به خداوند بیندیشید که در نهایت کمک و پشتیبان شما خواهد بود.
پروردگار غیر قابل دسترس و غیر قابل درک است. او استادی ندارد و زاده نشده است. او از طریق عشق به گورو واقعی به دست می آید. ||1||
من فدای جانم فدای کسانی که خودخواهی و خودپسندی را از بین می برند.
آنها خودخواهی و خودپسندی را ریشه کن می کنند و سپس خداوند را می یابند. آنها به طور شهودی در خداوند غوطه ور هستند. ||1||مکث||
آنها طبق سرنوشت از پیش تعیین شده خود، کارمای خود را اجرا می کنند.
با خدمت به گورو واقعی، آرامشی پایدار پیدا می شود.
بدون خوش شانسی، گورو پیدا نمی شود. از طریق کلمه شاباد، آنها در اتحادیه خداوند متحد می شوند. ||2||
گورمخ ها در میان جهان بی پیرایه می مانند.
گورو بالشتک آنهاست و نعم، نام خداوند، تکیه گاه آنهاست.
چه کسی می تواند به گورمخ ظلم کند؟ کسی که تلاش می کند، از درد به خود می پیچد، هلاک می شود. ||3||
منمخ های کور خودخواسته اصلاً درکی ندارند.
آنها قاتلان خود و قصابان جهان هستند.
با تهمت زدن مداوم به دیگران، بار هولناکی را به دوش می کشند و بار دیگران را بیهوده به دوش می کشند. ||4||
این دنیا باغ است و پروردگار من باغبان است.
او همیشه از آن مراقبت می کند - هیچ چیز از مراقبت او مستثنی نیست.
همان گونه که بوی خوشی که او می دهد، گل خوشبو نیز شناخته می شود. ||5||
منمخ های خودخواسته در دنیا بیمار و مریض هستند.
آنها آرامش بخش، غیرقابل درک، نامتناهی را فراموش کرده اند.
این مردم بدبخت بی انتها سرگردان هستند و از درد فریاد می زنند. بدون گورو، آنها هیچ آرامشی نمی یابند. ||6||
آن کس که آنها را آفرید، حال آنها را می داند.
و اگر به آنها الهام کند، به حکمت او پی می برند.
هر چه را در درون آنها قرار دهد، همان چیزی است که غالب است، و آنها در ظاهر ظاهر می شوند. ||7||
من غیر از حق شناس هیچ دیگری نمی شناسم.
کسانی که خداوند به خود میبندد، پاک میشوند.
ای نانک، نام، نام خداوند، در اعماق قلب کسانی که آن را به آنها داده است، می ماند. ||8||14||15||
ماجه، مهل سوم:
ثبت آمبروسیال نعم، نام خداوند، در ذهن،
تمام دردهای خودخواهی، خودخواهی و خودپسندی از بین می رود.
با ستایش مستمر بنی آمبروسیال کلمه، امریت، شهد آمبروسیال را به دست میآورم. ||1||
من فدای جانم فدای کسانی هستم که بنی آمبروسیال کلام را در ذهن خود جای می دهند.
بنی امبروسیال را در ذهن خود ثبت می کنند، در نعم آمبروسیال تعمق می کنند. ||1||مکث||
کسانی که دائماً کلمات آمبروسیال شهد را سر می دهند،
این امریت را همه جا با چشمانشان ببین و ببین.
آنها مدام در روز و شب موعظه آمبروسیال را می خوانند. با خواندن آن باعث می شوند دیگران آن را بشنوند. ||2||
آغشته به عشق آمبروسیال خداوند، آنها عاشقانه توجه خود را بر او متمرکز می کنند.
به لطف گورو، آنها این امریت را دریافت می کنند.
آنها روز و شب نام آمبروسیال را با زبان خود می خوانند. ذهن و بدن آنها با این امریت راضی است. ||3||
کاری که خدا انجام می دهد فراتر از آگاهی هر کسی است.
هیچ کس نمی تواند حکم فرمان او را محو کند.
به امر او بنی آمبروسیال کلمه غالب می شود و به فرمان او در امریت می نوشیم. ||4||
اعمال خداوند خالق شگفت انگیز و شگفت انگیز است.
این ذهن متوهم است و چرخ تناسخ را دور می زند.
کسانی که آگاهی خود را بر بنی آمبروسیال کلام متمرکز می کنند، ارتعاشات کلام آمبروسیال شاباد را می شنوند. ||5||