ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1033
ਸਭੁ ਕੋ ਬੋਲੈ ਆਪਣ ਭਾਣੈ ॥
sabh ko bolai aapan bhaanai |هر کس هر طور که دوست دارد صحبت می کند.
ਮਨਮੁਖੁ ਦੂਜੈ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣੈ ॥
manamukh doojai bol na jaanai |منموک خودخواسته در دوگانگی حرف زدن بلد نیست.
ਅੰਧੁਲੇ ਕੀ ਮਤਿ ਅੰਧਲੀ ਬੋਲੀ ਆਇ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
andhule kee mat andhalee bolee aae geaa dukh taahaa he |11|نابینا عقل کور و کر دارد; آمدن و رفتن در تناسخ، او از درد رنج می برد. ||11||
ਦੁਖ ਮਹਿ ਜਨਮੈ ਦੁਖ ਮਹਿ ਮਰਣਾ ॥
dukh meh janamai dukh meh maranaa |در درد به دنیا می آید و در درد می میرد.
ਦੂਖੁ ਨ ਮਿਟੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾ ॥
dookh na mittai bin gur kee saranaa |درد او بدون جستجوی پناهگاه گورو تسکین نمی یابد.
ਦੂਖੀ ਉਪਜੈ ਦੂਖੀ ਬਿਨਸੈ ਕਿਆ ਲੈ ਆਇਆ ਕਿਆ ਲੈ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
dookhee upajai dookhee binasai kiaa lai aaeaa kiaa lai jaahaa he |12|در درد آفریده می شود و در درد هلاک می شود. او با خود چه آورده است؟ و چه چیزی را از بین خواهد برد؟ ||12||
ਸਚੀ ਕਰਣੀ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰਾ ॥
sachee karanee gur kee sirakaaraa |اعمال کسانی که تحت نفوذ گورو هستند درست است.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨਹੀ ਜਮ ਧਾਰਾ ॥
aavan jaan nahee jam dhaaraa |آنها در تناسخ نمی آیند و می روند و تابع قوانین مرگ نیستند.
ਡਾਲ ਛੋਡਿ ਤਤੁ ਮੂਲੁ ਪਰਾਤਾ ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
ddaal chhodd tat mool paraataa man saachaa omaahaa he |13|هر که شاخه ها را رها کند و به ریشه واقعی بچسبد، در ذهن خود از خلسه واقعی لذت می برد. ||13||
ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਨਹੀ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ॥
har ke log nahee jam maarai |مرگ نمی تواند قوم خداوند را نابود کند.
ਨਾ ਦੁਖੁ ਦੇਖਹਿ ਪੰਥਿ ਕਰਾਰੈ ॥
naa dukh dekheh panth karaarai |در سخت ترین مسیر دردی را نمی بینند.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
raam naam ghatt antar poojaa avar na doojaa kaahaa he |14|آنها در اعماق هسته قلب خود، نام خداوند را می پرستند و می پرستند. هیچ چیز دیگری برای آنها وجود ندارد. ||14||
ਓੜੁ ਨ ਕਥਨੈ ਸਿਫਤਿ ਸਜਾਈ ॥
orr na kathanai sifat sajaaee |خطبه و ستایش خداوند پایانی ندارد.
ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਰਹਹਿ ਰਜਾਈ ॥
jiau tudh bhaaveh raheh rajaaee |همانطور که تو راضی است، من تحت اراده تو می مانم.
ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਨਿ ਸੁਹੇਲੇ ਹੁਕਮਿ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
daragah paidhe jaan suhele hukam sache paatisaahaa he |15|من به فرمان پادشاه واقعی در دربار خداوند با لباس های افتخار آراسته شده ام. ||15||
ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਗੁਣ ਕਥਹਿ ਘਨੇਰੇ ॥
kiaa kaheeai gun katheh ghanere |چگونه می توانم شکوه های بی شمار تو را بخوانم؟
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਵਡੇ ਵਡੇਰੇ ॥
ant na paaveh vadde vaddere |حتی بزرگترین بزرگان هم حد و مرز تو را نمیدانند.
ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਪਤਿ ਰਾਖਹੁ ਤੂ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੬॥੧੨॥
naanak saach milai pat raakhahu too sir saahaa paatisaahaa he |16|6|12|لطفاً به نانک به حق برکت ده و آبروی او را حفظ کن. شما برترین امپراتور بالای سر پادشاهان هستید. ||16||6||12||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ॥
maaroo mahalaa 1 dakhanee |معرو، اول مهل، دخانی:
ਕਾਇਆ ਨਗਰੁ ਨਗਰ ਗੜ ਅੰਦਰਿ ॥
kaaeaa nagar nagar garr andar |در اعماق بدن - دهکده قلعه قرار دارد.
ਸਾਚਾ ਵਾਸਾ ਪੁਰਿ ਗਗਨੰਦਰਿ ॥
saachaa vaasaa pur gaganandar |اقامتگاه خداوند حقیقی در شهر دروازه دهم است.
ਅਸਥਿਰੁ ਥਾਨੁ ਸਦਾ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇਦਾ ॥੧॥
asathir thaan sadaa niramaaeil aape aap upaaeidaa |1|این مکان دائمی و برای همیشه پاک است. خود او آن را آفرید. ||1||
ਅੰਦਰਿ ਕੋਟ ਛਜੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥
andar kott chhaje hattanaale |در داخل قلعه بالکن ها و بازارها قرار دارد.
ਆਪੇ ਲੇਵੈ ਵਸਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥
aape levai vasat samaale |او خودش مراقب کالاهایش است.
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਜੜੇ ਜੜਿ ਜਾਣੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਖੋਲਾਇਦਾ ॥੨॥
bajar kapaatt jarre jarr jaanai gurasabadee kholaaeidaa |2|درهای سخت و سنگین دروازه دهم بسته و قفل است. از طریق کلمه شاباد گورو، آنها باز پرتاب می شوند. ||2||
ਭੀਤਰਿ ਕੋਟ ਗੁਫਾ ਘਰ ਜਾਈ ॥
bheetar kott gufaa ghar jaaee |درون قلعه غار است، خانه خود.
ਨਉ ਘਰ ਥਾਪੇ ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ॥
nau ghar thaape hukam rajaaee |نه دروازه این خانه را به فرمان و اراده خود برپا کرد.
ਦਸਵੈ ਪੁਰਖੁ ਅਲੇਖੁ ਅਪਾਰੀ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਦਾ ॥੩॥
dasavai purakh alekh apaaree aape alakh lakhaaeidaa |3|در دروازه دهم، خداوند اولیه، ناشناخته و نامتناهی ساکن است. پروردگار غیب خود را آشکار می کند. ||3||
ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਇਕ ਵਾਸਾ ॥
paun paanee aganee ik vaasaa |در بدن هوا، آب و آتش، خداوند واحد ساکن است.
ਆਪੇ ਕੀਤੋ ਖੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ॥
aape keeto khel tamaasaa |او خودش درام ها و نمایشنامه های شگفت انگیزش را روی صحنه می برد.
ਬਲਦੀ ਜਲਿ ਨਿਵਰੈ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਆਪੇ ਜਲ ਨਿਧਿ ਪਾਇਦਾ ॥੪॥
baladee jal nivarai kirapaa te aape jal nidh paaeidaa |4|به لطف او، آب آتش سوزان را خاموش می کند. او خود آن را در اقیانوس پرآب ذخیره می کند. ||4||
ਧਰਤਿ ਉਪਾਇ ਧਰੀ ਧਰਮ ਸਾਲਾ ॥
dharat upaae dharee dharam saalaa |زمین را خلق کرد و آن را خانه دارما قرار داد.
ਉਤਪਤਿ ਪਰਲਉ ਆਪਿ ਨਿਰਾਲਾ ॥
autapat parlau aap niraalaa |با ایجاد و نابود کردن، او بیتفاوت میماند.
ਪਵਣੈ ਖੇਲੁ ਕੀਆ ਸਭ ਥਾਈ ਕਲਾ ਖਿੰਚਿ ਢਾਹਾਇਦਾ ॥੫॥
pavanai khel keea sabh thaaee kalaa khinch dtaahaaeidaa |5|او همه جا بازی نفس را به صحنه می برد. او با برداشتن قدرت خود، اجازه می دهد موجودات فرو بریزند. ||5||
ਭਾਰ ਅਠਾਰਹ ਮਾਲਣਿ ਤੇਰੀ ॥
bhaar atthaarah maalan teree |باغبان شما پوشش گیاهی وسیع طبیعت است.
ਚਉਰੁ ਢੁਲੈ ਪਵਣੈ ਲੈ ਫੇਰੀ ॥
chaur dtulai pavanai lai feree |بادی که در اطراف می وزد چوره است، برس مگس بر روی تو موج می زند.
ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਦੀਪਕ ਰਾਖੇ ਸਸਿ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਸਮਾਇਦਾ ॥੬॥
chand sooraj due deepak raakhe sas ghar soor samaaeidaa |6|خداوند دو چراغ، خورشید و ماه را قرار داد. خورشید در خانه ماه یکی می شود. ||6||
ਪੰਖੀ ਪੰਚ ਉਡਰਿ ਨਹੀ ਧਾਵਹਿ ॥
pankhee panch uddar nahee dhaaveh |پنج پرنده وحشی پرواز نمی کنند.
ਸਫਲਿਓ ਬਿਰਖੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿ ॥
safalio birakh amrit fal paaveh |درخت زندگی مثمر ثمر است و میوه شهد آمبروسیا را به بار می آورد.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਰਵੈ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚੋਗ ਚੁਗਾਇਦਾ ॥੭॥
guramukh sahaj ravai gun gaavai har ras chog chugaaeidaa |7|گورموک به طور شهودی ستایش های با شکوه خداوند را می خواند. او غذای ذات والای پروردگار را می خورد. ||7||
ਝਿਲਮਿਲਿ ਝਿਲਕੈ ਚੰਦੁ ਨ ਤਾਰਾ ॥
jhilamil jhilakai chand na taaraa |نور خیره کننده می درخشد، اگرچه نه ماه می درخشد و نه ستاره ها.
ਸੂਰਜ ਕਿਰਣਿ ਨ ਬਿਜੁਲਿ ਗੈਣਾਰਾ ॥
sooraj kiran na bijul gainaaraa |نه پرتوهای خورشید و نه رعد و برق در آسمان می درخشد.
ਅਕਥੀ ਕਥਉ ਚਿਹਨੁ ਨਹੀ ਕੋਈ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਮਨਿ ਭਾਇਦਾ ॥੮॥
akathee kthau chihan nahee koee poor rahiaa man bhaaeidaa |8|من حالت وصف ناپذیری را توصیف می کنم که هیچ نشانی ندارد، جایی که پروردگار فراگیر هنوز برای ذهن خشنود است. ||8||
ਪਸਰੀ ਕਿਰਣਿ ਜੋਤਿ ਉਜਿਆਲਾ ॥
pasaree kiran jot ujiaalaa |پرتوهای نور الهی درخشش درخشان خود را گسترانده است.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਆਪਿ ਦਇਆਲਾ ॥
kar kar dekhai aap deaalaa |پس از آفریدن خلقت، خود پروردگار مهربان به آن می نگرد.
ਅਨਹਦ ਰੁਣ ਝੁਣਕਾਰੁ ਸਦਾ ਧੁਨਿ ਨਿਰਭਉ ਕੈ ਘਰਿ ਵਾਇਦਾ ॥੯॥
anahad run jhunakaar sadaa dhun nirbhau kai ghar vaaeidaa |9|جریان صوتی شیرین، آهنگین و بی صدا به طور مداوم در خانه پروردگار بی باک می لرزد. ||9||