ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 551
ਆਪੇ ਜਲੁ ਆਪੇ ਦੇ ਛਿੰਗਾ ਆਪੇ ਚੁਲੀ ਭਰਾਵੈ ॥
aape jal aape de chhingaa aape chulee bharaavai |ಅವನೇ ನೀರು, ಅವನೇ ಟೂತ್ ಪಿಕ್ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೇ ಮೌತ್ ವಾಶ್ ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਸੰਗਤਿ ਸਦਿ ਬਹਾਲੈ ਆਪੇ ਵਿਦਾ ਕਰਾਵੈ ॥
aape sangat sad bahaalai aape vidaa karaavai |ಅವನೇ ಸಭೆಯನ್ನು ಕರೆದು ಕೂರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೇ ಅವರಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਤਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਵੈ ॥੬॥
jis no kirapaal hovai har aape tis no hukam manaavai |6|ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ - ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ನಡೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਭਿ ਬੰਧਨਾ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਸਨਬੰਧੁ ॥
karam dharam sabh bandhanaa paap pun sanabandh |ಆಚರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಧರ್ಮಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕೇವಲ ತೊಡಕುಗಳು; ಕೆಟ್ಟ ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯದು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಬದ್ಧವಾಗಿದೆ.
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਸੁ ਬੰਧਨਾ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੁ ਧੰਧੁ ॥
mamataa mohu su bandhanaa putr kalatr su dhandh |ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಸಂಗಾತಿಯ ಸಲುವಾಗಿ, ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಆ ಕೆಲಸಗಳು ಕೇವಲ ಹೆಚ್ಚು ಬಂಧಗಳಾಗಿವೆ.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਜੇਵਰੀ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਨਬੰਧੁ ॥
jah dekhaa tah jevaree maaeaa kaa sanabandh |ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಮಾಯೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯದ ಕುಣಿಕೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਵਰਤਣਿ ਵਰਤੈ ਅੰਧੁ ॥੧॥
naanak sache naam bin varatan varatai andh |1|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಜಗತ್ತು ಕುರುಡು ತೊಡಕುಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದೆ. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਅੰਧੇ ਚਾਨਣੁ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਰਜਾਇ ॥
andhe chaanan taa theeai jaa satigur milai rajaae |ಕುರುಡರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಇಚ್ಛೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಂಡಾಗ ದೈವಿಕ ಬೆಳಕನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਬੰਧਨ ਤੋੜੈ ਸਚਿ ਵਸੈ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
bandhan torrai sach vasai agiaan adheraa jaae |ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಮುರಿದು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನದ ಅಂಧಕಾರವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਦੇਖੈ ਤਿਸੈ ਕਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ॥
sabh kichh dekhai tisai kaa jin keea tan saaj |ದೇಹವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಮತ್ತು ರೂಪಿಸಿದವನಿಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಸೇರಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ನೋಡುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਕਰਤਾਰ ਕੀ ਕਰਤਾ ਰਾਖੈ ਲਾਜ ॥੨॥
naanak saran karataar kee karataa raakhai laaj |2|ನಾನಕ್ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ - ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ತನ್ನ ಗೌರವವನ್ನು ಕಾಪಾಡುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਦਹੁ ਆਪੇ ਥਾਟੁ ਕੀਆ ਬਹਿ ਕਰਤੈ ਤਦਹੁ ਪੁਛਿ ਨ ਸੇਵਕੁ ਬੀਆ ॥
jadahu aape thaatt keea beh karatai tadahu puchh na sevak beea |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದಾಗ, ಅವನು ತನ್ನ ಯಾವುದೇ ಸೇವಕರೊಂದಿಗೆ ಸಮಾಲೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ;
ਤਦਹੁ ਕਿਆ ਕੋ ਲੇਵੈ ਕਿਆ ਕੋ ਦੇਵੈ ਜਾਂ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥
tadahu kiaa ko levai kiaa ko devai jaan avar na doojaa keea |ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ತನ್ನಂತೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸದಿದ್ದಾಗ ಯಾರಾದರೂ ಏನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಯಾರಾದರೂ ಏನು ಕೊಡಬಹುದು?
ਫਿਰਿ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਕਰਤੈ ਦਾਨੁ ਸਭਨਾ ਕਉ ਦੀਆ ॥
fir aape jagat upaaeaa karatai daan sabhanaa kau deea |ನಂತರ, ಜಗತ್ತನ್ನು ರೂಪಿಸಿದ ನಂತರ, ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ತನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದದಿಂದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದನು.
ਆਪੇ ਸੇਵ ਬਣਾਈਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
aape sev banaaeean guramukh aape amrit peea |ಅವರೇ ನಮಗೆ ಅವರ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಗುರುಮುಖರಾಗಿ ನಾವು ಅವರ ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತೇವೆ.
ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਰੈ ਸੁ ਥੀਆ ॥੭॥
aap nirankaar aakaar hai aape aape karai su theea |7|ಅವನೇ ನಿರಾಕಾರ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ರೂಪುಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ; ಅವನೇ ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ನೆರವೇರುತ್ತದೆ. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿ ਸਦ ਸਾਚਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜਿ ਪਿਆਰਿ ॥
guramukh prabh seveh sad saachaa anadin sahaj piaar |ಗುರುಮುಖರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ದೇವರ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਅਰਧਿ ਉਰਧਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
sadaa anand gaaveh gun saache aradh uradh ur dhaar |ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಆನಂದದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ; ಇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಅವರು ಆತನನ್ನು ತಮ್ಮ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਵਸਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
antar preetam vasiaa dhur karam likhiaa karataar |ಅವರ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರು ಆಳವಾಗಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ; ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಈ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಮೊದಲೇ ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದನು.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥
naanak aap milaaeian aape kirapaa dhaar |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಬೆಸೆಯುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ಅವರ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਹਿਐ ਕਥਿਐ ਨ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
kahiaai kathiaai na paaeeai anadin rahai sadaa gun gaae |ಕೇವಲ ಮಾತನಾಡುವ ಮತ್ತು ಮಾತನಾಡುವ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ. ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅವರ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಿರಿ.
ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
vin karamai kinai na paaeio bhauk mue bilalaae |ಅವನ ಕರುಣಾಮಯಿ ಅನುಗ್ರಹವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಹಲವರು ಬೊಗಳುತ್ತಾ ಅಳುತ್ತಾ ಸತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭਿਜੈ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur kai sabad man tan bhijai aap vasai man aae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಸಂತೃಪ್ತಗೊಂಡಾಗ, ಭಗವಂತನು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
naanak nadaree paaeeai aape le milaae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಆತನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವನು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಾನೆ; ಆತನು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਆਪੇ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣ ਸਭਿ ਸਾਸਤ ਆਪਿ ਕਥੈ ਆਪਿ ਭੀਜੈ ॥
aape ved puraan sabh saasat aap kathai aap bheejai |ಅವನೇ ವೇದಗಳು, ಪುರಾಣಗಳು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು; ಅವನೇ ಅವುಗಳನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਹੀ ਬਹਿ ਪੂਜੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਪਰਪੰਚੁ ਕਰੀਜੈ ॥
aape hee beh pooje karataa aap parapanch kareejai |ಅವನೇ ಪೂಜಿಸಲು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೇ ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਆਪਿ ਪਰਵਿਰਤਿ ਆਪਿ ਨਿਰਵਿਰਤੀ ਆਪੇ ਅਕਥੁ ਕਥੀਜੈ ॥
aap paravirat aap niraviratee aape akath katheejai |ಅವನೇ ಗೃಹಸ್ಥ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಪರಿತ್ಯಾಗ; ಅವನೇ ಹೇಳಲಾಗದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਪੁੰਨੁ ਸਭੁ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਵਰਤੀਜੈ ॥
aape pun sabh aap karaae aap alipat varateejai |ಅವನೇ ಎಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೆಯತನ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ವರ್ತಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ਆਪੇ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਦੇਵੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੀਜੈ ॥੮॥
aape sukh dukh devai karataa aape bakhas kareejai |8|ಅವನೇ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನೋವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ; ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ತನ್ನ ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸੇਖਾ ਅੰਦਰਹੁ ਜੋਰੁ ਛਡਿ ਤੂ ਭਉ ਕਰਿ ਝਲੁ ਗਵਾਇ ॥
sekhaa andarahu jor chhadd too bhau kar jhal gavaae |ಓ ಶೇಖ್, ನಿನ್ನ ಕ್ರೂರ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸು; ದೇವರ ಭಯದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸಿ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಹುಚ್ಚುತನವನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಿ.
ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਕੇਤੇ ਨਿਸਤਰੇ ਭੈ ਵਿਚਿ ਨਿਰਭਉ ਪਾਇ ॥
gur kai bhai kete nisatare bhai vich nirbhau paae |ಗುರುವಿನ ಭಯದ ಮೂಲಕ, ಅನೇಕರನ್ನು ಉಳಿಸಲಾಗಿದೆ; ಈ ಭಯದಲ್ಲಿ, ನಿರ್ಭೀತ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಿ.
ਮਨੁ ਕਠੋਰੁ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਤੂੰ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
man katthor sabad bhed toon saant vasai man aae |ಶಾಬಾದ್ ಪದದಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಕಲ್ಲಿನ ಹೃದಯವನ್ನು ಚುಚ್ಚಿ; ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿ ನೆಲೆಸಲಿ.
ਸਾਂਤੀ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਾ ਖਸਮੁ ਪਾਏ ਥਾਇ ॥
saantee vich kaar kamaavanee saa khasam paae thaae |ಈ ಶಾಂತಿಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರೆ, ಅವು ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳಿಂದ ಅನುಮೋದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪੁਛਹੁ ਗਿਆਨੀ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak kaam krodh kinai na paaeio puchhahu giaanee jaae |1|ಓ ನಾನಕ್, ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಕೋಪದ ಮೂಲಕ, ಯಾರೂ ದೇವರನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿಲ್ಲ - ಹೋಗಿ, ಯಾವುದೇ ಬುದ್ಧಿವಂತ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೇಳಿ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್: