ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1173
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਚੂਕੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
nadar kare chookai abhimaan |જ્યારે ભગવાન તેમની કૃપાની નજર આપે છે, ત્યારે અહંકાર નાબૂદ થાય છે.
ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥
saachee daragah paavai maan |પછી, સાચા ભગવાનના દરબારમાં નશ્વરનું સન્માન થાય છે.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਰਿ ॥
har jeeo vekhai sad hajoor |તે પ્રિય ભગવાનને હંમેશા હાથની નજીક, નિત્ય હાજર જુએ છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੩॥
gur kai sabad rahiaa bharapoor |3|ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તે ભગવાનને સર્વમાં વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા જુએ છે. ||3||
ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੀ ਕਰੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
jeea jant kee kare pratipaal |ભગવાન તમામ જીવો અને જીવોને વહાલ કરે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਦ ਸਮੑਾਲ ॥
guraparasaadee sad samaal |ગુરુની કૃપાથી, તેનું સદાકાળ ચિંતન કરો.
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
dar saachai pat siau ghar jaae |ભગવાનના દરબારમાં તમે સન્માન સાથે તમારા સાચા ઘરે જશો.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਡਾਈ ਪਾਇ ॥੪॥੩॥
naanak naam vaddaaee paae |4|3|હે નાનક, ભગવાનના નામ દ્વારા, તમને ભવ્ય મહાનતા પ્રાપ્ત થશે. ||4||3||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |બસંત, ત્રીજી મહેલ:
ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ਮਨ ਤੇ ਹੋਇ ॥
antar poojaa man te hoe |જે પોતાના મનમાં પ્રભુને ભજે છે,
ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਅਉਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
eko vekhai aaur na koe |એક અને એકમાત્ર ભગવાનને જુએ છે, અને અન્ય કોઈ નહીં.
ਦੂਜੈ ਲੋਕੀ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
doojai lokee bahut dukh paaeaa |દ્વૈતમાં રહેલા લોકો ભયંકર પીડા સહન કરે છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੈਨੋ ਏਕੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥੧॥
satigur maino ek dikhaaeaa |1|સાચા ગુરુએ મને એક ભગવાન બતાવ્યો છે. ||1||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਉਲਿਆ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥
meraa prabh mauliaa sad basant |મારા ભગવાન ખીલે છે, કાયમ વસંતમાં.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਉਲਿਆ ਗਾਇ ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eihu man mauliaa gaae gun gobind |1| rahaau |આ મન બ્રહ્માંડના ભગવાનના ભવ્ય ગુણગાન ગાતા ખીલે છે. ||1||થોભો ||
ਗੁਰ ਪੂਛਹੁ ਤੁਮੑ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
gur poochhahu tuma karahu beechaar |તેથી ગુરુની સલાહ લો, અને તેમના શાણપણ પર વિચાર કરો;
ਤਾਂ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
taan prabh saache lagai piaar |પછી, તમે સાચા ભગવાન ભગવાન સાથે પ્રેમમાં રહેશો.
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਹੋਹਿ ਦਾਸਤ ਭਾਇ ॥
aap chhodd hohi daasat bhaae |તમારા સ્વાભિમાનનો ત્યાગ કરો અને તેમના પ્રેમાળ સેવક બનો.
ਤਉ ਜਗਜੀਵਨੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੨॥
tau jagajeevan vasai man aae |2|પછી, વિશ્વનું જીવન તમારા મનમાં વાસ કરશે. ||2||
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਦ ਵੇਖੈ ਹਜੂਰਿ ॥
bhagat kare sad vekhai hajoor |તેમની ભક્તિભાવથી પૂજા કરો, અને તેમને હંમેશા નિરંતર હાજર, હાથની નજીક જુઓ.
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
meraa prabh sad rahiaa bharapoor |મારા પરમાત્મા સદાય વ્યાપ્ત છે અને સર્વમાં વ્યાપી રહ્યા છે.
ਇਸੁ ਭਗਤੀ ਕਾ ਕੋਈ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
eis bhagatee kaa koee jaanai bheo |આ ભક્તિમય ઉપાસનાનું રહસ્ય બહુ ઓછા લોકો જ જાણે છે.
ਸਭੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਤਮ ਦੇਉ ॥੩॥
sabh meraa prabh aatam deo |3|મારા ભગવાન બધા આત્માઓને જ્ઞાન આપનાર છે. ||3||
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape satigur mel milaae |સાચા ગુરુ પોતે જ આપણને તેમના સંઘમાં જોડે છે.
ਜਗਜੀਵਨ ਸਿਉ ਆਪਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
jagajeevan siau aap chit laae |તે પોતે જ આપણી ચેતનાને ભગવાન, વિશ્વના જીવન સાથે જોડે છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
man tan hariaa sahaj subhaae |આમ, આપણું મન અને શરીર સાહજિક સરળતા સાથે નવજીવન પામે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੪॥੪॥
naanak naam rahe liv laae |4|4|હે નાનક, ભગવાનના નામ દ્વારા, આપણે તેમના પ્રેમના તાર સાથે જોડાયેલા રહીએ છીએ. ||4||4||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |બસંત, ત્રીજી મહેલ:
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
bhagat vachhal har vasai man aae |ભગવાન તેમના ભક્તોના પ્રેમી છે; તે તેમના મનમાં વસે છે,
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥
gur kirapaa te sahaj subhaae |ગુરુની કૃપાથી, સાહજિક સરળતા સાથે.
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਖੋਇ ॥
bhagat kare vichahu aap khoe |ભક્તિમય ઉપાસના દ્વારા અંદરથી આત્મ-અહંકાર નાબૂદ થાય છે.
ਤਦ ਹੀ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
tad hee saach milaavaa hoe |1|અને પછી, વ્યક્તિ સાચા ભગવાનને મળે છે. ||1||
ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਦੁਆਰਿ ॥
bhagat soheh sadaa har prabh duaar |ભગવાન ભગવાનના દ્વારે તેમના ભક્તો કાયમ સુંદર છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਸਾਚੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kai het saachai prem piaar |1| rahaau |ગુરુને પ્રેમ કરીને, તેઓ સાચા ભગવાન માટે પ્રેમ અને લાગણી ધરાવે છે. ||1||થોભો ||
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
bhagat kare so jan niramal hoe |જે નમ્ર જીવ ભક્તિભાવથી ભગવાનની ભક્તિ કરે છે તે નિષ્કલંક અને શુદ્ધ બને છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਖੋਇ ॥
gurasabadee vichahu haumai khoe |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, અહંકાર અંદરથી નાબૂદ થાય છે.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
har jeeo aap vasai man aae |પ્રિય ભગવાન પોતે મનમાં વાસ કરવા આવે છે,
ਸਦਾ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
sadaa saant sukh sahaj samaae |2|અને નશ્વર શાંતિ, શાંતિ અને સાહજિક સરળતામાં ડૂબી રહે છે. ||2||
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਸਦ ਬਸੰਤ ॥
saach rate tin sad basant |જેઓ સત્યથી રંગાયેલા છે, તેઓ કાયમ વસંતના ખીલે છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਰਵਿ ਗੁਣ ਗੁਵਿੰਦ ॥
man tan hariaa rav gun guvind |બ્રહ્માંડના ભગવાનના ગૌરવપૂર્ણ વખાણ કરતાં તેમના મન અને શરીર નવજીવન પામે છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੂਕਾ ਸੰਸਾਰੁ ॥
bin naavai sookaa sansaar |પ્રભુના નામ વિના સંસાર શુષ્ક અને સુકાઈ જાય છે.
ਅਗਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੩॥
agan trisanaa jalai vaaro vaar |3|તે ઇચ્છાની આગમાં વારંવાર બળે છે. ||3||
ਸੋਈ ਕਰੇ ਜਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਭਾਵੈ ॥
soee kare ji har jeeo bhaavai |જે ફક્ત તે જ કરે છે જે પ્રિય ભગવાનને પ્રસન્ન થાય છે
ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਸਰੀਰਿ ਭਾਣੈ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥
sadaa sukh sareer bhaanai chit laavai |- તેનું શરીર કાયમ માટે શાંતિમાં છે, અને તેની ચેતના ભગવાનની ઇચ્છા સાથે જોડાયેલ છે.
ਅਪਣਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
apanaa prabh seve sahaj subhaae |તે સાહજિક સરળતા સાથે તેના ભગવાનની સેવા કરે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੪॥੫॥
naanak naam vasai man aae |4|5|હે નાનક, ભગવાનનું નામ, તેના મનમાં વસી જાય છે. ||4||5||
ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
basant mahalaa 3 |બસંત, ત્રીજી મહેલ:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
maaeaa mohu sabad jalaae |માયા પ્રત્યેની આસક્તિ શબ્દના શબ્દ દ્વારા બળી જાય છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਏ ॥
man tan hariaa satigur bhaae |સાચા ગુરુના પ્રેમથી મન અને શરીર નવજીવન પામે છે.
ਸਫਲਿਓੁ ਬਿਰਖੁ ਹਰਿ ਕੈ ਦੁਆਰਿ ॥
safalio birakh har kai duaar |વૃક્ષ પ્રભુના દ્વારે ફળ આપે છે,
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
saachee baanee naam piaar |1|ગુરુના શબ્દની સાચી બાની અને ભગવાનના નામના પ્રેમમાં. ||1||
ਏ ਮਨ ਹਰਿਆ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥
e man hariaa sahaj subhaae |આ મન નવજીવન, સાહજિક સરળતા સાથે;
ਸਚ ਫਲੁ ਲਾਗੈ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sach fal laagai satigur bhaae |1| rahaau |સાચા ગુરુને પ્રેમ કરવો, તે સત્યનું ફળ આપે છે. ||1||થોભો ||
ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਆਪੇ ਦੂਰਿ ॥
aape nerrai aape door |તે પોતે જ નજીક છે, અને તે પોતે જ દૂર છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਰਿ ॥
gur kai sabad vekhai sad hajoor |ગુરુના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તે નિત્ય હાજર, હાથની નજીક જોવા મળે છે.
ਛਾਵ ਘਣੀ ਫੂਲੀ ਬਨਰਾਇ ॥
chhaav ghanee foolee banaraae |છોડ ફૂલે છે, ગાઢ છાંયો આપે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਿਗਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥
guramukh bigasai sahaj subhaae |2|ગુરુમુખ સાહજિક સરળતા સાથે ખીલે છે. ||2||
ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤਿ ॥
anadin keeratan kareh din raat |રાત-દિવસ, તે ભગવાનના ગુણગાનનું કીર્તન ગાય છે, રાત-દિવસ.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਗਵਾਈ ਵਿਚਹੁ ਜੂਠਿ ਭਰਾਂਤਿ ॥
satigur gavaaee vichahu jootth bharaant |સાચા ગુરુ અંદરથી પાપ અને શંકાને બહાર કાઢે છે.