ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 334
ਤਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੩॥
taa sohaagan jaaneeai gurasabad beechaare |3|سپس او به عنوان عروس روح شاد شناخته می شود، اگر او به کلمه شاباد گورو فکر کند. ||3||
ਕਿਰਤ ਕੀ ਬਾਂਧੀ ਸਭ ਫਿਰੈ ਦੇਖਹੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥
kirat kee baandhee sabh firai dekhahu beechaaree |مقید به اعمالی که مرتکب شده است، سرگردان می شود - این را ببینید و درک کنید.
ਏਸ ਨੋ ਕਿਆ ਆਖੀਐ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵਿਚਾਰੀ ॥੪॥
es no kiaa aakheeai kiaa kare vichaaree |4|به او چه بگوییم؟ عروس روح بیچاره چه می تواند بکند؟ ||4||
ਭਈ ਨਿਰਾਸੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਚਿਤ ਬੰਧਿ ਨ ਧੀਰਾ ॥
bhee niraasee utth chalee chit bandh na dheeraa |ناامید و ناامید برمی خیزد و می رود. هیچ حمایت یا تشویقی در آگاهی او وجود ندارد.
ਹਰਿ ਕੀ ਚਰਣੀ ਲਾਗਿ ਰਹੁ ਭਜੁ ਸਰਣਿ ਕਬੀਰਾ ॥੫॥੬॥੫੦॥
har kee charanee laag rahu bhaj saran kabeeraa |5|6|50|پس به پای نیلوفرهای خداوند دلبسته بمانید و به سوی حرم او، کبیر بشتابید! ||5||6||50||
ਗਉੜੀ ॥
gaurree |گاری:
ਜੋਗੀ ਕਹਹਿ ਜੋਗੁ ਭਲ ਮੀਠਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਈ ॥
jogee kaheh jog bhal meetthaa avar na doojaa bhaaee |یوگی می گوید که یوگا خوب و شیرین است و هیچ چیز دیگری نیست، ای خواهران و برادران سرنوشت.
ਰੁੰਡਿਤ ਮੁੰਡਿਤ ਏਕੈ ਸਬਦੀ ਏਇ ਕਹਹਿ ਸਿਧਿ ਪਾਈ ॥੧॥
runddit munddit ekai sabadee ee kaheh sidh paaee |1|آنهایی که سر خود را می تراشند و اعضای خود را قطع می کنند و تنها یک کلمه را به زبان می آورند، همه می گویند که به کمال معنوی سیدها رسیده اند. ||1||
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਅੰਧਾ ॥
har bin bharam bhulaane andhaa |بدون خداوند، نابینایان فریب شک و تردید را می خورند.
ਜਾ ਪਹਿ ਜਾਉ ਆਪੁ ਛੁਟਕਾਵਨਿ ਤੇ ਬਾਧੇ ਬਹੁ ਫੰਧਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaa peh jaau aap chhuttakaavan te baadhe bahu fandhaa |1| rahaau |و آنهایی که برای رهایی به سراغشان می روم - آنها خودشان به انواع زنجیرها بسته اند. ||1||مکث||
ਜਹ ਤੇ ਉਪਜੀ ਤਹੀ ਸਮਾਨੀ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬਿਸਰੀ ਤਬ ਹੀ ॥
jah te upajee tahee samaanee ih bidh bisaree tab hee |هنگامی که انسان از این مسیر خطا خارج شود، روح دوباره در آن چیزی که از آن سرچشمه گرفته است جذب می شود.
ਪੰਡਿਤ ਗੁਣੀ ਸੂਰ ਹਮ ਦਾਤੇ ਏਹਿ ਕਹਹਿ ਬਡ ਹਮ ਹੀ ॥੨॥
panddit gunee soor ham daate ehi kaheh badd ham hee |2|پاندیت های دانشمند، نیکوکاران، شجاعان و سخاوتمندان، همه ادعا می کنند که آنها به تنهایی بزرگ هستند. ||2||
ਜਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਕਿਉ ਰਹੀਐ ॥
jiseh bujhaae soee boojhai bin boojhe kiau raheeai |او تنها او را درک می کند که خداوند به او الهام می کند تا او را درک کند. بدون درک، چه کسی می تواند انجام دهد؟
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਅੰਧੇਰਾ ਚੂਕੈ ਇਨ ਬਿਧਿ ਮਾਣਕੁ ਲਹੀਐ ॥੩॥
satigur milai andheraa chookai in bidh maanak laheeai |3|با ملاقات گورو واقعی، تاریکی از بین می رود و به این ترتیب جواهر به دست می آید. ||3||
ਤਜਿ ਬਾਵੇ ਦਾਹਨੇ ਬਿਕਾਰਾ ਹਰਿ ਪਦੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਕਰਿ ਰਹੀਐ ॥
taj baave daahane bikaaraa har pad drirr kar raheeai |اعمال بد دست چپ و راست خود را رها کنید و پاهای خداوند را بگیرید.
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਗੂੰਗੈ ਗੁੜੁ ਖਾਇਆ ਪੂਛੇ ਤੇ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ॥੪॥੭॥੫੧॥
kahu kabeer goongai gurr khaaeaa poochhe te kiaa kaheeai |4|7|51|کبیر می گوید لال ملاس را چشیده است، اما اگر از او بپرسند چه می تواند بگوید؟ ||4||7||51||
ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
raag gaurree poorabee kabeer jee |راگ گاری پوربی، کبیر جی:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਜਹ ਕਛੁ ਅਹਾ ਤਹਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਪੰਚ ਤਤੁ ਤਹ ਨਾਹੀ ॥
jah kachh ahaa tahaa kichh naahee panch tat tah naahee |جایی که چیزی وجود داشت، اکنون چیزی وجود ندارد. این پنج عنصر دیگر وجود ندارند.
ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਸੁਖਮਨ ਬੰਦੇ ਏ ਅਵਗਨ ਕਤ ਜਾਹੀ ॥੧॥
eirraa pingulaa sukhaman bande e avagan kat jaahee |1|آیدا، پینگالا و سوشمانا - ای انسان، اکنون چگونه می توان نفس های این ها را شمرد؟ ||1||
ਤਾਗਾ ਤੂਟਾ ਗਗਨੁ ਬਿਨਸਿ ਗਇਆ ਤੇਰਾ ਬੋਲਤੁ ਕਹਾ ਸਮਾਈ ॥
taagaa toottaa gagan binas geaa teraa bolat kahaa samaaee |ریسمان شکسته و آسمان دروازه دهم ویران شده است. سخنرانی شما کجا رفته است؟
ਏਹ ਸੰਸਾ ਮੋ ਕਉ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਆਪੈ ਮੋ ਕਉ ਕੋ ਨ ਕਹੈ ਸਮਝਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eh sansaa mo kau anadin biaapai mo kau ko na kahai samajhaaee |1| rahaau |این بدبینی شب و روز مرا آزار می دهد. چه کسی می تواند این را برای من توضیح دهد و به من کمک کند تا بفهمم؟ ||1||مکث||
ਜਹ ਬਰਭੰਡੁ ਪਿੰਡੁ ਤਹ ਨਾਹੀ ਰਚਨਹਾਰੁ ਤਹ ਨਾਹੀ ॥
jah barabhandd pindd tah naahee rachanahaar tah naahee |جایی که جهان است - بدن آنجا نیست. ذهن هم آنجا نیست
ਜੋੜਨਹਾਰੋ ਸਦਾ ਅਤੀਤਾ ਇਹ ਕਹੀਐ ਕਿਸੁ ਮਾਹੀ ॥੨॥
jorranahaaro sadaa ateetaa ih kaheeai kis maahee |2|Joiner برای همیشه دلبسته است. حال، گفته می شود که روح در درون چه کسی قرار دارد؟ ||2||
ਜੋੜੀ ਜੁੜੈ ਨ ਤੋੜੀ ਤੂਟੈ ਜਬ ਲਗੁ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸੀ ॥
jorree jurrai na torree toottai jab lag hoe binaasee |با پیوستن به عناصر، مردم نمی توانند به آنها ملحق شوند و با شکستن، آنها را نمی توان شکست تا بدن از بین برود.
ਕਾ ਕੋ ਠਾਕੁਰੁ ਕਾ ਕੋ ਸੇਵਕੁ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੈ ਜਾਸੀ ॥੩॥
kaa ko tthaakur kaa ko sevak ko kaahoo kai jaasee |3|روح ارباب کیست و بنده کیست؟ کجا و به چه کسی می رسد؟ ||3||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਲਿਵ ਲਾਗਿ ਰਹੀ ਹੈ ਜਹਾ ਬਸੇ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ॥
kahu kabeer liv laag rahee hai jahaa base din raatee |کبیر می گوید، من عاشقانه توجه خود را به مکانی که خداوند در آن ساکن است، در روز و شب متمرکز کرده ام.
ਉਆ ਕਾ ਮਰਮੁ ਓਹੀ ਪਰੁ ਜਾਨੈ ਓਹੁ ਤਉ ਸਦਾ ਅਬਿਨਾਸੀ ॥੪॥੧॥੫੨॥
auaa kaa maram ohee par jaanai ohu tau sadaa abinaasee |4|1|52|فقط اوست که واقعاً اسرار راز خود را می داند. او جاودانه و فنا ناپذیر است. ||4||1||52||
ਗਉੜੀ ॥
gaurree |گاری:
ਸੁਰਤਿ ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਦੁਇ ਕੰਨੀ ਮੁੰਦਾ ਪਰਮਿਤਿ ਬਾਹਰਿ ਖਿੰਥਾ ॥
surat simrit due kanee mundaa paramit baahar khinthaa |بگذارید تفکر و مراقبه شهودی دو گوشواره شما باشد و خرد واقعی کت وصله شده شما.
ਸੁੰਨ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਆਸਣੁ ਬੈਸਣੁ ਕਲਪ ਬਿਬਰਜਿਤ ਪੰਥਾ ॥੧॥
sun gufaa meh aasan baisan kalap bibarajit panthaa |1|در غار سکوت، در وضعیت یوگی خود ساکن شوید. بگذارید انقیاد آرزوها مسیر معنوی شما باشد. ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਜਨ ਮੈ ਬੈਰਾਗੀ ਜੋਗੀ ॥
mere raajan mai bairaagee jogee |ای پادشاه من، من یک یوگی، یک گوشه نشین، یک انکار هستم.
ਮਰਤ ਨ ਸੋਗ ਬਿਓਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
marat na sog biogee |1| rahaau |من نمیمیرم و درد و جدایی نمیکشم. ||1||مکث||
ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਮਹਿ ਸਿੰਙੀ ਮੇਰਾ ਬਟੂਆ ਸਭੁ ਜਗੁ ਭਸਮਾਧਾਰੀ ॥
khandd brahamandd meh singee meraa battooaa sabh jag bhasamaadhaaree |منظومه های شمسی و کهکشان ها شاخ من هستند. تمام دنیا کیسه ای برای حمل خاکستر من است.
ਤਾੜੀ ਲਾਗੀ ਤ੍ਰਿਪਲੁ ਪਲਟੀਐ ਛੂਟੈ ਹੋਇ ਪਸਾਰੀ ॥੨॥
taarree laagee tripal palatteeai chhoottai hoe pasaaree |2|حذف سه خصلت و یافتن رهایی از این دنیا مراقبه عمیق من است. ||2||
ਮਨੁ ਪਵਨੁ ਦੁਇ ਤੂੰਬਾ ਕਰੀ ਹੈ ਜੁਗ ਜੁਗ ਸਾਰਦ ਸਾਜੀ ॥
man pavan due toonbaa karee hai jug jug saarad saajee |ذهن و نفس من دو کدو کمانچه من است و پروردگار همه اعصار قاب آن است.