ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 934
ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਤਿਸੁ ਸੇਵਸਾ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
jin naam deea tis sevasaa tis balihaarai jaau |જેમણે મને નામ આપ્યું તેની હું સેવા કરું છું; હું તેને બલિદાન છું.
ਜੋ ਉਸਾਰੇ ਸੋ ਢਾਹਸੀ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
jo usaare so dtaahasee tis bin avar na koe |જે બાંધે છે તે તોડી નાખે છે; તેના સિવાય બીજું કોઈ નથી.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਤਿਸੁ ਸੰਮੑਲਾ ਤਾ ਤਨਿ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੩੧॥
guraparasaadee tis samalaa taa tan dookh na hoe |31|ગુરુની કૃપાથી, હું તેમનું ચિંતન કરું છું, અને પછી મારા શરીરને પીડા થતી નથી. ||31||
ਣਾ ਕੋ ਮੇਰਾ ਕਿਸੁ ਗਹੀ ਣਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨ ਹੋਗੁ ॥
naa ko meraa kis gahee naa ko hoaa na hog |કોઈ મારું નથી - હું કોનો ઝભ્ભો પકડીને પકડી રાખું? કોઈ ક્યારેય નહોતું, અને કોઈ ક્યારેય મારું રહેશે નહીં.
ਆਵਣਿ ਜਾਣਿ ਵਿਗੁਚੀਐ ਦੁਬਿਧਾ ਵਿਆਪੈ ਰੋਗੁ ॥
aavan jaan vigucheeai dubidhaa viaapai rog |આવે છે અને જાય છે, વ્યક્તિ બરબાદ થાય છે, દ્વિ-બુદ્ધિના રોગથી પીડિત છે.
ਣਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਆਦਮੀ ਕਲਰ ਕੰਧ ਗਿਰੰਤਿ ॥
naam vihoone aadamee kalar kandh girant |જે જીવોમાં ભગવાનના નામનો અભાવ છે તેઓ મીઠાના થાંભલાની જેમ તૂટી પડે છે.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਜਾਇ ਰਸਾਤਲਿ ਅੰਤਿ ॥
vin naavai kiau chhootteeai jaae rasaatal ant |નામ વિના, તેઓ મુક્તિ કેવી રીતે મેળવી શકે? તેઓ અંતે નરકમાં પડે છે.
ਗਣਤ ਗਣਾਵੈ ਅਖਰੀ ਅਗਣਤੁ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
ganat ganaavai akharee aganat saachaa soe |મર્યાદિત સંખ્યામાં શબ્દોનો ઉપયોગ કરીને, અમે અમર્યાદિત સાચા ભગવાનનું વર્ણન કરીએ છીએ.
ਅਗਿਆਨੀ ਮਤਿਹੀਣੁ ਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥
agiaanee matiheen hai gur bin giaan na hoe |અજ્ઞાનીમાં સમજનો અભાવ હોય છે. ગુરુ વિના આધ્યાત્મિક જ્ઞાન નથી.
ਤੂਟੀ ਤੰਤੁ ਰਬਾਬ ਕੀ ਵਾਜੈ ਨਹੀ ਵਿਜੋਗਿ ॥
toottee tant rabaab kee vaajai nahee vijog |અલગ થયેલો આત્મા ગિટારના તૂટેલા તાર જેવો છે, જે તેના અવાજને વાઇબ્રેટ કરતો નથી.
ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲੈ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਨਕ ਕਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥੩੨॥
vichhurriaa melai prabhoo naanak kar sanjog |32|ભગવાન વિખૂટા પડેલા આત્માઓને પોતાની સાથે જોડે છે, તેમના ભાગ્યને જાગૃત કરે છે. ||32||
ਤਰਵਰੁ ਕਾਇਆ ਪੰਖਿ ਮਨੁ ਤਰਵਰਿ ਪੰਖੀ ਪੰਚ ॥
taravar kaaeaa pankh man taravar pankhee panch |શરીર વૃક્ષ છે, અને મન પક્ષી છે; વૃક્ષ પરના પક્ષીઓ પાંચ ઇન્દ્રિયો છે.
ਤਤੁ ਚੁਗਹਿ ਮਿਲਿ ਏਕਸੇ ਤਿਨ ਕਉ ਫਾਸ ਨ ਰੰਚ ॥
tat chugeh mil ekase tin kau faas na ranch |તેઓ વાસ્તવિકતાના સાર પર ધ્યાન આપે છે, અને એક ભગવાન સાથે ભળી જાય છે. તેઓ ક્યારેય જરા પણ ફસાયા નથી.
ਉਡਹਿ ਤ ਬੇਗੁਲ ਬੇਗੁਲੇ ਤਾਕਹਿ ਚੋਗ ਘਣੀ ॥
auddeh ta begul begule taakeh chog ghanee |પરંતુ અન્ય લોકો ખોરાક જોતાં જ ઉતાવળમાં ઉડી જાય છે.
ਪੰਖ ਤੁਟੇ ਫਾਹੀ ਪੜੀ ਅਵਗੁਣਿ ਭੀੜ ਬਣੀ ॥
pankh tutte faahee parree avagun bheerr banee |તેમના પીંછા કાપવામાં આવે છે, અને તેઓ ફંદામાં પકડાય છે; તેમની ભૂલો દ્વારા, તેઓ આપત્તિમાં ફસાઈ જાય છે.
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਕਰਮਿ ਮਣੀ ॥
bin saache kiau chhootteeai har gun karam manee |સાચા પ્રભુ વિના કોઈને કેવી રીતે મુક્તિ મળે? ભગવાનની ભવ્ય સ્તુતિનું રત્ન સારા કાર્યોના કર્મ દ્વારા આવે છે.
ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੂਟੀਐ ਵਡਾ ਆਪਿ ਧਣੀ ॥
aap chhaddaae chhootteeai vaddaa aap dhanee |જ્યારે તે પોતે તેમને મુક્ત કરે છે, ત્યારે જ તેઓ મુક્ત થાય છે. તે પોતે જ મહાન ગુરુ છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਛੂਟੀਐ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥
guraparasaadee chhootteeai kirapaa aap karee |ગુરુની કૃપાથી, તેઓ મુક્ત થાય છે, જ્યારે તેઓ પોતે તેમની કૃપા આપે છે.
ਅਪਣੈ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੩੩॥
apanai haath vaddaaeea jai bhaavai tai dee |33|ભવ્ય મહાનતા તેમના હાથમાં રહે છે. જેનાથી તે પ્રસન્ન થાય છે તેને તે આશીર્વાદ આપે છે. ||33||
ਥਰ ਥਰ ਕੰਪੈ ਜੀਅੜਾ ਥਾਨ ਵਿਹੂਣਾ ਹੋਇ ॥
thar thar kanpai jeearraa thaan vihoonaa hoe |આત્મા ધ્રૂજે છે અને હચમચી જાય છે, જ્યારે તે તેની મૂરિંગ અને ટેકો ગુમાવે છે.
ਥਾਨਿ ਮਾਨਿ ਸਚੁ ਏਕੁ ਹੈ ਕਾਜੁ ਨ ਫੀਟੈ ਕੋਇ ॥
thaan maan sach ek hai kaaj na feettai koe |સાચા પ્રભુનો આધાર જ સન્માન અને કીર્તિ આપે છે. તેના દ્વારા, વ્યક્તિના કાર્યો ક્યારેય વ્યર્થ જતા નથી.
ਥਿਰੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਥਿਰੁ ਗੁਰੂ ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ਬੀਚਾਰੁ ॥
thir naaraaein thir guroo thir saachaa beechaar |ભગવાન શાશ્વત અને કાયમ સ્થિર છે; ગુરુ સ્થિર છે, અને સાચા ભગવાનનું ચિંતન સ્થિર છે.
ਸੁਰਿ ਨਰ ਨਾਥਹ ਨਾਥੁ ਤੂ ਨਿਧਾਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥
sur nar naathah naath too nidhaaraa aadhaar |હે ભગવાન અને દેવદૂતોના સ્વામી, પુરુષો અને યોગિક ગુરુઓ, તમે અસમર્થનો આધાર છો.
ਸਰਬੇ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰੀ ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥
sarabe thaan thanantaree too daataa daataar |તમામ સ્થાનો અને આંતરક્ષેત્રોમાં, તમે આપનાર, મહાન આપનાર છો.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੁ ਤੂ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
jah dekhaa tah ek too ant na paaraavaar |જ્યાં હું જોઉં છું ત્યાં હું તમને જોઉં છું, પ્રભુ; તમારી પાસે કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી.
ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
thaan thanantar rav rahiaa gurasabadee veechaar |તમે સ્થાનો અને આંતરક્ષેત્રોમાં વ્યાપેલા અને પ્રસારિત છો; ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરતાં, તમને મળી આવે છે.
ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵਸੀ ਵਡਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ॥੩੪॥
anamangiaa daan devasee vaddaa agam apaar |34|જ્યારે તેઓ માંગવામાં ન આવે ત્યારે પણ તમે ભેટો આપો છો; તમે મહાન, અપ્રાપ્ય અને અનંત છો. ||34||
ਦਇਆ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖਣਹਾਰੁ ॥
deaa daan deaal too kar kar dekhanahaar |હે દયાળુ ભગવાન, તમે દયાનું મૂર્ત સ્વરૂપ છો; સર્જનનું સર્જન, તમે તેને જુઓ.
ਦਇਆ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਿ ॥
deaa kareh prabh mel laihi khin meh dtaeh usaar |હે ભગવાન, કૃપા કરીને મારા પર તમારી કૃપા વરસાવો અને મને તમારી સાથે જોડો. ત્વરિતમાં, તમે નાશ અને પુનઃનિર્માણ કરો.
ਦਾਨਾ ਤੂ ਬੀਨਾ ਤੁਹੀ ਦਾਨਾ ਕੈ ਸਿਰਿ ਦਾਨੁ ॥
daanaa too beenaa tuhee daanaa kai sir daan |તમે સર્વજ્ઞાની અને સર્વ-દ્રષ્ટા છો; તમે બધા દાન આપનારાઓમાં સૌથી મહાન દાતા છો.
ਦਾਲਦ ਭੰਜਨ ਦੁਖ ਦਲਣ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ॥੩੫॥
daalad bhanjan dukh dalan guramukh giaan dhiaan |35|તે ગરીબીને નાબૂદ કરનાર છે, અને પીડાનો નાશ કરનાર છે; ગુરુમુખ આધ્યાત્મિક શાણપણ અને ધ્યાનની અનુભૂતિ કરે છે. ||35||
ਧਨਿ ਗਇਐ ਬਹਿ ਝੂਰੀਐ ਧਨ ਮਹਿ ਚੀਤੁ ਗਵਾਰ ॥
dhan geaai beh jhooreeai dhan meh cheet gavaar |પોતાની સંપત્તિ ગુમાવીને, તે વ્યથામાં રડે છે; મૂર્ખની ચેતના સંપત્તિમાં તલ્લીન છે.
ਧਨੁ ਵਿਰਲੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿ ॥
dhan viralee sach sanchiaa niramal naam piaar |સત્યની સંપત્તિ ભેગી કરનાર અને ભગવાનના નામને પ્રેમ કરનારા કેટલા દુર્લભ છે.
ਧਨੁ ਗਇਆ ਤਾ ਜਾਣ ਦੇਹਿ ਜੇ ਰਾਚਹਿ ਰੰਗਿ ਏਕ ॥
dhan geaa taa jaan dehi je raacheh rang ek |જો તમારી સંપત્તિ ગુમાવીને, તમે એક ભગવાનના પ્રેમમાં લીન થઈ શકો છો, તો તેને જવા દો.
ਮਨੁ ਦੀਜੈ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਭੀ ਕਰਤੇ ਕੀ ਟੇਕ ॥
man deejai sir saupeeai bhee karate kee ttek |તમારું મન સમર્પિત કરો, અને તમારું મસ્તક સમર્પણ કરો; ફક્ત સર્જનહાર ભગવાનનો જ આધાર શોધો.
ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥
dhandhaa dhaavat reh ge man meh sabad anand |જ્યારે મન શબ્દના આનંદથી ભરાઈ જાય છે ત્યારે સાંસારિક બાબતો અને ભટકવાનું બંધ થઈ જાય છે.
ਦੁਰਜਨ ਤੇ ਸਾਜਨ ਭਏ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ॥
durajan te saajan bhe bhette gur govind |બ્રહ્માંડના ભગવાન ગુરુને મળવાથી દુશ્મનો પણ મિત્ર બની જાય છે.
ਬਨੁ ਬਨੁ ਫਿਰਤੀ ਢੂਢਤੀ ਬਸਤੁ ਰਹੀ ਘਰਿ ਬਾਰਿ ॥
ban ban firatee dtoodtatee basat rahee ghar baar |જંગલમાંથી જંગલમાં ભટકતા શોધતા તમને ખબર પડશે કે એ વસ્તુઓ તમારા પોતાના હૃદયના ઘરની અંદર છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮਿਲਿ ਰਹੀ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੩੬॥
satigur melee mil rahee janam maran dukh nivaar |36|સાચા ગુરુ દ્વારા એક થાઓ, તમે સંગઠિત રહેશો, અને જન્મ-મરણના દુઃખોનો અંત આવશે. ||36||
ਨਾਨਾ ਕਰਤ ਨ ਛੂਟੀਐ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥
naanaa karat na chhootteeai vin gun jam pur jaeh |વિવિધ ધાર્મિક વિધિઓ દ્વારા, વ્યક્તિને મુક્તિ મળતી નથી. પુણ્ય વિના, વ્યક્તિને મૃત્યુની નગરીમાં મોકલવામાં આવે છે.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹੁ ਨ ਓਹੁ ਹੈ ਅਵਗੁਣਿ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥
naa tis ehu na ohu hai avagun fir pachhutaeh |કોઈની પાસે આ જગત કે પરલોક નહીં હોય; પાપી ભૂલો કરવાથી, વ્યક્તિને પસ્તાવો થાય છે અને અંતે પસ્તાવો થાય છે.