ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 796
ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥
aaisaa naam niranjan deo |چنین است نام پروردگار مطهر الهی.
ਹਉ ਜਾਚਿਕੁ ਤੂ ਅਲਖ ਅਭੇਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hau jaachik too alakh abheo |1| rahaau |من فقط یک گدا هستم؛ شما نامرئی و ناشناخته هستید. ||1||مکث||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਧਰਕਟੀ ਨਾਰਿ ॥
maaeaa mohu dharakattee naar |عشق مایا مانند یک زن نفرین شده است،
ਭੂੰਡੀ ਕਾਮਣਿ ਕਾਮਣਿਆਰਿ ॥
bhoonddee kaaman kaamaniaar |زشت، کثیف و فحشا.
ਰਾਜੁ ਰੂਪੁ ਝੂਠਾ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
raaj roop jhootthaa din chaar |قدرت و زیبایی کاذب هستند و فقط چند روز دوام می آورند.
ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਚਾਨਣੁ ਅੰਧਿਆਰਿ ॥੨॥
naam milai chaanan andhiaar |2|اما هنگامی که شخص با نعم متبرک می شود، تاریکی درون روشن می شود. ||2||
ਚਖਿ ਛੋਡੀ ਸਹਸਾ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥
chakh chhoddee sahasaa nahee koe |من طعم مایا را چشیدم و از آن صرف نظر کردم و اکنون شکی ندارم.
ਬਾਪੁ ਦਿਸੈ ਵੇਜਾਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
baap disai vejaat na hoe |کسی که پدرش معلوم است، نمی تواند نامحرم باشد.
ਏਕੇ ਕਉ ਨਾਹੀ ਭਉ ਕੋਇ ॥
eke kau naahee bhau koe |کسی که از آن پروردگار یگانه است، ترسی ندارد.
ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥
karataa kare karaavai soe |3|خالق عمل می کند و همه را وادار به عمل می کند. ||3||
ਸਬਦਿ ਮੁਏ ਮਨੁ ਮਨ ਤੇ ਮਾਰਿਆ ॥
sabad mue man man te maariaa |کسی که در کلام شباد بمیرد، از طریق ذهن خود، ذهن خود را تسخیر می کند.
ਠਾਕਿ ਰਹੇ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਧਾਰਿਆ ॥
tthaak rahe man saachai dhaariaa |او با محدود نگه داشتن ذهن خود، خداوند واقعی را در قلب خود جای می دهد.
ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਗੁਰ ਕਉ ਵਾਰਿਆ ॥
avar na soojhai gur kau vaariaa |او دیگری را نمی شناسد و قربانی گورو است.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੪॥੩॥
naanak naam rate nisataariaa |4|3|ای نانک، هماهنگ با نعم، رهایی یافته است. ||4||3||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bilaaval mahalaa 1 |بلااول، اول مهل:
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਮਨੁ ਸਹਜ ਧਿਆਨੇ ॥
gur bachanee man sahaj dhiaane |از طریق کلام آموزه های گورو، ذهن به طور شهودی در مورد خداوند تعمق می کند.
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਮਨੁ ਮਾਨੇ ॥
har kai rang rataa man maane |آغشته به عشق پروردگار، ذهن راضی می شود.
ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲੇ ਬਉਰਾਨੇ ॥
manamukh bharam bhule bauraane |منمخ های دیوانه و خودخواه در توهم شک و تردید در اطراف سرگردانند.
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨੇ ॥੧॥
har bin kiau raheeai gur sabad pachhaane |1|بدون خداوند، چگونه کسی می تواند زنده بماند؟ از طریق کلام شاباد گورو، او متوجه می شود. ||1||
ਬਿਨੁ ਦਰਸਨ ਕੈਸੇ ਜੀਵਉ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥
bin darasan kaise jeevau meree maaee |بدون رؤیت مبارک درشان او چگونه زندگی کنم ای مادرم؟
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਜੀਅਰਾ ਰਹਿ ਨ ਸਕੈ ਖਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har bin jeearaa reh na sakai khin satigur boojh bujhaaee |1| rahaau |بدون خداوند، روح من نمی تواند حتی برای یک لحظه زنده بماند. گورو واقعی به من در درک این موضوع کمک کرده است. ||1||مکث||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਸਰੈ ਹਉ ਮਰਉ ਦੁਖਾਲੀ ॥
meraa prabh bisarai hau mrau dukhaalee |خدای خود را فراموش کنم، از درد میمیرم.
ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਜਪਉ ਅਪੁਨੇ ਹਰਿ ਭਾਲੀ ॥
saas giraas jpau apune har bhaalee |با هر نفس و لقمه غذا در پروردگارم تفکر می کنم و او را می طلبم.
ਸਦ ਬੈਰਾਗਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਹਾਲੀ ॥
sad bairaagan har naam nihaalee |من همیشه جدا میمانم، اما با نام خداوند مسحور هستم.
ਅਬ ਜਾਨੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਲੀ ॥੨॥
ab jaane guramukh har naalee |2|اکنون، به عنوان گورمخ، می دانم که خداوند همیشه با من است. ||2||
ਅਕਥ ਕਥਾ ਕਹੀਐ ਗੁਰ ਭਾਇ ॥
akath kathaa kaheeai gur bhaae |گفتار ناگفته توسط اراده گورو گفته می شود.
ਪ੍ਰਭੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਦੇਇ ਦਿਖਾਇ ॥
prabh agam agochar dee dikhaae |او به ما نشان می دهد که خدا غیرقابل دسترس و غیرقابل درک است.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਰਣੀ ਕਿਆ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
bin gur karanee kiaa kaar kamaae |بدون گورو چه سبک زندگی می توانستیم تمرین کنیم و چه کاری می توانستیم انجام دهیم؟
ਹਉਮੈ ਮੇਟਿ ਚਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥
haumai mett chalai gur sabad samaae |3|با ریشه کن کردن خودپرستی، و قدم زدن در هماهنگی با اراده گورو، در کلام شاباد غرق شدم. ||3||
ਮਨਮੁਖੁ ਵਿਛੁੜੈ ਖੋਟੀ ਰਾਸਿ ॥
manamukh vichhurrai khottee raas |منمخ های خودخواه با جمع آوری مال دروغین از پروردگار جدا می شوند.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਸਾਬਾਸਿ ॥
guramukh naam milai saabaas |گورمخ ها با شکوه نعم، نام خداوند جشن گرفته می شوند.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ॥
har kirapaa dhaaree daasan daas |خداوند رحمت خود را بر من نازل کرده و مرا بنده بندگان خود قرار داده است.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥੪॥੪॥
jan naanak har naam dhan raas |4|4|نام پروردگار مال و سرمایه بنده نانک است. ||4||4||
ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥
bilaaval mahalaa 3 ghar 1 |بلااول، مهل سوم، خانه اول:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਖਾਇਆ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਸੋਇਆ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਕਾਪੜੁ ਅੰਗਿ ਚੜਾਇਆ ॥
dhrig dhrig khaaeaa dhrig dhrig soeaa dhrig dhrig kaaparr ang charraaeaa |ملعون، ملعون غذاست. ملعون، ملعون خواب است. ملعون، ملعون لباسی است که بر تن پوشیده می شود.
ਧ੍ਰਿਗੁ ਸਰੀਰੁ ਕੁਟੰਬ ਸਹਿਤ ਸਿਉ ਜਿਤੁ ਹੁਣਿ ਖਸਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
dhrig sareer kuttanb sahit siau jit hun khasam na paaeaa |لعنت بر تن، همراه با خانواده و دوستان، هنگامی که در این زندگی پروردگار و مولای خود را نمی یابد.
ਪਉੜੀ ਛੁੜਕੀ ਫਿਰਿ ਹਾਥਿ ਨ ਆਵੈ ਅਹਿਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥
paurree chhurrakee fir haath na aavai ahilaa janam gavaaeaa |1|او پله نردبان را از دست می دهد و این فرصت دیگر به دست او نخواهد رسید. زندگی او بیهوده تلف شده است. ||1||
ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਦੇਈ ਲਿਵ ਲਾਗਣਿ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਣ ਵਿਸਾਰੇ ॥
doojaa bhaau na deee liv laagan jin har ke charan visaare |عشق به دوگانگی به او اجازه نمی دهد که عاشقانه توجه خود را بر خداوند متمرکز کند. او پاهای خداوند را فراموش می کند.
ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ਜਨ ਸੇਵਕ ਤੇਰੇ ਤਿਨ ਕੇ ਤੈ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jagajeevan daataa jan sevak tere tin ke tai dookh nivaare |1| rahaau |ای حیات دنیا، ای بخشنده بزرگ، غم بندگان حقیر خود را ریشه کن می کنی. ||1||مکث||
ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ਕਿਆ ਏਹਿ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥
too deaal deaapat daataa kiaa ehi jant vichaare |تو مهربانی ای بخشنده بزرگ این بیچاره ها چی هستن
ਮੁਕਤ ਬੰਧ ਸਭਿ ਤੁਝ ਤੇ ਹੋਏ ਐਸਾ ਆਖਿ ਵਖਾਣੇ ॥
mukat bandh sabh tujh te hoe aaisaa aakh vakhaane |همه توسط تو آزاد شده یا در اسارت قرار می گیرند. این تمام چیزی است که می توان گفت
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਮੁਕਤੁ ਕਹੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੰਧ ਵਿਚਾਰੇ ॥੨॥
guramukh hovai so mukat kaheeai manamukh bandh vichaare |2|کسی که گورمخ می شود می گویند آزاد شده است، در حالی که منمخ های خودخواه فقیر در اسارت هستند. ||2||
ਸੋ ਜਨੁ ਮੁਕਤੁ ਜਿਸੁ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਦਾ ਰਹੈ ਹਰਿ ਨਾਲੇ ॥
so jan mukat jis ek liv laagee sadaa rahai har naale |تنها او رهایی یافته است که عاشقانه توجه خود را بر خداوند واحد متمرکز می کند و همیشه با خداوند ساکن است.
ਤਿਨ ਕੀ ਗਹਣ ਗਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਈ ਸਚੈ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
tin kee gahan gat kahee na jaaee sachai aap savaare |عمق و وضعیت او قابل توصیف نیست. خداوند واقعی خود او را زینت می دهد.