ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 566
ਲਿਖੇ ਬਾਝਹੁ ਸੁਰਤਿ ਨਾਹੀ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਗਵਾਈਐ ॥
likhe baajhahu surat naahee bol bol gavaaeeai |بدون تقدیر از پیش تعیین شده، درک حاصل نمی شود; با حرف زدن و غرغر کردن، آدم زندگی اش را تلف می کند.
ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਭਲਾ ਕਹੀਐ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦੁ ਲਿਖਾਈਐ ॥
jithai jaae baheeai bhalaa kaheeai surat sabad likhaaeeai |هرجا رفتی و نشستی خوب حرف بزن و کلام شاباد را در خودت بنویس.
ਕਾਇਆ ਕੂੜਿ ਵਿਗਾੜਿ ਕਾਹੇ ਨਾਈਐ ॥੧॥
kaaeaa koorr vigaarr kaahe naaeeai |1|چرا برای شستن بدنی که آلوده به باطل است به خود زحمت بدهیم؟ ||1||
ਤਾ ਮੈ ਕਹਿਆ ਕਹਣੁ ਜਾ ਤੁਝੈ ਕਹਾਇਆ ॥
taa mai kahiaa kahan jaa tujhai kahaaeaa |وقتی حرف زدم، همانطور که تو مرا به سخن گفتن واداشتی، صحبت کردم.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
amrit har kaa naam merai man bhaaeaa |نام آمبروسیال خداوند برای من خوشایند است.
ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਮਨਹਿ ਲਾਗਾ ਦੂਖਿ ਡੇਰਾ ਢਾਹਿਆ ॥
naam meetthaa maneh laagaa dookh dderaa dtaahiaa |نعم، نام خداوند، در ذهن من بسیار شیرین به نظر می رسد. مسکن درد را ویران کرده است.
ਸੂਖੁ ਮਨ ਮਹਿ ਆਇ ਵਸਿਆ ਜਾਮਿ ਤੈ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥
sookh man meh aae vasiaa jaam tai furamaaeaa |هنگامی که تو دستور دادی آرامش در ذهن من ساکن شد.
ਨਦਰਿ ਤੁਧੁ ਅਰਦਾਸਿ ਮੇਰੀ ਜਿੰਨਿ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ॥
nadar tudh aradaas meree jin aap upaaeaa |اعطای فیض تو از آن توست و بیان این دعا از آن من است. تو خودت را خلق کردی
ਤਾ ਮੈ ਕਹਿਆ ਕਹਣੁ ਜਾ ਤੁਝੈ ਕਹਾਇਆ ॥੨॥
taa mai kahiaa kahan jaa tujhai kahaaeaa |2|وقتی حرف زدم، همانطور که تو مرا به سخن گفتن واداشتی، سخن گفتم. ||2||
ਵਾਰੀ ਖਸਮੁ ਕਢਾਏ ਕਿਰਤੁ ਕਮਾਵਣਾ ॥
vaaree khasam kadtaae kirat kamaavanaa |با توجه به اعمالی که انجام داده اند، خداوند و سرور به آنها نوبت می دهد.
ਮੰਦਾ ਕਿਸੈ ਨ ਆਖਿ ਝਗੜਾ ਪਾਵਣਾ ॥
mandaa kisai na aakh jhagarraa paavanaa |در مورد دیگران بد صحبت نکنید و درگیر مشاجره نشوید.
ਨਹ ਪਾਇ ਝਗੜਾ ਸੁਆਮਿ ਸੇਤੀ ਆਪਿ ਆਪੁ ਵਞਾਵਣਾ ॥
nah paae jhagarraa suaam setee aap aap vayaavanaa |با پروردگار وارد مشاجره نشوید وگرنه خود را تباه خواهید کرد.
ਜਿਸੁ ਨਾਲਿ ਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਸਰੀਕੀ ਜਾਇ ਕਿਆ ਰੂਆਵਣਾ ॥
jis naal sangat kar sareekee jaae kiaa rooaavanaa |اگر کسی را که باید با او بمانید به چالش بکشید، در پایان گریه خواهید کرد.
ਜੋ ਦੇਇ ਸਹਣਾ ਮਨਹਿ ਕਹਣਾ ਆਖਿ ਨਾਹੀ ਵਾਵਣਾ ॥
jo dee sahanaa maneh kahanaa aakh naahee vaavanaa |به آنچه خدا به شما می دهد راضی باشید. به ذهن خود بگویید که بیهوده شکایت نکند.
ਵਾਰੀ ਖਸਮੁ ਕਢਾਏ ਕਿਰਤੁ ਕਮਾਵਣਾ ॥੩॥
vaaree khasam kadtaae kirat kamaavanaa |3|با توجه به اعمالی که انجام داده اند، خداوند و سرور به آنها نوبت می دهد. ||3||
ਸਭ ਉਪਾਈਅਨੁ ਆਪਿ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥
sabh upaaeean aap aape nadar kare |او خود همه را آفرید، و سپس با نگاه لطف خود برکت می دهد.
ਕਉੜਾ ਕੋਇ ਨ ਮਾਗੈ ਮੀਠਾ ਸਭ ਮਾਗੈ ॥
kaurraa koe na maagai meetthaa sabh maagai |هیچ کس چیزی را که تلخ است طلب نمی کند. همه شیرینی می خواهند
ਸਭੁ ਕੋਇ ਮੀਠਾ ਮੰਗਿ ਦੇਖੈ ਖਸਮ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ॥
sabh koe meetthaa mang dekhai khasam bhaavai so kare |همه شیرینی بخواهند و اینک همانطور که خداوند می خواهد.
ਕਿਛੁ ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਅਨੇਕ ਕਰਣੀ ਨਾਮ ਤੁਲਿ ਨ ਸਮਸਰੇ ॥
kichh pun daan anek karanee naam tul na samasare |انفاق در امور خیریه و انجام مناسک مختلف دینی با تفکر در نعم برابری نمی کند.
ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਨਾਮੁ ਮਿਲਿਆ ਕਰਮੁ ਹੋਆ ਧੁਰਿ ਕਦੇ ॥
naanakaa jin naam miliaa karam hoaa dhur kade |ای ناناک، کسانی که با نعم برکت دارند، چنین کارمای خوبی از پیش تعیین شده است.
ਸਭ ਉਪਾਈਅਨੁ ਆਪਿ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੪॥੧॥
sabh upaaeean aap aape nadar kare |4|1|او خود همه را آفرید و با نگاه لطف خود به آنها برکت داد. ||4||1||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
vaddahans mahalaa 1 |واداهانس، اول مهل:
ਕਰਹੁ ਦਇਆ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਾ ॥
karahu deaa teraa naam vakhaanaa |به من رحم کن تا نام تو را بخوانم.
ਸਭ ਉਪਾਈਐ ਆਪਿ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥
sabh upaaeeai aap aape sarab samaanaa |خودت همه چیز را آفریده ای و در میان همه نفوذ می کنی.
ਸਰਬੇ ਸਮਾਣਾ ਆਪਿ ਤੂਹੈ ਉਪਾਇ ਧੰਧੈ ਲਾਈਆ ॥
sarabe samaanaa aap toohai upaae dhandhai laaeea |خودت در میان همه نفوذ می کنی و آنها را به وظایفشان مرتبط می کنی.
ਇਕਿ ਤੁਝ ਹੀ ਕੀਏ ਰਾਜੇ ਇਕਨਾ ਭਿਖ ਭਵਾਈਆ ॥
eik tujh hee kee raaje ikanaa bhikh bhavaaeea |برخی، شما پادشاهان ساخته اید، در حالی که برخی دیگر به گدایی می پردازند.
ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਤੁਝੁ ਕੀਆ ਮੀਠਾ ਏਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ॥
lobh mohu tujh keea meetthaa et bharam bhulaanaa |طمع و وابستگی عاطفی را شیرین جلوه داده اید. آنها فریب این توهم را می خورند.
ਸਦਾ ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਅਪਣੀ ਤਾਮਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਾ ॥੧॥
sadaa deaa karahu apanee taam naam vakhaanaa |1|همیشه به من رحم کن؛ فقط در این صورت است که می توانم نام تو را شعار دهم. ||1||
ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਹੈ ਸਾਚਾ ਸਦਾ ਮੈ ਮਨਿ ਭਾਣਾ ॥
naam teraa hai saachaa sadaa mai man bhaanaa |نام شما صادق است و همیشه برای من خوشایند است.
ਦੂਖੁ ਗਇਆ ਸੁਖੁ ਆਇ ਸਮਾਣਾ ॥
dookh geaa sukh aae samaanaa |دردهایم از بین می رود و آرامش در من جاری است.
ਗਾਵਨਿ ਸੁਰਿ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸੁਜਾਣਾ ॥
gaavan sur nar sugharr sujaanaa |فرشتگان، فانی ها و حکیمان ساکت از تو می خوانند.
ਸੁਰਿ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸੁਜਾਣ ਗਾਵਹਿ ਜੋ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਹੇ ॥
sur nar sugharr sujaan gaaveh jo terai man bhaavahe |فرشتگان، فانیان و حکیمان ساکت از تو می خوانند. آنها برای ذهن شما خشنود هستند.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੇ ਚੇਤਹਿ ਨਾਹੀ ਅਹਿਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੇ ॥
maaeaa mohe cheteh naahee ahilaa janam gavaavahe |فریفته مایا، خداوند را به یاد نمی آورند و زندگی خود را بیهوده تلف می کنند.
ਇਕਿ ਮੂੜ ਮੁਗਧ ਨ ਚੇਤਹਿ ਮੂਲੇ ਜੋ ਆਇਆ ਤਿਸੁ ਜਾਣਾ ॥
eik moorr mugadh na cheteh moole jo aaeaa tis jaanaa |برخی از احمق ها و احمق ها هرگز به خداوند فکر نمی کنند. هر کی اومده باید بره
ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਸਦਾ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ਮੈ ਮਨਿ ਭਾਣਾ ॥੨॥
naam teraa sadaa saachaa soe mai man bhaanaa |2|نام شما صادق است و همیشه برای من خوشایند است. ||2||
ਤੇਰਾ ਵਖਤੁ ਸੁਹਾਵਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ॥
teraa vakhat suhaavaa amrit teree baanee |ای خداوند وقت تو زیباست. بنی کلام تو شهد آمبروسیال است.
ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਭਾਉ ਕਰਿ ਲਾਗਾ ਸਾਉ ਪਰਾਣੀ ॥
sevak seveh bhaau kar laagaa saau paraanee |بندگانت با عشق به تو خدمت می کنند. این انسانها به ذات تو دلبسته اند.
ਸਾਉ ਪ੍ਰਾਣੀ ਤਿਨਾ ਲਾਗਾ ਜਿਨੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਇਆ ॥
saau praanee tinaa laagaa jinee amrit paaeaa |آن انسانها به ذات تو متصل هستند که به نام آمبروسیال متبرک هستند.
ਨਾਮਿ ਤੇਰੈ ਜੋਇ ਰਾਤੇ ਨਿਤ ਚੜਹਿ ਸਵਾਇਆ ॥
naam terai joe raate nit charreh savaaeaa |آنهایی که با نام تو آغشته شده اند، روز به روز بیشتر به سعادت می رسند.
ਇਕੁ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਨ ਹੋਇ ਸੰਜਮੁ ਜਾਮਿ ਨ ਏਕੁ ਪਛਾਣੀ ॥
eik karam dharam na hoe sanjam jaam na ek pachhaanee |برخی عمل صالح انجام نمی دهند، یا به درستی زندگی نمی کنند. آنها خودداری نمی کنند. آنها پروردگار یکتا را نمی دانند.
ਵਖਤੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸਦਾ ਤੇਰਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ॥੩॥
vakhat suhaavaa sadaa teraa amrit teree baanee |3|روزگار تو همیشه زیباست ای خداوند. بنی کلام تو شهد آمبروسیال است. ||3||
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਾਚੇ ਨਾਵੈ ॥
hau balihaaree saache naavai |من فدای نام واقعی هستم.