ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 329
ਮਨਹਿ ਮਾਰਿ ਕਵਨ ਸਿਧਿ ਥਾਪੀ ॥੧॥
maneh maar kavan sidh thaapee |1|چه کسی با کشتن ذهن خود، خود را به عنوان یک سیدا، موجودی دارای قدرت معنوی معجزه آسا تثبیت کرده است؟ ||1||
ਕਵਨੁ ਸੁ ਮੁਨਿ ਜੋ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ॥
kavan su mun jo man maarai |آن حکیم ساکت کیست که عقلش را کشته است؟
ਮਨ ਕਉ ਮਾਰਿ ਕਹਹੁ ਕਿਸੁ ਤਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man kau maar kahahu kis taarai |1| rahaau |با کشتن ذهن به من بگو چه کسی نجات می یابد؟ ||1||مکث||
ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਬੋਲੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
man antar bolai sabh koee |همه از طریق ذهن صحبت می کنند.
ਮਨ ਮਾਰੇ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥
man maare bin bhagat na hoee |2|بدون کشتن ذهن، عبادت عبادی انجام نمی شود. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜੋ ਜਾਨੈ ਭੇਉ ॥
kahu kabeer jo jaanai bheo |کبیر، کسی که راز این راز را می داند، می گوید:
ਮਨੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਦੇਉ ॥੩॥੨੮॥
man madhusoodan tribhavan deo |3|28|در ذهن خود پروردگار سه جهان را می بیند. ||3||28||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |گاری، کبیر جی:
ਓਇ ਜੁ ਦੀਸਹਿ ਅੰਬਰਿ ਤਾਰੇ ॥
oe ju deeseh anbar taare |ستاره هایی که در آسمان دیده می شوند
ਕਿਨਿ ਓਇ ਚੀਤੇ ਚੀਤਨਹਾਰੇ ॥੧॥
kin oe cheete cheetanahaare |1|- نقاش کیست که آنها را نقاشی کرده است؟ ||1||
ਕਹੁ ਰੇ ਪੰਡਿਤ ਅੰਬਰੁ ਕਾ ਸਿਉ ਲਾਗਾ ॥
kahu re panddit anbar kaa siau laagaa |به من بگو ای پاندیت، آسمان به چیست؟
ਬੂਝੈ ਬੂਝਨਹਾਰੁ ਸਭਾਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
boojhai boojhanahaar sabhaagaa |1| rahaau |بسیار خوش شانس است دانایی که این را می داند. ||1||مکث||
ਸੂਰਜ ਚੰਦੁ ਕਰਹਿ ਉਜੀਆਰਾ ॥
sooraj chand kareh ujeeaaraa |خورشید و ماه نور خود را می دهند.
ਸਭ ਮਹਿ ਪਸਰਿਆ ਬ੍ਰਹਮ ਪਸਾਰਾ ॥੨॥
sabh meh pasariaa braham pasaaraa |2|گسترش خلاق خدا در همه جا گسترش می یابد. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਾਨੈਗਾ ਸੋਇ ॥
kahu kabeer jaanaigaa soe |کبیر می گوید، او تنها این را می داند،
ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਮੁਖਿ ਰਾਮੈ ਹੋਇ ॥੩॥੨੯॥
hiradai raam mukh raamai hoe |3|29|که دلش از خداوند پر است و دهانش نیز از خداوند پر شده است. ||3||29||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |گاری، کبیر جی:
ਬੇਦ ਕੀ ਪੁਤ੍ਰੀ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਾਈ ॥
bed kee putree sinmrit bhaaee |سیمریتی دختر وداها است، ای خواهران و برادران سرنوشت.
ਸਾਂਕਲ ਜੇਵਰੀ ਲੈ ਹੈ ਆਈ ॥੧॥
saankal jevaree lai hai aaee |1|زنجیر و طناب آورده است. ||1||
ਆਪਨ ਨਗਰੁ ਆਪ ਤੇ ਬਾਧਿਆ ॥
aapan nagar aap te baadhiaa |او مردم را در شهر خودش زندانی کرده است.
ਮੋਹ ਕੈ ਫਾਧਿ ਕਾਲ ਸਰੁ ਸਾਂਧਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
moh kai faadh kaal sar saandhiaa |1| rahaau |او حلقه وابستگی عاطفی را سفت کرده و تیر مرگ را شلیک کرده است. ||1||مکث||
ਕਟੀ ਨ ਕਟੈ ਤੂਟਿ ਨਹ ਜਾਈ ॥
kattee na kattai toott nah jaaee |با بریدن، او را نمی توان برید، و او را نمی توان شکست.
ਸਾ ਸਾਪਨਿ ਹੋਇ ਜਗ ਕਉ ਖਾਈ ॥੨॥
saa saapan hoe jag kau khaaee |2|او مار شده است و دنیا را می خورد. ||2||
ਹਮ ਦੇਖਤ ਜਿਨਿ ਸਭੁ ਜਗੁ ਲੂਟਿਆ ॥
ham dekhat jin sabh jag loottiaa |در مقابل چشمان من، او تمام دنیا را غارت کرده است.
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਮੈ ਰਾਮ ਕਹਿ ਛੂਟਿਆ ॥੩॥੩੦॥
kahu kabeer mai raam keh chhoottiaa |3|30|کبیر می گوید، با ذکر نام خداوند، از او فرار کردم. ||3||30||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |گاری، کبیر جی:
ਦੇਇ ਮੁਹਾਰ ਲਗਾਮੁ ਪਹਿਰਾਵਉ ॥
dee muhaar lagaam pahiraavau |افسار را گرفته ام و افسار را بسته ام.
ਸਗਲ ਤ ਜੀਨੁ ਗਗਨ ਦਉਰਾਵਉ ॥੧॥
sagal ta jeen gagan dauraavau |1|با رها کردن همه چیز، اکنون سوار بر آسمان می شوم. ||1||
ਅਪਨੈ ਬੀਚਾਰਿ ਅਸਵਾਰੀ ਕੀਜੈ ॥
apanai beechaar asavaaree keejai |من انعکاس خود را کوه خود کردم،
ਸਹਜ ਕੈ ਪਾਵੜੈ ਪਗੁ ਧਰਿ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sahaj kai paavarrai pag dhar leejai |1| rahaau |و در رکاب وقار شهودی، پاهایم را گذاشتم. ||1||مکث||
ਚਲੁ ਰੇ ਬੈਕੁੰਠ ਤੁਝਹਿ ਲੇ ਤਾਰਉ ॥
chal re baikuntth tujheh le taarau |بیا تا سوارت کنم به بهشت
ਹਿਚਹਿ ਤ ਪ੍ਰੇਮ ਕੈ ਚਾਬੁਕ ਮਾਰਉ ॥੨॥
hicheh ta prem kai chaabuk maarau |2|اگر خودداری کنی، آنگاه با تازیانه عشق معنوی تو را خواهم زد. ||2||
ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਭਲੇ ਅਸਵਾਰਾ ॥
kahat kabeer bhale asavaaraa |کبیر می گوید، کسانی که از آن جدا می مانند
ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਤੇ ਰਹਹਿ ਨਿਰਾਰਾ ॥੩॥੩੧॥
bed kateb te raheh niraaraa |3|31|وداها، قرآن و انجیل بهترین سواران هستند. ||3||31||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |گاری، کبیر جی:
ਜਿਹ ਮੁਖਿ ਪਾਂਚਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਖਾਏ ॥
jih mukh paanchau amrit khaae |آن دهنی که پنج غذای لذیذ را می خورد
ਤਿਹ ਮੁਖ ਦੇਖਤ ਲੂਕਟ ਲਾਏ ॥੧॥
tih mukh dekhat lookatt laae |1|- من شعله های آتش را دیده ام که به آن دهان زده شده است. ||1||
ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਰਾਮ ਰਾਇ ਕਾਟਹੁ ਮੇਰਾ ॥
eik dukh raam raae kaattahu meraa |پروردگارا، پادشاه من، لطفا مرا از این یک مصیبت خلاص کن:
ਅਗਨਿ ਦਹੈ ਅਰੁ ਗਰਭ ਬਸੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
agan dahai ar garabh baseraa |1| rahaau |مبادا در آتش سوزانده شوم یا دوباره در رحم نیفتم. ||1||مکث||
ਕਾਇਆ ਬਿਗੂਤੀ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤੀ ॥
kaaeaa bigootee bahu bidh bhaatee |بدن با روش ها و روش های زیادی از بین می رود.
ਕੋ ਜਾਰੇ ਕੋ ਗਡਿ ਲੇ ਮਾਟੀ ॥੨॥
ko jaare ko gadd le maattee |2|برخی آن را می سوزانند و برخی آن را در زمین دفن می کنند. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਚਰਣ ਦਿਖਾਵਹੁ ॥
kahu kabeer har charan dikhaavahu |کبیر می گوید، پروردگارا، لطفاً پاهای نیلوفر آبی خود را برای من آشکار کن.
ਪਾਛੈ ਤੇ ਜਮੁ ਕਿਉ ਨ ਪਠਾਵਹੁ ॥੩॥੩੨॥
paachhai te jam kiau na patthaavahu |3|32|بعد از آن برو و مرا به مرگم بفرست. ||3||32||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |گاری، کبیر جی:
ਆਪੇ ਪਾਵਕੁ ਆਪੇ ਪਵਨਾ ॥
aape paavak aape pavanaa |او خود آتش است و او خود باد است.
ਜਾਰੈ ਖਸਮੁ ਤ ਰਾਖੈ ਕਵਨਾ ॥੧॥
jaarai khasam ta raakhai kavanaa |1|وقتی پروردگار و استاد ما بخواهد کسی را بسوزاند، پس چه کسی می تواند او را نجات دهد؟ ||1||
ਰਾਮ ਜਪਤ ਤਨੁ ਜਰਿ ਕੀ ਨ ਜਾਇ ॥
raam japat tan jar kee na jaae |وقتی نام خداوند را می خوانم، چه اهمیتی دارد که بدنم بسوزد؟
ਰਾਮ ਨਾਮ ਚਿਤੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam naam chit rahiaa samaae |1| rahaau |آگاهی من در نام خداوند جذب می شود. ||1||مکث||
ਕਾ ਕੋ ਜਰੈ ਕਾਹਿ ਹੋਇ ਹਾਨਿ ॥
kaa ko jarai kaeh hoe haan |چه کسی سوخته است و چه کسی متحمل ضرر می شود؟
ਨਟ ਵਟ ਖੇਲੈ ਸਾਰਿਗਪਾਨਿ ॥੨॥
natt vatt khelai saarigapaan |2|خداوند مانند شعبده باز با توپش بازی می کند. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਅਖਰ ਦੁਇ ਭਾਖਿ ॥
kahu kabeer akhar due bhaakh |کبیر می گوید، دو حرف اسم پروردگار را بخوانید - راع ما.
ਹੋਇਗਾ ਖਸਮੁ ਤ ਲੇਇਗਾ ਰਾਖਿ ॥੩॥੩੩॥
hoeigaa khasam ta leeigaa raakh |3|33|اگر او پروردگار و مولای شما باشد، شما را حفظ خواهد کرد. ||3||33||
ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ਦੁਪਦੇ ॥
gaurree kabeer jee dupade |Gauree، Kabeer Jee، Dho-Padhay:
ਨਾ ਮੈ ਜੋਗ ਧਿਆਨ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
naa mai jog dhiaan chit laaeaa |من یوگا را تمرین نکردهام و آگاهی خود را روی مدیتیشن متمرکز نکردهام.
ਬਿਨੁ ਬੈਰਾਗ ਨ ਛੂਟਸਿ ਮਾਇਆ ॥੧॥
bin bairaag na chhoottas maaeaa |1|بدون چشم پوشی نمی توانم از مایا فرار کنم. ||1||
ਕੈਸੇ ਜੀਵਨੁ ਹੋਇ ਹਮਾਰਾ ॥
kaise jeevan hoe hamaaraa |من چگونه از عمرم گذشتم؟