ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 312
ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਿਖੀ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
tis agai pichhai dtoee naahee gurasikhee man veechaariaa |او هیچ سرپناهی نخواهد یافت، نه در اینجا و نه در آخرت. گورسیک ها این را در ذهن خود دریافته اند.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸੇਈ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰਿਆ ॥
satiguroo no mile seee jan ubare jin hiradai naam samaariaa |آن موجود فروتنی که با گورو واقعی ملاقات می کند، نجات می یابد. او نعم، نام خداوند را در قلب خود گرامی می دارد.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਗੁਰਸਿਖ ਪੁਤਹਹੁ ਹਰਿ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿਆ ॥੨॥
jan naanak ke gurasikh putahahu har japiahu har nisataariaa |2|بنده نانک می گوید: ای گورسیک ها، ای پسران من، در پروردگار تفکر کنید. فقط خداوند تو را نجات خواهد داد. ||2||
ਮਹਲਾ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਹਉਮੈ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਖਿਆ ਬਿਕਾਰ ॥
haumai jagat bhulaaeaa duramat bikhiaa bikaar |خودپرستی، همراه با بدبینی و زهر فساد، جهان را به بیراهه کشانده است.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਨਦਰਿ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅੰਧਿਆਰ ॥
satigur milai ta nadar hoe manamukh andh andhiaar |با ملاقات با گورو واقعی، ما از نگاه لطف پروردگار برخوردار می شویم، در حالی که منموک خودخواسته در تاریکی به اطراف می نگرد.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਜਿਸ ਨੋ ਸਬਦਿ ਲਾਏ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
naanak aape mel le jis no sabad laae piaar |3|ای نانک، خداوند کسانی را که به آنها الهام می کند تا کلام شاباد خود را دوست بدارند، در خود جذب می کند. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰੁ ਭਿਜੈ ॥
sach sache kee sifat salaah hai so kare jis andar bhijai |حمد و جلال حق است. او تنها با آنها صحبت می کند که ذهنش در درون نرم شده است.
ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਕਾ ਕੰਧੁ ਨ ਕਬਹੂ ਛਿਜੈ ॥
jinee ik man ik araadhiaa tin kaa kandh na kabahoo chhijai |کسانی که پروردگار یگانه را می پرستند، بدنشان هرگز از بین نمی رود.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਪੁਰਖ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨ ਸਚੁ ਰਸਨਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਿਜੈ ॥
dhan dhan purakh saabaas hai jin sach rasanaa amrit pijai |خوشا، خجسته و ستوده آن کسی است که با زبان خود شهد آمبروسیال اسم حقیقی را بچشد.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਮਨਿ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਲਿਜੈ ॥
sach sachaa jin man bhaavadaa se man sachee daragah lijai |کسي که عقلش از حقيقت راضي باشد در دادگاه حق پذيرفته مي شود.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਜਨਮੁ ਸਚਿਆਰੀਆ ਮੁਖ ਉਜਲ ਸਚੁ ਕਰਿਜੈ ॥੨੦॥
dhan dhan janam sachiaareea mukh ujal sach karijai |20|خجسته، خجسته ولادت آن موجودات حقیقی؛ پروردگار واقعی چهره هایشان را روشن می کند. ||20||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |سالوک، مهل چهارم:
ਸਾਕਤ ਜਾਇ ਨਿਵਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
saakat jaae niveh gur aagai man khotte koorr koorriaare |بدبین های بی ایمان می روند و در برابر گورو تعظیم می کنند، اما ذهن آنها فاسد و دروغین، کاملاً دروغین است.
ਜਾ ਗੁਰੁ ਕਹੈ ਉਠਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਬਹਿ ਜਾਹਿ ਘੁਸਰਿ ਬਗੁਲਾਰੇ ॥
jaa gur kahai utthahu mere bhaaee beh jaeh ghusar bagulaare |وقتی گورو می گوید: "برخیزید، خواهر و برادرهای سرنوشت ساز من"، آنها می نشینند، مثل جرثقیل شلوغ.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਅੰਦਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਰਤੈ ਚੁਣਿ ਕਢੇ ਲਧੋਵਾਰੇ ॥
gurasikhaa andar satigur varatai chun kadte ladhovaare |گوروی راستین در میان گورسیک های او غالب است. آنها سرگردانان را انتخاب و بیرون می کنند.
ਓਇ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਬਹਿ ਮੁਹੁ ਛਪਾਇਨਿ ਨ ਰਲਨੀ ਖੋਟੇਆਰੇ ॥
oe agai pichhai beh muhu chhapaaein na ralanee khotteaare |اینجا و آنجا نشستهاند، چهرههایشان را پنهان میکنند. تقلبی بودن، نمی توانند با اصل مخلوط شوند.
ਓਨਾ ਦਾ ਭਖੁ ਸੁ ਓਥੈ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ਕੂੜੁ ਲਹਨਿ ਭੇਡਾਰੇ ॥
onaa daa bhakh su othai naahee jaae koorr lahan bheddaare |در آنجا هیچ غذایی برای آنها وجود ندارد. باطل مانند گوسفند به درون کثافت می رود.
ਜੇ ਸਾਕਤੁ ਨਰੁ ਖਾਵਾਈਐ ਲੋਚੀਐ ਬਿਖੁ ਕਢੈ ਮੁਖਿ ਉਗਲਾਰੇ ॥
je saakat nar khaavaaeeai locheeai bikh kadtai mukh ugalaare |اگر بخواهی به بدبین بی ایمان غذا بدهی، زهر از دهانش بیرون می ریزد.
ਹਰਿ ਸਾਕਤ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਨ ਕਰੀਅਹੁ ਓਇ ਮਾਰੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
har saakat setee sang na kareeahu oe maare sirajanahaare |پروردگارا، بگذار در جمع بدبین بی ایمانی نباشم که خداوند خالق او را لعنت کرده است.
ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਸੋਈ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥
jis kaa ihu khel soee kar vekhai jan naanak naam samaare |1|این درام متعلق به خداوند است. او آن را اجرا میکند و مراقب آن است. بنده نانک، نام خداوند را گرامی می دارد. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |مهل چهارم:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
satigur purakh agam hai jis andar har ur dhaariaa |گورو واقعی، موجود اولیه، غیر قابل دسترس است. او نام خداوند را در دل خود جای داده است.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜਿਸੁ ਵਲਿ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਆ ॥
satiguroo no aparr koe na sakee jis val sirajanahaariaa |هیچ کس نمی تواند با گورو واقعی برابری کند. خداوند خالق در کنار اوست.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਖੜਗੁ ਸੰਜੋਉ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹੈ ਜਿਤੁ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਵਿਡਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa kharrag sanjoau har bhagat hai jit kaal kanttak maar viddaariaa |عبادت عبادی خداوند شمشیر و زره گوروی راستین است. او مرگ، شکنجه گر را کشته و بیرون کرده است.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਰਖਣਹਾਰਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਪਿਛੈ ਹਰਿ ਸਭਿ ਉਬਾਰਿਆ ॥
satiguroo kaa rakhanahaaraa har aap hai satiguroo kai pichhai har sabh ubaariaa |خداوند خود محافظ گوروی واقعی است. خداوند همه کسانی را که ردپای گورو واقعی را دنبال می کنند نجات می دهد.
ਜੋ ਮੰਦਾ ਚਿਤਵੈ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਸੋ ਆਪਿ ਉਪਾਵਣਹਾਰੈ ਮਾਰਿਆ ॥
jo mandaa chitavai poore satiguroo kaa so aap upaavanahaarai maariaa |کسی که به گورو واقعی کامل بد فکر می کند - خداوند خالق خود او را نابود می کند.
ਏਹ ਗਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਚੇ ਕੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਗਮੁ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥੨॥
eh gal hovai har daragah sache kee jan naanak agam veechaariaa |2|این سخنان در دادگاه خداوند صحت خواهد داشت. خدمتکار ناناک این راز را فاش می کند. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਸਚੁ ਸੁਤਿਆ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ਜਾ ਉਠੇ ਤਾ ਸਚੁ ਚਵੇ ॥
sach sutiaa jinee araadhiaa jaa utthe taa sach chave |کسانی که در خواب روی پروردگار واقعی ساکن هستند، هنگامی که بیدار هستند نام واقعی را بر زبان می آورند.
ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਜੁਗ ਮਹਿ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਰਵੇ ॥
se virale jug meh jaaneeeh jo guramukh sach rave |چه نادر در جهان آن گورمخ ها هستند که بر پروردگار واقعی ساکن شوند.
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਲਵੇ ॥
hau balihaaree tin kau ji anadin sach lave |من فدای کسانی هستم که شب و روز نام حق را سر می دهند.
ਜਿਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਚਾ ਭਾਵਦਾ ਸੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਗਵੇ ॥
jin man tan sachaa bhaavadaa se sachee daragah gave |پروردگار واقعی برای ذهن و بدن آنها خشنود است. آنها به دادگاه پروردگار واقعی می روند.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਦਾ ਨਵੇ ॥੨੧॥
jan naanak bolai sach naam sach sachaa sadaa nave |21|نوکر نانک نام واقعی را می خواند. به راستی که خداوند واقعی برای همیشه کاملاً جدید است. ||21||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |سالوک، مهل چهارم:
ਕਿਆ ਸਵਣਾ ਕਿਆ ਜਾਗਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥
kiaa savanaa kiaa jaaganaa guramukh te paravaan |چه کسی خواب است و چه کسی بیدار است؟ کسانی که گورمخ هستند تایید می شوند.