ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 1004
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਗੁਬਾਰਾ ॥
baajh guroo gubaaraa |بدون گورو، فقط تاریکی زمین وجود دارد.
ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੨॥
mil satigur nisataaraa |2|با ملاقات با گورو واقعی، فرد رها می شود. ||2||
ਹਉ ਹਉ ਕਰਮ ਕਮਾਣੇ ॥
hau hau karam kamaane |تمام اعمالی که در خودپرستی انجام می شود،
ਤੇ ਤੇ ਬੰਧ ਗਲਾਣੇ ॥
te te bandh galaane |فقط زنجیر دور گردن هستند
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਧਾਰੀ ॥
meree meree dhaaree |پناه دادن به خود بزرگ بینی و منفعت شخصی
ਓਹਾ ਪੈਰਿ ਲੋਹਾਰੀ ॥
ohaa pair lohaaree |درست مثل قرار دادن زنجیر دور قوزک پا است.
ਸੋ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥
so gur mil ek pachhaanai |او به تنهایی با گورو ملاقات می کند و خداوند یکتا را درک می کند.
ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਭਾਗੁ ਮਥਾਣੈ ॥੩॥
jis hovai bhaag mathaanai |3|که چنین سرنوشتی بر پیشانی اش نوشته است. ||3||
ਸੋ ਮਿਲਿਆ ਜਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
so miliaa ji har man bhaaeaa |او به تنهایی خداوند را ملاقات می کند که مورد رضایت ذهن اوست.
ਸੋ ਭੂਲਾ ਜਿ ਪ੍ਰਭੂ ਭੁਲਾਇਆ ॥
so bhoolaa ji prabhoo bhulaaeaa |تنها او فریب خورده است که خدا او را فریب داده است.
ਨਹ ਆਪਹੁ ਮੂਰਖੁ ਗਿਆਨੀ ॥
nah aapahu moorakh giaanee |هیچ کس به تنهایی نادان و عاقل نیست.
ਜਿ ਕਰਾਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਨੀ ॥
ji karaavai su naam vakhaanee |او به تنهایی نعم را می خواند که خداوند به او الهام می کند تا این کار را انجام دهد.
ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
teraa ant na paaraavaaraa |شما هیچ پایان یا محدودیتی ندارید.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਾ ॥੪॥੧॥੧੭॥
jan naanak sad balihaaraa |4|1|17|بنده نانک همیشه فدای توست. ||4||1||17||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo mahalaa 5 |معرو، مهل پنجم:
ਮੋਹਨੀ ਮੋਹਿ ਲੀਏ ਤ੍ਰੈ ਗੁਨੀਆ ॥
mohanee mohi lee trai guneea |مایا، فریبنده، جهان سه گونا، سه کیفیت را فریب داده است.
ਲੋਭਿ ਵਿਆਪੀ ਝੂਠੀ ਦੁਨੀਆ ॥
lobh viaapee jhootthee duneea |دنیای دروغین غرق در طمع است.
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਿ ਕੈ ਸੰਚੀ ਅੰਤ ਕੀ ਬਾਰ ਸਗਲ ਲੇ ਛਲੀਆ ॥੧॥
meree meree kar kai sanchee ant kee baar sagal le chhaleea |1|با فریاد: "مال من، مال من!" اموال جمع می کنند، اما در نهایت همه فریب می خورند. ||1||
ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਦਇਅਲੀਆ ॥
nirbhau nirankaar deialeea |خداوند بی باک، بی شکل و مهربان است.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਗਲੇ ਪ੍ਰਤਿਪਲੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jeea jant sagale pratipaleea |1| rahaau |او صاحب همه موجودات و مخلوقات است. ||1||مکث||
ਏਕੈ ਸ੍ਰਮੁ ਕਰਿ ਗਾਡੀ ਗਡਹੈ ॥
ekai sram kar gaaddee gaddahai |برخی ثروت جمع می کنند و در زمین دفن می کنند.
ਏਕਹਿ ਸੁਪਨੈ ਦਾਮੁ ਨ ਛਡਹੈ ॥
ekeh supanai daam na chhaddahai |برخی حتی در رویاهای خود نمی توانند ثروت را رها کنند.
ਰਾਜੁ ਕਮਾਇ ਕਰੀ ਜਿਨਿ ਥੈਲੀ ਤਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਨ ਚੰਚਲਿ ਚਲੀਆ ॥੨॥
raaj kamaae karee jin thailee taa kai sang na chanchal chaleea |2|پادشاه قدرت خود را اعمال می کند و کیسه های پول خود را پر می کند، اما این همراه بی ثبات با او همراه نخواهد شد. ||2||
ਏਕਹਿ ਪ੍ਰਾਣ ਪਿੰਡ ਤੇ ਪਿਆਰੀ ॥
ekeh praan pindd te piaaree |برخی این ثروت را حتی بیشتر از جسم و جان خود دوست دارند.
ਏਕ ਸੰਚੀ ਤਜਿ ਬਾਪ ਮਹਤਾਰੀ ॥
ek sanchee taj baap mahataaree |برخی آن را جمع آوری می کنند و پدران و مادران خود را رها می کنند.
ਸੁਤ ਮੀਤ ਭ੍ਰਾਤ ਤੇ ਗੁਹਜੀ ਤਾ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਹੋਈ ਖਲੀਆ ॥੩॥
sut meet bhraat te guhajee taa kai nikatt na hoee khaleea |3|برخی آن را از فرزندان، دوستان و خواهران و برادران خود پنهان می کنند، اما برای آنها باقی نمی ماند. ||3||
ਹੋਇ ਅਉਧੂਤ ਬੈਠੇ ਲਾਇ ਤਾਰੀ ॥
hoe aaudhoot baitthe laae taaree |برخی گوشه نشین می شوند و در خلسه های مراقبه می نشینند.
ਜੋਗੀ ਜਤੀ ਪੰਡਿਤ ਬੀਚਾਰੀ ॥
jogee jatee panddit beechaaree |برخی از آنها یوگی، مجرد، علمای دینی و متفکر هستند.
ਗ੍ਰਿਹਿ ਮੜੀ ਮਸਾਣੀ ਬਨ ਮਹਿ ਬਸਤੇ ਊਠਿ ਤਿਨਾ ਕੈ ਲਾਗੀ ਪਲੀਆ ॥੪॥
grihi marree masaanee ban meh basate aootth tinaa kai laagee paleea |4|برخی در خانهها، قبرستانها، محوطههای سوزاندن مرده و جنگلها زندگی میکنند. اما مایا هنوز آنجا به آنها چسبیده است. ||4||
ਕਾਟੇ ਬੰਧਨ ਠਾਕੁਰਿ ਜਾ ਕੇ ॥
kaatte bandhan tthaakur jaa ke |وقتی خداوند و ارباب یکی را از قید و بندهایش رها می کند،
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬਸਿਓ ਜੀਅ ਤਾ ਕੈ ॥
har har naam basio jeea taa kai |نام خداوند، حر، حر، در روح او ساکن می شود.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਭਏ ਜਨ ਮੁਕਤੇ ਗਤਿ ਪਾਈ ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਨਿਹਲੀਆ ॥੫॥੨॥੧੮॥
saadhasang bhe jan mukate gat paaee naanak nadar nihaleea |5|2|18|در سعد سنگات، گروه مقدس، بندگان حقیر او آزاد می شوند. ای ناناک، آنها با نگاه لطف پروردگار رستگار و مسحور شدند. ||5||2||18||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo mahalaa 5 |معرو، مهل پنجم:
ਸਿਮਰਹੁ ਏਕੁ ਨਿਰੰਜਨ ਸੋਊ ॥
simarahu ek niranjan soaoo |به یاد خدای یگانه پاک بیاندیشید.
ਜਾ ਤੇ ਬਿਰਥਾ ਜਾਤ ਨ ਕੋਊ ॥
jaa te birathaa jaat na koaoo |هیچ کس با دست خالی از او روی گردان نمی شود.
ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਹਿ ਜਿਨਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਿਆ ॥
maat garabh meh jin pratipaariaa |او تو را در شکم مادرت گرامی داشت و حفظ کرد.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦੇ ਸਾਜਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥
jeeo pindd de saaj savaariaa |جسم و جان شما را برکت داد و شما را زینت بخشید.
ਸੋਈ ਬਿਧਾਤਾ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਜਪੀਐ ॥
soee bidhaataa khin khin japeeai |هر لحظه در آن پروردگار خالق تعمق کنید.
ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਅਵਗੁਣ ਸਭਿ ਢਕੀਐ ॥
jis simarat avagun sabh dtakeeai |تدبر در یاد او، همه عیوب و خطاها پوشیده است.
ਚਰਣ ਕਮਲ ਉਰ ਅੰਤਰਿ ਧਾਰਹੁ ॥
charan kamal ur antar dhaarahu |پاهای نیلوفر آبی خداوند را در اعماق هسته خود محفوظ کنید.
ਬਿਖਿਆ ਬਨ ਤੇ ਜੀਉ ਉਧਾਰਹੁ ॥
bikhiaa ban te jeeo udhaarahu |روحت را از آب فساد نجات بده.
ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਮਿਟਹਿ ਬਿਲਲਾਟਾ ॥
karan palaah mitteh bilalaattaa |ناله ها و ناله های شما پایان خواهد یافت.
ਜਪਿ ਗੋਵਿਦ ਭਰਮੁ ਭਉ ਫਾਟਾ ॥
jap govid bharam bhau faattaa |با تعمق در پروردگار عالم، شبهات و ترس های شما برطرف می شود.
ਸਾਧਸੰਗਿ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਪਾਏ ॥
saadhasang viralaa ko paae |نادر آن موجودی است که سعد سنگات، گروه مقدس را بیابد.
ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕੈ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਏ ॥੧॥
naanak taa kai bal bal jaae |1|نانك قرباني است، فداي اوست. ||1||
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਆਧਾਰਾ ॥
raam naam man tan aadhaaraa |نام خداوند تکیه گاه ذهن و بدن من است.
ਜੋ ਸਿਮਰੈ ਤਿਸ ਕਾ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo simarai tis kaa nisataaraa |1| rahaau |هر که در او تدبر کند رهایی یافته است. ||1||مکث||
ਮਿਥਿਆ ਵਸਤੁ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨੀ ॥
mithiaa vasat sat kar maanee |او معتقد است که چیز نادرست درست است.
ਹਿਤੁ ਲਾਇਓ ਸਠ ਮੂੜ ਅਗਿਆਨੀ ॥
hit laaeio satth moorr agiaanee |احمق نادان عاشق آن می شود.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਲੋਭ ਮਦ ਮਾਤਾ ॥
kaam krodh lobh mad maataa |او از شراب میل جنسی، خشم و طمع مست است.
ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਤਾ ॥
kauddee badalai janam gavaataa |او این جان انسانی را به جای یک پوسته از دست می دهد.
ਅਪਨਾ ਛੋਡਿ ਪਰਾਇਐ ਰਾਤਾ ॥
apanaa chhodd paraaeaai raataa |خودش را رها می کند و دیگران را دوست دارد.
ਮਾਇਆ ਮਦ ਮਨ ਤਨ ਸੰਗਿ ਜਾਤਾ ॥
maaeaa mad man tan sang jaataa |ذهن و بدن او از سرمستی مایا غرق شده است.
ਤ੍ਰਿਸਨ ਨ ਬੂਝੈ ਕਰਤ ਕਲੋਲਾ ॥
trisan na boojhai karat kalolaa |هوس های تشنه اش سیراب نمی شود، هر چند به لذت ها می پردازد.
ਊਣੀ ਆਸ ਮਿਥਿਆ ਸਭਿ ਬੋਲਾ ॥
aoonee aas mithiaa sabh bolaa |امیدهایش برآورده نمی شود و تمام حرف هایش دروغ است.
ਆਵਤ ਇਕੇਲਾ ਜਾਤ ਇਕੇਲਾ ॥
aavat ikelaa jaat ikelaa |تنها می آید و تنها می رود.