ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرانت صاحب
صفحه - 307
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਰੂ ਧਿਆਇਦਾ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
antar har guroo dhiaaeidaa vaddee vaddiaaee |عظمت گورو که در درون خود در مورد خداوند تعمق می کند، بزرگ است.
ਤੁਸਿ ਦਿਤੀ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਕਿਸੈ ਦੀ ਘਟਾਈ ॥
tus ditee poorai satiguroo ghattai naahee ik til kisai dee ghattaaee |خداوند به خشنودی خود این را به مرشد واقعی کامل عطا کرده است. با تلاش کسی ذره ای از آن کاسته نمی شود.
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਾਂ ਝਖਿ ਝਖਿ ਮਰੈ ਸਭ ਲੁੋਕਾਈ ॥
sach saahib satiguroo kai val hai taan jhakh jhakh marai sabh luokaaee |پروردگار و استاد واقعی در کنار گورو واقعی است. و بنابراین، همه کسانی که با او مخالفت می کنند، در خشم، حسادت و درگیری تا حد مرگ تلف می شوند.
ਨਿੰਦਕਾ ਕੇ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਵਧਾਈ ॥
nindakaa ke muh kaale kare har karatai aap vadhaaee |خداوند خالق چهره تهمت زنندگان را سیاه می کند و بر شکوه گورو می افزاید.
ਜਿਉ ਜਿਉ ਨਿੰਦਕ ਨਿੰਦ ਕਰਹਿ ਤਿਉ ਤਿਉ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥
jiau jiau nindak nind kareh tiau tiau nit nit charrai savaaee |همانطور که تهمت زنندگان تهمت خود را گسترش می دهند، روز به روز بر شکوه گورو افزوده می شود.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨਿ ਪੈਰੀ ਆਣਿ ਸਭ ਪਾਈ ॥੧॥
jan naanak har aaraadhiaa tin pairee aan sabh paaee |1|بنده ناناک خداوند را می پرستد که همه را به پای او می اندازد. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |مهل چهارم:
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਗਣਤ ਜਿ ਰਖੈ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਗਇਆ ॥
satigur setee ganat ji rakhai halat palat sabh tis kaa geaa |کسی که وارد یک رابطه حساب شده با گورو واقعی می شود، همه چیز را از دست می دهد، این دنیا و آخرت.
ਨਿਤ ਝਹੀਆ ਪਾਏ ਝਗੂ ਸੁਟੇ ਝਖਦਾ ਝਖਦਾ ਝੜਿ ਪਇਆ ॥
nit jhaheea paae jhagoo sutte jhakhadaa jhakhadaa jharr peaa |مدام دندان هایش را به هم می ساید و از دهانش کف می کند. از عصبانیت فریاد می زند، هلاک می شود.
ਨਿਤ ਉਪਾਵ ਕਰੈ ਮਾਇਆ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਅਗਲਾ ਧਨੁ ਭੀ ਉਡਿ ਗਇਆ ॥
nit upaav karai maaeaa dhan kaaran agalaa dhan bhee udd geaa |او مدام به دنبال مایا و ثروت است، اما حتی ثروت خودش هم از بین می رود.
ਕਿਆ ਓਹੁ ਖਟੇ ਕਿਆ ਓਹੁ ਖਾਵੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਸਹਸਾ ਦੁਖੁ ਪਇਆ ॥
kiaa ohu khatte kiaa ohu khaavai jis andar sahasaa dukh peaa |چه به دست آورد و چه بخورد؟ در دل او فقط بدبینی و درد نهفته است.
ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਜਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਏ ਸਭੁ ਪਾਪੁ ਜਗਤੈ ਕਾ ਤਿਨਿ ਸਿਰਿ ਲਇਆ ॥
niravairai naal ji vair rachaae sabh paap jagatai kaa tin sir leaa |کسى که از کسى که کینه ندارد بغض کند، بار تمام گناهان دنیا را بر سر خواهد برد.
ਓਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਦਾ ਮੁਹਿ ਅੰਬੁ ਪਇਆ ॥
os agai pichhai dtoee naahee jis andar nindaa muhi anb peaa |او هیچ پناهگاهی در اینجا یا آخرت نخواهد یافت. دهانش از تهمت در دلش تاول می زند.
ਜੇ ਸੁਇਨੇ ਨੋ ਓਹੁ ਹਥੁ ਪਾਏ ਤਾ ਖੇਹੂ ਸੇਤੀ ਰਲਿ ਗਇਆ ॥
je sueine no ohu hath paae taa khehoo setee ral geaa |اگر طلا به دست او بیاید، تبدیل به خاک می شود.
ਜੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਫਿਰਿ ਓਹੁ ਆਵੈ ਤਾ ਪਿਛਲੇ ਅਉਗਣ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥
je gur kee saranee fir ohu aavai taa pichhale aaugan bakhas leaa |اما اگر دوباره به محراب گورو بیاید، حتی گناهان گذشته او بخشیده می شود.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਗਇਆ ॥੨॥
jan naanak anadin naam dhiaaeaa har simarat kilavikh paap geaa |2|بنده نانک در شب و روز در نعم تعمق می کند. یاد خداوند در مراقبه، شرارت و گناهان پاک می شود. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |پاوری:
ਤੂਹੈ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਭ ਦੂ ਉਪਰਿ ਤੂ ਦੀਬਾਣੁ ॥
toohai sachaa sach too sabh doo upar too deebaan |تو صادق ترین حق هستی. دادگاه سلطنتی شما از همه برتر است.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸਚੁ ਸੇਵਨਿ ਸਚੇ ਤੇਰਾ ਮਾਣੁ ॥
jo tudh sach dhiaaeide sach sevan sache teraa maan |ای پروردگار حق، کسانی که در تو می اندیشند، حق را می پرستند. ای پروردگار واقعی، آنها به تو افتخار می کنند.
ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਸਚੁ ਬੋਲਨਿ ਸਚੇ ਤੇਰਾ ਤਾਣੁ ॥
onaa andar sach mukh ujale sach bolan sache teraa taan |در درون آنها حقیقت است; چهره هایشان درخشان است و حق را می گویند. ای پروردگار واقعی، تو قوت آنها هستی.
ਸੇ ਭਗਤ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹਿਆ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
se bhagat jinee guramukh saalaahiaa sach sabad neesaan |کسانی که به عنوان گورمخ، تو را می ستایند، فداییان تو هستند. آنها نشان و پرچم شاباد، کلام راستین خدا را دارند.
ਸਚੁ ਜਿ ਸਚੇ ਸੇਵਦੇ ਤਿਨ ਵਾਰੀ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੧੩॥
sach ji sache sevade tin vaaree sad kurabaan |13|من واقعاً یک قربانی هستم، برای همیشه به کسانی که به خداوند واقعی خدمت می کنند. ||13||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |سالوک، مهل چهارم:
ਧੁਰਿ ਮਾਰੇ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੇਈ ਹੁਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਾਰੇ ॥
dhur maare poorai satiguroo seee hun satigur maare |کسانی که از همان ابتدا توسط گورو واقعی کامل نفرین شده بودند، حتی اکنون توسط گورو واقعی نفرین شده اند.
ਜੇ ਮੇਲਣ ਨੋ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਨ ਦੇਈ ਮਿਲਣ ਕਰਤਾਰੇ ॥
je melan no bahuteraa locheeai na deee milan karataare |اگرچه ممکن است آنها اشتیاق زیادی برای معاشرت با گورو داشته باشند، خالق اجازه نمی دهد.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹਨਿ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
satasangat dtoee naa lahan vich sangat gur veechaare |آنها در سات سنگات، جماعت حقیقی، پناه نخواهند یافت. در سنگات، گورو این را اعلام کرده است.
ਕੋਈ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਹੁਣਿ ਓਨਾ ਨੋ ਤਿਸੁ ਮਾਰੇ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੇ ॥
koee jaae milai hun onaa no tis maare jam jandaare |هر که اکنون به دیدار آنان برود، به دست ظالم رسول مرگ هلاک خواهد شد.
ਗੁਰਿ ਬਾਬੈ ਫਿਟਕੇ ਸੇ ਫਿਟੇ ਗੁਰਿ ਅੰਗਦਿ ਕੀਤੇ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
gur baabai fittake se fitte gur angad keete koorriaare |کسانی که توسط گورو ناناک محکوم شدند توسط گورو آنگاد نیز تقلبی اعلام شدند.
ਗੁਰਿ ਤੀਜੀ ਪੀੜੀ ਵੀਚਾਰਿਆ ਕਿਆ ਹਥਿ ਏਨਾ ਵੇਚਾਰੇ ॥
gur teejee peerree veechaariaa kiaa hath enaa vechaare |گوروی نسل سوم فکر کرد: "در دست این مردم بیچاره چیست؟"
ਗੁਰੁ ਚਉਥੀ ਪੀੜੀ ਟਿਕਿਆ ਤਿਨਿ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਤਾਰੇ ॥
gur chauthee peerree ttikiaa tin nindak dusatt sabh taare |گوروی نسل چهارم همه این تهمتزنان و بدکاران را نجات داد.
ਕੋਈ ਪੁਤੁ ਸਿਖੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰੇ ॥
koee put sikh sevaa kare satiguroo kee tis kaaraj sabh savaare |اگر هر پسر یا سیک به گورو واقعی خدمت کند، تمام امور او حل خواهد شد.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਪੁਤੁ ਧਨੁ ਲਖਮੀ ਖੜਿ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥
jo ichhai so fal paaeisee put dhan lakhamee kharr mele har nisataare |او ثمره آرزوهای خود را به دست می آورد - فرزندان، مال، دارایی، اتحاد با پروردگار و رهایی.
ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਿਚਿ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
sabh nidhaan satiguroo vich jis andar har ur dhaare |همه گنجینه ها در گوروی واقعی هستند که خداوند را در قلب خود جای داده است.
ਸੋ ਪਾਏ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਰੇ ॥
so paae pooraa satiguroo jis likhiaa likhat lilaare |او به تنهایی گورو واقعی کامل را به دست می آورد، که چنین سرنوشت مبارکی از پیش تعیین شده است.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮਾਗੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਤ ਪਿਆਰੇ ॥੧॥
jan naanak maagai dhoorr tin jo gurasikh mit piaare |1|خادم ناناک التماس خاک پای آن گورسیک هایی را می کند که خداوند دوستشان را دوست دارند. ||1||