ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1126
ਸਾਚ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਕਬਹੁ ਨ ਛੂਟਸਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saach sabad bin kabahu na chhoottas birathaa janam bheio |1| rahaau |بدون کلمه واقعی شاباد، هرگز آزاد نخواهید شد و زندگی شما کاملاً بیهوده خواهد بود. ||1||مکث||
ਤਨ ਮਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਹਉ ਮਮਤਾ ਕਠਿਨ ਪੀਰ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
tan meh kaam krodh hau mamataa katthin peer at bhaaree |در بدن میل جنسی، خشم، خودخواهی و دلبستگی وجود دارد. این درد بسیار بزرگ است و تحمل آن بسیار دشوار است.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਇਨ ਬਿਧਿ ਤਰੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੨॥
guramukh raam japahu ras rasanaa in bidh tar too taaree |2|به عنوان گورمخ، نام خداوند را بخوانید و آن را با زبان خود بچشید. به این ترتیب، شما باید از طرف دیگر عبور کنید. ||2||
ਬਹਰੇ ਕਰਨ ਅਕਲਿ ਭਈ ਹੋਛੀ ਸਬਦ ਸਹਜੁ ਨਹੀ ਬੂਝਿਆ ॥
bahare karan akal bhee hochhee sabad sahaj nahee boojhiaa |گوش هایت کر است و عقلت بی ارزش است و هنوز کلام شاباد را شهودی نمی فهمی.
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਮੁਖਿ ਹਾਰਿਆ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਝਿਆ ॥੩॥
janam padaarath manamukh haariaa bin gur andh na soojhiaa |3|منمخ خودخواسته این زندگی گران بهای انسانی را هدر می دهد و آن را از دست می دهد. بدون گورو، فرد نابینا نمی تواند ببیند. ||3||
ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਸਹਜ ਧਿਆਨਿ ਬੈਰਾਗੀ ॥
rahai udaas aas niraasaa sahaj dhiaan bairaagee |هر کس در میان میل جدا و بی میل بماند - و هرکس که دلبسته نباشد، به طور شهودی در پروردگار آسمانی تأمل کند.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਛੂਟਸਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥੪॥੨॥੩॥
pranavat naanak guramukh chhoottas raam naam liv laagee |4|2|3|دعا می کند نانک، چون گورمخ آزاد می شود. او عاشقانه با نعم، نام خداوند، هماهنگ شده است. ||4||||2||3||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |بهیرائو، اول مهل:
ਭੂੰਡੀ ਚਾਲ ਚਰਣ ਕਰ ਖਿਸਰੇ ਤੁਚਾ ਦੇਹ ਕੁਮਲਾਨੀ ॥
bhoonddee chaal charan kar khisare tuchaa deh kumalaanee |راه رفتنش ضعیف و ناشیانه می شود، پاها و دستانش می لرزد و پوست بدنش پژمرده و چروکیده می شود.
ਨੇਤ੍ਰੀ ਧੁੰਧਿ ਕਰਨ ਭਏ ਬਹਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਨੀ ॥੧॥
netree dhundh karan bhe bahare manamukh naam na jaanee |1|چشمانش تار و گوش هایش ناشنوا و با این حال منموک خودخواه نعم را نمی شناسد. ||1||
ਅੰਧੁਲੇ ਕਿਆ ਪਾਇਆ ਜਗਿ ਆਇ ॥
andhule kiaa paaeaa jag aae |ای نابینا با آمدن به دنیا چه به دست آوردی؟
ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਨਹੀ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਲੇ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam ridai nahee gur kee sevaa chaale mool gavaae |1| rahaau |خداوند در قلب شما نیست و شما به گورو خدمت نمی کنید. پس از هدر دادن سرمایه خود، باید حرکت کنید. ||1||مکث||
ਜਿਹਵਾ ਰੰਗਿ ਨਹੀ ਹਰਿ ਰਾਤੀ ਜਬ ਬੋਲੈ ਤਬ ਫੀਕੇ ॥
jihavaa rang nahee har raatee jab bolai tab feeke |زبان شما آغشته به محبت خداوند نیست. هر چه شما بگویید بی مزه و بی مزه است.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਵਿਆਪਸਿ ਪਸੂ ਭਏ ਕਦੇ ਹੋਹਿ ਨ ਨੀਕੇ ॥੨॥
sant janaa kee nindaa viaapas pasoo bhe kade hohi na neeke |2|شما در تهمت به مقدسین افراط می کنید. با تبدیل شدن به یک جانور، هرگز نجیب نخواهی بود. ||2||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਰਸੁ ਵਿਰਲੀ ਪਾਇਆ ਸਤਿਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
amrit kaa ras viralee paaeaa satigur mel milaae |فقط تعداد کمی جوهر عالی Ambrosial Amrit را به دست می آورند که در اتحاد با گورو واقعی متحد شده اند.
ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦ ਭੇਦੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ਤਬ ਲਗੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਏ ॥੩॥
jab lag sabad bhed nahee aaeaa tab lag kaal santaae |3|تا زمانی که انسان فانی راز شاباد، کلام خدا را درک نکند، همچنان در عذاب مرگ خواهد بود. ||3||
ਅਨ ਕੋ ਦਰੁ ਘਰੁ ਕਬਹੂ ਨ ਜਾਨਸਿ ਏਕੋ ਦਰੁ ਸਚਿਆਰਾ ॥
an ko dar ghar kabahoo na jaanas eko dar sachiaaraa |هر که درگاه پروردگار یکتا را بیابد، خانه و در دیگری نمی شناسد.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੩॥੪॥
guraparasaad param pad paaeaa naanak kahai vichaaraa |4|3|4|به لطف گورو، من مقام عالی را به دست آورده ام. نانک بیچاره می گوید. ||4||3||4||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |بهیرائو، اول مهل:
ਸਗਲੀ ਰੈਣਿ ਸੋਵਤ ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਦਿਨਸੁ ਜੰਜਾਲਿ ਗਵਾਇਆ ॥
sagalee rain sovat gal faahee dinas janjaal gavaaeaa |او تمام شب را در خواب می گذراند. طناب به گردنش بسته شده است. روزش در گرفتاری های دنیوی تلف می شود.
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਘੜੀ ਨਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਨਿਆ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥
khin pal gharree nahee prabh jaaniaa jin ihu jagat upaaeaa |1|او خدایی را که این جهان را آفریده، یک لحظه، حتی یک لحظه نمی شناسد. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਕਿਉ ਛੂਟਸਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
man re kiau chhoottas dukh bhaaree |ای فانی، چگونه از این فاجعه هولناک فرار می کنی؟
ਕਿਆ ਲੇ ਆਵਸਿ ਕਿਆ ਲੇ ਜਾਵਸਿ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kiaa le aavas kiaa le jaavas raam japahu gunakaaree |1| rahaau |با خودت چی آوردی و چی برمیداری؟ در مورد پروردگار که شایسته ترین و سخاوتمندترین پروردگار است تفکر کنید. ||1||مکث||
ਊਂਧਉ ਕਵਲੁ ਮਨਮੁਖ ਮਤਿ ਹੋਛੀ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ॥
aoondhau kaval manamukh mat hochhee man andhai sir dhandhaa |نیلوفر دل منموک خودخواسته وارونه است. عقل او کم عمق است. عقلش کور و سرش درگیر امور دنیوی است.
ਕਾਲੁ ਬਿਕਾਲੁ ਸਦਾ ਸਿਰਿ ਤੇਰੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਗਲਿ ਫੰਧਾ ॥੨॥
kaal bikaal sadaa sir terai bin naavai gal fandhaa |2|مرگ و تولد دوباره مدام بالای سرت آویزان است. بدون نام، گردنت در طناب گیر خواهد افتاد. ||2||
ਡਗਰੀ ਚਾਲ ਨੇਤ੍ਰ ਫੁਨਿ ਅੰਧੁਲੇ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥
ddagaree chaal netr fun andhule sabad surat nahee bhaaee |قدمهایت ناپایدار و چشمانت کور. تو از کلام شاباد آگاه نیستی، ای خواهر و برادر سرنوشت.
ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਹੈ ਮਾਇਆ ਅੰਧੁਲਉ ਧੰਧੁ ਕਮਾਈ ॥੩॥
saasatr bed trai gun hai maaeaa andhulau dhandh kamaaee |3|شاستراها و وداها فانی را به سه حالت مایا محدود می کنند و بنابراین او اعمال خود را کورکورانه انجام می دهد. ||3||
ਖੋਇਓ ਮੂਲੁ ਲਾਭੁ ਕਹ ਪਾਵਸਿ ਦੁਰਮਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੇ ॥
khoeio mool laabh kah paavas duramat giaan vihoone |او سرمایه خود را از دست می دهد - چگونه می تواند سود کسب کند؟ آدم بد فکر اصلاً عقل روحانی ندارد.
ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ਰਾਮ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਪਤੀਣੇ ॥੪॥੪॥੫॥
sabad beechaar raam ras chaakhiaa naanak saach pateene |4|4|5|با تأمل در شاباد، در ذات والای پروردگار می نوشد. ای نانک، ایمانش به حق ثابت شده است. ||4||4||5||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥
bhairau mahalaa 1 |بهیرائو، اول مهل:
ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮੁ ਰਸਨਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
gur kai sang rahai din raatee raam rasan rang raataa |او روز و شب با گورو می ماند و زبانش طعم خوش عشق پروردگار را می چشد.
ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਸਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਸਿ ਅੰਤਰਿ ਜਾਣਿ ਪਛਾਤਾ ॥੧॥
avar na jaanas sabad pachhaanas antar jaan pachhaataa |1|او دیگری را نمی شناسد; او به کلام شاباد پی می برد. او خداوند را در اعماق وجود خود می شناسد و درک می کند. ||1||
ਸੋ ਜਨੁ ਐਸਾ ਮੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
so jan aaisaa mai man bhaavai |چنین فردی متواضع برای من خوشایند است.
ਆਪੁ ਮਾਰਿ ਅਪਰੰਪਰਿ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap maar aparanpar raataa gur kee kaar kamaavai |1| rahaau |او خودبزرگ بینی خود را غلبه می کند و با پروردگار بی نهایت آغشته می شود. او به گورو خدمت می کند. ||1||مکث||
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੋ ॥
antar baahar purakh niranjan aad purakh aadeso |در اعماق وجود من، و همچنین در بیرون، خداوند پاک و بی آلایش وجود دارد. من با فروتنی در برابر آن خدای پروردگار اولیه تعظیم می کنم.
ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਚੁ ਵੇਸੋ ॥੨॥
ghatt ghatt antar sarab nirantar rav rahiaa sach veso |2|در اعماق هر قلب، و در میان همه، تجسم حقیقت در حال نفوذ و نفوذ است. ||2||