ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 707
ਮਨਿ ਵਸੰਦੜੋ ਸਚੁ ਸਹੁ ਨਾਨਕ ਹਭੇ ਡੁਖੜੇ ਉਲਾਹਿ ॥੨॥
man vasandarro sach sahu naanak habhe ddukharre ulaeh |2|જ્યારે સાચા ભગવાન અને ગુરુ કોઈના મનમાં રહે છે, ત્યારે હે નાનક, બધા પાપો દૂર થઈ જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਕੋਟਿ ਅਘਾ ਸਭਿ ਨਾਸ ਹੋਹਿ ਸਿਮਰਤ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
kott aghaa sabh naas hohi simarat har naau |ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરવાથી લાખો પાપો સદંતર ભૂંસાઈ જાય છે.
ਮਨ ਚਿੰਦੇ ਫਲ ਪਾਈਅਹਿ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
man chinde fal paaeeeh har ke gun gaau |ભગવાનના ગુણગાન ગાવાથી પોતાના હૃદયની ઈચ્છાઓનું ફળ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਭੈ ਕਟੀਅਹਿ ਨਿਹਚਲ ਸਚੁ ਥਾਉ ॥
janam maran bhai katteeeh nihachal sach thaau |જન્મ અને મૃત્યુનો ભય નાબૂદ થાય છે, અને વ્યક્તિને શાશ્વત, અપરિવર્તનશીલ સાચા ઘરની પ્રાપ્તિ થાય છે.
ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਹਰਿ ਚਰਣ ਸਮਾਉ ॥
poorab hovai likhiaa har charan samaau |જો તે પૂર્વનિર્ધારિત છે, તો વ્યક્તિ ભગવાનના કમળના ચરણોમાં સમાઈ જાય છે.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਨਾਨਕ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੫॥
kar kirapaa prabh raakh lehu naanak bal jaau |5|મને તમારી દયાથી આશીર્વાદ આપો, ભગવાન - કૃપા કરીને મને બચાવો અને બચાવો! નાનક તમારા માટે બલિદાન છે. ||5||
ਸਲੋਕ ॥
salok |સાલોક:
ਗ੍ਰਿਹ ਰਚਨਾ ਅਪਾਰੰ ਮਨਿ ਬਿਲਾਸ ਸੁਆਦੰ ਰਸਹ ॥
grih rachanaa apaaran man bilaas suaadan rasah |તેઓ તેમના સુંદર ઘરોમાં, અને મનની ઇચ્છાઓના આનંદમાં સામેલ છે.
ਕਦਾਂਚ ਨਹ ਸਿਮਰੰਤਿ ਨਾਨਕ ਤੇ ਜੰਤ ਬਿਸਟਾ ਕ੍ਰਿਮਹ ॥੧॥
kadaanch nah simarant naanak te jant bisattaa krimah |1|તેઓ ધ્યાન માં ક્યારેય પ્રભુને યાદ કરતા નથી; ઓ નાનક, તેઓ ખાતરમાં મેગોટ્સ જેવા છે. ||1||
ਮੁਚੁ ਅਡੰਬਰੁ ਹਭੁ ਕਿਹੁ ਮੰਝਿ ਮੁਹਬਤਿ ਨੇਹ ॥
much addanbar habh kihu manjh muhabat neh |તેઓ અભિમાની પ્રદર્શનમાં મગ્ન છે, તેમની બધી સંપત્તિ સાથે પ્રેમથી જોડાયેલા છે.
ਸੋ ਸਾਂਈ ਜੈਂ ਵਿਸਰੈ ਨਾਨਕ ਸੋ ਤਨੁ ਖੇਹ ॥੨॥
so saanee jain visarai naanak so tan kheh |2|જે દેહ ભગવાનને ભૂલી જાય છે, હે નાનક, તે ભસ્મ થઈ જશે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸੁੰਦਰ ਸੇਜ ਅਨੇਕ ਸੁਖ ਰਸ ਭੋਗਣ ਪੂਰੇ ॥
sundar sej anek sukh ras bhogan poore |તે એક સુંદર પથારી, અસંખ્ય આનંદ અને તમામ પ્રકારના આનંદ માણી શકે છે.
ਗ੍ਰਿਹ ਸੋਇਨ ਚੰਦਨ ਸੁਗੰਧ ਲਾਇ ਮੋਤੀ ਹੀਰੇ ॥
grih soein chandan sugandh laae motee heere |તેની પાસે સોનાની હવેલીઓ હોઈ શકે છે, મોતી અને માણેકથી જડેલી, સુગંધિત ચંદન તેલથી પ્લાસ્ટર્ડ.
ਮਨ ਇਛੇ ਸੁਖ ਮਾਣਦਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ਵਿਸੂਰੇ ॥
man ichhe sukh maanadaa kichh naeh visoore |તે તેના મનની ઈચ્છાઓના આનંદમાં આનંદ માણી શકે છે, અને તેને કોઈ ચિંતા નથી.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਵਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀਰੇ ॥
so prabh chit na aavee visattaa ke keere |પરંતુ જો તે ભગવાનને યાદ ન કરે, તો તે ખાતરમાં એક મેગોટ જેવો છે.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਨੁ ਧੀਰੇ ॥੬॥
bin har naam na saant hoe kit bidh man dheere |6|પ્રભુના નામ વિના જરાય શાંતિ નથી. મનને કેવી રીતે દિલાસો મળે? ||6||
ਸਲੋਕ ॥
salok |સાલોક:
ਚਰਨ ਕਮਲ ਬਿਰਹੰ ਖੋਜੰਤ ਬੈਰਾਗੀ ਦਹ ਦਿਸਹ ॥
charan kamal birahan khojant bairaagee dah disah |જે ભગવાનના કમળ ચરણોને પ્રેમ કરે છે તે દસ દિશાઓમાં તેને શોધે છે.
ਤਿਆਗੰਤ ਕਪਟ ਰੂਪ ਮਾਇਆ ਨਾਨਕ ਆਨੰਦ ਰੂਪ ਸਾਧ ਸੰਗਮਹ ॥੧॥
tiaagant kapatt roop maaeaa naanak aanand roop saadh sangamah |1|તે માયાના ભ્રામક ભ્રમનો ત્યાગ કરે છે, અને પવિત્ર સંગત સાધસંગતના આનંદમય સ્વરૂપમાં જોડાય છે. ||1||
ਮਨਿ ਸਾਂਈ ਮੁਖਿ ਉਚਰਾ ਵਤਾ ਹਭੇ ਲੋਅ ॥
man saanee mukh ucharaa vataa habhe loa |ભગવાન મારા મનમાં છે, અને મારા મુખથી હું તેમનું નામ જપું છું; હું તેને વિશ્વના તમામ દેશોમાં શોધું છું.
ਨਾਨਕ ਹਭਿ ਅਡੰਬਰ ਕੂੜਿਆ ਸੁਣਿ ਜੀਵਾ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak habh addanbar koorriaa sun jeevaa sachee soe |2|ઓ નાનક, બધા દેખાડો ખોટા છે; સાચા પ્રભુની સ્તુતિ સાંભળીને હું જીવી રહ્યો છું. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਬਸਤਾ ਤੂਟੀ ਝੁੰਪੜੀ ਚੀਰ ਸਭਿ ਛਿੰਨਾ ॥
basataa toottee jhunparree cheer sabh chhinaa |તે તૂટેલી ઝૂંપડીમાં, ફાટેલા કપડાંમાં રહે છે,
ਜਾਤਿ ਨ ਪਤਿ ਨ ਆਦਰੋ ਉਦਿਆਨ ਭ੍ਰਮਿੰਨਾ ॥
jaat na pat na aadaro udiaan bhraminaa |કોઈ સામાજિક દરજ્જો, કોઈ સન્માન અને કોઈ સન્માન વિના; તે રણમાં ભટકે છે,
ਮਿਤ੍ਰ ਨ ਇਠ ਧਨ ਰੂਪਹੀਣ ਕਿਛੁ ਸਾਕੁ ਨ ਸਿੰਨਾ ॥
mitr na itth dhan roopaheen kichh saak na sinaa |કોઈ મિત્ર અથવા પ્રેમી વિના, સંપત્તિ, સુંદરતા, સંબંધીઓ અથવા સંબંધો વિના.
ਰਾਜਾ ਸਗਲੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਭਿੰਨਾ ॥
raajaa sagalee srisatt kaa har naam man bhinaa |તેમ છતાં, જો તેનું મન ભગવાનના નામથી રંગાયેલું હોય, તો તે સમગ્ર વિશ્વનો રાજા છે.
ਤਿਸ ਕੀ ਧੂੜਿ ਮਨੁ ਉਧਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨਾ ॥੭॥
tis kee dhoorr man udharai prabh hoe suprasanaa |7|તેના પગની ધૂળથી માણસોનો ઉદ્ધાર થાય છે, કારણ કે ભગવાન તેના પર ખૂબ પ્રસન્ન થાય છે. ||7||
ਸਲੋਕ ॥
salok |સાલોક:
ਅਨਿਕ ਲੀਲਾ ਰਾਜ ਰਸ ਰੂਪੰ ਛਤ੍ਰ ਚਮਰ ਤਖਤ ਆਸਨੰ ॥
anik leelaa raaj ras roopan chhatr chamar takhat aasanan |વિવિધ પ્રકારના આનંદ, શક્તિઓ, આનંદ, સૌંદર્ય, છત્ર, ઠંડકના પંખા અને બેસવા માટેનું સિંહાસન
ਰਚੰਤਿ ਮੂੜ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧਹ ਨਾਨਕ ਸੁਪਨ ਮਨੋਰਥ ਮਾਇਆ ॥੧॥
rachant moorr agiaan andhah naanak supan manorath maaeaa |1|- મૂર્ખ, અજ્ઞાની અને અંધ લોકો આ વસ્તુઓમાં મગ્ન છે. હે નાનક, માયાની ઈચ્છા માત્ર એક સ્વપ્ન છે. ||1||
ਸੁਪਨੈ ਹਭਿ ਰੰਗ ਮਾਣਿਆ ਮਿਠਾ ਲਗੜਾ ਮੋਹੁ ॥
supanai habh rang maaniaa mitthaa lagarraa mohu |સ્વપ્નમાં, તે તમામ પ્રકારના આનંદનો આનંદ માણે છે, અને ભાવનાત્મક જોડાણ ખૂબ મીઠી લાગે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੀਆ ਸੁੰਦਰਿ ਮਾਇਆ ਧ੍ਰੋਹੁ ॥੨॥
naanak naam vihooneea sundar maaeaa dhrohu |2|હે નાનક, ભગવાનના નામ વિના, માયાના મોહની સુંદરતા નકલી છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸੁਪਨੇ ਸੇਤੀ ਚਿਤੁ ਮੂਰਖਿ ਲਾਇਆ ॥
supane setee chit moorakh laaeaa |મૂર્ખ તેની ચેતનાને સ્વપ્ન સાથે જોડે છે.
ਬਿਸਰੇ ਰਾਜ ਰਸ ਭੋਗ ਜਾਗਤ ਭਖਲਾਇਆ ॥
bisare raaj ras bhog jaagat bhakhalaaeaa |જ્યારે તે જાગે છે, ત્યારે તે શક્તિ, આનંદ અને આનંદ ભૂલી જાય છે, અને તે દુઃખી થાય છે.
ਆਰਜਾ ਗਈ ਵਿਹਾਇ ਧੰਧੈ ਧਾਇਆ ॥
aarajaa gee vihaae dhandhai dhaaeaa |તે દુન્યવી બાબતોનો પીછો કરીને પોતાનું જીવન પસાર કરે છે.
ਪੂਰਨ ਭਏ ਨ ਕਾਮ ਮੋਹਿਆ ਮਾਇਆ ॥
pooran bhe na kaam mohiaa maaeaa |તેના કાર્યો પૂર્ણ થતા નથી, કારણ કે તે માયાથી મોહિત છે.
ਕਿਆ ਵੇਚਾਰਾ ਜੰਤੁ ਜਾ ਆਪਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥੮॥
kiaa vechaaraa jant jaa aap bhulaaeaa |8|ગરીબ લાચાર પ્રાણી શું કરી શકે? ભગવાને પોતે તેને ભ્રમિત કર્યો છે. ||8||
ਸਲੋਕ ॥
salok |સાલોક:
ਬਸੰਤਿ ਸ੍ਵਰਗ ਲੋਕਹ ਜਿਤਤੇ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਨਵ ਖੰਡਣਹ ॥
basant svarag lokah jitate prithavee nav khanddanah |તેઓ સ્વર્ગીય પ્રદેશોમાં રહી શકે છે, અને વિશ્વના નવ પ્રદેશોને જીતી શકે છે,
ਬਿਸਰੰਤ ਹਰਿ ਗੋਪਾਲਹ ਨਾਨਕ ਤੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਉਦਿਆਨ ਭਰਮਣਹ ॥੧॥
bisarant har gopaalah naanak te praanee udiaan bharamanah |1|પરંતુ જો તેઓ વિશ્વના ભગવાનને ભૂલી જાય છે, હે નાનક, તેઓ માત્ર અરણ્યમાં ભટકનારા છે. ||1||
ਕਉਤਕ ਕੋਡ ਤਮਾਸਿਆ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਸੁ ਨਾਉ ॥
kautak kodd tamaasiaa chit na aavas naau |લાખો ખેલ અને મનોરંજન વચ્ચે પ્રભુનું નામ તેમના મનમાં આવતું નથી.
ਨਾਨਕ ਕੋੜੀ ਨਰਕ ਬਰਾਬਰੇ ਉਜੜੁ ਸੋਈ ਥਾਉ ॥੨॥
naanak korree narak baraabare ujarr soee thaau |2|હે નાનક, તેમનું ઘર નરકની ગર્તામાં અરણ્ય જેવું છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਮਹਾ ਭਇਆਨ ਉਦਿਆਨ ਨਗਰ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ॥
mahaa bheaan udiaan nagar kar maaniaa |તે ભયંકર, ભયાનક અરણ્યને એક શહેર તરીકે જુએ છે.
ਝੂਠ ਸਮਗ੍ਰੀ ਪੇਖਿ ਸਚੁ ਕਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥
jhootth samagree pekh sach kar jaaniaa |ખોટા પદાર્થોને જોતા, તે તેમને વાસ્તવિક માને છે.