ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1013
ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਨ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਬੂਝੈ ਬਾਹਰਿ ਪੂਅਰ ਤਾਪੈ ॥
antar agan na gur bin boojhai baahar pooar taapai |ગુરુ વિના અંદરનો અગ્નિ શમતો નથી; અને બહાર, આગ હજુ પણ બળે છે.
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਚੀਨਸਿ ਆਪੈ ॥
gur sevaa bin bhagat na hovee kiau kar cheenas aapai |ગુરુની સેવા કર્યા વિના ભક્તિ નથી. કોઈ પણ વ્યક્તિ, પોતાની મેળે, પ્રભુને કેવી રીતે જાણી શકે?
ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ਅੰਤਰਿ ਆਤਮ ਜਾਪੈ ॥
nindaa kar kar narak nivaasee antar aatam jaapai |બીજાની નિંદા કરીને, નરકમાં રહે છે; તેની અંદર ધૂંધળું અંધકાર છે.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਭਰਮਿ ਵਿਗੂਚਹਿ ਕਿਉ ਮਲੁ ਧੋਪੈ ਪਾਪੈ ॥੩॥
atthasatth teerath bharam vigoocheh kiau mal dhopai paapai |3|અઢાર પવિત્ર તીર્થસ્થાનોમાં ભટકીને તે બરબાદ થઈ જાય છે. પાપની મલિનતા કેવી રીતે ધોઈ શકાય? ||3||
ਛਾਣੀ ਖਾਕੁ ਬਿਭੂਤ ਚੜਾਈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ॥
chhaanee khaak bibhoot charraaee maaeaa kaa mag johai |તે ધૂળને ચાળે છે, અને તેના શરીર પર રાખ લગાવે છે, પરંતુ તે માયાની સંપત્તિનો માર્ગ શોધે છે.
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣੈ ਸਾਚੁ ਕਹੇ ਤੇ ਛੋਹੈ ॥
antar baahar ek na jaanai saach kahe te chhohai |આંતરિક અને બાહ્ય રીતે, તે એક ભગવાનને જાણતો નથી; જો કોઈ તેને સત્ય કહે છે, તો તે ગુસ્સે થાય છે.
ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਝੂਠੋ ਬੋਲੈ ਨਿਗੁਰੇ ਕੀ ਮਤਿ ਓਹੈ ॥
paatth parrai mukh jhoottho bolai nigure kee mat ohai |તે શાસ્ત્રો વાંચે છે, પણ જૂઠું બોલે છે; જેની પાસે કોઈ ગુરુ નથી તેની બુદ્ધિ એવી છે.
ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਸੋਹੈ ॥੪॥
naam na japee kiau sukh paavai bin naavai kiau sohai |4|નામનો જપ કર્યા વિના તેને શાંતિ કેવી રીતે મળે? નામ વિના, તે કેવી રીતે સુંદર દેખાઈ શકે? ||4||
ਮੂੰਡੁ ਮੁਡਾਇ ਜਟਾ ਸਿਖ ਬਾਧੀ ਮੋਨਿ ਰਹੈ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥
moondd muddaae jattaa sikh baadhee mon rahai abhimaanaa |કેટલાક તેમના માથા મુંડાવે છે, કેટલાક તેમના વાળ મેટ ગૂંચમાં રાખે છે; કેટલાક તેને વેણીમાં રાખે છે, જ્યારે કેટલાક મૌન રાખે છે, અહંકારી અભિમાનથી ભરે છે.
ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵੈ ਬਿਨੁ ਰਤ ਆਤਮ ਗਿਆਨਾ ॥
manooaa ddolai dah dis dhaavai bin rat aatam giaanaa |તેઓના મન પ્રેમાળ ભક્તિ અને આત્માના જ્ઞાન વિના, દસ દિશાઓમાં ભટકતા અને ભટકતા રહે છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਪੀਵੈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਦੇਵਾਨਾ ॥
amrit chhodd mahaa bikh peevai maaeaa kaa devaanaa |તેઓ અમૃત અમૃતનો ત્યાગ કરે છે, અને માયાથી પાગલ બનેલા જીવલેણ ઝેર પીવે છે.
ਕਿਰਤੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਪਸੂਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੫॥
kirat na mittee hukam na boojhai pasooaa maeh samaanaa |5|ભૂતકાળની ક્રિયાઓ ભૂંસી શકાતી નથી; પ્રભુના આદેશને સમજ્યા વિના તેઓ પશુ બની જાય છે. ||5||
ਹਾਥ ਕਮੰਡਲੁ ਕਾਪੜੀਆ ਮਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਪਜੀ ਭਾਰੀ ॥
haath kamanddal kaaparreea man trisanaa upajee bhaaree |હાથમાં બાઉલ સાથે, તેનો પેચવાળો કોટ પહેરીને, તેના મનમાં મોટી ઈચ્છાઓ જાગી.
ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਜਿ ਕਰਿ ਕਾਮਿ ਵਿਆਪਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਪਰ ਨਾਰੀ ॥
eisatree taj kar kaam viaapiaa chit laaeaa par naaree |પોતાની પત્નીનો ત્યાગ કરીને તે જાતીય ઈચ્છામાં મગ્ન છે; તેના વિચારો અન્યની પત્નીઓ પર છે.
ਸਿਖ ਕਰੇ ਕਰਿ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਲੰਪਟੁ ਹੈ ਬਾਜਾਰੀ ॥
sikh kare kar sabad na cheenai lanpatt hai baajaaree |તે શીખવે છે અને ઉપદેશ આપે છે, પરંતુ શબ્દનું ચિંતન કરતો નથી; તેને શેરીમાં ખરીદી અને વેચવામાં આવે છે.
ਅੰਤਰਿ ਬਿਖੁ ਬਾਹਰਿ ਨਿਭਰਾਤੀ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥੬॥
antar bikh baahar nibharaatee taa jam kare khuaaree |6|અંદર ઝેર સાથે, તે શંકા મુક્ત હોવાનો ઢોંગ કરે છે; તે મૃત્યુના મેસેન્જર દ્વારા બરબાદ અને અપમાનિત છે. ||6||
ਸੋ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
so saniaasee jo satigur sevai vichahu aap gavaae |તે જ એક સંન્યાસી છે, જે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, અને તેની અંદરથી આત્મ-અહંકાર દૂર કરે છે.
ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਕੀ ਆਸ ਨ ਕਰਈ ਅਚਿੰਤੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਪਾਏ ॥
chhaadan bhojan kee aas na karee achint milai so paae |તે કપડાં કે ખોરાક માંગતો નથી; પૂછ્યા વિના, તે જે મેળવે છે તે સ્વીકારે છે.
ਬਕੈ ਨ ਬੋਲੈ ਖਿਮਾ ਧਨੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਤਾਮਸੁ ਨਾਮਿ ਜਲਾਏ ॥
bakai na bolai khimaa dhan sangrahai taamas naam jalaae |તે ખાલી શબ્દો બોલતો નથી; તે સહનશીલતાની સંપત્તિમાં ભેગી કરે છે, અને નામ સાથે તેના ક્રોધને બાળી નાખે છે.
ਧਨੁ ਗਿਰਹੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜੋਗੀ ਜਿ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੭॥
dhan girahee saniaasee jogee ji har charanee chit laae |7|ધન્ય છે આવા ગૃહસ્થ, સંન્યાસી અને યોગી, જે પોતાની ચેતના ભગવાનના ચરણોમાં કેન્દ્રિત કરે છે. ||7||
ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਰਹੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
aas niraas rahai saniaasee ekas siau liv laae |આશા વચ્ચે, સંન્યાસી આશાથી અવિચલ રહે છે; તે એક ભગવાન પર પ્રેમથી કેન્દ્રિત રહે છે.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਤਾ ਸਾਤਿ ਆਵੈ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਏ ॥
har ras peevai taa saat aavai nij ghar taarree laae |તે ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારથી પીવે છે, અને તેથી તેને શાંતિ અને શાંતિ મળે છે; પોતાના અસ્તિત્વના ઘરમાં, તે ધ્યાનના ઊંડા સમાધિમાં લીન રહે છે.
ਮਨੂਆ ਨ ਡੋਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਜਿ ਰਹਾਏ ॥
manooaa na ddolai guramukh boojhai dhaavat varaj rahaae |તેનું મન ડગમતું નથી; ગુરુમુખ તરીકે, તે સમજે છે. તે તેને બહાર ભટકવાથી રોકે છે.
ਗ੍ਰਿਹੁ ਸਰੀਰੁ ਗੁਰਮਤੀ ਖੋਜੇ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥੮॥
grihu sareer guramatee khoje naam padaarath paae |8|ગુરુના ઉપદેશોને અનુસરીને, તે તેના શરીરનું ઘર શોધે છે, અને નામની સંપત્તિ મેળવે છે. ||8||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਸਰੇਸਟ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥
brahamaa bisan mahes saresatt naam rate veechaaree |બ્રહ્મા, વિષ્ણુ અને શિવ ઉત્કૃષ્ટ છે, નામ પર ચિંતનશીલ ધ્યાનથી પ્રભાવિત છે.
ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਗਗਨ ਪਤਾਲੀ ਜੰਤਾ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
khaanee baanee gagan pataalee jantaa jot tumaaree |સૃષ્ટિ, વાણી, સ્વર્ગ અને અંડરવર્લ્ડ, તમામ જીવો અને જીવોના સ્ત્રોતો તમારા પ્રકાશથી જોડાયેલા છે.
ਸਭਿ ਸੁਖ ਮੁਕਤਿ ਨਾਮ ਧੁਨਿ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
sabh sukh mukat naam dhun baanee sach naam ur dhaaree |તમામ સુખ-સુવિધાઓ અને મુક્તિ નામમાં અને ગુરુની બાની સ્પંદનોમાં મળે છે; સાચા નામને મેં મારા હ્રદયમાં વસાવ્યા છે.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਛੂਟਸਿ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਤਰੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੯॥੭॥
naam binaa nahee chhoottas naanak saachee tar too taaree |9|7|નામ વિના, કોઈનો ઉદ્ધાર થતો નથી; ઓ નાનક, સત્ય સાથે, બીજી બાજુ પાર કરો. ||9||7||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |મારૂ, પ્રથમ મહેલ:
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੰਜੋਗਿ ਉਪਾਏ ਰਕਤੁ ਬਿੰਦੁ ਮਿਲਿ ਪਿੰਡੁ ਕਰੇ ॥
maat pitaa sanjog upaae rakat bind mil pindd kare |માતા અને પિતાના જોડાણ દ્વારા, ગર્ભની રચના થાય છે. એગ અને શુક્રાણુ એકસાથે જોડાઈને શરીર બનાવે છે.
ਅੰਤਰਿ ਗਰਭ ਉਰਧਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਰੇ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ॥੧॥
antar garabh uradh liv laagee so prabh saare daat kare |1|ગર્ભમાં ઊલટું, તે પ્રેમથી પ્રભુ પર વસે છે; ભગવાન તેને પૂરી પાડે છે, અને તેને ત્યાં પોષણ આપે છે. ||1||
ਸੰਸਾਰੁ ਭਵਜਲੁ ਕਿਉ ਤਰੈ ॥
sansaar bhavajal kiau tarai |તે ભયાનક વિશ્વ-સાગરને કેવી રીતે પાર કરી શકે?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਈਐ ਅਫਰਿਓ ਭਾਰੁ ਅਫਾਰੁ ਟਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam niranjan paaeeai afario bhaar afaar ttarai |1| rahaau |ગુરુમુખ ભગવાનનું નિષ્કલંક નામ, નામ મેળવે છે; પાપોનો અસહ્ય ભાર દૂર થાય છે. ||1||થોભો ||
ਤੇ ਗੁਣ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਅਪਰਾਧੀ ਮੈ ਬਉਰਾ ਕਿਆ ਕਰਉ ਹਰੇ ॥
te gun visar ge aparaadhee mai bauraa kiaa krau hare |હું તમારા ગુણો ભૂલી ગયો છું, પ્રભુ; હું પાગલ છું - હવે હું શું કરી શકું?
ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਸਭੈ ਸਿਰਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਦਾਤਿ ਸਮਾਰਿ ਕਰੇ ॥੨॥
too daataa deaal sabhai sir ahinis daat samaar kare |2|તમે દયાળુ દાતા છો, બધાના માથા ઉપર. દિવસ અને રાત, તમે ભેટો આપો છો, અને બધાનું ધ્યાન રાખો છો. ||2||
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਗਿ ਜਨਮਿਆ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਧਰੇ ॥
chaar padaarath lai jag janamiaa siv sakatee ghar vaas dhare |વ્યક્તિનો જન્મ જીવનના ચાર મહાન ઉદ્દેશ્યોને પ્રાપ્ત કરવા માટે થયો છે. ભાવનાએ ભૌતિક જગતમાં પોતાનું ઘર લીધું છે.