ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 306
ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥
jis no deaal hovai meraa suaamee tis gurasikh guroo upades sunaavai |ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಯಾರಿಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಗುರುಗಳು ದಯೆ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿಯುಳ್ಳವರಾಗಿದ್ದಾರೆ - ಆ ಗುರುಸಿಖ್ ಮೇಲೆ, ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਧੂੜਿ ਮੰਗੈ ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੀ ਜੋ ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ॥੨॥
jan naanak dhoorr mangai tis gurasikh kee jo aap japai avarah naam japaavai |2|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಆ ಗುರುಸಿಖ್ನ ಪಾದದ ಧೂಳಿಗಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಸ್ವತಃ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ಪಠಿಸುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ ਵਿਰਲੇ ਥੋੜੇ ॥
jo tudh sach dhiaaeide se virale thorre |ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು, ನಿಜ ಸ್ವಾಮಿ - ಅವರು ಬಹಳ ವಿರಳ.
ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਦੇ ਤਿਨ ਕੀ ਬਰਕਤਿ ਖਾਹਿ ਅਸੰਖ ਕਰੋੜੇ ॥
jo man chit ik araadhade tin kee barakat khaeh asankh karorre |ತಮ್ಮ ಜಾಗೃತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಮತ್ತು ಆರಾಧಿಸುವವರು - ಅವರ ಔದಾರ್ಯದ ಮೂಲಕ, ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರು ಆಹಾರವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸੇ ਥਾਇ ਪਏ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਲੋੜੇ ॥
tudhuno sabh dhiaaeidee se thaae pe jo saahib lorre |ಎಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಮಾತ್ರ ಸ್ವೀಕರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನಿಗೆ ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾರೆ.
ਜੋ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਖਾਦੇ ਪੈਨਦੇ ਸੇ ਮੁਏ ਮਰਿ ਜੰਮੇ ਕੋੜ੍ਹੇ ॥
jo bin satigur seve khaade painade se mue mar jame korrhe |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದೆ ಉಂಡು ಉಡುಗುವವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ; ಸಾವಿನ ನಂತರ, ಆ ದರಿದ್ರ ಕುಷ್ಠರೋಗಿಗಳನ್ನು ಪುನರ್ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਓਇ ਹਾਜਰੁ ਮਿਠਾ ਬੋਲਦੇ ਬਾਹਰਿ ਵਿਸੁ ਕਢਹਿ ਮੁਖਿ ਘੋਲੇ ॥
oe haajar mitthaa bolade baahar vis kadteh mukh ghole |ಅವನ ಭವ್ಯವಾದ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರ ಬೆನ್ನಿನ ಹಿಂದೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಾಯಿಯಿಂದ ವಿಷವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਦਯਿ ਵਿਛੋੜੇ ॥੧੧॥
man khotte day vichhorre |11|ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯುಳ್ಳವರು ಭಗವಂತನಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਮਲੁ ਜੂਈ ਭਰਿਆ ਨੀਲਾ ਕਾਲਾ ਖਿਧੋਲੜਾ ਤਿਨਿ ਵੇਮੁਖਿ ਵੇਮੁਖੈ ਨੋ ਪਾਇਆ ॥
mal jooee bhariaa neelaa kaalaa khidholarraa tin vemukh vemukhai no paaeaa |ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಬೇಮುಖನು ತನ್ನ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸೇವಕನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದನು, ನೀಲಿ-ಕಪ್ಪು ಕೋಟ್ ಧರಿಸಿ, ಕೊಳಕು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಮಿಕೀಟಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ.
ਪਾਸਿ ਨ ਦੇਈ ਕੋਈ ਬਹਣਿ ਜਗਤ ਮਹਿ ਗੂਹ ਪੜਿ ਸਗਵੀ ਮਲੁ ਲਾਇ ਮਨਮੁਖੁ ਆਇਆ ॥
paas na deee koee bahan jagat meh gooh parr sagavee mal laae manamukh aaeaa |ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಅವನ ಹತ್ತಿರ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದನು ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಆವರಿಸಿದ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೊಳೆಯೊಂದಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದನು.
ਪਰਾਈ ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਚੁਗਲੀ ਨੋ ਵੇਮੁਖੁ ਕਰਿ ਕੈ ਭੇਜਿਆ ਓਥੈ ਭੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਦੁਹਾ ਵੇਮੁਖਾ ਦਾ ਕਰਾਇਆ ॥
paraaee jo nindaa chugalee no vemukh kar kai bhejiaa othai bhee muhu kaalaa duhaa vemukhaa daa karaaeaa |ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಬೇಮುಖನನ್ನು ಇತರರನ್ನು ನಿಂದಿಸಲು ಮತ್ತು ಕಚ್ಚಲು ಕಳುಹಿಸಲಾಯಿತು, ಆದರೆ ಅವನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗ, ಅವನ ಮತ್ತು ಅವನ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಯಜಮಾನನ ಮುಖಗಳು ಕಪ್ಪಾಗಿದ್ದವು.
ਤੜ ਸੁਣਿਆ ਸਭਤੁ ਜਗਤ ਵਿਚਿ ਭਾਈ ਵੇਮੁਖੁ ਸਣੈ ਨਫਰੈ ਪਉਲੀ ਪਉਦੀ ਫਾਵਾ ਹੋਇ ਕੈ ਉਠਿ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
tarr suniaa sabhat jagat vich bhaaee vemukh sanai nafarai paulee paudee faavaa hoe kai utth ghar aaeaa |ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ, ಈ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಮನುಷ್ಯನು ತನ್ನ ಸೇವಕನೊಂದಿಗೆ ಒದೆಯಲ್ಪಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಬೂಟುಗಳಿಂದ ಹೊಡೆದನು ಎಂದು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ತಕ್ಷಣವೇ ಕೇಳಲಾಯಿತು; ಅವಮಾನದಿಂದ ಅವರು ಎದ್ದು ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಮರಳಿದರು.
ਅਗੈ ਸੰਗਤੀ ਕੁੜਮੀ ਵੇਮੁਖੁ ਰਲਣਾ ਨ ਮਿਲੈ ਤਾ ਵਹੁਟੀ ਭਤੀਜਂੀ ਫਿਰਿ ਆਣਿ ਘਰਿ ਪਾਇਆ ॥
agai sangatee kurramee vemukh ralanaa na milai taa vahuttee bhateejanee fir aan ghar paaeaa |ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಬೇಮುಖನಿಗೆ ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯಲು ಅವಕಾಶವಿರಲಿಲ್ಲ; ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಸೊಸೆ ಅವನನ್ನು ಮಲಗಿಸಲು ಮನೆಗೆ ಕರೆತಂದರು.
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਏ ਨਿਤ ਭੁਖਾ ਕੂਕੇ ਤਿਹਾਇਆ ॥
halat palat dovai ge nit bhukhaa kooke tihaaeaa |ಅವನು ಇಹಲೋಕ ಮತ್ತು ಪರಲೋಕ ಎರಡನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತಾನೆ.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੁਆਮੀ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਨਿਆਉ ਸਚੁ ਬਹਿ ਆਪਿ ਕਰਾਇਆ ॥
dhan dhan suaamee karataa purakh hai jin niaau sach beh aap karaaeaa |ಪೂಜ್ಯ, ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಪ್ರೈಮಲ್ ಬೀಯಿಂಗ್, ನಮ್ಮ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್; ಅವನೇ ಕುಳಿತು ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸੋ ਸਾਚੈ ਮਾਰਿ ਪਚਾਇਆ ॥
jo nindaa kare satigur poore kee so saachai maar pachaaeaa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ನಿಂದಿಸುವವನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಂದ ಶಿಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਏਹੁ ਅਖਰੁ ਤਿਨਿ ਆਖਿਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥
ehu akhar tin aakhiaa jin jagat sabh upaaeaa |1|ಈ ಪದವು ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನಿಂದ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਾਹਿਬੁ ਜਿਸ ਕਾ ਨੰਗਾ ਭੁਖਾ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨਫਰੁ ਕਿਥਹੁ ਰਜਿ ਖਾਏ ॥
saahib jis kaa nangaa bhukhaa hovai tis daa nafar kithahu raj khaae |ಒಬ್ಬ ಯಜಮಾನನಿಗೆ ಬಡ ಭಿಕ್ಷುಕನನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು - ಅವನು ಹೇಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ?
ਜਿ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਫਰੈ ਹਥਿ ਆਵੈ ਅਣਹੋਦੀ ਕਿਥਹੁ ਪਾਏ ॥
ji saahib kai ghar vath hovai su nafarai hath aavai anahodee kithahu paae |ಅವನ ಯಜಮಾನನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಇದ್ದರೆ, ಅವನು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು; ಆದರೆ ಇಲ್ಲದ್ದನ್ನು ಅವನು ಹೇಗೆ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ?
ਜਿਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਸਾ ਸੇਵਾ ਅਉਖੀ ਹੋਈ ॥
jis dee sevaa keetee fir lekhaa mangeeai saa sevaa aaukhee hoee |ಅವನ ಸೇವೆ, ಅವನ ಖಾತೆಗೆ ಉತ್ತರಿಸಲು ಯಾರನ್ನು ಕರೆಯಲಾಗುವುದು? ಆ ಸೇವೆ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸਫਲ ਦਰਸਨ ਕੀ ਫਿਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥
naanak sevaa karahu har gur safal darasan kee fir lekhaa mangai na koee |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ, ಭಗವಂತ ಅವತಾರ; ಅವರ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವು ಲಾಭದಾಯಕವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਨਾਨਕ ਵੀਚਾਰਹਿ ਸੰਤ ਜਨ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਕਹੰਦੇ ॥
naanak veechaareh sant jan chaar ved kahande |ಓ ನಾನಕ್, ಸಂತರು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳು ಘೋಷಿಸುತ್ತವೆ,
ਭਗਤ ਮੁਖੈ ਤੇ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਵਚਨ ਹੋਵੰਦੇ ॥
bhagat mukhai te bolade se vachan hovande |ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಏನು ಹೇಳುತ್ತಾರೋ ಅದು ನೆರವೇರುತ್ತದೆ.
ਪ੍ਰਗਟ ਪਹਾਰਾ ਜਾਪਦਾ ਸਭਿ ਲੋਕ ਸੁਣੰਦੇ ॥
pragatt pahaaraa jaapadaa sabh lok sunande |ಅವನು ತನ್ನ ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ಕಾರ್ಯಾಗಾರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಎಲ್ಲಾ ಜನರು ಇದನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.
ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਨਿ ਮੁਗਧ ਨਰ ਸੰਤ ਨਾਲਿ ਖਹੰਦੇ ॥
sukh na paaein mugadh nar sant naal khahande |ಸಂತರೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುವ ಮೊಂಡುತನದ ಜನರು ಎಂದಿಗೂ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ.
ਓਇ ਲੋਚਨਿ ਓਨਾ ਗੁਣੈ ਨੋ ਓਇ ਅਹੰਕਾਰਿ ਸੜੰਦੇ ॥
oe lochan onaa gunai no oe ahankaar sarrande |ಸಂತರು ಅವರನ್ನು ಸದ್ಗುಣದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸುಡುತ್ತಾರೆ.
ਓਇ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਾ ਭਾਗ ਧੁਰਿ ਮੰਦੇ ॥
oe vichaare kiaa kareh jaa bhaag dhur mande |ಆ ದರಿದ್ರರು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು, ಏಕೆಂದರೆ, ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ, ಅವರ ಹಣೆಬರಹವು ದುಷ್ಟತನದಿಂದ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ.
ਜੋ ਮਾਰੇ ਤਿਨਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੇ ਕਿਸੈ ਨ ਸੰਦੇ ॥
jo maare tin paarabraham se kisai na sande |ಪರಮಾತ್ಮನಿಂದ ಹೊಡೆದೋಡಿಸಿದವರು ಯಾರಿಗೂ ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ.
ਵੈਰੁ ਕਰਹਿ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਧਰਮ ਨਿਆਇ ਪਚੰਦੇ ॥
vair kareh niravair naal dharam niaae pachande |ದ್ವೇಷವಿಲ್ಲದವನನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸುವವರು - ಧರ್ಮದ ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯದ ಪ್ರಕಾರ, ಅವರು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਜੋ ਜੋ ਸੰਤਿ ਸਰਾਪਿਆ ਸੇ ਫਿਰਹਿ ਭਵੰਦੇ ॥
jo jo sant saraapiaa se fireh bhavande |ಸಂತರಿಂದ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತರು ಗುರಿಯಿಲ್ಲದೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.
ਪੇਡੁ ਮੁੰਢਾਹੂੰ ਕਟਿਆ ਤਿਸੁ ਡਾਲ ਸੁਕੰਦੇ ॥੧੨॥
pedd mundtaahoon kattiaa tis ddaal sukande |12|ಮರವನ್ನು ಅದರ ಬೇರುಗಳಲ್ಲಿ ಕತ್ತರಿಸಿದಾಗ, ಕೊಂಬೆಗಳು ಒಣಗಿ ಸಾಯುತ್ತವೆ. ||12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |ಸಲೋಕ್ ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್: