ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 117

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ਅਪੁਨਾ ਮੁਕਤੀ ਕਾ ਦਰੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥

sabad marai man maarai apunaa mukatee kaa dar paavaniaa |3|

ஷபாத்தில் இறந்து, தங்கள் சொந்த மனதை அடக்குபவர்கள், விடுதலையின் கதவைப் பெறுகிறார்கள். ||3||

ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥

kilavikh kaattai krodh nivaare |

அவர்கள் தங்கள் பாவங்களை அழிக்கிறார்கள், தங்கள் கோபத்தை நீக்குகிறார்கள்;

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥

gur kaa sabad rakhai ur dhaare |

அவர்கள் குருவின் சபாத்தை தங்கள் இதயத்தில் இறுக்கமாகப் பற்றிக் கொள்கிறார்கள்.

ਸਚਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੪॥

sach rate sadaa bairaagee haumai maar milaavaniaa |4|

உண்மைக்கு இணங்குபவர்கள், என்றென்றும் சமநிலையுடனும், விலகியவர்களாகவும் இருப்பார்கள். அவர்களின் அகங்காரத்தை அடக்கி, இறைவனோடு ஐக்கியமாகிறார்கள். ||4||

ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥

antar ratan milai milaaeaa |

சுயத்தின் கருவுக்குள் ஆழமானது நகை; அதைப் பெற இறைவன் நம்மைத் தூண்டினால் மட்டுமே அதைப் பெறுவோம்.

ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥

tribidh manasaa tribidh maaeaa |

மனம் மூன்று நிலைகளால் - மாயாவின் மூன்று முறைகளால் பிணைக்கப்பட்டுள்ளது.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥

parr parr panddit monee thake chauthe pad kee saar na paavaniaa |5|

படித்தும், ஓதியும், பண்டிதர்களும், சமய அறிஞர்களும், மௌன முனிவர்களும் சோர்ந்து போயினர், ஆனால் அவர்கள் நான்காவது நிலையின் உச்ச சாரத்தைக் காணவில்லை. ||5||

ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥

aape range rang charraae |

இறைவன் தன் அன்பின் நிறத்தில் நம்மை வர்ணிக்கிறான்.

ਸੇ ਜਨ ਰਾਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਏ ॥

se jan raate gur sabad rangaae |

குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையில் மூழ்கியவர்கள் மட்டுமே அவருடைய அன்பில் மூழ்கியிருக்கிறார்கள்.

ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਿਆ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥

har rang charriaa at apaaraa har ras ras gun gaavaniaa |6|

இறைவனின் அன்பின் மிக அழகான நிறத்தால் நிரம்பிய அவர்கள், மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடனும் மகிழ்ச்சியுடனும் இறைவனின் மகிமையான துதிகளைப் பாடுகிறார்கள். ||6||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸੋਈ ॥

guramukh ridh sidh sach sanjam soee |

குர்முகைப் பொறுத்தவரை, உண்மையான இறைவன் செல்வம், அற்புதமான ஆன்மீக சக்திகள் மற்றும் கடுமையான சுய ஒழுக்கம்.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮਿ ਮੁਕਤਿ ਹੋਈ ॥

guramukh giaan naam mukat hoee |

நாமத்தின் ஆன்மீக ஞானத்தின் மூலம், இறைவனின் நாமம், குர்முகன் விடுதலை பெறுகிறார்.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥

guramukh kaar sach kamaaveh sache sach samaavaniaa |7|

குர்முக் சத்தியத்தை நடைமுறைப்படுத்துகிறார், மேலும் உண்மையின் உண்மையில் மூழ்கிவிடுகிறார். ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਥਾਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥

guramukh thaape thaap uthaape |

இறைவன் ஒருவனே படைக்கிறான், படைத்த பிறகு அழிக்கிறான் என்பதை குருமுகன் உணர்ந்தான்.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਭੁ ਆਪੇ ॥

guramukh jaat pat sabh aape |

குர்முகைப் பொறுத்தவரை, இறைவன் தானே சமூக வர்க்கம், அந்தஸ்து மற்றும் அனைத்து மரியாதை.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੨॥੧੩॥

naanak guramukh naam dhiaae naame naam samaavaniaa |8|12|13|

ஓ நானக், குர்முகர்கள் நாம் தியானிக்கிறார்கள்; நாம் மூலம், அவர்கள் நாமத்தில் இணைகிறார்கள். ||8||12||13||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

மாஜ், மூன்றாவது மெஹல்:

ਉਤਪਤਿ ਪਰਲਉ ਸਬਦੇ ਹੋਵੈ ॥

autapat parlau sabade hovai |

ஆக்கமும் அழிவும் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம் நிகழ்கிறது.

ਸਬਦੇ ਹੀ ਫਿਰਿ ਓਪਤਿ ਹੋਵੈ ॥

sabade hee fir opat hovai |

ஷபாத்தின் மூலம், படைப்பு மீண்டும் நிகழ்கிறது.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

guramukh varatai sabh aape sachaa guramukh upaae samaavaniaa |1|

உண்மையான இறைவன் எல்லாவற்றிலும் வியாபித்திருப்பவன் என்பதை குருமுகன் அறிவான். குர்முக் உருவாக்கம் மற்றும் ஒன்றிணைப்பை புரிந்துகொள்கிறார். ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree gur pooraa man vasaavaniaa |

நான் ஒரு தியாகம், என் ஆன்மா ஒரு தியாகம், பரிபூரண குருவை தங்கள் மனதில் பதிய வைப்பவர்களுக்கு.

ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur te saat bhagat kare din raatee gun keh gunee samaavaniaa |1| rahaau |

குருவிடமிருந்து அமைதியும் அமைதியும் வரும்; இரவும் பகலும் பக்தியுடன் அவரை வணங்குங்கள். அவருடைய மகிமையான துதிகளை உச்சரித்து, மகிமைமிக்க இறைவனில் இணையுங்கள். ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਰਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਣੀ ॥

guramukh dharatee guramukh paanee |

குர்முகன் பூமியில் இறைவனையும், குர்முகன் நீரிலும் பார்க்கிறான்.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਣੁ ਬੈਸੰਤਰੁ ਖੇਲੈ ਵਿਡਾਣੀ ॥

guramukh pavan baisantar khelai viddaanee |

குர்முக் அவரை காற்றிலும் நெருப்பிலும் பார்க்கிறார்; அவருடைய விளையாட்டின் அற்புதம் அதுதான்.

ਸੋ ਨਿਗੁਰਾ ਜੋ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨਿਗੁਰੇ ਆਵਣ ਜਾਵਣਿਆ ॥੨॥

so niguraa jo mar mar jamai nigure aavan jaavaniaa |2|

குரு இல்லாதவன் மீண்டும் மீண்டும் இறந்து மீண்டும் பிறக்கிறான். குரு இல்லாத ஒருவன் மறுபிறவியில் வருவதும் போவதும் தொடர்கிறது. ||2||

ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥

tin karatai ik khel rachaaeaa |

ஒரு படைப்பாளி இந்த நாடகத்தை இயக்கியிருக்கிறார்.

ਕਾਇਆ ਸਰੀਰੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ॥

kaaeaa sareerai vich sabh kichh paaeaa |

மனித உடலின் சட்டத்தில், அவர் அனைத்தையும் வைத்துள்ளார்.

ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਕੋਈ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਮਹਲੇ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥

sabad bhed koee mahal paae mahale mahal bulaavaniaa |3|

ஷபாத்தின் வார்த்தையால் துளைக்கப்பட்ட அந்த சிலர், இறைவனின் பிரசன்னத்தின் மாளிகையைப் பெறுகிறார்கள். அவர் அவர்களை தனது அற்புதமான அரண்மனைக்கு அழைக்கிறார். ||3||