ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1097
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਦੁਖੀਆ ਦਰਦ ਘਣੇ ਵੇਦਨ ਜਾਣੇ ਤੂ ਧਣੀ ॥
dukheea darad ghane vedan jaane too dhanee |ಶೋಚನೀಯರು ತುಂಬಾ ಸಂಕಟ ಮತ್ತು ನೋವನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ನೋವು ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು ಸ್ವಾಮಿ.
ਜਾਣਾ ਲਖ ਭਵੇ ਪਿਰੀ ਡਿਖੰਦੋ ਤਾ ਜੀਵਸਾ ॥੨॥
jaanaa lakh bhave piree ddikhando taa jeevasaa |2|ನನಗೆ ನೂರಾರು ಸಾವಿರ ಪರಿಹಾರಗಳು ತಿಳಿದಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ನಾನು ನನ್ನ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡರೆ ಮಾತ್ರ ನಾನು ಬದುಕುತ್ತೇನೆ. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਢਹਦੀ ਜਾਇ ਕਰਾਰਿ ਵਹਣਿ ਵਹੰਦੇ ਮੈ ਡਿਠਿਆ ॥
dtahadee jaae karaar vahan vahande mai dditthiaa |ನದಿಯ ದಡವು ನದಿಯ ರಭಸದಿಂದ ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗುವುದನ್ನು ನಾನು ನೋಡಿದ್ದೇನೆ.
ਸੇਈ ਰਹੇ ਅਮਾਣ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ॥੩॥
seee rahe amaan jinaa satigur bhettiaa |3|ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡುವ ಅವರು ಮಾತ್ರ ಹಾಗೇ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਸੁ ਜਨ ਤੇਰੀ ਭੁਖ ਹੈ ਤਿਸੁ ਦੁਖੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ॥
jis jan teree bhukh hai tis dukh na viaapai |ಸ್ವಾಮಿ, ನಿನಗಾಗಿ ಹಸಿದಿರುವ ಆ ವಿನಮ್ರನಿಗೆ ಯಾವುದೇ ನೋವು ಬಾಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਨਿ ਜਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝਿਆ ਸੁ ਚਹੁ ਕੁੰਡੀ ਜਾਪੈ ॥
jin jan guramukh bujhiaa su chahu kunddee jaapai |ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಆ ವಿನಮ್ರ ಗುರುಮುಖನನ್ನು ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਜੋ ਨਰੁ ਉਸ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਰੈ ਤਿਸੁ ਕੰਬਹਿ ਪਾਪੈ ॥
jo nar us kee saranee parai tis kanbeh paapai |ಭಗವಂತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಆ ಮನುಷ್ಯನಿಂದ ಪಾಪಗಳು ಓಡಿಹೋಗುತ್ತವೆ.
ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਗੁਰ ਧੂੜੀ ਨਾਪੈ ॥
janam janam kee mal utarai gur dhoorree naapai |ಗುರುಗಳ ಪಾದದ ಧೂಳಿನಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಅವತಾರಗಳ ಕೊಳಕು ತೊಳೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿਆ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥
jin har bhaanaa maniaa tis sog na santaapai |ಭಗವಂತನ ಸಂಕಲ್ಪವನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುವವನು ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੂ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹੈ ਸਭਿ ਜਾਣਹਿ ਆਪੈ ॥
har jeeo too sabhanaa kaa mit hai sabh jaaneh aapai |ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಎಲ್ಲರ ಸ್ನೇಹಿತ; ನೀವು ಅವರವರೆಂದು ಎಲ್ಲರೂ ನಂಬುತ್ತಾರೆ.
ਐਸੀ ਸੋਭਾ ਜਨੈ ਕੀ ਜੇਵਡੁ ਹਰਿ ਪਰਤਾਪੈ ॥
aaisee sobhaa janai kee jevadd har parataapai |ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನ ಮಹಿಮೆಯು ಭಗವಂತನ ತೇಜಸ್ಸಿನಂತೆಯೇ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿದೆ.
ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਜਨ ਵਰਤਾਇਆ ਹਰਿ ਜਨ ਤੇ ਜਾਪੈ ॥੮॥
sabh antar jan varataaeaa har jan te jaapai |8|ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಆತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನು ಅಗ್ರಗಣ್ಯ; ಅವನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||8||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |ದಖನಾಯ್, ಐದನೇ ಮೆಹಲ್:
ਜਿਨਾ ਪਿਛੈ ਹਉ ਗਈ ਸੇ ਮੈ ਪਿਛੈ ਭੀ ਰਵਿਆਸੁ ॥
jinaa pichhai hau gee se mai pichhai bhee raviaas |ನಾನು ಯಾರನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದೆನೋ ಅವರು ಈಗ ನನ್ನನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਨਾ ਕੀ ਮੈ ਆਸੜੀ ਤਿਨਾ ਮਹਿਜੀ ਆਸ ॥੧॥
jinaa kee mai aasarree tinaa mahijee aas |1|ನಾನು ಯಾರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ಈಗ ಅವರ ಭರವಸೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗਿਲੀ ਗਿਲੀ ਰੋਡੜੀ ਭਉਦੀ ਭਵਿ ਭਵਿ ਆਇ ॥
gilee gilee roddarree bhaudee bhav bhav aae |ನೊಣವು ಸುತ್ತಲೂ ಹಾರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಾಕಂಬಿಯ ಒದ್ದೆಯಾದ ಮುದ್ದೆಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.
ਜੋ ਬੈਠੇ ਸੇ ਫਾਥਿਆ ਉਬਰੇ ਭਾਗ ਮਥਾਇ ॥੨॥
jo baitthe se faathiaa ubare bhaag mathaae |2|ಅದರ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವವನು ಸಿಕ್ಕಿಬೀಳುತ್ತಾನೆ; ತಮ್ಮ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ಮಾತ್ರ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਡਿਠਾ ਹਭ ਮਝਾਹਿ ਖਾਲੀ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥
dditthaa habh majhaeh khaalee koe na jaaneeai |ನಾನು ಅವನನ್ನು ಎಲ್ಲರೊಳಗೂ ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ಅವನಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.
ਤੈ ਸਖੀ ਭਾਗ ਮਥਾਹਿ ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਸਜਣੁ ਰਾਵਿਆ ॥੩॥
tai sakhee bhaag mathaeh jinee meraa sajan raaviaa |3|ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಆನಂದಿಸುವ ಆ ಸಂಗಾತಿಯ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ಕೆತ್ತಲಾಗಿದೆ. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਉ ਢਾਢੀ ਦਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਦਾ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥
hau dtaadtee dar gun gaavadaa je har prabh bhaavai |ನನ್ನ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ಅವನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುವ ಅವನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಾನು ಸೇವಕನಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਥਿਰ ਥਾਵਰੀ ਹੋਰ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥
prabh meraa thir thaavaree hor aavai jaavai |ನನ್ನ ದೇವರು ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರ; ಇತರರು ಬರುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಹೋಗುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸੋ ਮੰਗਾ ਦਾਨੁ ਗੁੋਸਾਈਆ ਜਿਤੁ ਭੁਖ ਲਹਿ ਜਾਵੈ ॥
so mangaa daan guosaaeea jit bhukh leh jaavai |ನನ್ನ ಹಸಿವನ್ನು ನೀಗಿಸುವ ಲೋಕದ ಪ್ರಭುವಿನಿಂದ ಆ ಉಡುಗೊರೆಯನ್ನು ಬೇಡುತ್ತೇನೆ.
ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਦੇਵਹੁ ਦਰਸਨੁ ਆਪਣਾ ਜਿਤੁ ਢਾਢੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥
prabh jeeo devahu darasan aapanaa jit dtaadtee tripataavai |ಓ ಪ್ರೀತಿಯ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ದರ್ಶನದ ಆಶೀರ್ವಾದದ ದೃಷ್ಟಿಯೊಂದಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಮಂತ್ರವಾದಿಯನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ, ನಾನು ತೃಪ್ತನಾಗುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಸುತ್ತೇನೆ.
ਅਰਦਾਸਿ ਸੁਣੀ ਦਾਤਾਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਢਾਢੀ ਕਉ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵੈ ॥
aradaas sunee daataar prabh dtaadtee kau mahal bulaavai |ದೇವರು, ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವವನು, ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲಿಗೆ ಮಂತ್ರವಾದಿಯನ್ನು ಕರೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਪ੍ਰਭ ਦੇਖਦਿਆ ਦੁਖ ਭੁਖ ਗਈ ਢਾਢੀ ਕਉ ਮੰਗਣੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥
prabh dekhadiaa dukh bhukh gee dtaadtee kau mangan chit na aavai |ದೇವರ ಮೇಲೆ ದೃಷ್ಟಿ ಹಾಯಿಸಿದರೆ, ಮಂತ್ರವಾದಿ ನೋವು ಮತ್ತು ಹಸಿವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತದೆ; ಅವನು ಬೇರೆ ಏನನ್ನೂ ಕೇಳಲು ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਭੇ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਲਗਿ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਪਾਵੈ ॥
sabhe ichhaa pooreea lag prabh kai paavai |ದೇವರ ಪಾದ ಮುಟ್ಟಿ ಎಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟಾರ್ಥಗಳು ಈಡೇರುತ್ತವೆ.
ਹਉ ਨਿਰਗੁਣੁ ਢਾਢੀ ਬਖਸਿਓਨੁ ਪ੍ਰਭਿ ਪੁਰਖਿ ਵੇਦਾਵੈ ॥੯॥
hau niragun dtaadtee bakhasion prabh purakh vedaavai |9|ನಾನು ಅವನ ವಿನಮ್ರ, ಅಯೋಗ್ಯ ಮಿನಿಸ್ಟ್ರೆಲ್; ಪ್ರಧಾನ ಕರ್ತನಾದ ದೇವರು ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿದ್ದಾನೆ. ||9||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |ದಖನಾಯ್, ಐದನೇ ಮೆಹಲ್:
ਜਾ ਛੁਟੇ ਤਾ ਖਾਕੁ ਤੂ ਸੁੰਞੀ ਕੰਤੁ ਨ ਜਾਣਹੀ ॥
jaa chhutte taa khaak too sunyee kant na jaanahee |ಆತ್ಮವು ಹೊರಟುಹೋದಾಗ, ನೀವು ಧೂಳಾಗುತ್ತೀರಿ, ಓ ಖಾಲಿ ದೇಹ; ನಿಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಏಕೆ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ?
ਦੁਰਜਨ ਸੇਤੀ ਨੇਹੁ ਤੂ ਕੈ ਗੁਣਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣਹੀ ॥੧॥
durajan setee nehu too kai gun har rang maanahee |1|ನೀವು ದುಷ್ಟ ಜನರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಿ; ಯಾವ ಸದ್ಗುಣಗಳಿಂದ ನೀವು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಆನಂದಿಸುವಿರಿ? ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਣਾ ਵਿਸਰੇ ਸਰੈ ਨ ਬਿੰਦ ॥
naanak jis bin gharree na jeevanaa visare sarai na bind |ಓ ನಾನಕ್, ಅವನಿಲ್ಲದೆ, ನೀವು ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ; ನೀವು ಅವನನ್ನು ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਕਿਉ ਮਨ ਰੂਸੀਐ ਜਿਸਹਿ ਹਮਾਰੀ ਚਿੰਦ ॥੨॥
tis siau kiau man rooseeai jiseh hamaaree chind |2|ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ನೀನು ಅವನಿಂದ ಏಕೆ ದೂರವಾದೆ? ಅವನು ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਰਤੇ ਰੰਗਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਤਿ ਗੁਲਾਲੁ ॥
rate rang paarabraham kai man tan at gulaal |ಪರಮಾತ್ಮನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿರುವವರು, ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಗಳು ಗಾಢವಾದ ಕಡುಗೆಂಪು ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਆਲੂਦਿਆ ਜਿਤੀ ਹੋਰੁ ਖਿਆਲੁ ॥੩॥
naanak vin naavai aaloodiaa jitee hor khiaal |3|ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಇತರ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಕಲುಷಿತ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟವಾಗಿವೆ. ||3||
ਪਵੜੀ ॥
pavarree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਜਾ ਤੂ ਮੇਰਾ ਮਿਤ੍ਰੁ ਹੈ ਤਾ ਕਿਆ ਮੈ ਕਾੜਾ ॥
har jeeo jaa too meraa mitru hai taa kiaa mai kaarraa |ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗಿದ್ದಾಗ, ಯಾವ ದುಃಖವು ನನ್ನನ್ನು ಬಾಧಿಸಬಲ್ಲದು?
ਜਿਨੀ ਠਗੀ ਜਗੁ ਠਗਿਆ ਸੇ ਤੁਧੁ ਮਾਰਿ ਨਿਵਾੜਾ ॥
jinee tthagee jag tthagiaa se tudh maar nivaarraa |ಜಗತ್ತನ್ನು ವಂಚಿಸುವ ಮೋಸಗಾರರನ್ನು ನೀವು ಸೋಲಿಸಿ ನಾಶಪಡಿಸಿದ್ದೀರಿ.
ਗੁਰਿ ਭਉਜਲੁ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਇਆ ਜਿਤਾ ਪਾਵਾੜਾ ॥
gur bhaujal paar langhaaeaa jitaa paavaarraa |ಗುರುಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಭಯಂಕರವಾದ ಮಹಾಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ಕೊಂಡೊಯ್ದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಯುದ್ಧವನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದೇನೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਭਿ ਰਸ ਭੋਗਦਾ ਵਡਾ ਆਖਾੜਾ ॥
guramatee sabh ras bhogadaa vaddaa aakhaarraa |ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಮಹಾನ್ ಪ್ರಪಂಚ-ರಂಗದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਸਭਿ ਇੰਦ੍ਰੀਆ ਵਸਿ ਕਰਿ ਦਿਤੀਓ ਸਤਵੰਤਾ ਸਾੜਾ ॥
sabh indreea vas kar diteeo satavantaa saarraa |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅಂಗಗಳನ್ನು ನನ್ನ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತಂದಿದ್ದಾನೆ.