ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 469
ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
andhee rayat giaan vihoonee bhaeh bhare muradaar |તેમના વિષયો અંધ છે, અને શાણપણ વિના, તેઓ મૃત લોકોની ઇચ્છાને ખુશ કરવાનો પ્રયાસ કરે છે.
ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
giaanee nacheh vaaje vaaveh roop kareh seegaar |આધ્યાત્મિક રીતે સમજદાર નૃત્ય કરે છે અને તેમના સંગીતનાં સાધનો વગાડે છે, પોતાને સુંદર શણગારથી શણગારે છે.
ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
aooche kookeh vaadaa gaaveh jodhaa kaa veechaar |તેઓ મોટેથી બૂમો પાડે છે, અને મહાકાવ્ય કવિતાઓ અને પરાક્રમી વાર્તાઓ ગાય છે.
ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਜਤਿ ਸੰਜੈ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
moorakh panddit hikamat hujat sanjai kareh piaar |મૂર્ખ પોતાને આધ્યાત્મિક વિદ્વાનો કહે છે, અને તેમની ચતુર યુક્તિઓ દ્વારા, તેઓ સંપત્તિ ભેગી કરવાનું પસંદ કરે છે.
ਧਰਮੀ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾਵਹਿ ਮੰਗਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
dharamee dharam kareh gaavaaveh mangeh mokh duaar |સદાચારીઓ મોક્ષના દ્વારની માંગણી કરીને તેમની સચ્ચાઈનો વ્યય કરે છે.
ਜਤੀ ਸਦਾਵਹਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣਹਿ ਛਡਿ ਬਹਹਿ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥
jatee sadaaveh jugat na jaaneh chhadd baheh ghar baar |તેઓ પોતાને બ્રહ્મચારી કહે છે, અને તેમના ઘરનો ત્યાગ કરે છે, પરંતુ તેઓ જીવનની સાચી રીત જાણતા નથી.
ਸਭੁ ਕੋ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਨ ਕੋਈ ਆਖੈ ॥
sabh ko pooraa aape hovai ghatt na koee aakhai |દરેક વ્યક્તિ પોતાને સંપૂર્ણ કહે છે; કોઈ પણ પોતાને અપૂર્ણ કહેતા નથી.
ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ਤਾ ਨਾਨਕ ਤੋਲਿਆ ਜਾਪੈ ॥੨॥
pat paravaanaa pichhai paaeeai taa naanak toliaa jaapai |2|જો સન્માનનું વજન માપદંડ પર મૂકવામાં આવે તો, હે નાનક, વ્યક્તિ તેનું સાચું વજન જુએ છે. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਵਦੀ ਸੁ ਵਜਗਿ ਨਾਨਕਾ ਸਚਾ ਵੇਖੈ ਸੋਇ ॥
vadee su vajag naanakaa sachaa vekhai soe |દુષ્ટ ક્રિયાઓ જાહેરમાં જાણીતી બને છે; ઓ નાનક, સાચા ભગવાન બધું જુએ છે.
ਸਭਨੀ ਛਾਲਾ ਮਾਰੀਆ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
sabhanee chhaalaa maareea karataa kare su hoe |દરેક જણ પ્રયાસ કરે છે, પરંતુ તે એકલા જ થાય છે જે સર્જનહાર ભગવાન કરે છે.
ਅਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਜੋਰੁ ਹੈ ਅਗੈ ਜੀਉ ਨਵੇ ॥
agai jaat na jor hai agai jeeo nave |આ પછીના વિશ્વમાં, સામાજિક દરજ્જો અને સત્તાનો કોઈ અર્થ નથી; હવે પછી, આત્મા નવો છે.
ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਚੰਗੇ ਸੇਈ ਕੇਇ ॥੩॥
jin kee lekhai pat pavai change seee kee |3|તે થોડા, જેમના સન્માનની પુષ્ટિ થાય છે, તે સારા છે. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਜਿਨਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਤਿਨੀ ਖਸਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
dhur karam jinaa kau tudh paaeaa taa tinee khasam dhiaaeaa |જેમના કર્મ તમે આદિકાળથી જ નક્કી કર્યા છે, તે જ હે પ્રભુ, તમારું ધ્યાન કરે છે.
ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਵੇਕੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
enaa jantaa kai vas kichh naahee tudh vekee jagat upaaeaa |આ જીવોની શક્તિમાં કંઈ નથી; તમે વિવિધ વિશ્વોની રચના કરી છે.
ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਇਕਿ ਆਪਹੁ ਤੁਧੁ ਖੁਆਇਆ ॥
eikanaa no toon mel laihi ik aapahu tudh khuaaeaa |કેટલાક, તમે તમારી જાત સાથે એક થાઓ છો, અને કેટલાક, તમે ગેરમાર્ગે દોરો છો.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਿਥੈ ਤੁਧੁ ਆਪੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥
gur kirapaa te jaaniaa jithai tudh aap bujhaaeaa |ગુરુની કૃપાથી તમે જાણીતા છો; તેના દ્વારા, તમે તમારી જાતને પ્રગટ કરો છો.
ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੧॥
sahaje hee sach samaaeaa |11|અમે તમારામાં સરળતાથી સમાઈ જઈએ છીએ. ||11||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਦੁਖੁ ਦਾਰੂ ਸੁਖੁ ਰੋਗੁ ਭਇਆ ਜਾ ਸੁਖੁ ਤਾਮਿ ਨ ਹੋਈ ॥
dukh daaroo sukh rog bheaa jaa sukh taam na hoee |દુઃખ એ રોગની દવા છે, અને આનંદ એ રોગ છે, કારણ કે જ્યાં આનંદ છે ત્યાં ભગવાનની ઈચ્છા નથી.
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਜਾ ਹਉ ਕਰੀ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
toon karataa karanaa mai naahee jaa hau karee na hoee |1|તમે સર્જનહાર ભગવાન છો; હું કશું કરી શકતો નથી. હું પ્રયત્ન કરું તો પણ કશું થતું નથી. ||1||
ਬਲਿਹਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਵਸਿਆ ॥
balihaaree kudarat vasiaa |હું તમારી સર્વશક્તિમાન સર્જનાત્મક શક્તિને બલિદાન છું જે સર્વત્ર વ્યાપી છે.
ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teraa ant na jaaee lakhiaa |1| rahaau |તમારી મર્યાદા જાણી શકાતી નથી. ||1||થોભો ||
ਜਾਤਿ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ॥
jaat meh jot jot meh jaataa akal kalaa bharapoor rahiaa |તમારો પ્રકાશ તમારા જીવોમાં છે, અને તમારા જીવો તમારા પ્રકાશમાં છે; તમારી સર્વશક્તિમાન શક્તિ સર્વત્ર વ્યાપી છે.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿੑਉ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥
toon sachaa saahib sifat suaaliau jin keetee so paar peaa |તમે સાચા ભગવાન અને માસ્ટર છો; તમારી પ્રશંસા ખૂબ સુંદર છે. જે તેને ગાય છે, તેને પાર કરવામાં આવે છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥੨॥
kahu naanak karate keea baataa jo kichh karanaa su kar rahiaa |2|નાનક સર્જનહાર પ્રભુની વાર્તાઓ બોલે છે; તેણે જે કરવાનું છે, તે કરે છે. ||2||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |બીજી મહેલ:
ਜੋਗ ਸਬਦੰ ਗਿਆਨ ਸਬਦੰ ਬੇਦ ਸਬਦੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣਹ ॥
jog sabadan giaan sabadan bed sabadan braahamanah |યોગનો માર્ગ આધ્યાત્મિક શાણપણનો માર્ગ છે; વેદ એ બ્રાહ્મણોનો માર્ગ છે.
ਖਤ੍ਰੀ ਸਬਦੰ ਸੂਰ ਸਬਦੰ ਸੂਦ੍ਰ ਸਬਦੰ ਪਰਾ ਕ੍ਰਿਤਹ ॥
khatree sabadan soor sabadan soodr sabadan paraa kritah |ક્ષત્રિયનો માર્ગ એ બહાદુરીનો માર્ગ છે; શુદ્રોનો માર્ગ અન્યની સેવા છે.
ਸਰਬ ਸਬਦੰ ਏਕ ਸਬਦੰ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
sarab sabadan ek sabadan je ko jaanai bheo |બધાનો માર્ગ એ એકનો માર્ગ છે; નાનક એક ગુલામ છે જે આ રહસ્ય જાણે છે;
ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੩॥
naanak taa kaa daas hai soee niranjan deo |3|તે પોતે જ નિષ્કલંક દૈવી ભગવાન છે. ||3||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |બીજી મહેલ:
ਏਕ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸਰਬ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ਦੇਵਾ ਤ ਆਤਮਾ ॥
ek krisanan sarab devaa dev devaa ta aatamaa |એક ભગવાન કૃષ્ણ એ બધાના દિવ્ય ભગવાન છે; તે વ્યક્તિગત આત્માની દિવ્યતા છે.
ਆਤਮਾ ਬਾਸੁਦੇਵਸੵਿ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
aatamaa baasudevasay je ko jaanai bheo |નાનક એ દરેક વ્યક્તિનો દાસ છે જે સર્વવ્યાપી પ્રભુના આ રહસ્યને સમજે છે;
ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੪॥
naanak taa kaa daas hai soee niranjan deo |4|તે પોતે જ નિષ્કલંક દૈવી ભગવાન છે. ||4||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਕੁੰਭੇ ਬਧਾ ਜਲੁ ਰਹੈ ਜਲ ਬਿਨੁ ਕੁੰਭੁ ਨ ਹੋਇ ॥
kunbhe badhaa jal rahai jal bin kunbh na hoe |પાણી ઘડામાં બંધ રહે છે, પરંતુ પાણી વિના, ઘડાની રચના થઈ શકતી નથી;
ਗਿਆਨ ਕਾ ਬਧਾ ਮਨੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥
giaan kaa badhaa man rahai gur bin giaan na hoe |5|બસ, આધ્યાત્મિક શાણપણ દ્વારા મન સંયમિત છે, પરંતુ ગુરુ વિના, આધ્યાત્મિક જ્ઞાન નથી. ||5||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਪੜਿਆ ਹੋਵੈ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਤਾ ਓਮੀ ਸਾਧੁ ਨ ਮਾਰੀਐ ॥
parriaa hovai gunahagaar taa omee saadh na maareeai |જો શિક્ષિત વ્યક્તિ પાપી હોય, તો અભણ પવિત્ર માણસને સજા ન થાય.
ਜੇਹਾ ਘਾਲੇ ਘਾਲਣਾ ਤੇਵੇਹੋ ਨਾਉ ਪਚਾਰੀਐ ॥
jehaa ghaale ghaalanaa teveho naau pachaareeai |જેમ કાર્યો કરવામાં આવે છે, તેવી જ પ્રતિષ્ઠા પણ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਐਸੀ ਕਲਾ ਨ ਖੇਡੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਗਹ ਗਇਆ ਹਾਰੀਐ ॥
aaisee kalaa na kheddeeai jit daragah geaa haareeai |તો એવી રમત ન રમો, જે તમને પ્રભુના દરબારમાં બરબાદ કરી દે.
ਪੜਿਆ ਅਤੈ ਓਮੀਆ ਵੀਚਾਰੁ ਅਗੈ ਵੀਚਾਰੀਐ ॥
parriaa atai omeea veechaar agai veechaareeai |શિક્ષિત અને અભણનો હિસાબ હવે પછીની દુનિયામાં થશે.
ਮੁਹਿ ਚਲੈ ਸੁ ਅਗੈ ਮਾਰੀਐ ॥੧੨॥
muhi chalai su agai maareeai |12|જે જિદ્દી રીતે પોતાના મનને અનુસરે છે તે પરલોકમાં દુઃખ ભોગવશે. ||12||