ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 383
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |آسا، مهل پنجم:
ਆਗੈ ਹੀ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੂਆ ਅਵਰੁ ਕਿ ਜਾਣੈ ਗਿਆਨਾ ॥
aagai hee te sabh kichh hooaa avar ki jaanai giaanaa |همه چیز از پیش تعیین شده است. چه چیز دیگری را می توان از طریق مطالعه شناخت؟
ਭੂਲ ਚੂਕ ਅਪਨਾ ਬਾਰਿਕੁ ਬਖਸਿਆ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਭਗਵਾਨਾ ॥੧॥
bhool chook apanaa baarik bakhasiaa paarabraham bhagavaanaa |1|فرزند خطاکار را خداوند متعال بخشیده است. ||1||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਦਇਆਲਾ ਮੋਹਿ ਦੀਨ ਕਉ ਰਾਖਿ ਲੀਆ ॥
satigur meraa sadaa deaalaa mohi deen kau raakh leea |استاد واقعی من همیشه مهربان است. او مرا نجات داده است، حلیم.
ਕਾਟਿਆ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kaattiaa rog mahaa sukh paaeaa har amrit mukh naam deea |1| rahaau |او مرا از بیماری من شفا داد و من بزرگترین آرامش را به دست آوردم. او نام آمبروسیال خداوند را در دهان من نهاده است. ||1||مکث||
ਅਨਿਕ ਪਾਪ ਮੇਰੇ ਪਰਹਰਿਆ ਬੰਧਨ ਕਾਟੇ ਮੁਕਤ ਭਏ ॥
anik paap mere parahariaa bandhan kaatte mukat bhe |او گناهان بی شمار مرا شسته است. او بندهای مرا برید و من آزاد شدم.
ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਹਾ ਘੋਰ ਤੇ ਬਾਹ ਪਕਰਿ ਗੁਰਿ ਕਾਢਿ ਲੀਏ ॥੨॥
andh koop mahaa ghor te baah pakar gur kaadt lee |2|او بازوی من را گرفته است و مرا از گودال تاریک وحشتناک و عمیق بیرون آورده است. ||2||
ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਸਗਲ ਭਉ ਮਿਟਿਆ ਰਾਖੇ ਰਾਖਨਹਾਰੇ ॥
nirbhau bhe sagal bhau mittiaa raakhe raakhanahaare |من بی باک شده ام و تمام ترس هایم پاک شده اند. خداوند نجات دهنده مرا نجات داده است.
ਐਸੀ ਦਾਤਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਕਾਰਜ ਸਗਲ ਸਵਾਰੇ ॥੩॥
aaisee daat teree prabh mere kaaraj sagal savaare |3|ای خدای من سخاوت تو چنان است که همه امور مرا حل و فصل کردی. ||3||
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਸਾਹਿਬ ਮਨਿ ਮੇਲਾ ॥
gun nidhaan saahib man melaa |ذهن من با پروردگار و سرورم گنج برتری ملاقات کرده است.
ਸਰਣਿ ਪਇਆ ਨਾਨਕ ਸੁੋਹੇਲਾ ॥੪॥੯॥੪੮॥
saran peaa naanak suohelaa |4|9|48|نانک با رفتن به پناهگاه او سعادتمند شده است. ||4||9||48||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |آسا، مهل پنجم:
ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਤਾਂ ਸਭੁ ਕੋ ਲਾਗੂ ਚੀਤਿ ਆਵਹਿ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ॥
toon visareh taan sabh ko laagoo cheet aaveh taan sevaa |اگر تو را فراموش کنم، همه دشمن من می شوند. وقتی به ذهنت رسید، در خدمتم هستند.
ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਊ ਦੂਜਾ ਸੂਝੈ ਸਾਚੇ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥੧॥
avar na koaoo doojaa soojhai saache alakh abhevaa |1|من اصلاً دیگری را نمی شناسم، ای پروردگار واقعی، نامرئی، ناشناخته. ||1||
ਚੀਤਿ ਆਵੈ ਤਾਂ ਸਦਾ ਦਇਆਲਾ ਲੋਗਨ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰੇ ॥
cheet aavai taan sadaa deaalaa logan kiaa vechaare |وقتی به ذهنت می آیی، همیشه به من مهربانی. مردم بیچاره با من چه کنند؟
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਕਹੁ ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਸਗਲੇ ਜੀਅ ਤੁਮੑਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
buraa bhalaa kahu kis no kaheeai sagale jeea tumaare |1| rahaau |بگو چه کسی را خوب یا بد بنامم که همه موجودات مال تو هستند؟ ||1||مکث||
ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤੇਰਾ ਆਧਾਰਾ ਹਾਥ ਦੇਇ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ॥
teree ttek teraa aadhaaraa haath dee toon raakheh |تو پناهگاه منی، تو تکیه گاه منی. دستت را به من می دهی، تو از من محافظت می کنی.
ਜਿਸੁ ਜਨ ਊਪਰਿ ਤੇਰੀ ਕਿਰਪਾ ਤਿਸ ਕਉ ਬਿਪੁ ਨ ਕੋਊ ਭਾਖੈ ॥੨॥
jis jan aoopar teree kirapaa tis kau bip na koaoo bhaakhai |2|تهمت و رنج بر آن موجود فروتنی که تو بر او عطا میکنی تهمت نمیزند. ||2||
ਓਹੋ ਸੁਖੁ ਓਹਾ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਜੀ ਮਨਿ ਭਾਣੀ ॥
oho sukh ohaa vaddiaaee jo prabh jee man bhaanee |این آرامش است و آن بزرگی است که مورد پسند خداوند عزیز است.
ਤੂੰ ਦਾਨਾ ਤੂੰ ਸਦ ਮਿਹਰਵਾਨਾ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥੩॥
toon daanaa toon sad miharavaanaa naam milai rang maanee |3|تو دانایی، تا ابد دلسوز هستی. با به دست آوردن نام تو، از آن لذت می برم و شاد می شوم. ||3||
ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੇਰਾ ॥
tudh aagai aradaas hamaaree jeeo pindd sabh teraa |من دعای خود را به درگاه تو می خوانم; جسم و روح من همه مال توست
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਕੋਈ ਨਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ਮੇਰਾ ॥੪॥੧੦॥੪੯॥
kahu naanak sabh teree vaddiaaee koee naau na jaanai meraa |4|10|49|می گوید نانک، این همه عظمت توست. هیچ کس حتی اسم من را نمی داند ||4||10||49||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |آسا، مهل پنجم:
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਾਧਸੰਗਿ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ॥
kar kirapaa prabh antarajaamee saadhasang har paaeeai |خدایا ای جستوجوگر دلها، رحمت خود را نشان بده تا در صعد سنگات، گروه مقدس، تو را به دست بیاورم، پروردگارا.
ਖੋਲਿ ਕਿਵਾਰ ਦਿਖਾਲੇ ਦਰਸਨੁ ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮਿ ਨ ਆਈਐ ॥੧॥
khol kivaar dikhaale darasan punarap janam na aaeeai |1|هنگامی که در خود را باز می کنید، و رؤیای مبارک دارشان خود را آشکار می کنید، فانی دوباره به تناسخ تنزل نمی یابد. ||1||
ਮਿਲਉ ਪਰੀਤਮ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਹਰਉ ਰੇ ॥
milau pareetam suaamee apune sagale dookh hrau re |در دیدار با پروردگار و استاد محبوبم، تمام دردهایم برطرف می شود.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜਿਨਿੑ ਰਿਦੈ ਅਰਾਧਿਆ ਤਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਤਰਉ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
paarabraham jini ridai araadhiaa taa kai sang trau re |1| rahaau |من در جمع کسانی که خداوند متعال را در دل خود یاد می کنند نجات یافته و منتقل می شوم. ||1||مکث||
ਮਹਾ ਉਦਿਆਨ ਪਾਵਕ ਸਾਗਰ ਭਏ ਹਰਖ ਸੋਗ ਮਹਿ ਬਸਨਾ ॥
mahaa udiaan paavak saagar bhe harakh sog meh basanaa |این جهان بیابانی بزرگ است، اقیانوسی از آتش، که انسانها در لذت و درد در آن میمانند.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿ ਭਇਆ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਪਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ॥੨॥
satigur bhett bheaa man niramal jap amrit har rasanaa |2|با ملاقات با گورو واقعی، انسان فانی بینقص خالص میشود. او با زبان خود نام آمبروسیال خداوند را می خواند. ||2||
ਤਨੁ ਧਨੁ ਥਾਪਿ ਕੀਓ ਸਭੁ ਅਪਨਾ ਕੋਮਲ ਬੰਧਨ ਬਾਂਧਿਆ ॥
tan dhan thaap keeo sabh apanaa komal bandhan baandhiaa |بدن و مال خود را حفظ می کند و همه چیز را از آن خود می گیرد; اینها پیوندهای ظریفی است که او را به هم پیوند می دهد.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਭਏ ਜਨ ਮੁਕਤੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ॥੩॥
guraparasaad bhe jan mukate har har naam araadhiaa |3|به لطف گورو، انسان فانی آزاد می شود و در مورد نام خداوند، هار، هار مراقبه می کند. ||3||
ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਪ੍ਰਭਿ ਰਾਖਨਹਾਰੈ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਅਪੁਨੇ ਭਾਣੇ ॥
raakh lee prabh raakhanahaarai jo prabh apune bhaane |خداوند منجی کسانی را که مورد رضایت خدا هستند نجات داده است.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੁਮੑਰਾ ਦਾਤੇ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੪॥੧੧॥੫੦॥
jeeo pindd sabh tumaraa daate naanak sad kurabaane |4|11|50|جان و بدن همه از آن توست ای بخشنده بزرگ. ای نانک تا ابد قربونم. ||4||11||50||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥
aasaa mahalaa 5 |آسا، مهل پنجم:
ਮੋਹ ਮਲਨ ਨੀਦ ਤੇ ਛੁਟਕੀ ਕਉਨੁ ਅਨੁਗ੍ਰਹੁ ਭਇਓ ਰੀ ॥
moh malan need te chhuttakee kaun anugrahu bheio ree |شما از خواب دلبستگی و ناپاکی دوری کرده اید - این به نفع کیست؟
ਮਹਾ ਮੋਹਨੀ ਤੁਧੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਤੇਰਾ ਆਲਸੁ ਕਹਾ ਗਇਓ ਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mahaa mohanee tudh na viaapai teraa aalas kahaa geio ree |1| rahaau |فریبنده بزرگ بر شما تأثیر نمی گذارد. تنبلی شما کجا رفته؟ ||1||مکث||