ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1013
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਨ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਬੂਝੈ ਬਾਹਰਿ ਪੂਅਰ ਤਾਪੈ ॥
antar agan na gur bin boojhai baahar pooar taapai |بدون گورو، آتش درون خاموش نمی شود. و در بیرون، آتش همچنان می سوزد.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਚੀਨਸਿ ਆਪੈ ॥
gur sevaa bin bhagat na hovee kiau kar cheenas aapai |بدون خدمت به گورو، عبادت عبادی وجود ندارد. چگونه کسی می تواند به تنهایی خداوند را بشناسد؟
ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ਅੰਤਰਿ ਆਤਮ ਜਾਪੈ ॥
nindaa kar kar narak nivaasee antar aatam jaapai |تهمت زدن به دیگران، در جهنم زندگی می کند. در درون او تاریکی مه آلود است.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਭਰਮਿ ਵਿਗੂਚਹਿ ਕਿਉ ਮਲੁ ਧੋਪੈ ਪਾਪੈ ॥੩॥
atthasatth teerath bharam vigoocheh kiau mal dhopai paapai |3|سرگردان به شصت و هشت حرم مطهر زیارتی ویران می شود. چگونه می توان پلیدی گناه را شست؟ ||3||
ਛਾਣੀ ਖਾਕੁ ਬਿਭੂਤ ਚੜਾਈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ॥
chhaanee khaak bibhoot charraaee maaeaa kaa mag johai |او در میان غبار غربال می کند و خاکستر را به بدن خود می ریزد، اما او به دنبال راه ثروت مایا است.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣੈ ਸਾਚੁ ਕਹੇ ਤੇ ਛੋਹੈ ॥
antar baahar ek na jaanai saach kahe te chhohai |در باطن و ظاهر، پروردگار یکتا را نمی شناسد; اگر کسی حقیقت را به او بگوید، عصبانی می شود.
ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਝੂਠੋ ਬੋਲੈ ਨਿਗੁਰੇ ਕੀ ਮਤਿ ਓਹੈ ॥
paatth parrai mukh jhoottho bolai nigure kee mat ohai |او کتاب مقدس را می خواند، اما دروغ می گوید. عقل کسی که مرشد ندارد چنین است.
ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਸੋਹੈ ॥੪॥
naam na japee kiau sukh paavai bin naavai kiau sohai |4|بدون خواندن نعم چگونه می تواند آرامش پیدا کند؟ بدون نام، چگونه می تواند خوب به نظر برسد؟ ||4||
ਮੂੰਡੁ ਮੁਡਾਇ ਜਟਾ ਸਿਖ ਬਾਧੀ ਮੋਨਿ ਰਹੈ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥
moondd muddaae jattaa sikh baadhee mon rahai abhimaanaa |برخی سر خود را می تراشند، برخی موهای خود را در هم پیچیده نگه می دارند. برخی آن را بافته نگه می دارند، در حالی که برخی سکوت می کنند و مملو از غرور خودخواهانه هستند.
ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵੈ ਬਿਨੁ ਰਤ ਆਤਮ ਗਿਆਨਾ ॥
manooaa ddolai dah dis dhaavai bin rat aatam giaanaa |ذهنشان در ده جهت متزلزل و سرگردان است، بی آنکه عاشقانه ارادت و نورانیت روح باشد.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਪੀਵੈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਦੇਵਾਨਾ ॥
amrit chhodd mahaa bikh peevai maaeaa kaa devaanaa |آنها شهد آمبروسیال را رها می کنند و سم کشنده را می نوشند که توسط مایا دیوانه شده است.
ਕਿਰਤੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਪਸੂਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੫॥
kirat na mittee hukam na boojhai pasooaa maeh samaanaa |5|اقدامات گذشته را نمی توان پاک کرد. بدون درک حکم فرمان خداوند تبدیل به جانور می شوند. ||5||
ਹਾਥ ਕਮੰਡਲੁ ਕਾਪੜੀਆ ਮਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਪਜੀ ਭਾਰੀ ॥
haath kamanddal kaaparreea man trisanaa upajee bhaaree |با کاسه ای در دست، با پوشیدن کت وصله دارش، آرزوهای بزرگ در ذهنش موج می زند.
ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਜਿ ਕਰਿ ਕਾਮਿ ਵਿਆਪਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਪਰ ਨਾਰੀ ॥
eisatree taj kar kaam viaapiaa chit laaeaa par naaree |او که همسرش را رها می کند، غرق در میل جنسی می شود. افکار او به همسران دیگران است.
ਸਿਖ ਕਰੇ ਕਰਿ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਲੰਪਟੁ ਹੈ ਬਾਜਾਰੀ ॥
sikh kare kar sabad na cheenai lanpatt hai baajaaree |او تعلیم می دهد و موعظه می کند، اما در شباد فکر نمی کند. او در خیابان خرید و فروش می شود.
ਅੰਤਰਿ ਬਿਖੁ ਬਾਹਰਿ ਨਿਭਰਾਤੀ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥੬॥
antar bikh baahar nibharaatee taa jam kare khuaaree |6|با زهر درون، وانمود می کند که از شک و تردید رها شده است. او توسط رسول مرگ تباه و ذلیل شده است. ||6||
ਸੋ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
so saniaasee jo satigur sevai vichahu aap gavaae |او به تنهایی یک سانیاسی است که به گورو واقعی خدمت می کند و خودبزرگ بینی او را از درون حذف می کند.
ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਕੀ ਆਸ ਨ ਕਰਈ ਅਚਿੰਤੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਪਾਏ ॥
chhaadan bhojan kee aas na karee achint milai so paae |لباس و غذا نمی خواهد; بدون درخواست، هر چه دریافت کند می پذیرد.
ਬਕੈ ਨ ਬੋਲੈ ਖਿਮਾ ਧਨੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਤਾਮਸੁ ਨਾਮਿ ਜਲਾਏ ॥
bakai na bolai khimaa dhan sangrahai taamas naam jalaae |او کلمات پوچ نمی گوید. او در ثروت بردباری جمع می کند و خشم خود را با نعم می سوزاند.
ਧਨੁ ਗਿਰਹੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜੋਗੀ ਜਿ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੭॥
dhan girahee saniaasee jogee ji har charanee chit laae |7|خوشا به حال چنین صاحب خانه، سانیااسی و یوگی، که آگاهی خود را بر روی پاهای خداوند متمرکز می کند. ||7||
ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਰਹੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
aas niraas rahai saniaasee ekas siau liv laae |در میان امید، سانیااسی از امید بیتحرک میماند. او عاشقانه بر خداوند واحد متمرکز می ماند.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਤਾ ਸਾਤਿ ਆਵੈ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਏ ॥
har ras peevai taa saat aavai nij ghar taarree laae |او در ذات والای پروردگار می نوشد و به این ترتیب آرامش و آرامش می یابد. در خانه وجود خود، در خلسه عمیق مراقبه غرق می شود.
ਮਨੂਆ ਨ ਡੋਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਜਿ ਰਹਾਏ ॥
manooaa na ddolai guramukh boojhai dhaavat varaj rahaae |ذهن او متزلزل نمی شود. همانطور که گورمخ می فهمد. او آن را از سرگردانی باز می دارد.
ਗ੍ਰਿਹੁ ਸਰੀਰੁ ਗੁਰਮਤੀ ਖੋਜੇ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥੮॥
grihu sareer guramatee khoje naam padaarath paae |8|او با پیروی از آموزه های گورو، خانه بدن خود را جستجو می کند و ثروت نعام را به دست می آورد. ||8||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਸਰੇਸਟ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥
brahamaa bisan mahes saresatt naam rate veechaaree |برهما، ویشنو و شیوا تعالی می یابند و آغشته به مراقبه متفکرانه در نعم هستند.
ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਗਗਨ ਪਤਾਲੀ ਜੰਤਾ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
khaanee baanee gagan pataalee jantaa jot tumaaree |سرچشمه های آفرینش، گفتار، آسمان ها و عالم زیر زمین، همه موجودات و مخلوقات، از نور تو دمیده شده است.
ਸਭਿ ਸੁਖ ਮੁਕਤਿ ਨਾਮ ਧੁਨਿ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
sabh sukh mukat naam dhun baanee sach naam ur dhaaree |تمام آسایش و رهایی در نعم و ارتعاشات بنی گورو یافت می شود. من نام واقعی را در قلب خود ثبت کرده ام.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਛੂਟਸਿ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਤਰੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੯॥੭॥
naam binaa nahee chhoottas naanak saachee tar too taaree |9|7|بدون نعم، هیچ کس نجات نمی یابد. ای نانک، با حق، از آن سوی عبور کن. ||9||7||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |معرو، اول مهل:
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੰਜੋਗਿ ਉਪਾਏ ਰਕਤੁ ਬਿੰਦੁ ਮਿਲਿ ਪਿੰਡੁ ਕਰੇ ॥
maat pitaa sanjog upaae rakat bind mil pindd kare |از طریق پیوند مادر و پدر، جنین تشکیل می شود. تخمک و اسپرم به هم می پیوندند و بدن را می سازند.
ਅੰਤਰਿ ਗਰਭ ਉਰਧਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਰੇ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ॥੧॥
antar garabh uradh liv laagee so prabh saare daat kare |1|وارونه در رحم، با محبت در خداوند ساکن است. خداوند به آن روزی می دهد و در آنجا به آن غذا می دهد. ||1||
ਸੰਸਾਰੁ ਭਵਜਲੁ ਕਿਉ ਤਰੈ ॥
sansaar bhavajal kiau tarai |او چگونه می تواند از اقیانوس وحشتناک جهان عبور کند؟
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਈਐ ਅਫਰਿਓ ਭਾਰੁ ਅਫਾਰੁ ਟਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam niranjan paaeeai afario bhaar afaar ttarai |1| rahaau |گورمخ نعم مطهر، نام خداوند را به دست می آورد. بار غیر قابل تحمل گناهان برداشته می شود. ||1||مکث||
ਤੇ ਗੁਣ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਅਪਰਾਧੀ ਮੈ ਬਉਰਾ ਕਿਆ ਕਰਉ ਹਰੇ ॥
te gun visar ge aparaadhee mai bauraa kiaa krau hare |من فضایل تو را فراموش کرده ام پروردگارا. من دیوانه هستم - حالا چه کنم؟
ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਸਭੈ ਸਿਰਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਦਾਤਿ ਸਮਾਰਿ ਕਰੇ ॥੨॥
too daataa deaal sabhai sir ahinis daat samaar kare |2|تو بخشنده مهربانی، بالاتر از سر همه. روز و شب، شما هدیه می دهید، و از همه مراقبت می کنید. ||2||
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਜਨਮਿਆ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਧਰੇ ॥
chaar padaarath lai jag janamiaa siv sakatee ghar vaas dhare |انسان برای رسیدن به چهار هدف بزرگ زندگی متولد می شود. روح خانه خود را در جهان مادی گرفته است.