ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 551
ਆਪੇ ਜਲੁ ਆਪੇ ਦੇ ਛਿੰਗਾ ਆਪੇ ਚੁਲੀ ਭਰਾਵੈ ॥
aape jal aape de chhingaa aape chulee bharaavai |அவரே தண்ணீர், அவரே பல் பிடுங்குகிறார், அவரே வாய் கழுவுகிறார்.
ਆਪੇ ਸੰਗਤਿ ਸਦਿ ਬਹਾਲੈ ਆਪੇ ਵਿਦਾ ਕਰਾਵੈ ॥
aape sangat sad bahaalai aape vidaa karaavai |அவரே சபையை அழைத்து அமரவைக்கிறார், அவரே அவர்களிடம் விடைபெறுகிறார்.
ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਤਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਵੈ ॥੬॥
jis no kirapaal hovai har aape tis no hukam manaavai |6|யாரை இறைவன் தன் கருணையால் ஆசீர்வதிக்கிறார்களோ - அவரை இறைவன் தன் விருப்பப்படி நடக்க வைக்கிறான். ||6||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਭਿ ਬੰਧਨਾ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਸਨਬੰਧੁ ॥
karam dharam sabh bandhanaa paap pun sanabandh |சடங்குகள், மதங்கள் எல்லாம் வெறும் சிக்குகள்; கெட்டது மற்றும் நல்லது அவர்களுடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது.
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਸੁ ਬੰਧਨਾ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੁ ਧੰਧੁ ॥
mamataa mohu su bandhanaa putr kalatr su dhandh |குழந்தைகளுக்காகவும், மனைவிக்காகவும், ஈகோ மற்றும் பற்றுதலுக்காகச் செய்யப்படும் காரியங்கள் இன்னும் அதிக பிணைப்புகள்.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਜੇਵਰੀ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਨਬੰਧੁ ॥
jah dekhaa tah jevaree maaeaa kaa sanabandh |நான் எங்கு பார்த்தாலும், மாயாவின் மீதான பற்றுதலின் கயிற்றை அங்கே காண்கிறேன்.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਵਰਤਣਿ ਵਰਤੈ ਅੰਧੁ ॥੧॥
naanak sache naam bin varatan varatai andh |1|ஓ நானக், உண்மையான பெயர் இல்லாமல், உலகம் குருட்டுச் சிக்கலில் மூழ்கியுள்ளது. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |நான்காவது மெஹல்:
ਅੰਧੇ ਚਾਨਣੁ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਰਜਾਇ ॥
andhe chaanan taa theeai jaa satigur milai rajaae |குருடர்கள் உண்மையான குருவின் விருப்பத்துடன் இணையும்போது தெய்வீக ஒளியைப் பெறுகிறார்கள்.
ਬੰਧਨ ਤੋੜੈ ਸਚਿ ਵਸੈ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
bandhan torrai sach vasai agiaan adheraa jaae |அவர்கள் தங்கள் பிணைப்பை உடைத்து, சத்தியத்தில் வாழ்கிறார்கள், அறியாமை இருள் அகற்றப்படுகிறது.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਦੇਖੈ ਤਿਸੈ ਕਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ॥
sabh kichh dekhai tisai kaa jin keea tan saaj |உடலைப் படைத்து வடிவமைத்தவனுக்கே எல்லாமே சொந்தம் என்று பார்க்கிறார்கள்.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਕਰਤਾਰ ਕੀ ਕਰਤਾ ਰਾਖੈ ਲਾਜ ॥੨॥
naanak saran karataar kee karataa raakhai laaj |2|நானக் படைப்பாளரின் சரணாலயத்தைத் தேடுகிறார் - படைப்பாளர் தனது மரியாதையைக் காப்பாற்றுகிறார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਜਦਹੁ ਆਪੇ ਥਾਟੁ ਕੀਆ ਬਹਿ ਕਰਤੈ ਤਦਹੁ ਪੁਛਿ ਨ ਸੇਵਕੁ ਬੀਆ ॥
jadahu aape thaatt keea beh karatai tadahu puchh na sevak beea |படைப்பாளர், தன்னந்தனியாக அமர்ந்து, பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தபோது, அவர் தனது அடியார்களில் எவருடனும் கலந்தாலோசிக்கவில்லை;
ਤਦਹੁ ਕਿਆ ਕੋ ਲੇਵੈ ਕਿਆ ਕੋ ਦੇਵੈ ਜਾਂ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥
tadahu kiaa ko levai kiaa ko devai jaan avar na doojaa keea |தன்னைப் போல் வேறு எவரையும் படைக்காத போது, யாரால் எதை எடுக்க முடியும், யாரால் என்ன கொடுக்க முடியும்?
ਫਿਰਿ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਕਰਤੈ ਦਾਨੁ ਸਭਨਾ ਕਉ ਦੀਆ ॥
fir aape jagat upaaeaa karatai daan sabhanaa kau deea |பின்னர், உலகை வடிவமைத்த பிறகு, படைப்பாளர் தனது ஆசீர்வாதத்தால் அனைவரையும் ஆசீர்வதித்தார்.
ਆਪੇ ਸੇਵ ਬਣਾਈਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
aape sev banaaeean guramukh aape amrit peea |அவருடைய சேவையில் அவரே நமக்கு அறிவுறுத்துகிறார், மேலும் குர்முகாக நாம் அவருடைய அமுத அமிர்தத்தில் குடிக்கிறோம்.
ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਰੈ ਸੁ ਥੀਆ ॥੭॥
aap nirankaar aakaar hai aape aape karai su theea |7|அவனே உருவமற்றவன், அவனே உருவானவன்; அவரே என்ன செய்தாலும் அது நிறைவேறும். ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿ ਸਦ ਸਾਚਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜਿ ਪਿਆਰਿ ॥
guramukh prabh seveh sad saachaa anadin sahaj piaar |குருமுகர்கள் என்றென்றும் கடவுளுக்கு சேவை செய்கிறார்கள்; இரவும் பகலும், அவர்கள் உண்மையான இறைவனின் அன்பில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள்.
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਅਰਧਿ ਉਰਧਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
sadaa anand gaaveh gun saache aradh uradh ur dhaar |அவர்கள் என்றென்றும் பேரின்பத்தில் இருக்கிறார்கள், உண்மையான இறைவனின் மகிமையைப் பாடுகிறார்கள்; இம்மையிலும் மறுமையிலும், அவர்கள் அவரைத் தங்கள் இதயங்களோடு இணைத்துக் கொள்கிறார்கள்.
ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਵਸਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
antar preetam vasiaa dhur karam likhiaa karataar |அவர்களின் அன்புக்குரியவர் உள்ளே ஆழமாக வாழ்கிறார்; படைப்பாளர் இந்த விதியை முன்கூட்டியே நிர்ணயித்தார்.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥
naanak aap milaaeian aape kirapaa dhaar |1|ஓ நானக், அவர் அவர்களைத் தன்னுள் கலக்கிறார்; அவரே அவர்கள் மீது தன் கருணையைப் பொழிகிறார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਕਹਿਐ ਕਥਿਐ ਨ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
kahiaai kathiaai na paaeeai anadin rahai sadaa gun gaae |வெறுமனே பேசுவதாலும் பேசுவதாலும், அவர் காணப்படுவதில்லை. இரவும் பகலும் அவருடைய மகிமையான துதிகளை தொடர்ந்து பாடுங்கள்.
ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
vin karamai kinai na paaeio bhauk mue bilalaae |அவருடைய கருணையின்றி, யாரும் அவரைக் கண்டுபிடிப்பதில்லை; பலர் குரைத்து அழுது இறந்துள்ளனர்.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭਿਜੈ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur kai sabad man tan bhijai aap vasai man aae |மனமும் உடலும் குருவின் சபாத்தின் வார்த்தையால் நிரம்பியிருக்கும் போது, இறைவன் தானே அவன் மனதில் வாசம் செய்கிறான்.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
naanak nadaree paaeeai aape le milaae |2|ஓ நானக், அவருடைய அருளால், அவர் கண்டுபிடிக்கப்பட்டார்; அவர் நம்மை அவருடைய ஒன்றியத்தில் இணைக்கிறார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਆਪੇ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣ ਸਭਿ ਸਾਸਤ ਆਪਿ ਕਥੈ ਆਪਿ ਭੀਜੈ ॥
aape ved puraan sabh saasat aap kathai aap bheejai |அவரே வேதங்கள், புராணங்கள் மற்றும் அனைத்து சாஸ்திரங்கள்; அவரே அவற்றைப் பாடுகிறார், அவரே மகிழ்ச்சி அடைகிறார்.
ਆਪੇ ਹੀ ਬਹਿ ਪੂਜੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਪਰਪੰਚੁ ਕਰੀਜੈ ॥
aape hee beh pooje karataa aap parapanch kareejai |அவரே வழிபட அமர்ந்து, அவரே உலகைப் படைக்கிறார்.
ਆਪਿ ਪਰਵਿਰਤਿ ਆਪਿ ਨਿਰਵਿਰਤੀ ਆਪੇ ਅਕਥੁ ਕਥੀਜੈ ॥
aap paravirat aap niraviratee aape akath katheejai |அவரே இல்லறத்தார், அவரே துறந்தவர்; அவரே சொல்ல முடியாததை உச்சரிக்கிறார்.
ਆਪੇ ਪੁੰਨੁ ਸਭੁ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਵਰਤੀਜੈ ॥
aape pun sabh aap karaae aap alipat varateejai |அவரே எல்லா நல்லவர், அவரே நம்மைச் செயல்பட வைக்கிறார்; அவரே பிரிந்து நிற்கிறார்.
ਆਪੇ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਦੇਵੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੀਜੈ ॥੮॥
aape sukh dukh devai karataa aape bakhas kareejai |8|அவரே இன்பத்தையும் துன்பத்தையும் தருகிறார்; படைப்பாளர் தானே தனது பரிசுகளை வழங்குகிறார். ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਸੇਖਾ ਅੰਦਰਹੁ ਜੋਰੁ ਛਡਿ ਤੂ ਭਉ ਕਰਿ ਝਲੁ ਗਵਾਇ ॥
sekhaa andarahu jor chhadd too bhau kar jhal gavaae |ஷேக், உங்கள் கொடூரமான இயல்பை விட்டுவிடுங்கள்; கடவுளுக்குப் பயந்து உங்கள் பைத்தியக்காரத்தனத்தை விட்டுவிடுங்கள்.
ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਕੇਤੇ ਨਿਸਤਰੇ ਭੈ ਵਿਚਿ ਨਿਰਭਉ ਪਾਇ ॥
gur kai bhai kete nisatare bhai vich nirbhau paae |குருவின் பயத்தால், பலர் இரட்சிக்கப்பட்டுள்ளனர்; இந்த அச்சத்தில், அச்சமற்ற இறைவனைக் கண்டுபிடி.
ਮਨੁ ਕਠੋਰੁ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਤੂੰ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
man katthor sabad bhed toon saant vasai man aae |ஷபாத்தின் வார்த்தையால் உங்கள் கல் இதயத்தைத் துளைக்கவும்; உங்கள் மனதில் அமைதியும் அமைதியும் நிலைத்திருக்கட்டும்.
ਸਾਂਤੀ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਾ ਖਸਮੁ ਪਾਏ ਥਾਇ ॥
saantee vich kaar kamaavanee saa khasam paae thaae |இந்த அமைதியான நிலையில் நற்செயல்கள் செய்தால், அவை இறைவனாலும், எஜமானாலும் அங்கீகரிக்கப்படுகின்றன.
ਨਾਨਕ ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪੁਛਹੁ ਗਿਆਨੀ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak kaam krodh kinai na paaeio puchhahu giaanee jaae |1|ஓ நானக், பாலியல் ஆசை மற்றும் கோபத்தின் மூலம், யாரும் கடவுளைக் கண்டதில்லை - போய், எந்த அறிவாளியிடம் கேளுங்கள். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்: