ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1175
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਚੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥
dar saachai sach sobhaa hoe |સાચા પ્રભુના દરબારમાં તેને સાચો મહિમા મળે છે.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥
nij ghar vaasaa paavai soe |3|તે પોતાના આંતરિક અસ્તિત્વના ઘરમાં વાસ કરવા આવે છે. ||3||
ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
aap abhul sachaa sach soe |તેને મૂર્ખ બનાવી શકાતો નથી; તે સાચાનો સાચો છે.
ਹੋਰਿ ਸਭਿ ਭੂਲਹਿ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
hor sabh bhooleh doojai pat khoe |બીજા બધા ભ્રમિત છે; દ્વૈતમાં, તેઓ તેમનું સન્માન ગુમાવે છે.
ਸਾਚਾ ਸੇਵਹੁ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
saachaa sevahu saachee baanee |તેથી તેમના શબ્દની સાચી બાની દ્વારા, સાચા ભગવાનની સેવા કરો.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥੪॥੯॥
naanak naame saach samaanee |4|9|હે નાનક, નામ દ્વારા, સાચા ભગવાનમાં ભળી જાઓ. ||4||9||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |બસંત, ત્રીજી મહેલ:
ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
bin karamaa sabh bharam bhulaaee |સારા કર્મની કૃપા વિના બધા શંકાથી ભ્રમિત થાય છે.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
maaeaa mohi bahut dukh paaee |માયાની આસક્તિમાં, તેઓ ભયંકર પીડા સહન કરે છે.
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਈ ॥
manamukh andhe tthaur na paaee |આંધળા, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોને આરામની જગ્યા મળતી નથી.
ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
bisattaa kaa keerraa bisattaa maeh samaaee |1|તેઓ ખાતરમાં મેગોટ્સ જેવા છે, ખાતરમાં સડી જાય છે. ||1||
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸੋ ਜਨੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
hukam mane so jan paravaan |પ્રભુની આજ્ઞાનું પાલન કરનાર તે નમ્ર જીવ સ્વીકારાય છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਾਮਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kai sabad naam neesaan |1| rahaau |ગુરુના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તે ભગવાનના નામના ચિહ્ન અને ચિહ્નથી આશીર્વાદ મેળવે છે. ||1||થોભો ||
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਜਿਨੑਾ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
saach rate jinaa dhur likh paaeaa |જેમની પાસે આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે તેઓ નામથી રંગાયેલા છે.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
har kaa naam sadaa man bhaaeaa |પ્રભુનું નામ તેઓના મનને હંમેશ માટે પ્રસન્ન કરે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
satigur kee baanee sadaa sukh hoe |બાની દ્વારા, સાચા ગુરુના શબ્દ, શાશ્વત શાંતિ મળે છે.
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਇ ॥੨॥
jotee jot milaae soe |2|તેના દ્વારા, વ્યક્તિનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી જાય છે. ||2||
ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਤਾਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ek naam taare sansaar |માત્ર નામ, ભગવાનનું નામ, જગતને બચાવી શકે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
guraparasaadee naam piaar |ગુરુની કૃપાથી, વ્યક્તિ નામને પ્રેમ કરવા આવે છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਮੈ ਮੁਕਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥
bin naamai mukat kinai na paaee |નામ વિના કોઈને મુક્તિ મળતી નથી.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਲੈ ਪਾਈ ॥੩॥
poore gur te naam palai paaee |3|સંપૂર્ણ ગુરુ દ્વારા, નામ પ્રાપ્ત થાય છે. ||3||
ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
so boojhai jis aap bujhaae |તે એકલો જ સમજે છે, જેને પ્રભુ પોતે જ સમજાવે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜੑਾਏ ॥
satigur sevaa naam drirraae |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી નામ અંદર રોપાય છે.
ਜਿਨ ਇਕੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jin ik jaataa se jan paravaan |તે નમ્ર માણસો જેઓ એક ભગવાનને જાણે છે તેઓ મંજૂર અને સ્વીકાર્ય છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥੪॥੧੦॥
naanak naam rate dar neesaan |4|10|હે નાનક, નામથી રંગાયેલા, તેઓ તેમના બેનર અને ચિહ્ન સાથે ભગવાનના દરબારમાં જાય છે. ||4||10||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |બસંત, ત્રીજી મહેલ:
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
kripaa kare satiguroo milaae |તેમની કૃપા આપીને, ભગવાન સાચા ગુરુને મળવા માટે મનુષ્યને દોરી જાય છે.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
aape aap vasai man aae |ભગવાન પોતે મનમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਨਿਹਚਲ ਮਤਿ ਸਦਾ ਮਨ ਧੀਰ ॥
nihachal mat sadaa man dheer |તેની બુદ્ધિ સ્થિર અને સ્થિર બને છે અને તેનું મન કાયમ માટે મજબૂત બને છે.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥
har gun gaavai gunee gaheer |1|તે સદ્ગુણોના મહાસાગર ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે. ||1||
ਨਾਮਹੁ ਭੂਲੇ ਮਰਹਿ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
naamahu bhoole mareh bikh khaae |જેઓ ભગવાનના નામને ભૂલી જાય છે - તે મનુષ્યો ઝેર ખાઈને મરી જાય છે.
ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਨਮੁ ਫਿਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
brithaa janam fir aaveh jaae |1| rahaau |તેમનું જીવન નકામી રીતે વેડફાય છે, અને તેઓ પુનર્જન્મમાં આવતા અને જતા રહે છે. ||1||થોભો ||
ਬਹੁ ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
bahu bhekh kareh man saant na hoe |તેઓ તમામ પ્રકારના ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરે છે, પરંતુ તેમના મનને શાંતિ નથી.
ਬਹੁ ਅਭਿਮਾਨਿ ਅਪਣੀ ਪਤਿ ਖੋਇ ॥
bahu abhimaan apanee pat khoe |ભારે અહંકારમાં, તેઓ તેમનું સન્માન ગુમાવે છે.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
se vaddabhaagee jin sabad pachhaaniaa |પરંતુ જેઓ શબ્દના શબ્દને સાકાર કરે છે, તેઓ મહાન સૌભાગ્યથી આશીર્વાદ પામે છે.
ਬਾਹਰਿ ਜਾਦਾ ਘਰ ਮਹਿ ਆਣਿਆ ॥੨॥
baahar jaadaa ghar meh aaniaa |2|તેઓ તેમના વિચલિત મનને ઘરે પાછા લાવે છે. ||2||
ਘਰ ਮਹਿ ਵਸਤੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
ghar meh vasat agam apaaraa |અંતરમનના ઘરની અંદર અગમ્ય અને અનંત પદાર્થ છે.
ਗੁਰਮਤਿ ਖੋਜਹਿ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
guramat khojeh sabad beechaaraa |જેઓ તેને શોધે છે, તેઓ ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરીને, શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਈ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
naam nav nidh paaee ghar hee maeh |જેઓ નામના નવ ખજાનાને પોતાના આંતરિક અસ્તિત્વના ઘરમાં મેળવી લે છે,
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੩॥
sadaa rang raate sach samaeh |3|ભગવાનના પ્રેમના રંગમાં કાયમ રંગાઈ ગયા છે; તેઓ સત્યમાં સમાઈ જાય છે. ||3||
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਛੁ ਕਰਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
aap kare kichh karan na jaae |ભગવાન પોતે જ બધું કરે છે; કોઈ પણ વ્યક્તિ પોતે કંઈપણ કરી શકતું નથી.
ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
aape bhaavai le milaae |જ્યારે ભગવાન ઈચ્છે છે, ત્યારે તે નશ્વરને પોતાનામાં ભેળવી દે છે.
ਤਿਸ ਤੇ ਨੇੜੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਰਿ ॥
tis te nerrai naahee ko door |બધા તેની નજીક છે; કોઈ તેનાથી દૂર નથી.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੪॥੧੧॥
naanak naam rahiaa bharapoor |4|11|ઓ નાનક, નામ સર્વત્ર વ્યાપી રહ્યું છે અને વ્યાપી રહ્યું છે. ||4||11||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |બસંત, ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gurasabadee har chet subhaae |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, પ્રભુને પ્રેમથી યાદ કરો,
ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸਿ ਰਹੈ ਅਘਾਇ ॥
raam naam ras rahai aghaae |અને તમે ભગવાનના નામના ઉત્કૃષ્ટ સારથી સંતુષ્ટ રહેશો.
ਕੋਟ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਜਲਿ ਜਾਹਿ ॥
kott kottantar ke paap jal jaeh |લાખો જીવનના કરોડો પાપો બળી જશે.
ਜੀਵਤ ਮਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥
jeevat mareh har naam samaeh |1|જીવિત રહીને પણ તમે પ્રભુના નામમાં લીન થઈ જશો. ||1||
ਹਰਿ ਕੀ ਦਾਤਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਾਣੈ ॥
har kee daat har jeeo jaanai |પ્રિય ભગવાન પોતે તેમના પોતાના પુષ્કળ આશીર્વાદો જાણે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kai sabad ihu man mauliaa har gunadaataa naam vakhaanai |1| rahaau |આ મન ગુરુના શબ્દમાં ખીલે છે, ગુણ દાતા ભગવાનના નામનો જપ કરે છે. ||1||થોભો ||
ਭਗਵੈ ਵੇਸਿ ਭ੍ਰਮਿ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
bhagavai ves bhram mukat na hoe |ભગવા રંગના ઝભ્ભામાં ભટકવાથી કોઈ મુક્ત થતું નથી.
ਬਹੁ ਸੰਜਮਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥
bahu sanjam saant na paavai koe |કડક સ્વ-શિસ્ત દ્વારા શાંતિ મળતી નથી.
ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
guramat naam paraapat hoe |પરંતુ ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરીને, વ્યક્તિ ભગવાનનું નામ, નામ પ્રાપ્ત કરીને ધન્ય બને છે.
ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੨॥
vaddabhaagee har paavai soe |2|મહાન નસીબ દ્વારા, વ્યક્તિ ભગવાનને શોધે છે. ||2||
ਕਲਿ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥
kal meh raam naam vaddiaaee |કલિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, ભગવાનના નામ દ્વારા ભવ્ય મહાનતા આવે છે.