ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 307
ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਰੂ ਧਿਆਇਦਾ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
antar har guroo dhiaaeidaa vaddee vaddiaaee |ગુરુની મહાનતા મહાન છે, જે અંદર ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે.
ਤੁਸਿ ਦਿਤੀ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਕਿਸੈ ਦੀ ਘਟਾਈ ॥
tus ditee poorai satiguroo ghattai naahee ik til kisai dee ghattaaee |તેમની ખુશીથી, ભગવાને સંપૂર્ણ સાચા ગુરુને આ આપ્યું છે; તે કોઈના પ્રયત્નોથી સહેજ પણ ઘટતું નથી.
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਾਂ ਝਖਿ ਝਖਿ ਮਰੈ ਸਭ ਲੁੋਕਾਈ ॥
sach saahib satiguroo kai val hai taan jhakh jhakh marai sabh luokaaee |સાચા ભગવાન અને માસ્ટર સાચા ગુરુની બાજુમાં છે; અને તેથી, જેઓ તેનો વિરોધ કરે છે તે બધા ગુસ્સા, ઈર્ષ્યા અને સંઘર્ષમાં મૃત્યુ પામે છે.
ਨਿੰਦਕਾ ਕੇ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਵਧਾਈ ॥
nindakaa ke muh kaale kare har karatai aap vadhaaee |સર્જનહાર પ્રભુ નિંદા કરનારાઓનાં મોઢાં કાળાં કરે છે અને ગુરુનો મહિમા વધારે છે.
ਜਿਉ ਜਿਉ ਨਿੰਦਕ ਨਿੰਦ ਕਰਹਿ ਤਿਉ ਤਿਉ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥
jiau jiau nindak nind kareh tiau tiau nit nit charrai savaaee |જેમ નિંદા કરનારાઓ તેમની નિંદા ફેલાવે છે, તેમ ગુરુનો મહિમા દિવસે દિવસે વધતો જાય છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨਿ ਪੈਰੀ ਆਣਿ ਸਭ ਪਾਈ ॥੧॥
jan naanak har aaraadhiaa tin pairee aan sabh paaee |1|સેવક નાનક ભગવાનની ભક્તિ કરે છે, જે દરેકને તેમના પગે પડે છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਗਣਤ ਜਿ ਰਖੈ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਗਇਆ ॥
satigur setee ganat ji rakhai halat palat sabh tis kaa geaa |જે વ્યક્તિ સાચા ગુરુ સાથે ગણતરીપૂર્વકના સંબંધમાં પ્રવેશ કરે છે તે આ જગત અને પરલોક બધું ગુમાવે છે.
ਨਿਤ ਝਹੀਆ ਪਾਏ ਝਗੂ ਸੁਟੇ ਝਖਦਾ ਝਖਦਾ ਝੜਿ ਪਇਆ ॥
nit jhaheea paae jhagoo sutte jhakhadaa jhakhadaa jharr peaa |તે સતત દાંત પીસે છે અને મોં પર ફીણ આવે છે; ગુસ્સામાં ચીસો પાડતા, તે મરી જાય છે.
ਨਿਤ ਉਪਾਵ ਕਰੈ ਮਾਇਆ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਅਗਲਾ ਧਨੁ ਭੀ ਉਡਿ ਗਇਆ ॥
nit upaav karai maaeaa dhan kaaran agalaa dhan bhee udd geaa |તે સતત માયા અને સંપત્તિનો પીછો કરે છે, પરંતુ તેની પોતાની સંપત્તિ પણ ઉડી જાય છે.
ਕਿਆ ਓਹੁ ਖਟੇ ਕਿਆ ਓਹੁ ਖਾਵੈ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਸਹਸਾ ਦੁਖੁ ਪਇਆ ॥
kiaa ohu khatte kiaa ohu khaavai jis andar sahasaa dukh peaa |તે શું કમાશે અને શું ખાશે? તેના હ્રદયમાં માત્ર ઉન્માદ અને પીડા છે.
ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਜਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਏ ਸਭੁ ਪਾਪੁ ਜਗਤੈ ਕਾ ਤਿਨਿ ਸਿਰਿ ਲਇਆ ॥
niravairai naal ji vair rachaae sabh paap jagatai kaa tin sir leaa |જેને દ્વેષ નથી તેને ધિક્કારનાર જગતના તમામ પાપોનો ભાર પોતાના માથે ઊંચકશે.
ਓਸੁ ਅਗੈ ਪਿਛੈ ਢੋਈ ਨਾਹੀ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਿੰਦਾ ਮੁਹਿ ਅੰਬੁ ਪਇਆ ॥
os agai pichhai dtoee naahee jis andar nindaa muhi anb peaa |તેને અહીં કે પછી કોઈ આશ્રય મળશે નહીં; તેના હૃદયમાં નિંદા સાથે તેના મોં પર ફોલ્લા છે.
ਜੇ ਸੁਇਨੇ ਨੋ ਓਹੁ ਹਥੁ ਪਾਏ ਤਾ ਖੇਹੂ ਸੇਤੀ ਰਲਿ ਗਇਆ ॥
je sueine no ohu hath paae taa khehoo setee ral geaa |જો તેના હાથમાં સોનું આવે છે, તો તે ધૂળમાં ફેરવાય છે.
ਜੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਫਿਰਿ ਓਹੁ ਆਵੈ ਤਾ ਪਿਛਲੇ ਅਉਗਣ ਬਖਸਿ ਲਇਆ ॥
je gur kee saranee fir ohu aavai taa pichhale aaugan bakhas leaa |પરંતુ જો તે ફરીથી ગુરુના ધામમાં આવે છે, તો તેના ભૂતકાળના પાપો પણ માફ કરવામાં આવશે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਗਇਆ ॥੨॥
jan naanak anadin naam dhiaaeaa har simarat kilavikh paap geaa |2|સેવક નાનક રાત દિવસ નામનું ધ્યાન કરે છે. ભગવાનનું સ્મરણ કરવાથી અધર્મ અને પાપ નાશ પામે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂਹੈ ਸਚਾ ਸਚੁ ਤੂ ਸਭ ਦੂ ਉਪਰਿ ਤੂ ਦੀਬਾਣੁ ॥
toohai sachaa sach too sabh doo upar too deebaan |તમે સાચાના સાચા છો; તમારી રીગલ કોર્ટ એ બધામાં સૌથી શ્રેષ્ઠ છે.
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸਚੁ ਸੇਵਨਿ ਸਚੇ ਤੇਰਾ ਮਾਣੁ ॥
jo tudh sach dhiaaeide sach sevan sache teraa maan |જેઓ તમારું ધ્યાન કરે છે, હે સાચા પ્રભુ, સત્યની સેવા કરે છે; હે સાચા ભગવાન, તેઓ તમારા પર ગર્વ અનુભવે છે.
ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਸਚੁ ਬੋਲਨਿ ਸਚੇ ਤੇਰਾ ਤਾਣੁ ॥
onaa andar sach mukh ujale sach bolan sache teraa taan |તેમની અંદર સત્ય છે; તેમના ચહેરા તેજસ્વી છે, અને તેઓ સત્ય બોલે છે. હે સાચા પ્રભુ, તમે તેમની શક્તિ છો.
ਸੇ ਭਗਤ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਲਾਹਿਆ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
se bhagat jinee guramukh saalaahiaa sach sabad neesaan |જેઓ, ગુરુમુખ તરીકે, તમારી સ્તુતિ કરે છે તેઓ તમારા ભક્તો છે; તેમની પાસે શબ્દનું ચિહ્ન અને બેનર છે, જે ભગવાનનો સાચો શબ્દ છે.
ਸਚੁ ਜਿ ਸਚੇ ਸੇਵਦੇ ਤਿਨ ਵਾਰੀ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੧੩॥
sach ji sache sevade tin vaaree sad kurabaan |13|હું ખરેખર એક બલિદાન છું, જેઓ સાચા ભગવાનની સેવા કરે છે તેમના માટે કાયમ સમર્પિત છું. ||13||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਧੁਰਿ ਮਾਰੇ ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੇਈ ਹੁਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਾਰੇ ॥
dhur maare poorai satiguroo seee hun satigur maare |જેમને પરફેક્ટ ટ્રુ ગુરુએ શરૂઆતથી જ શ્રાપ આપ્યો હતો, તેઓ હવે સાચા ગુરુ દ્વારા પણ શાપિત છે.
ਜੇ ਮੇਲਣ ਨੋ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਨ ਦੇਈ ਮਿਲਣ ਕਰਤਾਰੇ ॥
je melan no bahuteraa locheeai na deee milan karataare |ભલે તેઓને ગુરુનો સંગ કરવાની ખૂબ જ ઝંખના હોય, પણ સર્જક તેને મંજૂરી આપતા નથી.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹਨਿ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
satasangat dtoee naa lahan vich sangat gur veechaare |તેઓને સત્સંગત, સાચી મંડળીમાં આશ્રય મળશે નહિ; સંગતમાં, ગુરુએ આ જાહેર કર્યું છે.
ਕੋਈ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਹੁਣਿ ਓਨਾ ਨੋ ਤਿਸੁ ਮਾਰੇ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੇ ॥
koee jaae milai hun onaa no tis maare jam jandaare |જે પણ હવે તેમને મળવા માટે બહાર જશે, તે અત્યાચારી, મૃત્યુના દૂત દ્વારા નાશ પામશે.
ਗੁਰਿ ਬਾਬੈ ਫਿਟਕੇ ਸੇ ਫਿਟੇ ਗੁਰਿ ਅੰਗਦਿ ਕੀਤੇ ਕੂੜਿਆਰੇ ॥
gur baabai fittake se fitte gur angad keete koorriaare |જેઓ ગુરુ નાનક દ્વારા નિંદા કરવામાં આવ્યા હતા તેઓને ગુરુ અંગદ દ્વારા પણ નકલી જાહેર કરવામાં આવ્યા હતા.
ਗੁਰਿ ਤੀਜੀ ਪੀੜੀ ਵੀਚਾਰਿਆ ਕਿਆ ਹਥਿ ਏਨਾ ਵੇਚਾਰੇ ॥
gur teejee peerree veechaariaa kiaa hath enaa vechaare |ત્રીજી પેઢીના ગુરુએ વિચાર્યું, "આ ગરીબ લોકોના હાથમાં શું છે?"
ਗੁਰੁ ਚਉਥੀ ਪੀੜੀ ਟਿਕਿਆ ਤਿਨਿ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਤਾਰੇ ॥
gur chauthee peerree ttikiaa tin nindak dusatt sabh taare |ચોથી પેઢીના ગુરુએ આ બધા નિંદા કરનારાઓ અને દુષ્કર્મીઓને બચાવ્યા.
ਕੋਈ ਪੁਤੁ ਸਿਖੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰੇ ॥
koee put sikh sevaa kare satiguroo kee tis kaaraj sabh savaare |જો કોઈ પુત્ર અથવા શીખ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, તો તેની બધી બાબતો ઉકેલાઈ જશે.
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ਪੁਤੁ ਧਨੁ ਲਖਮੀ ਖੜਿ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥
jo ichhai so fal paaeisee put dhan lakhamee kharr mele har nisataare |તે પોતાની ઈચ્છાઓનું ફળ મેળવે છે - સંતાન, ધન, મિલકત, પ્રભુ સાથે મિલન અને મુક્તિ.
ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਸਤਿਗੁਰੂ ਵਿਚਿ ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
sabh nidhaan satiguroo vich jis andar har ur dhaare |બધા ખજાના સાચા ગુરુમાં છે, જેમણે ભગવાનને હૃદયમાં સ્થાન આપ્યું છે.
ਸੋ ਪਾਏ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਸੁ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਤੁ ਲਿਲਾਰੇ ॥
so paae pooraa satiguroo jis likhiaa likhat lilaare |તે જ સંપૂર્ણ સાચા ગુરુને પ્રાપ્ત કરે છે, જેમના કપાળ પર આવા ધન્ય ભાગ્ય પૂર્વનિર્ધારિત છે.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮਾਗੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਜੋ ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਤ ਪਿਆਰੇ ॥੧॥
jan naanak maagai dhoorr tin jo gurasikh mit piaare |1|સેવક નાનક તે ગુરુશિખોના પગની ધૂળ માંગે છે જેઓ તેમના મિત્ર ભગવાનને પ્રેમ કરે છે. ||1||