ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 650
ਨਾਨਕ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਹਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜੋ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak ji guramukh kareh so paravaan hai jo naam rahe liv laae |2|હે નાનક, ગુરુમુખો જે કરે તે સ્વીકાર્ય છે; તેઓ પ્રેમથી ભગવાનના નામમાં લીન રહે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿੰਨ ਕੰਉ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖਾ ॥
hau balihaaree tin knau jo guramukh sikhaa |હું તે શીખો માટે બલિદાન છું જે ગુરુમુખ છે.
ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਦਰਸਨੁ ਪਿਖਾ ॥
jo har naam dhiaaeide tin darasan pikhaa |હું ધન્ય દ્રષ્ટિ જોઉં છું, જેઓ ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે તેમના દર્શન.
ਸੁਣਿ ਕੀਰਤਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਮਨਿ ਲਿਖਾ ॥
sun keeratan har gun ravaa har jas man likhaa |પ્રભુના ગુણગાન કીર્તન સાંભળીને, હું તેમના ગુણોનું ચિંતન કરું છું; હું મારા મનના ફેબ્રિક પર તેમના વખાણ લખું છું.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀ ਰੰਗ ਸਿਉ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕ੍ਰਿਖਾ ॥
har naam salaahee rang siau sabh kilavikh krikhaa |હું પ્રેમથી ભગવાનના નામની સ્તુતિ કરું છું, અને મારા બધા પાપોને નાબૂદ કરું છું.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸੋ ਸਰੀਰੁ ਥਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥੈ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਧਰੇ ਵਿਖਾ ॥੧੯॥
dhan dhan suhaavaa so sareer thaan hai jithai meraa gur dhare vikhaa |19|ધન્ય, ધન્ય અને સુંદર એ શરીર અને સ્થળ છે, જ્યાં મારા ગુરુ તેમના ચરણ મૂકે છે. ||19||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur bin giaan na hovee naa sukh vasai man aae |ગુરુ વિના આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નથી અને મનમાં શાંતિ રહેતી નથી.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਮਨਮੁਖੀ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥
naanak naam vihoone manamukhee jaasan janam gavaae |1|હે નાનક, ભગવાનના નામ વિના, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો પોતાનું જીવન બરબાદ કરીને વિદાય લે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭਿ ਖੋਜਦੇ ਥਕਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sidh saadhik naavai no sabh khojade thak rahe liv laae |બધા સિદ્ધો, આધ્યાત્મિક ગુરુઓ અને સાધકો નામની શોધ કરે છે; તેઓ એકાગ્રતા અને ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવામાં કંટાળી ગયા છે.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥
bin satigur kinai na paaeio guramukh milai milaae |સાચા ગુરુ વિના, કોઈને નામ મળતું નથી; ગુરુમુખ ભગવાન સાથે એકતામાં જોડાય છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪੈਨਣੁ ਖਾਣੁ ਸਭੁ ਬਾਦਿ ਹੈ ਧਿਗੁ ਸਿਧੀ ਧਿਗੁ ਕਰਮਾਤਿ ॥
bin naavai painan khaan sabh baad hai dhig sidhee dhig karamaat |નામ વિના, બધા ખોરાક અને વસ્ત્રો નિરર્થક છે; શાપિત છે આવી આધ્યાત્મિકતા, અને શાપિત છે આવી ચમત્કારિક શક્તિઓ.
ਸਾ ਸਿਧਿ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਹੈ ਅਚਿੰਤੁ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥
saa sidh saa karamaat hai achint kare jis daat |તે એકલું આધ્યાત્મિકતા છે, અને તે જ એક ચમત્કારિક શક્તિ છે, જે ચિંતામુક્ત ભગવાન સ્વયંભૂ આપે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਏਹਾ ਸਿਧਿ ਏਹਾ ਕਰਮਾਤਿ ॥੨॥
naanak guramukh har naam man vasai ehaa sidh ehaa karamaat |2|હે નાનક, ભગવાનનું નામ ગુરુમુખના મનમાં રહે છે; આ આધ્યાત્મિકતા છે, અને આ ચમત્કારિક શક્તિ છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਮ ਢਾਢੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਖਸਮ ਕੇ ਨਿਤ ਗਾਵਹ ਹਰਿ ਗੁਣ ਛੰਤਾ ॥
ham dtaadtee har prabh khasam ke nit gaavah har gun chhantaa |હું ભગવાનનો મિનિસ્ટ્રેલ છું, મારા ભગવાન અને માસ્ટર; દરરોજ, હું ભગવાનની સ્તુતિના ગીતો ગાઉં છું.
ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸੁਣਹ ਤਿਸੁ ਕਵਲਾ ਕੰਤਾ ॥
har keeratan karah har jas sunah tis kavalaa kantaa |હું ભગવાનના ગુણગાનનું કીર્તન ગાઉં છું, અને ધન અને માયાના સ્વામી ભગવાનના ગુણગાન સાંભળું છું.
ਹਰਿ ਦਾਤਾ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਿਖਾਰੀਆ ਮੰਗਤ ਜਨ ਜੰਤਾ ॥
har daataa sabh jagat bhikhaareea mangat jan jantaa |ભગવાન મહાન દાતા છે; આખી દુનિયા ભીખ માંગે છે; બધા જીવો અને જીવો ભિખારી છે.
ਹਰਿ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਹੋਇ ਵਿਚਿ ਪਾਥਰ ਕ੍ਰਿਮ ਜੰਤਾ ॥
har devahu daan deaal hoe vich paathar krim jantaa |હે પ્રભુ, તમે દયાળુ અને દયાળુ છો; તમે ખડકો વચ્ચેના કીડાઓ અને જંતુઓને પણ તમારી ભેટ આપો છો.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਨਵੰਤਾ ॥੨੦॥
jan naanak naam dhiaaeaa guramukh dhanavantaa |20|સેવક નાનક ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે; ગુરુમુખ તરીકે, તે ખરેખર શ્રીમંત બન્યો છે. ||20||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਪੜਣਾ ਗੁੜਣਾ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਵਿਕਾਰੁ ॥
parranaa gurranaa sansaar kee kaar hai andar trisanaa vikaar |જો અંદર તરસ અને ભ્રષ્ટાચાર હોય તો વાંચન અને અભ્યાસ એ માત્ર દુન્યવી ધંધો છે.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥
haumai vich sabh parr thake doojai bhaae khuaar |અહંકારમાં વાંચીને, બધા થાકી ગયા; દ્વૈતના પ્રેમ દ્વારા, તેઓ નાશ પામે છે.
ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
so parriaa so panddit beenaa gur sabad kare veechaar |તે એકલો જ શિક્ષિત છે, અને તે જ એક જ્ઞાની પંડિત છે, જે ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
andar khojai tat lahai paae mokh duaar |તે પોતાની અંદર શોધે છે, અને સાચો સાર શોધે છે; તે મુક્તિનો દરવાજો શોધે છે.
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
gun nidhaan har paaeaa sahaj kare veechaar |તે પ્રભુને, શ્રેષ્ઠતાનો ખજાનો શોધે છે અને શાંતિથી તેનું ચિંતન કરે છે.
ਧੰਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੧॥
dhan vaapaaree naanakaa jis guramukh naam adhaar |1|ધન્ય છે તે વેપારી, હે નાનક, જે ગુરુમુખ તરીકે, નામને જ પોતાનો આધાર લે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਵਿਣੁ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਕੋਇ ਨ ਸਿਝਈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vin man maare koe na sijhee vekhahu ko liv laae |પોતાના મન પર વિજય મેળવ્યા વિના કોઈ સફળ થઈ શકતું નથી. આ જુઓ, અને તેના પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરો.
ਭੇਖਧਾਰੀ ਤੀਰਥੀ ਭਵਿ ਥਕੇ ਨਾ ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਜਾਇ ॥
bhekhadhaaree teerathee bhav thake naa ehu man maariaa jaae |ભટકતા પવિત્ર પુરુષો પવિત્ર તીર્થસ્થાનોની યાત્રાઓ કરીને થાકી ગયા છે; તેઓ તેમના મનને જીતી શક્યા નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਮਨੁ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh ehu man jeevat marai sach rahai liv laae |ગુરુમુખે તેનું મન જીતી લીધું છે, અને તે સાચા પ્રભુમાં પ્રેમથી લીન રહે છે.
ਨਾਨਕ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਮਲੁ ਇਉ ਉਤਰੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੨॥
naanak is man kee mal iau utarai haumai sabad jalaae |2|હે નાનક, આ રીતે મનની મલિનતા દૂર થાય છે; શબ્દનો શબ્દ અહંકારને બાળી નાખે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੰਤ ਮਿਲਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵਹੁ ਇਕ ਕਿਨਕਾ ॥
har har sant milahu mere bhaaee har naam drirraavahu ik kinakaa |હે ભગવાનના સંતો, હે મારા ભાગ્યના ભાઈઓ, કૃપા કરીને મને મળો, અને મારી અંદર એક ભગવાનનું નામ રોપશો.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੀਗਾਰੁ ਬਨਾਵਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਕਾਪੜੁ ਪਹਿਰਹੁ ਖਿਮ ਕਾ ॥
har har seegaar banaavahu har jan har kaaparr pahirahu khim kaa |હે પ્રભુના નમ્ર સેવકો, મને પ્રભુના શણગારથી શણગારો, હર, હર; મને પ્રભુની ક્ષમાનો ઝભ્ભો પહેરવા દો.
ਐਸਾ ਸੀਗਾਰੁ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਹਰਿ ਲਾਗੈ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਿਮ ਕਾ ॥
aaisaa seegaar mere prabh bhaavai har laagai piaaraa prim kaa |આવા શણગારો મારા ભગવાનને ખુશ કરે છે; આવો પ્રેમ પ્રભુને પ્રિય છે.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੋਲਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਭਿ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟੈ ਇਕ ਪਲਕਾ ॥
har har naam bolahu din raatee sabh kilabikh kaattai ik palakaa |હું દિવસ-રાત ભગવાન, હર, હરનું નામ જપું છું; એક ક્ષણમાં, બધા પાપો નાશ પામે છે.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਉਪਰਿ ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਿਣਕਾ ॥੨੧॥
har har deaal hovai jis upar so guramukh har jap jinakaa |21|તે ગુરુમુખ, જેના પર ભગવાન દયાળુ બને છે, તે ભગવાનના નામનો જપ કરે છે, અને જીવનની રમત જીતે છે. ||21||