ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1380
ਬੁਢਾ ਹੋਆ ਸੇਖ ਫਰੀਦੁ ਕੰਬਣਿ ਲਗੀ ਦੇਹ ॥
budtaa hoaa sekh fareed kanban lagee deh |શેખ ફરીદ વૃદ્ધ થઈ ગયા છે, અને તેમનું શરીર ધ્રૂજવા લાગ્યું છે.
ਜੇ ਸਉ ਵਰਿੑਆ ਜੀਵਣਾ ਭੀ ਤਨੁ ਹੋਸੀ ਖੇਹ ॥੪੧॥
je sau variaa jeevanaa bhee tan hosee kheh |41|જો તે સેંકડો વર્ષ જીવી શકે તો પણ તેનું શરીર આખરે ધૂળમાં ફેરવાઈ જશે. ||41||
ਫਰੀਦਾ ਬਾਰਿ ਪਰਾਇਐ ਬੈਸਣਾ ਸਾਂਈ ਮੁਝੈ ਨ ਦੇਹਿ ॥
fareedaa baar paraaeaai baisanaa saanee mujhai na dehi |ફરીદ વિનંતી કરે છે, હે પ્રભુ, મને બીજાના દરવાજે ન બેસાડશો.
ਜੇ ਤੂ ਏਵੈ ਰਖਸੀ ਜੀਉ ਸਰੀਰਹੁ ਲੇਹਿ ॥੪੨॥
je too evai rakhasee jeeo sareerahu lehi |42|જો આ રીતે તમે મને રાખવાના છો, તો આગળ વધો અને મારા શરીરમાંથી પ્રાણ કાઢી નાખો. ||42||
ਕੰਧਿ ਕੁਹਾੜਾ ਸਿਰਿ ਘੜਾ ਵਣਿ ਕੈ ਸਰੁ ਲੋਹਾਰੁ ॥
kandh kuhaarraa sir gharraa van kai sar lohaar |તેના ખભા પર કુહાડી અને માથા પર ડોલ લઈને, લુહાર ઝાડ કાપવા તૈયાર છે.
ਫਰੀਦਾ ਹਉ ਲੋੜੀ ਸਹੁ ਆਪਣਾ ਤੂ ਲੋੜਹਿ ਅੰਗਿਆਰ ॥੪੩॥
fareedaa hau lorree sahu aapanaa too lorreh angiaar |43|ફરીદ, હું મારા પ્રભુની ઝંખના કરું છું; તમે માત્ર ચારકોલ માટે ઝંખશો. ||43||
ਫਰੀਦਾ ਇਕਨਾ ਆਟਾ ਅਗਲਾ ਇਕਨਾ ਨਾਹੀ ਲੋਣੁ ॥
fareedaa ikanaa aattaa agalaa ikanaa naahee lon |ફરીદ, કેટલાક પાસે ઘણો લોટ છે, જ્યારે અન્ય પાસે મીઠું પણ નથી.
ਅਗੈ ਗਏ ਸਿੰਞਾਪਸਨਿ ਚੋਟਾਂ ਖਾਸੀ ਕਉਣੁ ॥੪੪॥
agai ge sinyaapasan chottaan khaasee kaun |44|જ્યારે તેઓ આ દુનિયાથી આગળ વધશે, ત્યારે જોવામાં આવશે, કોને સજા થશે. ||44||
ਪਾਸਿ ਦਮਾਮੇ ਛਤੁ ਸਿਰਿ ਭੇਰੀ ਸਡੋ ਰਡ ॥
paas damaame chhat sir bheree saddo radd |તેમના માનમાં ડ્રમ્સ મારવામાં આવ્યા હતા, તેમના માથા ઉપર છત્રો હતા, અને બગલ્સ તેમના આવવાની જાહેરાત કરી હતી.
ਜਾਇ ਸੁਤੇ ਜੀਰਾਣ ਮਹਿ ਥੀਏ ਅਤੀਮਾ ਗਡ ॥੪੫॥
jaae sute jeeraan meh thee ateemaa gadd |45|તેઓ કબ્રસ્તાનમાં સૂઈ ગયા છે, ગરીબ અનાથની જેમ દફનાવવામાં આવ્યા છે. ||45||
ਫਰੀਦਾ ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਉਸਾਰੇਦੇ ਭੀ ਗਏ ॥
fareedaa kotthe manddap maarreea usaarede bhee ge |ફરીદ, જેમણે મકાનો, હવેલીઓ અને ઉંચી ઇમારતો બાંધી હતી, તેઓ પણ ગયા છે.
ਕੂੜਾ ਸਉਦਾ ਕਰਿ ਗਏ ਗੋਰੀ ਆਇ ਪਏ ॥੪੬॥
koorraa saudaa kar ge goree aae pe |46|તેઓએ ખોટા સોદા કર્યા, અને તેઓને તેમની કબરોમાં ઉતારી દેવામાં આવ્યા. ||46||
ਫਰੀਦਾ ਖਿੰਥੜਿ ਮੇਖਾ ਅਗਲੀਆ ਜਿੰਦੁ ਨ ਕਾਈ ਮੇਖ ॥
fareedaa khintharr mekhaa agaleea jind na kaaee mekh |ફરીદ, પેચવાળા કોટ પર ઘણી સીમ છે, પરંતુ આત્મા પર કોઈ સીમ નથી.
ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਚਲੇ ਮਸਾਇਕ ਸੇਖ ॥੪੭॥
vaaree aapo aapanee chale masaaeik sekh |47|શેખ અને તેમના શિષ્યો બધા વિદાય થયા છે, દરેક પોતપોતાના વળાંકમાં. ||47||
ਫਰੀਦਾ ਦੁਹੁ ਦੀਵੀ ਬਲੰਦਿਆ ਮਲਕੁ ਬਹਿਠਾ ਆਇ ॥
fareedaa duhu deevee balandiaa malak bahitthaa aae |ફરીદ, બે દીવા પ્રગટે છે, પણ મૃત્યુ ગમે તેમ કરીને આવ્યું છે.
ਗੜੁ ਲੀਤਾ ਘਟੁ ਲੁਟਿਆ ਦੀਵੜੇ ਗਇਆ ਬੁਝਾਇ ॥੪੮॥
garr leetaa ghatt luttiaa deevarre geaa bujhaae |48|તેણે શરીરના કિલ્લાને કબજે કર્યું છે, અને હૃદયના ઘરને લૂંટી લીધું છે; તે દીવા ઓલવીને પ્રસ્થાન કરે છે. ||48||
ਫਰੀਦਾ ਵੇਖੁ ਕਪਾਹੈ ਜਿ ਥੀਆ ਜਿ ਸਿਰਿ ਥੀਆ ਤਿਲਾਹ ॥
fareedaa vekh kapaahai ji theea ji sir theea tilaah |ફરીદ, જુઓ, કપાસ અને તલનું શું થયું છે,
ਕਮਾਦੈ ਅਰੁ ਕਾਗਦੈ ਕੁੰਨੇ ਕੋਇਲਿਆਹ ॥
kamaadai ar kaagadai kune koeiliaah |શેરડી અને કાગળ, માટીના વાસણો અને કોલસો.
ਮੰਦੇ ਅਮਲ ਕਰੇਦਿਆ ਏਹ ਸਜਾਇ ਤਿਨਾਹ ॥੪੯॥
mande amal karediaa eh sajaae tinaah |49|દુષ્કર્મ કરનારાઓ માટે આ સજા છે. ||49||
ਫਰੀਦਾ ਕੰਨਿ ਮੁਸਲਾ ਸੂਫੁ ਗਲਿ ਦਿਲਿ ਕਾਤੀ ਗੁੜੁ ਵਾਤਿ ॥
fareedaa kan musalaa soof gal dil kaatee gurr vaat |ફરીદ, તું તારી પ્રાર્થનાની શાલ તારા ખભા પર અને સૂફીનો ઝભ્ભો પહેરે છે; તમારા શબ્દો મધુર છે, પણ તમારા હૃદયમાં કટારી છે.
ਬਾਹਰਿ ਦਿਸੈ ਚਾਨਣਾ ਦਿਲਿ ਅੰਧਿਆਰੀ ਰਾਤਿ ॥੫੦॥
baahar disai chaananaa dil andhiaaree raat |50|બહારથી, તમે તેજસ્વી દેખાશો, પણ તમારું હૃદય રાત જેવું અંધારું છે. ||50||
ਫਰੀਦਾ ਰਤੀ ਰਤੁ ਨ ਨਿਕਲੈ ਜੇ ਤਨੁ ਚੀਰੈ ਕੋਇ ॥
fareedaa ratee rat na nikalai je tan cheerai koe |ફરીદ, લોહીનું એક ટીપું પણ નહીં નીકળે, જો કોઈ મારું શરીર કાપી નાખે.
ਜੋ ਤਨ ਰਤੇ ਰਬ ਸਿਉ ਤਿਨ ਤਨਿ ਰਤੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫੧॥
jo tan rate rab siau tin tan rat na hoe |51|જે દેહો ભગવાનથી રંગાયેલા છે - તે શરીરોમાં લોહી નથી. ||51||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਇਹੁ ਤਨੁ ਸਭੋ ਰਤੁ ਹੈ ਰਤੁ ਬਿਨੁ ਤੰਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥
eihu tan sabho rat hai rat bin tan na hoe |આ શરીર બધું લોહી છે; લોહી વિના, આ શરીર અસ્તિત્વમાં નથી.
ਜੋ ਸਹ ਰਤੇ ਆਪਣੇ ਤਿਤੁ ਤਨਿ ਲੋਭੁ ਰਤੁ ਨ ਹੋਇ ॥
jo sah rate aapane tith tan lobh rat na hoe |જેઓ પોતાના પ્રભુમાં લીન છે, તેમના શરીરમાં લોભનું લોહી નથી.
ਭੈ ਪਇਐ ਤਨੁ ਖੀਣੁ ਹੋਇ ਲੋਭੁ ਰਤੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
bhai peaai tan kheen hoe lobh rat vichahu jaae |જ્યારે ભગવાનનો ભય શરીર ભરે છે, ત્યારે તે પાતળો થઈ જાય છે; લોભનું લોહી અંદરથી નીકળી જાય છે.
ਜਿਉ ਬੈਸੰਤਰਿ ਧਾਤੁ ਸੁਧੁ ਹੋਇ ਤਿਉ ਹਰਿ ਕਾ ਭਉ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਗਵਾਇ ॥
jiau baisantar dhaat sudh hoe tiau har kaa bhau duramat mail gavaae |જેમ ધાતુ અગ્નિથી શુદ્ધ થાય છે, તેમ ભગવાનનો ભય દુષ્ટ-મનના મલિન અવશેષોને દૂર કરે છે.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਜਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥੫੨॥
naanak te jan sohane ji rate har rang laae |52|હે નાનક, તે નમ્ર માણસો સુંદર છે, જેઓ પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલા છે. ||52||
ਫਰੀਦਾ ਸੋਈ ਸਰਵਰੁ ਢੂਢਿ ਲਹੁ ਜਿਥਹੁ ਲਭੀ ਵਥੁ ॥
fareedaa soee saravar dtoodt lahu jithahu labhee vath |ફરીદ, એ પવિત્ર કુંડને શોધો, જેમાં સાચો લેખ મળે.
ਛਪੜਿ ਢੂਢੈ ਕਿਆ ਹੋਵੈ ਚਿਕੜਿ ਡੁਬੈ ਹਥੁ ॥੫੩॥
chhaparr dtoodtai kiaa hovai chikarr ddubai hath |53|તમે તળાવમાં શોધવાની તસ્દી કેમ લો છો? તમારો હાથ કાદવમાં જ ડૂબી જશે. ||53||
ਫਰੀਦਾ ਨੰਢੀ ਕੰਤੁ ਨ ਰਾਵਿਓ ਵਡੀ ਥੀ ਮੁਈਆਸੁ ॥
fareedaa nandtee kant na raavio vaddee thee mueeaas |ફરીદ, જ્યારે તે નાનો હોય છે, ત્યારે તે તેના પતિને માણતી નથી. જ્યારે તે મોટી થાય છે, ત્યારે તે મૃત્યુ પામે છે.
ਧਨ ਕੂਕੇਂਦੀ ਗੋਰ ਮੇਂ ਤੈ ਸਹ ਨਾ ਮਿਲੀਆਸੁ ॥੫੪॥
dhan kookendee gor men tai sah naa mileeaas |54|કબરમાં પડેલી, આત્મા-કન્યા રડે છે, "મારા ભગવાન, હું તમને મળી નથી." ||54||
ਫਰੀਦਾ ਸਿਰੁ ਪਲਿਆ ਦਾੜੀ ਪਲੀ ਮੁਛਾਂ ਭੀ ਪਲੀਆਂ ॥
fareedaa sir paliaa daarree palee muchhaan bhee paleean |ફરીદ, તારા વાળ ગ્રે થઈ ગયા છે, તારી દાઢી ગ્રે થઈ ગઈ છે અને તારી મૂછો ગ્રે થઈ ગઈ છે.
ਰੇ ਮਨ ਗਹਿਲੇ ਬਾਵਲੇ ਮਾਣਹਿ ਕਿਆ ਰਲੀਆਂ ॥੫੫॥
re man gahile baavale maaneh kiaa raleean |55|હે મારા વિચારહીન અને પાગલ મન, તું શા માટે આનંદમાં મશગૂલ છે? ||55||
ਫਰੀਦਾ ਕੋਠੇ ਧੁਕਣੁ ਕੇਤੜਾ ਪਿਰ ਨੀਦੜੀ ਨਿਵਾਰਿ ॥
fareedaa kotthe dhukan ketarraa pir needarree nivaar |ફરીદ, તું ક્યાં સુધી ધાબા પર દોડી શકે છે? તમે તમારા પતિ ભગવાનની ઊંઘમાં છો - તેને છોડી દો!
ਜੋ ਦਿਹ ਲਧੇ ਗਾਣਵੇ ਗਏ ਵਿਲਾੜਿ ਵਿਲਾੜਿ ॥੫੬॥
jo dih ladhe gaanave ge vilaarr vilaarr |56|તમને જે દિવસો ફાળવવામાં આવ્યા હતા તે ગણતરીના છે, અને તે પસાર થઈ રહ્યા છે, પસાર થઈ રહ્યા છે. ||56||
ਫਰੀਦਾ ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਏਤੁ ਨ ਲਾਏ ਚਿਤੁ ॥
fareedaa kotthe manddap maarreea et na laae chit |ફરીદ, મકાનો, હવેલીઓ અને બાલ્કનીઓ - આમાં તમારી ચેતનાને જોડશો નહીં.
ਮਿਟੀ ਪਈ ਅਤੋਲਵੀ ਕੋਇ ਨ ਹੋਸੀ ਮਿਤੁ ॥੫੭॥
mittee pee atolavee koe na hosee mit |57|જ્યારે આ ધૂળના ઢગલામાં પડી જશે, ત્યારે તેમાંથી કોઈ પણ તમારો મિત્ર બનશે નહીં. ||57||
ਫਰੀਦਾ ਮੰਡਪ ਮਾਲੁ ਨ ਲਾਇ ਮਰਗ ਸਤਾਣੀ ਚਿਤਿ ਧਰਿ ॥
fareedaa manddap maal na laae marag sataanee chit dhar |ફરીદ, હવેલીઓ અને સંપત્તિ પર ધ્યાન ન આપો; તમારી ચેતનાને મૃત્યુ પર કેન્દ્રિત કરો, તમારા શક્તિશાળી દુશ્મન.