ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 882
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
raamakalee mahalaa 4 |رامکلی، مهل چهارم:
ਸਤਗੁਰ ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਰਾਣ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
satagur deaa karahu har melahu mere preetam praan har raaeaa |ای گورو واقعی، لطفا مهربان باش و مرا با خداوند متحد کن. پروردگار مقتدر من محبوب نفس من است.
ਹਮ ਚੇਰੀ ਹੋਇ ਲਗਹ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥੧॥
ham cheree hoe lagah gur charanee jin har prabh maarag panth dikhaaeaa |1|من یک برده هستم؛ من به پای گورو می افتم. او راه را به من نشان داد، راهی به سوی پروردگارم، خدای من. ||1||
ਰਾਮ ਮੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
raam mai har har naam man bhaaeaa |نام پروردگارم، حر، حر، برای من پسندیده است.
ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਬੇਲੀ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਹਰਿ ਸਖਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mai har bin avar na koee belee meraa pitaa maataa har sakhaaeaa |1| rahaau |من جز خداوند دوستی ندارم. خداوند پدر، مادر من، همراه من است. ||1||مکث||
ਮੇਰੇ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਨ ਰਹਹਿ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਮਰਹਿ ਮੇਰੀ ਮਾਇਆ ॥
mere ik khin praan na raheh bin preetam bin dekhe mareh meree maaeaa |نفس زندگی من بدون معشوق یک لحظه زنده نمی ماند. تا او را نبینم، میمیرم ای مادرم!
ਧਨੁ ਧਨੁ ਵਡਭਾਗ ਗੁਰ ਸਰਣੀ ਆਏ ਹਰਿ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
dhan dhan vaddabhaag gur saranee aae har gur mil darasan paaeaa |2|خوشا به سعادت بزرگ و والای من که به حرم گورو آمده ام. با ملاقات با گورو، رؤیای مبارک درشان خداوند را به دست آوردم. ||2||
ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਸੂਝੈ ਬੂਝੈ ਮਨਿ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਪਉ ਜਪਾਇਆ ॥
mai avar na koee soojhai boojhai man har jap jpau japaaeaa |من هیچ چیز دیگری را در ذهنم نمی شناسم و نمی فهمم. من مدیتیشن می کنم و سرود خداوند را می خوانم.
ਨਾਮਹੀਣ ਫਿਰਹਿ ਸੇ ਨਕਟੇ ਤਿਨ ਘਸਿ ਘਸਿ ਨਕ ਵਢਾਇਆ ॥੩॥
naamaheen fireh se nakatte tin ghas ghas nak vadtaaeaa |3|کسانی که نعم ندارند، در شرم سرگردانند. بینی آنها ذره ذره بریده شده است. ||3||
ਮੋ ਕਉ ਜਗਜੀਵਨ ਜੀਵਾਲਿ ਲੈ ਸੁਆਮੀ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਆ ॥
mo kau jagajeevan jeevaal lai suaamee rid antar naam vasaaeaa |ای زندگی جهان، مرا جوان کن! ای پروردگار و مولای من، نام خود را در اعماق قلبم ثبت کن.
ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਹੈ ਪੂਰਾ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੪॥੫॥
naanak guroo guroo hai pooraa mil satigur naam dhiaaeaa |4|5|ای ناناک، گورو، گورو کامل است. با ملاقات با گورو واقعی، من در مورد Naam مراقبه می کنم. ||4||5||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
raamakalee mahalaa 4 |رامکلی، مهل چهارم:
ਸਤਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਵਡਾ ਵਡ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
satagur daataa vaddaa vadd purakh hai jit miliaai har ur dhaare |گورو واقعی، بخشنده بزرگ، موجود بزرگ و اولیه است. در ملاقات با او، خداوند در قلب محفوظ است.
ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦੀਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥੧॥
jeea daan gur poorai deea har amrit naam samaare |1|گورو کامل به من زندگی روح را بخشیده است. من به یاد نام آمبروسیال خداوند می اندیشم. ||1||
ਰਾਮ ਗੁਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕੰਠਿ ਧਾਰੇ ॥
raam gur har har naam kantth dhaare |پروردگارا، گورو نام خداوند، حر، حر، را در قلب من نهاده است.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਥਾ ਸੁਣੀ ਮਨਿ ਭਾਈ ਧਨੁ ਧਨੁ ਵਡਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh kathaa sunee man bhaaee dhan dhan vaddabhaag hamaare |1| rahaau |من به عنوان گورمخ موعظه او را شنیده ام که ذهنم را خوشحال می کند. مبارکه، مبارکه سرنوشت بزرگ من. ||1||مکث||
ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਤੇਤੀਸ ਧਿਆਵਹਿ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰੇ ॥
kott kott tetees dhiaaveh taa kaa ant na paaveh paare |میلیون ها و سیصد و سی میلیون خدا در مورد او تعمق می کنند، اما نمی توانند پایان یا محدودیت او را بیابند.
ਹਿਰਦੈ ਕਾਮ ਕਾਮਨੀ ਮਾਗਹਿ ਰਿਧਿ ਮਾਗਹਿ ਹਾਥੁ ਪਸਾਰੇ ॥੨॥
hiradai kaam kaamanee maageh ridh maageh haath pasaare |2|با تمایلات جنسی در دل، برای زنان زیبا التماس می کنند. دستان خود را دراز می کنند و طلب ثروت می کنند. ||2||
ਹਰਿ ਜਸੁ ਜਪਿ ਜਪੁ ਵਡਾ ਵਡੇਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਖਉ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ॥
har jas jap jap vaddaa vadderaa guramukh rkhau ur dhaare |کسی که حمد و ثنای خداوند را سر می دهد، بزرگ ترین بزرگان است. گورموک خداوند را در قلب خود بسته نگه می دارد.
ਜੇ ਵਡਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਤਾ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਭਉਜਲੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੇ ॥੩॥
je vaddabhaag hoveh taa japeeai har bhaujal paar utaare |3|اگر کسي از سرنوشت والا برخوردار باشد، در مورد خداوند تعمق مي کند که او را از سراسر اقيانوس هولناک جهان مي برد. ||3||
ਹਰਿ ਜਨ ਨਿਕਟਿ ਨਿਕਟਿ ਹਰਿ ਜਨ ਹੈ ਹਰਿ ਰਾਖੈ ਕੰਠਿ ਜਨ ਧਾਰੇ ॥
har jan nikatt nikatt har jan hai har raakhai kantth jan dhaare |خداوند به بنده حقیر نزدیک است و بنده حقیر او به خداوند نزدیک است. او بنده حقیر خود را به قلب خود بسته نگه می دارد.
ਨਾਨਕ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਹੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਹਰਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੇ ॥੪॥੬॥੧੮॥
naanak pitaa maataa hai har prabh ham baarik har pratipaare |4|6|18|ای نانک، خداوند خداوند پدر و مادر ماست. من فرزند او هستم. خداوند مرا گرامی می دارد ||4||6||18||
ਰਾਗੁ ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੧ ॥
raag raamakalee mahalaa 5 ghar 1 |راگ رامکلی، مهل پنجم، خانه اول:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |خدای یکتا خالق جهانی. به لطف استاد واقعی:
ਕਿਰਪਾ ਕਰਹੁ ਦੀਨ ਕੇ ਦਾਤੇ ਮੇਰਾ ਗੁਣੁ ਅਵਗਣੁ ਨ ਬੀਚਾਰਹੁ ਕੋਈ ॥
kirapaa karahu deen ke daate meraa gun avagan na beechaarahu koee |بر من رحم کن، ای بخشنده سخاوتمند، ای پروردگار حلیم. لطفا محاسن و معایب من را در نظر نگیرید.
ਮਾਟੀ ਕਾ ਕਿਆ ਧੋਪੈ ਸੁਆਮੀ ਮਾਣਸ ਕੀ ਗਤਿ ਏਹੀ ॥੧॥
maattee kaa kiaa dhopai suaamee maanas kee gat ehee |1|چگونه می توان گرد و غبار را شست؟ ای پروردگار و مولای من، وضع مردم چنین است. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
mere man satigur sev sukh hoee |ای ذهن من، به گورو واقعی خدمت کن و در آرامش باش.
ਜੋ ਇਛਹੁ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਫਿਰਿ ਦੂਖੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo ichhahu soee fal paavahu fir dookh na viaapai koee |1| rahaau |هر چه بخواهید، آن پاداش را خواهید گرفت و دیگر دردی به شما مبتلا نخواهد شد. ||1||مکث||
ਕਾਚੇ ਭਾਡੇ ਸਾਜਿ ਨਿਵਾਜੇ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਈ ॥
kaache bhaadde saaj nivaaje antar jot samaaee |ظروف خاکی را می آفریند و زینت می دهد; او نور خود را در آنها القا می کند.
ਜੈਸਾ ਲਿਖਤੁ ਲਿਖਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਹਮ ਤੈਸੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਈ ॥੨॥
jaisaa likhat likhiaa dhur karatai ham taisee kirat kamaaee |2|همانطور که سرنوشت از پیش تعیین شده توسط خالق است، اعمالی که ما انجام می دهیم نیز چنین است. ||2||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਥਾਪਿ ਕੀਆ ਸਭੁ ਅਪਨਾ ਏਹੋ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ॥
man tan thaap keea sabh apanaa eho aavan jaanaa |او معتقد است که ذهن و بدن همه مال اوست. علت آمدن و رفتن او همین است.
ਜਿਨਿ ਦੀਆ ਸੋ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮੋਹਿ ਅੰਧੁ ਲਪਟਾਣਾ ॥੩॥
jin deea so chit na aavai mohi andh lapattaanaa |3|او به کسی که اینها را به او داده فکر نمی کند. او کور است، درگیر وابستگی عاطفی است. ||3||