ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 306
ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥
jis no deaal hovai meraa suaamee tis gurasikh guroo upades sunaavai |તે વ્યક્તિ, જેના પ્રત્યે મારા ભગવાન અને માસ્ટર દયાળુ અને દયાળુ છે - તે ગુરુશિખને, ગુરુની ઉપદેશો આપવામાં આવે છે.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੂੜਿ ਮੰਗੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੀ ਜੋ ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥੨॥
jan naanak dhoorr mangai tis gurasikh kee jo aap japai avarah naam japaavai |2|સેવક નાનક તે ગુરુશિખના પગની ધૂળ માંગે છે, જે પોતે નામનો જપ કરે છે અને બીજાને તેનો જાપ કરવા પ્રેરિત કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਥੋੜੇ ॥
jo tudh sach dhiaaeide se virale thorre |જેઓ તમારું ધ્યાન કરે છે, હે સાચા ભગવાન - તેઓ ખૂબ જ દુર્લભ છે.
ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਕੀ ਬਰਕਤਿ ਖਾਹਿ ਅਸੰਖ ਕਰੋੜੇ ॥
jo man chit ik araadhade tin kee barakat khaeh asankh karorre |જેઓ તેમના ચેતન મનમાં એક ભગવાનની ઉપાસના અને આરાધના કરે છે - તેમની ઉદારતા દ્વારા, અસંખ્ય કરોડોને ભોજન આપવામાં આવે છે.
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸੇ ਥਾਇ ਪਏ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਲੋੜੇ ॥
tudhuno sabh dhiaaeidee se thaae pe jo saahib lorre |બધા તમારું ધ્યાન કરે છે, પરંતુ તેઓ એકલા સ્વીકારવામાં આવે છે, જેઓ તેમના ભગવાન અને ગુરુને પ્રસન્ન કરે છે.
ਜੋ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਖਾਦੇ ਪੈਨਦੇ ਸੇ ਮੁਏ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਕੋੜ੍ਹੇ ॥
jo bin satigur seve khaade painade se mue mar jame korrhe |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કર્યા વિના ખાય છે અને પહેરે છે તેઓ મૃત્યુ પામે છે; મૃત્યુ પછી, તે દુ:ખી રક્તપિત્તીઓને પુનર્જન્મ માટે મોકલવામાં આવે છે.
ਓਇ ਹਾਜਰੁ ਮਿਠਾ ਬੋਲਦੇ ਬਾਹਰਿ ਵਿਸੁ ਕਢਹਿ ਮੁਖਿ ਘੋਲੇ ॥
oe haajar mitthaa bolade baahar vis kadteh mukh ghole |તેમની ઉત્કૃષ્ટ હાજરીમાં, તેઓ મીઠી વાત કરે છે, પરંતુ તેમની પીઠ પાછળ, તેઓ તેમના મોંમાંથી ઝેર બહાર કાઢે છે.
ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਦਯਿ ਵਿਛੋੜੇ ॥੧੧॥
man khotte day vichhorre |11|દુષ્ટ મનવાળાઓને ભગવાનથી અલગ થવા માટે મોકલવામાં આવે છે. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਮਲੁ ਜੂਈ ਭਰਿਆ ਨੀਲਾ ਕਾਲਾ ਖਿਧੋਲੜਾ ਤਿਨਿ ਵੇਮੁਖਿ ਵੇਮੁਖੈ ਨੋ ਪਾਇਆ ॥
mal jooee bhariaa neelaa kaalaa khidholarraa tin vemukh vemukhai no paaeaa |અવિશ્વાસુ બેમુખે તેના અવિશ્વાસુ સેવકને, વાદળી-કાળો કોટ પહેરીને, ગંદકી અને જીવાતથી ભરેલો મોકલ્યો.
ਪਾਸਿ ਨ ਦੇਈ ਕੋਈ ਬਹਣਿ ਜਗਤ ਮਹਿ ਗੂਹ ਪੜਿ ਸਗਵੀ ਮਲੁ ਲਾਇ ਮਨਮੁਖੁ ਆਇਆ ॥
paas na deee koee bahan jagat meh gooh parr sagavee mal laae manamukh aaeaa |દુનિયામાં કોઈ તેની પાસે બેસશે નહિ; સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ ખાતરમાં પડ્યો, અને તેનાથી પણ વધુ ગંદકી તેને ઢાંકીને પાછો ફર્યો.
ਪਰਾਈ ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਚੁਗਲੀ ਨੋ ਵੇਮੁਖੁ ਕਰਿ ਕੈ ਭੇਜਿਆ ਓਥੈ ਭੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਦੁਹਾ ਵੇਮੁਖਾ ਦਾ ਕਰਾਇਆ ॥
paraaee jo nindaa chugalee no vemukh kar kai bhejiaa othai bhee muhu kaalaa duhaa vemukhaa daa karaaeaa |અવિશ્વાસુ બાયમુખને અન્યોની નિંદા કરવા અને પીઠ કરડવા માટે મોકલવામાં આવ્યો હતો, પરંતુ જ્યારે તે ત્યાં ગયો, ત્યારે તેના અને તેના અવિશ્વાસુ માસ્ટર બંનેના ચહેરા કાળા થઈ ગયા.
ਤੜ ਸੁਣਿਆ ਸਭਤੁ ਜਗਤ ਵਿਚਿ ਭਾਈ ਵੇਮੁਖੁ ਸਣੈ ਨਫਰੈ ਪਉਲੀ ਪਉਦੀ ਫਾਵਾ ਹੋਇ ਕੈ ਉਠਿ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
tarr suniaa sabhat jagat vich bhaaee vemukh sanai nafarai paulee paudee faavaa hoe kai utth ghar aaeaa |આખી દુનિયામાં તરત જ સાંભળવામાં આવ્યું, ઓ ડેસ્ટિનીના ભાઈઓ, આ અવિશ્વાસુ માણસને, તેના નોકર સાથે, લાત મારીને જૂતા વડે મારવામાં આવ્યો હતો; અપમાનમાં, તેઓ ઉભા થયા અને તેમના ઘરે પાછા ફર્યા.
ਅਗੈ ਸੰਗਤੀ ਕੁੜਮੀ ਵੇਮੁਖੁ ਰਲਣਾ ਨ ਮਿਲੈ ਤਾ ਵਹੁਟੀ ਭਤੀਜਂੀ ਫਿਰਿ ਆਣਿ ਘਰਿ ਪਾਇਆ ॥
agai sangatee kurramee vemukh ralanaa na milai taa vahuttee bhateejanee fir aan ghar paaeaa |અવિશ્વાસુ બેમુખને અન્ય લોકો સાથે ભળવાની મંજૂરી ન હતી; પછી તેની પત્ની અને ભત્રીજી તેને સૂવા માટે ઘરે લાવ્યા.
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਏ ਨਿਤ ਭੁਖਾ ਕੂਕੇ ਤਿਹਾਇਆ ॥
halat palat dovai ge nit bhukhaa kooke tihaaeaa |તેણે આ જગત અને પરલોક બંને ગુમાવ્યા છે; તે ભૂખ અને તરસમાં સતત રડે છે.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੁਆਮੀ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਬਹਿ ਆਪਿ ਕਰਾਇਆ ॥
dhan dhan suaamee karataa purakh hai jin niaau sach beh aap karaaeaa |ધન્ય છે, ધન્ય છે સર્જનહાર, આદિમાનવ, આપણા પ્રભુ અને માસ્ટર; તે પોતે બેસીને સાચો ન્યાય આપે છે.
ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸੋ ਸਾਚੈ ਮਾਰਿ ਪਚਾਇਆ ॥
jo nindaa kare satigur poore kee so saachai maar pachaaeaa |જે સંપૂર્ણ સાચા ગુરુની નિંદા કરે છે તે સાચા ભગવાન દ્વારા શિક્ષા અને નાશ પામે છે.
ਏਹੁ ਅਖਰੁ ਤਿਨਿ ਆਖਿਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥
ehu akhar tin aakhiaa jin jagat sabh upaaeaa |1|આ શબ્દ સમગ્ર બ્રહ્માંડની રચના કરનાર દ્વારા બોલવામાં આવે છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਸਾਹਿਬੁ ਜਿਸ ਕਾ ਨੰਗਾ ਭੁਖਾ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨਫਰੁ ਕਿਥਹੁ ਰਜਿ ਖਾਏ ॥
saahib jis kaa nangaa bhukhaa hovai tis daa nafar kithahu raj khaae |જેની પાસે ધણી માટે ગરીબ ભિખારી હોય - તે કેવી રીતે ભરાઈ શકે?
ਜਿ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਫਰੈ ਹਥਿ ਆਵੈ ਅਣਹੋਦੀ ਕਿਥਹੁ ਪਾਏ ॥
ji saahib kai ghar vath hovai su nafarai hath aavai anahodee kithahu paae |જો તેના ધણીના ઘરમાં કંઈક હોય, તો તે મેળવી શકે છે; પરંતુ જે નથી તે તેને કેવી રીતે પ્રાપ્ત થશે?
ਜਿਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਸਾ ਸੇਵਾ ਅਉਖੀ ਹੋਈ ॥
jis dee sevaa keetee fir lekhaa mangeeai saa sevaa aaukhee hoee |તેની સેવા કરવી, તેના હિસાબનો જવાબ આપવા કોને બોલાવવામાં આવશે? તે સેવા પીડાદાયક અને નકામી છે.
ਨਾਨਕ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸਫਲ ਦਰਸਨ ਕੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥
naanak sevaa karahu har gur safal darasan kee fir lekhaa mangai na koee |2|હે નાનક, ગુરુની સેવા કરો, ભગવાન અવતાર; તેમના દર્શનનું ધન્ય દર્શન લાભદાયી છે, અને અંતે, તમારી પાસેથી હિસાબ લેવામાં આવશે નહીં. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਨਾਨਕ ਵੀਚਾਰਹਿ ਸੰਤ ਜਨ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਕਹੰਦੇ ॥
naanak veechaareh sant jan chaar ved kahande |ઓ નાનક, સંતો વિચાર કરે છે, અને ચાર વેદ જાહેર કરે છે,
ਭਗਤ ਮੁਖੈ ਤੇ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਵਚਨ ਹੋਵੰਦੇ ॥
bhagat mukhai te bolade se vachan hovande |કે ભગવાનના ભક્તો તેમના મોંથી જે કંઈ બોલે છે, તે પૂર્ણ થશે.
ਪ੍ਰਗਟ ਪਹਾਰਾ ਜਾਪਦਾ ਸਭਿ ਲੋਕ ਸੁਣੰਦੇ ॥
pragatt pahaaraa jaapadaa sabh lok sunande |તેઓ તેમના કોસ્મિક વર્કશોપમાં પ્રગટ છે. બધા લોકો આ વિશે સાંભળે છે.
ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਨਿ ਮੁਗਧ ਨਰ ਸੰਤ ਨਾਲਿ ਖਹੰਦੇ ॥
sukh na paaein mugadh nar sant naal khahande |હઠીલા માણસો જેઓ સંતો સાથે લડે છે તેમને ક્યારેય શાંતિ મળશે નહીં.
ਓਇ ਲੋਚਨਿ ਓਨਾ ਗੁਣੈ ਨੋ ਓਇ ਅਹੰਕਾਰਿ ਸੜੰਦੇ ॥
oe lochan onaa gunai no oe ahankaar sarrande |સંતો તેમને સદ્ગુણથી આશીર્વાદ આપવા માંગે છે, પરંતુ તેઓ ફક્ત તેમના અહંકારમાં જ બળે છે.
ਓਇ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਾ ਭਾਗ ਧੁਰਿ ਮੰਦੇ ॥
oe vichaare kiaa kareh jaa bhaag dhur mande |તે દુ: ખી લોકો શું કરી શકે છે, કારણ કે, શરૂઆતથી જ, તેમનું ભાગ્ય દુષ્ટતાથી શાપિત છે.
ਜੋ ਮਾਰੇ ਤਿਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੇ ਕਿਸੈ ਨ ਸੰਦੇ ॥
jo maare tin paarabraham se kisai na sande |જેઓ પરમાત્મા પરમાત્માથી ત્રાટકે છે તે કોઈના કામના નથી.
ਵੈਰੁ ਕਰਹਿ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਧਰਮ ਨਿਆਇ ਪਚੰਦੇ ॥
vair kareh niravair naal dharam niaae pachande |જેઓ દ્વેષ નથી તેવાને ધિક્કારે છે - ધર્મના સાચા ન્યાય પ્રમાણે તેઓ નાશ પામશે.
ਜੋ ਜੋ ਸੰਤਿ ਸਰਾਪਿਆ ਸੇ ਫਿਰਹਿ ਭਵੰਦੇ ॥
jo jo sant saraapiaa se fireh bhavande |જેઓ સંતો દ્વારા શાપિત છે તેઓ લક્ષ્ય વિના ભટકતા રહેશે.
ਪੇਡੁ ਮੁੰਢਾਹੂੰ ਕਟਿਆ ਤਿਸੁ ਡਾਲ ਸੁਕੰਦੇ ॥੧੨॥
pedd mundtaahoon kattiaa tis ddaal sukande |12|જ્યારે ઝાડ તેના મૂળમાંથી કાપી નાખવામાં આવે છે, ત્યારે શાખાઓ સુકાઈ જાય છે અને મરી જાય છે. ||12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક ચોથો મહેલ: