ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 277
ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
ant nahee kichh paaraavaaraa |او پایان و محدودیتی ندارد.
ਹੁਕਮੇ ਧਾਰਿ ਅਧਰ ਰਹਾਵੈ ॥
hukame dhaar adhar rahaavai |به فرمان او زمین را برپا کرد و آن را بدون پشتوانه نگه داشت.
ਹੁਕਮੇ ਉਪਜੈ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
hukame upajai hukam samaavai |به فرمان او جهان آفریده شد. به دستور او، دوباره در او ادغام خواهد شد.
ਹੁਕਮੇ ਊਚ ਨੀਚ ਬਿਉਹਾਰ ॥
hukame aooch neech biauhaar |به دستور او شغل فرد بالا یا پایین است.
ਹੁਕਮੇ ਅਨਿਕ ਰੰਗ ਪਰਕਾਰ ॥
hukame anik rang parakaar |به دستور او رنگ ها و فرم های بسیار زیادی وجود دارد.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਅਪਨੀ ਵਡਿਆਈ ॥
kar kar dekhai apanee vaddiaaee |پس از خلقت، او عظمت خود را می بیند.
ਨਾਨਕ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥
naanak sabh meh rahiaa samaaee |1|ای نانک او در همه جا نفوذ دارد. ||1||
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਮਾਨੁਖ ਗਤਿ ਪਾਵੈ ॥
prabh bhaavai maanukh gat paavai |اگر خدا را خشنود کند به رستگاری می رسد.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਾਥਰ ਤਰਾਵੈ ॥
prabh bhaavai taa paathar taraavai |اگر خدا راضی باشد، حتی سنگ ها هم می توانند شنا کنند.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਾਸ ਤੇ ਰਾਖੈ ॥
prabh bhaavai bin saas te raakhai |اگر خدا راضی باشد، بدن حفظ می شود، حتی بدون نفس حیات.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭਾਖੈ ॥
prabh bhaavai taa har gun bhaakhai |اگر خدا را خشنود می کند، آنگاه تسبیحات جلال خداوند را می خواند.
ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੈ ॥
prabh bhaavai taa patit udhaarai |اگر خدا را خشنود کند، حتی گناهکاران نیز نجات می یابند.
ਆਪਿ ਕਰੈ ਆਪਨ ਬੀਚਾਰੈ ॥
aap karai aapan beechaarai |او خودش عمل می کند و خودش می اندیشد.
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਆਪਿ ਸੁਆਮੀ ॥
duhaa siriaa kaa aap suaamee |او خود استاد هر دو جهان است.
ਖੇਲੈ ਬਿਗਸੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
khelai bigasai antarajaamee |او بازی می کند و لذت می برد. او باطن دان و جستجوگر دلهاست.
ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਾਰ ਕਰਾਵੈ ॥
jo bhaavai so kaar karaavai |هر طور که بخواهد باعث انجام اعمال می شود.
ਨਾਨਕ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਅਵਰੁ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥
naanak drisattee avar na aavai |2|ناناک جز او را نمی بیند. ||2||
ਕਹੁ ਮਾਨੁਖ ਤੇ ਕਿਆ ਹੋਇ ਆਵੈ ॥
kahu maanukh te kiaa hoe aavai |به من بگو - یک انسان فانی ساده چه کاری می تواند انجام دهد؟
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਾਵੈ ॥
jo tis bhaavai soee karaavai |هر چیزی که خدا را خشنود می کند همان چیزی است که او ما را به انجام آن وا می دارد.
ਇਸ ਕੈ ਹਾਥਿ ਹੋਇ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਲੇਇ ॥
eis kai haath hoe taa sabh kichh lee |اگر دست ما بود همه چیز را می گرفتیم.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰੇਇ ॥
jo tis bhaavai soee karee |هر چه خدا را خشنود می کند، همان کاری است که او انجام می دهد.
ਅਨਜਾਨਤ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਚੈ ॥
anajaanat bikhiaa meh rachai |مردم از طریق جهل در فساد غرق می شوند.
ਜੇ ਜਾਨਤ ਆਪਨ ਆਪ ਬਚੈ ॥
je jaanat aapan aap bachai |اگر بهتر می دانستند خودشان را نجات می دادند.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਦਹ ਦਿਸਿ ਧਾਵੈ ॥
bharame bhoolaa dah dis dhaavai |با فریب شک و تردید، در ده جهت سرگردان می شوند.
ਨਿਮਖ ਮਾਹਿ ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥
nimakh maeh chaar kuntt fir aavai |در یک لحظه ذهن آنها به چهار گوشه جهان می پردازد و دوباره برمی گردد.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸੁ ਅਪਨੀ ਭਗਤਿ ਦੇਇ ॥
kar kirapaa jis apanee bhagat dee |کسانی که خداوند با عبادت عبادی خود به آنها رحمت می کند
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਨਾਮਿ ਮਿਲੇਇ ॥੩॥
naanak te jan naam milee |3|- ای نانک جذب نعم می شوند. ||3||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਨੀਚ ਕੀਟ ਕਉ ਰਾਜ ॥
khin meh neech keett kau raaj |در یک لحظه، کرم پست به یک پادشاه تبدیل می شود.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ॥
paarabraham gareeb nivaaj |خداوند متعال حافظ فروتنان است.
ਜਾ ਕਾ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਕਛੂ ਨ ਆਵੈ ॥
jaa kaa drisatt kachhoo na aavai |حتی کسی که اصلا دیده نشده،
ਤਿਸੁ ਤਤਕਾਲ ਦਹ ਦਿਸ ਪ੍ਰਗਟਾਵੈ ॥
tis tatakaal dah dis pragattaavai |فوراً در ده جهت مشهور می شود.
ਜਾ ਕਉ ਅਪੁਨੀ ਕਰੈ ਬਖਸੀਸ ॥
jaa kau apunee karai bakhasees |و کسى که بر او نعمت مى بخشد
ਤਾ ਕਾ ਲੇਖਾ ਨ ਗਨੈ ਜਗਦੀਸ ॥
taa kaa lekhaa na ganai jagadees |پروردگار جهان او را به حسابش وا نمی دارد.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭ ਤਿਸ ਕੀ ਰਾਸਿ ॥
jeeo pindd sabh tis kee raas |روح و جسم همه ملک اوست.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਗਾਸ ॥
ghatt ghatt pooran braham pragaas |تک تک قلب ها توسط خداوند خداوند کامل روشن می شود.
ਅਪਨੀ ਬਣਤ ਆਪਿ ਬਨਾਈ ॥
apanee banat aap banaaee |او خودش کار دست خود را ساخت.
ਨਾਨਕ ਜੀਵੈ ਦੇਖਿ ਬਡਾਈ ॥੪॥
naanak jeevai dekh baddaaee |4|نانک با دیدن عظمت او زندگی می کند. ||4||
ਇਸ ਕਾ ਬਲੁ ਨਾਹੀ ਇਸੁ ਹਾਥ ॥
eis kaa bal naahee is haath |هیچ قدرتی در دست موجودات فانی نیست.
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਰਬ ਕੋ ਨਾਥ ॥
karan karaavan sarab ko naath |فاعل، عامل اسباب، پروردگار همه است.
ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਬਪੁਰਾ ਜੀਉ ॥
aagiaakaaree bapuraa jeeo |موجودات عاجز تابع امر او هستند.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਫੁਨਿ ਥੀਉ ॥
jo tis bhaavai soee fun theeo |آنچه او را خشنود می کند، در نهایت به وقوع می پیوندد.
ਕਬਹੂ ਊਚ ਨੀਚ ਮਹਿ ਬਸੈ ॥
kabahoo aooch neech meh basai |گاه در تعالی می مانند; گاهی اوقات افسرده می شوند.
ਕਬਹੂ ਸੋਗ ਹਰਖ ਰੰਗਿ ਹਸੈ ॥
kabahoo sog harakh rang hasai |گاهی غمگین می شوند و گاهی با شادی و لذت می خندند.
ਕਬਹੂ ਨਿੰਦ ਚਿੰਦ ਬਿਉਹਾਰ ॥
kabahoo nind chind biauhaar |گاهی اوقات با تهمت و اضطراب مشغول می شوند.
ਕਬਹੂ ਊਭ ਅਕਾਸ ਪਇਆਲ ॥
kabahoo aoobh akaas peaal |گاهی اوقات، آنها در اترهای آکاشی بالا هستند، گاهی اوقات در نواحی زیرین جهان اموات.
ਕਬਹੂ ਬੇਤਾ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰ ॥
kabahoo betaa braham beechaar |گاهی اوقات، تفکر در خداوند را می دانند.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰ ॥੫॥
naanak aap milaavanahaar |5|ای نانک، خدا خودش آنها را با خودش متحد می کند. ||5||
ਕਬਹੂ ਨਿਰਤਿ ਕਰੈ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥
kabahoo nirat karai bahu bhaat |گاهی اوقات به طرق مختلف می رقصند.
ਕਬਹੂ ਸੋਇ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥
kabahoo soe rahai din raat |گاهی شب و روز در خواب می مانند.
ਕਬਹੂ ਮਹਾ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਕਰਾਲ ॥
kabahoo mahaa krodh bikaraal |گاهی اوقات، آنها عالی هستند، در خشم وحشتناکی.
ਕਬਹੂੰ ਸਰਬ ਕੀ ਹੋਤ ਰਵਾਲ ॥
kabahoon sarab kee hot ravaal |گاهی خاک پای همه هستند.
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਬਹੈ ਬਡ ਰਾਜਾ ॥
kabahoo hoe bahai badd raajaa |گاهی اوقات، آنها به عنوان پادشاهان بزرگ می نشینند.
ਕਬਹੁ ਭੇਖਾਰੀ ਨੀਚ ਕਾ ਸਾਜਾ ॥
kabahu bhekhaaree neech kaa saajaa |گاهی کت یک گدای حقیر را می پوشند.
ਕਬਹੂ ਅਪਕੀਰਤਿ ਮਹਿ ਆਵੈ ॥
kabahoo apakeerat meh aavai |گاهی اوقات، آنها شهرت بد دارند.
ਕਬਹੂ ਭਲਾ ਭਲਾ ਕਹਾਵੈ ॥
kabahoo bhalaa bhalaa kahaavai |گاهی اوقات آنها را به عنوان بسیار بسیار خوب می شناسند.
ਜਿਉ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖੈ ਤਿਵ ਹੀ ਰਹੈ ॥
jiau prabh raakhai tiv hee rahai |همانطور که خداوند آنها را نگه می دارد، آنها نیز باقی می مانند.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਕਹੈ ॥੬॥
guraprasaad naanak sach kahai |6|به لطف گورو، ای ناناک، حقیقت گفته می شود. ||6||
ਕਬਹੂ ਹੋਇ ਪੰਡਿਤੁ ਕਰੇ ਬਖੵਾਨੁ ॥
kabahoo hoe panddit kare bakhayaan |گاهی به عنوان علما سخنرانی می کنند.
ਕਬਹੂ ਮੋਨਿਧਾਰੀ ਲਾਵੈ ਧਿਆਨੁ ॥
kabahoo monidhaaree laavai dhiaan |گاهی اوقات، آنها در مراقبه عمیق سکوت می کنند.
ਕਬਹੂ ਤਟ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨ ॥
kabahoo tatt teerath isanaan |گاهی در اماکن زیارتی غسل می کنند.
ਕਬਹੂ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮੁਖਿ ਗਿਆਨ ॥
kabahoo sidh saadhik mukh giaan |گاهی به عنوان سیدها یا جویندگان، حکمت روحانی را به دیگران منتقل می کنند.
ਕਬਹੂ ਕੀਟ ਹਸਤਿ ਪਤੰਗ ਹੋਇ ਜੀਆ ॥
kabahoo keett hasat patang hoe jeea |گاهی اوقات، آنها به کرم، فیل یا پروانه تبدیل می شوند.
ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਭਰਮੈ ਭਰਮੀਆ ॥
anik jon bharamai bharameea |آنها ممکن است در تجسم های بی شماری سرگردان و پرسه بزنند.