ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 948
ਸੋ ਸਹੁ ਸਾਂਤਿ ਨ ਦੇਵਈ ਕਿਆ ਚਲੈ ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
so sahu saant na devee kiaa chalai tis naal |پروردگار شوهرم به من آرامش و آرامش نداده است. چه چیزی با او کار خواهد کرد؟
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਅੰਤਰਿ ਰਖੀਐ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
guraparasaadee har dhiaaeeai antar rakheeai ur dhaar |به لطف گورو، من در مورد خداوند تعمق می کنم. من او را در اعماق قلبم ثبت می کنم.
ਨਾਨਕ ਘਰਿ ਬੈਠਿਆ ਸਹੁ ਪਾਇਆ ਜਾ ਕਿਰਪਾ ਕੀਤੀ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak ghar baitthiaa sahu paaeaa jaa kirapaa keetee karataar |1|ای ناناک که در خانه خودش نشسته است، وقتی خداوند خالق فیض خود را عطا می کند، پروردگار شوهرش را می یابد. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਦਿਨੁ ਗਇਆ ਰੈਣਿ ਗਵਾਈ ਸੋਇ ॥
dhandhaa dhaavat din geaa rain gavaaee soe |در تعقیب امور دنیوی، روز تباه می شود و شب در خواب می گذرد.
ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇਆ ਮਨਮੁਖਿ ਚਲਿਆ ਰੋਇ ॥
koorr bol bikh khaaeaa manamukh chaliaa roe |دروغ گفتن، زهر می خورد. منموک خودخواسته در حالی که از درد گریه می کند می رود.
ਸਿਰੈ ਉਪਰਿ ਜਮ ਡੰਡੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
sirai upar jam ddandd hai doojai bhaae pat khoe |رسول مرگ چماق خود را بالای سر فانی می گیرد. در عشق دوگانگی، آبروی خود را از دست می دهد.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਿਓ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਹੋਇ ॥
har naam kade na chetio fir aavan jaanaa hoe |او هرگز حتی به نام خداوند فکر نمی کند. بارها و بارها در تناسخ می آید و می رود.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਜਮ ਡੰਡੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥
guraparasaadee har man vasai jam ddandd na laagai koe |اما اگر به لطف گورو، نام خداوند در ذهن او ساکن شود، رسول مرگ او را با چماق خود نخواهد زد.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak sahaje mil rahai karam paraapat hoe |2|سپس، ای نانک، با دریافت فیض او، به طور شهودی در خداوند ادغام می شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਇਕਿ ਆਪਣੀ ਸਿਫਤੀ ਲਾਇਅਨੁ ਦੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤੀ ॥
eik aapanee sifatee laaeian de satigur matee |برخی از آنها با ستایش های او مرتبط می شوند، زمانی که خداوند آنها را با آموزه های گورو برکت می دهد.
ਇਕਨਾ ਨੋ ਨਾਉ ਬਖਸਿਓਨੁ ਅਸਥਿਰੁ ਹਰਿ ਸਤੀ ॥
eikanaa no naau bakhasion asathir har satee |برخی از آنها با نام پروردگار واقعی جاودانه و تغییر ناپذیر متبرک شده اند.
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੋ ਹੁਕਮਿ ਕਰਹਿ ਭਗਤੀ ॥
paun paanee baisantaro hukam kareh bhagatee |آب و هوا و آتش به اراده او او را بپرستید.
ਏਨਾ ਨੋ ਭਉ ਅਗਲਾ ਪੂਰੀ ਬਣਤ ਬਣਤੀ ॥
enaa no bhau agalaa pooree banat banatee |آنها در ترس از خدا نگه داشته شده اند; او فرم کامل را تشکیل داده است.
ਸਭੁ ਇਕੋ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਦਾ ਮੰਨਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੩॥
sabh iko hukam varatadaa maniaai sukh paaee |3|حکم، فرمان پروردگار یکتا فراگیر است. با پذیرش آن، آرامش پیدا می شود. ||3||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |سالوک:
ਕਬੀਰ ਕਸਉਟੀ ਰਾਮ ਕੀ ਝੂਠਾ ਟਿਕੈ ਨ ਕੋਇ ॥
kabeer ksauttee raam kee jhootthaa ttikai na koe |کبیر، سنگ محک خداوند چنین است. کاذب حتی نمی تواند آن را لمس کند.
ਰਾਮ ਕਸਉਟੀ ਸੋ ਸਹੈ ਜੋ ਮਰਜੀਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
raam ksauttee so sahai jo marajeevaa hoe |1|او به تنهایی از این آزمون خداوند عبور می کند، که در عین زنده بودن مرده باقی می ماند. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਕਿਉ ਕਰਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰੀਐ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਰਤਕੁ ਹੋਇ ॥
kiau kar ihu man maareeai kiau kar miratak hoe |چگونه می توان این ذهن را تسخیر کرد؟ چگونه می توان آن را کشت؟
ਕਹਿਆ ਸਬਦੁ ਨ ਮਾਨਈ ਹਉਮੈ ਛਡੈ ਨ ਕੋਇ ॥
kahiaa sabad na maanee haumai chhaddai na koe |اگر کسی کلام شاباد را نپذیرد، خودپرستی از بین نمی رود.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਹਉਮੈ ਛੁਟੈ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੋ ਹੋਇ ॥
guraparasaadee haumai chhuttai jeevan mukat so hoe |به لطف گورو، خودپرستی ریشه کن می شود، و سپس، یکی جیوان موکتا است - در حالی که هنوز زنده است آزاد می شود.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੨॥
naanak jis no bakhase tis milai tis bighan na laagai koe |2|ای نانک، کسی که خداوند او را می بخشد با او متحد می شود و آنگاه هیچ مانعی راه او را نمی بندد. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਜੀਵਤ ਮਰਣਾ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥
jeevat maranaa sabh ko kahai jeevan mukat kiau hoe |هر کس می تواند بگوید که در حالی که هنوز زنده است مرده است. چگونه می توان آنها را در حالی که هنوز زنده است آزاد کرد؟
ਭੈ ਕਾ ਸੰਜਮੁ ਜੇ ਕਰੇ ਦਾਰੂ ਭਾਉ ਲਾਏਇ ॥
bhai kaa sanjam je kare daaroo bhaau laaee |اگر کسى از خوف خدا خوددارى کند و داروى محبت خدا بخورد،
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੁਖ ਸਹਜੇ ਬਿਖੁ ਭਵਜਲੁ ਨਾਮਿ ਤਰੇਇ ॥
anadin gun gaavai sukh sahaje bikh bhavajal naam taree |شب و روز تسبیحات با شکوه خداوند را می سراید. در صلح و آرامش آسمانی، او از اقیانوس جهانی سمی و وحشتناک، از طریق نعم، نام خداوند عبور می کند.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੩॥
naanak guramukh paaeeai jaa kau nadar karee |3|ای ناناک، گورموک خداوند را می یابد. او با نگاه لطف او برکت یافته است. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਰਚਾਇਓਨੁ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਵਰਤਾਰਾ ॥
doojaa bhaau rachaaeion trai gun varataaraa |خداوند عشق به دوگانگی و سه حالتی را که جهان را فرا گرفته است آفرید.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਇਅਨੁ ਹੁਕਮਿ ਕਮਾਵਨਿ ਕਾਰਾ ॥
brahamaa bisan mahes upaaeian hukam kamaavan kaaraa |او برهما، ویشنو و شیوا را خلق کرد که بر اساس اراده او عمل می کنند.
ਪੰਡਿਤ ਪੜਦੇ ਜੋਤਕੀ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
panddit parrade jotakee naa boojheh beechaaraa |پاندیت ها، علمای دین و منجمان کتاب هایشان را مطالعه می کنند، اما تفکر را نمی فهمند.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥
sabh kichh teraa khel hai sach sirajanahaaraa |همه چیز بازی توست، ای پروردگار خالق واقعی.
ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਈ ॥੪॥
jis bhaavai tis bakhas laihi sach sabad samaaee |4|همانگونه که تو را می پسندی، ما را با آمرزش برکت ده، و ما را در کلام راستین شاباد ادغام کن. ||4||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |سالوک، مهل سوم:
ਮਨ ਕਾ ਝੂਠਾ ਝੂਠੁ ਕਮਾਵੈ ॥
man kaa jhootthaa jhootth kamaavai |مرد با عقل کاذب دروغ را تمرین می کند.
ਮਾਇਆ ਨੋ ਫਿਰੈ ਤਪਾ ਸਦਾਵੈ ॥
maaeaa no firai tapaa sadaavai |او به دنبال مایا می دود، و با این حال وانمود می کند که یک مرد منظم مراقبه است.
ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਗਹੈ ॥
bharame bhoolaa sabh teerath gahai |او با فریب شبهه تمام حرم های زیارتی را زیارت می کند.
ਓਹੁ ਤਪਾ ਕੈਸੇ ਪਰਮ ਗਤਿ ਲਹੈ ॥
ohu tapaa kaise param gat lahai |چگونه چنین مرد مراقبه منظمی می تواند به مقام عالی دست یابد؟
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
guraparasaadee ko sach kamaavai |به لطف گورو، شخص در حقیقت زندگی می کند.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਤਪਾ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥
naanak so tapaa mokhantar paavai |1|ای ناناک، چنین مرد مراقبه منظمی به رهایی می رسد. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |مهل سوم:
ਸੋ ਤਪਾ ਜਿ ਇਹੁ ਤਪੁ ਘਾਲੇ ॥
so tapaa ji ihu tap ghaale |او به تنهایی یک مرد مراقبه منظم است که این خود انضباطی را تمرین می کند.
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸਬਦੁ ਸਮਾਲੇ ॥
satigur no milai sabad samaale |در ملاقات با گورو واقعی، او به کلام شاباد می اندیشد.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਇਹੁ ਤਪੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
satigur kee sevaa ihu tap paravaan |خدمت به گورو واقعی - این تنها مراقبه منظم قابل قبول است.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਤਪਾ ਦਰਗਹਿ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੨॥
naanak so tapaa darageh paavai maan |2|ای ناناک، چنین مرد مراقبه ای منظم در بارگاه خداوند محترم است. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਰਾਤਿ ਦਿਨਸੁ ਉਪਾਇਅਨੁ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਵਰਤਣਿ ॥
raat dinas upaaeian sansaar kee varatan |او شب و روز را برای کارهای دنیا آفرید.