ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1011
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਕਾਟੈ ਮਨ ਪੀਰਾ ॥੨॥
gur poore saabaas hai kaattai man peeraa |2|સંપૂર્ણ ગુરુનું સન્માન અને ઉજવણી કરવામાં આવે છે; તેણે મારા મનની વેદનાઓ દૂર કરી છે. ||2||
ਲਾਲਾ ਗੋਲਾ ਧਣੀ ਕੋ ਕਿਆ ਕਹਉ ਵਡਿਆਈਐ ॥
laalaa golaa dhanee ko kiaa khau vaddiaaeeai |હું મારા માસ્ટરનો સેવક અને ગુલામ છું; હું તેમની કઈ ભવ્ય મહાનતાનું વર્ણન કરી શકું?
ਭਾਣੈ ਬਖਸੇ ਪੂਰਾ ਧਣੀ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
bhaanai bakhase pooraa dhanee sach kaar kamaaeeai |પરફેક્ટ માસ્ટર, તેમની ઇચ્છાના આનંદથી, માફ કરે છે, અને પછી વ્યક્તિ સત્યનું આચરણ કરે છે.
ਵਿਛੁੜਿਆ ਕਉ ਮੇਲਿ ਲਏ ਗੁਰ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ॥੩॥
vichhurriaa kau mel le gur kau bal jaaeeai |3|હું મારા ગુરુ માટે બલિદાન છું, જેઓ વિખૂટા પડેલાઓને ફરીથી જોડે છે. ||3||
ਲਾਲੇ ਗੋਲੇ ਮਤਿ ਖਰੀ ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਨੀਕੀ ॥
laale gole mat kharee gur kee mat neekee |તેના સેવક અને ગુલામની બુદ્ધિ ઉમદા અને સાચી છે; તે ગુરુની બુદ્ધિથી બને છે.
ਸਾਚੀ ਸੁਰਤਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮਨਮੁਖ ਮਤਿ ਫੀਕੀ ॥
saachee surat suhaavanee manamukh mat feekee |જેઓ સાચા છે તેમની અંતર્જ્ઞાન સુંદર છે; સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખની બુદ્ધિ અસ્પષ્ટ છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਪ੍ਰਭੂ ਸਚੁ ਧੀਰਕ ਧੁਰ ਕੀ ॥੪॥
man tan teraa too prabhoo sach dheerak dhur kee |4|મારું મન અને શરીર તમારું છે, ભગવાન; શરૂઆતથી જ, સત્ય મારો એકમાત્ર આધાર રહ્યો છે. ||4||
ਸਾਚੈ ਬੈਸਣੁ ਉਠਣਾ ਸਚੁ ਭੋਜਨੁ ਭਾਖਿਆ ॥
saachai baisan utthanaa sach bhojan bhaakhiaa |સત્યમાં હું બેઠો અને ઊભો; હું ખાઉં છું અને સત્ય બોલું છું.
ਚਿਤਿ ਸਚੈ ਵਿਤੋ ਸਚਾ ਸਾਚਾ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ॥
chit sachai vito sachaa saachaa ras chaakhiaa |મારી ચેતનામાં સત્ય સાથે, હું સત્યની સંપત્તિ ભેગી કરું છું, અને સત્યના ઉત્કૃષ્ટ સારથી પીઉં છું.
ਸਾਚੈ ਘਰਿ ਸਾਚੈ ਰਖੇ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਸੁਭਾਖਿਆ ॥੫॥
saachai ghar saachai rakhe gur bachan subhaakhiaa |5|સત્યના ઘરમાં, સાચા પ્રભુ મારું રક્ષણ કરે છે; હું ગુરુના ઉપદેશોના શબ્દો પ્રેમથી કહું છું. ||5||
ਮਨਮੁਖ ਕਉ ਆਲਸੁ ਘਣੋ ਫਾਥੇ ਓਜਾੜੀ ॥
manamukh kau aalas ghano faathe ojaarree |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખ બહુ આળસુ છે; તે રણમાં ફસાઈ ગયો છે.
ਫਾਥਾ ਚੁਗੈ ਨਿਤ ਚੋਗੜੀ ਲਗਿ ਬੰਧੁ ਵਿਗਾੜੀ ॥
faathaa chugai nit chogarree lag bandh vigaarree |તે લાલચ તરફ દોરવામાં આવે છે, અને સતત તેને પીક કરે છે, તે ફસાઈ જાય છે; ભગવાન સાથે તેની કડી બરબાદ થઈ ગઈ છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੁਕਤੁ ਹੋਇ ਸਾਚੇ ਨਿਜ ਤਾੜੀ ॥੬॥
guraparasaadee mukat hoe saache nij taarree |6|ગુરુની કૃપાથી, વ્યક્તિ મુક્ત થાય છે, સત્યના પ્રાથમિક સમાધિમાં સમાઈ જાય છે. ||6||
ਅਨਹਤਿ ਲਾਲਾ ਬੇਧਿਆ ਪ੍ਰਭ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥
anahat laalaa bedhiaa prabh het piaaree |તેનો ગુલામ ભગવાન માટેના પ્રેમ અને સ્નેહથી સતત વીંધાયેલો રહે છે.
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜੀਉ ਜਲਿ ਬਲਉ ਝੂਠੇ ਵੇਕਾਰੀ ॥
bin saache jeeo jal blau jhootthe vekaaree |સાચા ભગવાન વિના, ખોટા, ભ્રષ્ટ વ્યક્તિનો આત્મા બળીને રાખ થઈ જાય છે.
ਬਾਦਿ ਕਾਰਾ ਸਭਿ ਛੋਡੀਆ ਸਾਚੀ ਤਰੁ ਤਾਰੀ ॥੭॥
baad kaaraa sabh chhoddeea saachee tar taaree |7|તમામ દુષ્ટ કાર્યોનો ત્યાગ કરીને તે સત્યની હોડીમાં પાર ઉતરે છે. ||7||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਤਿਨਾ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥
jinee naam visaariaa tinaa tthaur na tthaau |જેઓ નામને ભૂલી ગયા છે તેમને કોઈ ઘર નથી, આરામ કરવાની જગ્યા નથી.
ਲਾਲੈ ਲਾਲਚੁ ਤਿਆਗਿਆ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥
laalai laalach tiaagiaa paaeaa har naau |પ્રભુનો દાસ લોભ અને આસક્તિનો ત્યાગ કરીને પ્રભુનું નામ મેળવે છે.
ਤੂ ਬਖਸਹਿ ਤਾ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਨਾਨਕ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੮॥੪॥
too bakhaseh taa mel laihi naanak bal jaau |8|4|જો તમે તેને માફ કરશો, પ્રભુ, તો તે તમારી સાથે એકરૂપ છે; નાનક બલિદાન છે. ||8||4||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |મારૂ, પ્રથમ મહેલ:
ਲਾਲੈ ਗਾਰਬੁ ਛੋਡਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥
laalai gaarab chhoddiaa gur kai bhai sahaj subhaaee |ભગવાનનો દાસ ગુરુના ભય દ્વારા, સાહજિક રીતે અને સરળતાથી તેના અહંકારી અભિમાનનો ત્યાગ કરે છે.
ਲਾਲੈ ਖਸਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥
laalai khasam pachhaaniaa vaddee vaddiaaee |ગુલામ તેના ભગવાન અને માસ્ટરને સાકાર કરે છે; તેની મહાનતા ભવ્ય છે!
ਖਸਮਿ ਮਿਲਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥
khasam miliaai sukh paaeaa keemat kahan na jaaee |1|તેના પ્રભુ અને ગુરુ સાથે મળીને, તેને શાંતિ મળે છે; તેની કિંમત વર્ણવી શકાતી નથી. ||1||
ਲਾਲਾ ਗੋਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਖਸਮੈ ਵਡਿਆਈ ॥
laalaa golaa khasam kaa khasamai vaddiaaee |હું મારા ભગવાન અને માસ્ટરનો ગુલામ અને સેવક છું; બધી કીર્તિ મારા માસ્ટરને છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaadee ubare har kee saranaaee |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી, હું ભગવાનના ધામમાં બચી ગયો છું. ||1||થોભો ||
ਲਾਲੇ ਨੋ ਸਿਰਿ ਕਾਰ ਹੈ ਧੁਰਿ ਖਸਮਿ ਫੁਰਮਾਈ ॥
laale no sir kaar hai dhur khasam furamaaee |ગુલામને માસ્ટરના આદિમ આદેશ દ્વારા સૌથી ઉત્તમ કાર્ય સોંપવામાં આવ્યું છે.
ਲਾਲੈ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰਜਾਈ ॥
laalai hukam pachhaaniaa sadaa rahai rajaaee |ગુલામ તેમના આદેશના આદેશને સમજે છે, અને તેમની ઇચ્છાને કાયમ માટે આધીન રહે છે.
ਆਪੇ ਮੀਰਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
aape meeraa bakhas le vaddee vaddiaaee |2|ભગવાન રાજા પોતે ક્ષમા આપે છે; તેમની મહાનતા કેટલી ભવ્ય છે! ||2||
ਆਪਿ ਸਚਾ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥
aap sachaa sabh sach hai gur sabad bujhaaee |તે પોતે સાચો છે, અને બધું જ સાચું છે; આ ગુરુના શબ્દ દ્વારા પ્રગટ થાય છે.
ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਲੈਹਿ ਤੂ ਲਾਈ ॥
teree sevaa so kare jis no laihi too laaee |તે એકલા જ તમારી સેવા કરે છે, જેને તમે આમ કરવા માટે આજ્ઞા કરી છે.
ਬਿਨੁ ਸੇਵਾ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਖੁਆਈ ॥੩॥
bin sevaa kinai na paaeaa doojai bharam khuaaee |3|તેની સેવા કર્યા વિના, તેને કોઈ મળતું નથી; દ્વૈત અને શંકામાં, તેઓ નાશ પામે છે. ||3||
ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ਨਿਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
so kiau manahu visaareeai nit devai charrai savaaeaa |આપણે તેને આપણા મનમાંથી કેવી રીતે ભૂલી શકીએ? તે જે ભેટો આપે છે તે દિવસે દિવસે વધે છે.
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਸਾਹੁ ਤਿਨੈ ਵਿਚਿ ਪਾਇਆ ॥
jeeo pindd sabh tis daa saahu tinai vich paaeaa |આત્મા અને શરીર, બધા તેના છે; તેણે અમારામાં શ્વાસ ભર્યો.
ਜਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਸੇਵੀਐ ਸੇਵਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੪॥
jaa kripaa kare taa seveeai sev sach samaaeaa |4|જો તે તેની દયા બતાવે, તો અમે તેની સેવા કરીએ છીએ; તેની સેવા કરીને, અમે સત્યમાં ભળી જઈએ છીએ. ||4||
ਲਾਲਾ ਸੋ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਮਰਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
laalaa so jeevat marai mar vichahu aap gavaae |તે એકલો ભગવાનનો દાસ છે, જે જીવતા જીવે પણ મૃત રહે છે અને અંદરથી અહંકારને નાબૂદ કરે છે.
ਬੰਧਨ ਤੂਟਹਿ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥
bandhan tootteh mukat hoe trisanaa agan bujhaae |તેના બંધનો તૂટી જાય છે, તેની ઈચ્છાનો અગ્નિ શમી જાય છે અને તે મુક્ત થાય છે.
ਸਭ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋ ਪਾਏ ॥੫॥
sabh meh naam nidhaan hai guramukh ko paae |5|નામનો ખજાનો, ભગવાનનું નામ, બધાની અંદર છે, પણ જેઓ ગુરુમુખ તરીકે તેને પ્રાપ્ત કરે છે તે કેટલા દુર્લભ છે. ||5||
ਲਾਲੇ ਵਿਚਿ ਗੁਣੁ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਲਾਲਾ ਅਵਗਣਿਆਰੁ ॥
laale vich gun kichh nahee laalaa avaganiaar |પ્રભુના દાસની અંદર તો સદગુણ જ નથી; ભગવાનનો દાસ તદ્દન અયોગ્ય છે.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥
tudh jevadd daataa ko nahee too bakhasanahaar |તમારા જેવો મહાન આપનાર કોઈ નથી, પ્રભુ; તમે જ ક્ષમા કરનાર છો.
ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਲਾਲਾ ਮੰਨੇ ਏਹ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥੬॥
teraa hukam laalaa mane eh karanee saar |6|તમારો ગુલામ તમારી આજ્ઞાનું પાલન કરે છે; આ સૌથી ઉત્તમ ક્રિયા છે. ||6||
ਗੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰੁ ਜੋ ਇਛੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
gur saagar amrit sar jo ichhe so fal paae |ગુરુ એ સંસાર-સાગરમાં અમૃતનું પૂલ છે; જે ઈચ્છે છે તે ફળ મળે છે.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਅਮਰੁ ਹੈ ਹਿਰਦੈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
naam padaarath amar hai hiradai man vasaae |નામનો ખજાનો અમરત્વ લાવે છે; તેને તમારા હૃદય અને મનમાં સમાવી લો.