ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்

பக்கம் - 671

ਕਾਮ ਹੇਤਿ ਕੁੰਚਰੁ ਲੈ ਫਾਂਕਿਓ ਓਹੁ ਪਰ ਵਸਿ ਭਇਓ ਬਿਚਾਰਾ ॥

kaam het kunchar lai faankio ohu par vas bheio bichaaraa |

பாலுறவு ஆசையால் மயங்கி யானை மாட்டிக் கொண்டது; ஏழை மிருகம் மற்றொருவரின் அதிகாரத்தில் விழுகிறது.

ਨਾਦ ਹੇਤਿ ਸਿਰੁ ਡਾਰਿਓ ਕੁਰੰਕਾ ਉਸ ਹੀ ਹੇਤ ਬਿਦਾਰਾ ॥੨॥

naad het sir ddaario kurankaa us hee het bidaaraa |2|

வேட்டைக்காரனின் மணியின் ஓசையால் மயங்கி, மான் தன் தலையை அளிக்கிறது; இந்த தூண்டுதலின் காரணமாக, அது கொல்லப்படுகிறது. ||2||

ਦੇਖਿ ਕੁਟੰਬੁ ਲੋਭਿ ਮੋਹਿਓ ਪ੍ਰਾਨੀ ਮਾਇਆ ਕਉ ਲਪਟਾਨਾ ॥

dekh kuttanb lobh mohio praanee maaeaa kau lapattaanaa |

அவனது குடும்பத்தைப் பார்த்து, பேராசையால் மயங்கிக் கிடக்கிறான்; அவன் மாயாவின் மீது பற்று கொள்கிறான்.

ਅਤਿ ਰਚਿਓ ਕਰਿ ਲੀਨੋ ਅਪੁਨਾ ਉਨਿ ਛੋਡਿ ਸਰਾਪਰ ਜਾਨਾ ॥੩॥

at rachio kar leeno apunaa un chhodd saraapar jaanaa |3|

உலக விஷயங்களில் முழுவதுமாக மூழ்கி, அவற்றைத் தனக்குச் சொந்தமானதாகக் கருதுகிறான்; ஆனால் இறுதியில், அவர் நிச்சயமாக அவர்களை விட்டுவிட வேண்டும். ||3||

ਬਿਨੁ ਗੋਬਿੰਦ ਅਵਰ ਸੰਗਿ ਨੇਹਾ ਓਹੁ ਜਾਣਹੁ ਸਦਾ ਦੁਹੇਲਾ ॥

bin gobind avar sang nehaa ohu jaanahu sadaa duhelaa |

கடவுளைத் தவிர வேறு யாரையும் நேசிப்பவர் என்றென்றும் துன்பத்தில் இருப்பார் என்பதை நன்கு அறிந்து கொள்ளுங்கள்.

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਇਹੈ ਬੁਝਾਇਓ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪ੍ਰਭੂ ਸਦ ਕੇਲਾ ॥੪॥੨॥

kahu naanak gur ihai bujhaaeio preet prabhoo sad kelaa |4|2|

நானக் கூறுகிறார், குரு எனக்கு இதை விளக்கினார், கடவுள் மீதான அன்பு நிலையான பேரின்பத்தைத் தருகிறது. ||4||2||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਃ ੫ ॥

dhanaasaree mahalaa 5 |

தனாசரி, ஐந்தாவது மெஹல்:

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੀਓ ਮੋਹਿ ਨਾਮਾ ਬੰਧਨ ਤੇ ਛੁਟਕਾਏ ॥

kar kirapaa deeo mohi naamaa bandhan te chhuttakaae |

அவருடைய கிருபையை அளித்து, கடவுள் தனது பெயரைக் கொண்டு என்னை ஆசீர்வதித்தார், மேலும் எனது பிணைப்புகளிலிருந்து என்னை விடுவித்தார்.

ਮਨ ਤੇ ਬਿਸਰਿਓ ਸਗਲੋ ਧੰਧਾ ਗੁਰ ਕੀ ਚਰਣੀ ਲਾਏ ॥੧॥

man te bisario sagalo dhandhaa gur kee charanee laae |1|

உலகப் பிணைப்புகள் அனைத்தையும் மறந்து, குருவின் பாதங்களில் நான் இணைந்திருக்கிறேன். ||1||

ਸਾਧਸੰਗਿ ਚਿੰਤ ਬਿਰਾਨੀ ਛਾਡੀ ॥

saadhasang chint biraanee chhaaddee |

புனித நிறுவனமான சாத் சங்கத்தில் எனது மற்ற கவலைகளையும் கவலைகளையும் துறந்தேன்.

ਅਹੰਬੁਧਿ ਮੋਹ ਮਨ ਬਾਸਨ ਦੇ ਕਰਿ ਗਡਹਾ ਗਾਡੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ahanbudh moh man baasan de kar gaddahaa gaaddee |1| rahaau |

நான் ஒரு ஆழமான குழி தோண்டி, என் அகங்கார பெருமையையும், உணர்ச்சிப் பற்றையும், என் மனதின் ஆசைகளையும் புதைத்தேன். ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਨਾ ਕੋ ਮੇਰਾ ਦੁਸਮਨੁ ਰਹਿਆ ਨਾ ਹਮ ਕਿਸ ਕੇ ਬੈਰਾਈ ॥

naa ko meraa dusaman rahiaa naa ham kis ke bairaaee |

யாரும் எனக்கு எதிரியும் இல்லை, நான் யாருக்கும் எதிரியும் இல்லை.

ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਸਾਰੁ ਪਸਾਰਿਓ ਭੀਤਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੨॥

braham pasaar pasaario bheetar satigur te sojhee paaee |2|

தன் விரிவை விரித்த கடவுள், அனைத்திலும் இருக்கிறார்; இதை நான் உண்மையான குருவிடம் கற்றுக்கொண்டேன். ||2||

ਸਭੁ ਕੋ ਮੀਤੁ ਹਮ ਆਪਨ ਕੀਨਾ ਹਮ ਸਭਨਾ ਕੇ ਸਾਜਨ ॥

sabh ko meet ham aapan keenaa ham sabhanaa ke saajan |

நான் அனைவருக்கும் நண்பன்; நான் எல்லோருடைய நண்பன்.

ਦੂਰਿ ਪਰਾਇਓ ਮਨ ਕਾ ਬਿਰਹਾ ਤਾ ਮੇਲੁ ਕੀਓ ਮੇਰੈ ਰਾਜਨ ॥੩॥

door paraaeio man kaa birahaa taa mel keeo merai raajan |3|

எப்பொழுது என் மனதில் இருந்து பிரிந்த உணர்வு நீங்கியது, அப்போது நான் என் அரசனாகிய இறைவனுடன் இணைந்தேன். ||3||

ਬਿਨਸਿਓ ਢੀਠਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੂਠਾ ਸਬਦੁ ਲਗੋ ਗੁਰ ਮੀਠਾ ॥

binasio dteetthaa amrit vootthaa sabad lago gur meetthaa |

என் பிடிவாதம் நீங்கியது, அமுத அமிர்தம் பொழிகிறது, குருவின் சபாத்தின் வார்த்தை எனக்கு மிகவும் இனிமையாகத் தோன்றுகிறது.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੀ ਨਾਨਕ ਰਮਈਆ ਡੀਠਾ ॥੪॥੩॥

jal thal maheeal sarab nivaasee naanak rameea ddeetthaa |4|3|

அவர் நீரிலும், நிலத்திலும், ஆகாயத்திலும் எங்கும் வியாபித்து இருக்கிறார்; நானக் எங்கும் நிறைந்த இறைவனைக் காண்கிறார். ||4||3||

ਧਨਾਸਰੀ ਮਃ ੫ ॥

dhanaasaree mahalaa 5 |

தனாசரி, ஐந்தாவது மெஹல்:

ਜਬ ਤੇ ਦਰਸਨ ਭੇਟੇ ਸਾਧੂ ਭਲੇ ਦਿਨਸ ਓਇ ਆਏ ॥

jab te darasan bhette saadhoo bhale dinas oe aae |

நான் புனித தரிசனத்தின் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட தரிசனத்தைப் பெற்றதிலிருந்து, எனது நாட்கள் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவை மற்றும் வளமானவை.

ਮਹਾ ਅਨੰਦੁ ਸਦਾ ਕਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤਾ ਪਾਏ ॥੧॥

mahaa anand sadaa kar keeratan purakh bidhaataa paae |1|

விதியின் சிற்பியான ஆதி இறைவனின் கீர்த்தனைகளைப் பாடுவதன் மூலம் நான் நிலையான பேரின்பத்தைக் கண்டேன். ||1||

ਅਬ ਮੋਹਿ ਰਾਮ ਜਸੋ ਮਨਿ ਗਾਇਓ ॥

ab mohi raam jaso man gaaeio |

இப்போது, நான் என் மனதுக்குள் இறைவனின் துதிகளைப் பாடுகிறேன்.

ਭਇਓ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਮਨ ਮਹਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

bheio pragaas sadaa sukh man meh satigur pooraa paaeio |1| rahaau |

என் மனம் பிரகாசமாகவும், ஒளிமயமாகவும் இருக்கிறது, அது எப்போதும் அமைதியாக இருக்கிறது; நான் சரியான உண்மையான குருவைக் கண்டுபிடித்தேன். ||1||இடைநிறுத்தம்||

ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਰਿਦ ਭੀਤਰਿ ਵਸਿਆ ਤਾ ਦੂਖੁ ਭਰਮ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥

gun nidhaan rid bheetar vasiaa taa dookh bharam bhau bhaagaa |

நல்லொழுக்கத்தின் பொக்கிஷமான இறைவன், இதயத்தில் ஆழமாக நிலைத்திருப்பதால், வலி, சந்தேகம், பயம் ஆகியவை நீங்கின.

ਭਈ ਪਰਾਪਤਿ ਵਸਤੁ ਅਗੋਚਰ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਰੰਗੁ ਲਾਗਾ ॥੨॥

bhee paraapat vasat agochar raam naam rang laagaa |2|

இறைவனின் திருநாமத்தின் மீது அன்பு செலுத்தி, புரிந்துகொள்ள முடியாத ஒன்றை நான் பெற்றுள்ளேன். ||2||

ਚਿੰਤ ਅਚਿੰਤਾ ਸੋਚ ਅਸੋਚਾ ਸੋਗੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਥਾਕਾ ॥

chint achintaa soch asochaa sog lobh mohu thaakaa |

நான் கவலையாக இருந்தேன், இப்போது நான் கவலையிலிருந்து விடுபட்டேன்; நான் கவலைப்பட்டேன், இப்போது நான் கவலைப்படாமல் இருக்கிறேன்; என் துக்கம், பேராசை மற்றும் உணர்ச்சிப் பிணைப்புகள் நீங்கிவிட்டன.