Dir gehören? ||1||Pause||
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤੇਰਾ ਆਧਾਰਾ ਹਾਥ ਦੇਇ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ॥
teree ttek teraa aadhaaraa haath dee toon raakheh |Du bist mein Schutz, Du bist meine Stütze. Reichst Du mir Deine Hand, Du beschützt mich.
ਜਿਸੁ ਜਨ ਊਪਰਿ ਤੇਰੀ ਕਿਰਪਾ ਤਿਸ ਕਉ ਬਿਪੁ ਨ ਕੋਊ ਭਾਖੈ ॥੨॥
jis jan aoopar teree kirapaa tis kau bip na koaoo bhaakhai |2|Dieses bescheidene Wesen, dem Du Deine Gnade schenkst, wird von Verleumdung oder Leid nicht berührt. ||2||
ਓਹੋ ਸੁਖੁ ਓਹਾ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਮਨਿ ਭਾਣੀ ॥
oho sukh ohaa vaddiaaee jo prabh jee man bhaanee |Das ist Frieden, und das ist Größe, die dem Geist des lieben Herrn gefällt.
ਤੂੰ ਦਾਨਾ ਤੂੰ ਸਦ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥੩॥
toon daanaa toon sad miharavaanaa naam milai rang maanee |3|Du bist allwissend, Du bist ewig barmherzig. Ich erhalte Deinen Namen, schwelge darin und bin fröhlich. ||3||
ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੇਰਾ ॥
tudh aagai aradaas hamaaree jeeo pindd sabh teraa |Ich bete zu Dir. Mein Körper und meine Seele gehören Dir.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਕੋਈ ਨਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ਮੇਰਾ ॥੪॥੧੦॥੪੯॥
kahu naanak sabh teree vaddiaaee koee naau na jaanai meraa |4|10|49|Nanak sagt: „Das ist alles Deine Größe; niemand kennt auch nur meinen Namen.“ ||4||10||49||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |Aasaa, Fünfter Mehl:
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਾਧਸੰਗਿ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ॥
kar kirapaa prabh antarajaamee saadhasang har paaeeai |Zeige Deine Gnade, oh Gott, oh Erforscher der Herzen, damit ich Dich, Herr, in der Saadh Sangat, der Gemeinschaft der Heiligen, finden kann.
ਖੋਲਿ ਕਿਵਾਰ ਦਿਖਾਲੇ ਦਰਸਨੁ ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮਿ ਨ ਆਈਐ ॥੧॥
khol kivaar dikhaale darasan punarap janam na aaeeai |1|Wenn Du Deine Tür öffnest und die gesegnete Vision Deines Darshan offenbarst, ist der Sterbliche nicht dazu verdammt, erneut reinkarniert zu werden. ||1||
ਮਿਲਉ ਪਰੀਤਮ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਹਰਉ ਰੇ ॥
milau pareetam suaamee apune sagale dookh hrau re |Durch die Begegnung mit meinem geliebten Herrn und Meister werden alle meine Schmerzen gelindert.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜਿਨਿੑ ਰਿਦੈ ਅਰਾਧਿਆ ਤਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਤਰਉ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
paarabraham jini ridai araadhiaa taa kai sang trau re |1| rahaau |Ich bin gerettet und werde hinübergetragen, in der Gesellschaft derer, die sich in ihren Herzen an den höchsten Herrn Gott erinnern. ||1||Pause||
ਮਹਾ ਉਦਿਆਨ ਪਾਵਕ ਸਾਗਰ ਭਏ ਹਰਖ ਸੋਗ ਮਹਿ ਬਸਨਾ ॥
mahaa udiaan paavak saagar bhe harakh sog meh basanaa |Diese Welt ist eine große Wildnis, ein Ozean aus Feuer, in dem Sterbliche in Freude und Schmerz leben.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿ ਭਇਆ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਪਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ॥੨॥
satigur bhett bheaa man niramal jap amrit har rasanaa |2|Durch die Begegnung mit dem Wahren Guru wird der Sterbliche makellos rein; mit seiner Zunge singt er den ambrosischen Namen des Herrn. ||2||
ਤਨੁ ਧਨੁ ਥਾਪਿ ਕੀਓ ਸਭੁ ਅਪਨਾ ਕੋਮਲ ਬੰਧਨ ਬਾਂਧਿਆ ॥
tan dhan thaap keeo sabh apanaa komal bandhan baandhiaa |Er bewahrt seinen Körper und seinen Reichtum und betrachtet alles als sein Eigentum. Solche subtilen Bande binden ihn.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਭਏ ਜਨ ਮੁਕਤੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ॥੩॥
guraparasaad bhe jan mukate har har naam araadhiaa |3|Durch die Gnade des Gurus wird der Sterbliche befreit, indem er über den Namen des Herrn, Har, Har, meditiert. ||3||
ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖਨਹਾਰੈ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਅਪੁਨੇ ਭਾਣੇ ॥
raakh lee prabh raakhanahaarai jo prabh apune bhaane |Gott, der Erlöser, hat diejenigen gerettet, die dem Willen Gottes entsprechen.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੁਮੑਰਾ ਦਾਤੇ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੪॥੧੧॥੫੦॥
jeeo pindd sabh tumaraa daate naanak sad kurabaane |4|11|50|Seele und Körper gehören ganz Dir, oh großer Geber. O Nanak, ich bin für immer ein Opfer. ||4||11||50||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |Aasaa, Fünfter Mehl:
ਮੋਹ ਮਲਨ ਨੀਦ ਤੇ ਛੁਟਕੀ ਕਉਨੁ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਭਇਓ ਰੀ ॥
moh malan need te chhuttakee kaun anugrahu bheio ree |Sie haben den Schlaf der Anhaftung und Unreinheit vermieden – durch wessen Gunst ist dies geschehen?
ਮਹਾ ਮੋਹਨੀ ਤੁਧੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਤੇਰਾ ਆਲਸੁ ਕਹਾ ਗਇਓ ਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mahaa mohanee tudh na viaapai teraa aalas kahaa geio ree |1| rahaau |Der große Verführer berührt dich nicht. Wo ist deine Faulheit geblieben? ||1||Pause||