ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 1383
ਗੋਰਾਂ ਸੇ ਨਿਮਾਣੀਆ ਬਹਸਨਿ ਰੂਹਾਂ ਮਲਿ ॥
goraan se nimaaneea bahasan roohaan mal |அவர்கள் அங்கேயே, அந்த மதிக்கப்படாத கல்லறைகளில் இருக்கிறார்கள்.
ਆਖੀਂ ਸੇਖਾ ਬੰਦਗੀ ਚਲਣੁ ਅਜੁ ਕਿ ਕਲਿ ॥੯੭॥
aakheen sekhaa bandagee chalan aj ki kal |97|ஓ ஷேக், உங்களை கடவுளுக்கு அர்ப்பணிக்கவும்; இன்றோ நாளையோ நீங்கள் புறப்பட வேண்டும். ||97||
ਫਰੀਦਾ ਮਉਤੈ ਦਾ ਬੰਨਾ ਏਵੈ ਦਿਸੈ ਜਿਉ ਦਰੀਆਵੈ ਢਾਹਾ ॥
fareedaa mautai daa banaa evai disai jiau dareeaavai dtaahaa |ஃபரீத், மரணத்தின் கரையோரம் அரித்துப்போய் நதிக்கரை போல் காட்சியளிக்கிறது.
ਅਗੈ ਦੋਜਕੁ ਤਪਿਆ ਸੁਣੀਐ ਹੂਲ ਪਵੈ ਕਾਹਾਹਾ ॥
agai dojak tapiaa suneeai hool pavai kaahaahaa |அதற்கு அப்பால் எரியும் நரகம் உள்ளது, அதில் இருந்து அழுகைகளும் அலறல்களும் கேட்கப்படுகின்றன.
ਇਕਨਾ ਨੋ ਸਭ ਸੋਝੀ ਆਈ ਇਕਿ ਫਿਰਦੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥
eikanaa no sabh sojhee aaee ik firade veparavaahaa |சிலர் இதை முழுமையாக புரிந்துகொள்கிறார்கள், மற்றவர்கள் கவனக்குறைவாக அலைகிறார்கள்.
ਅਮਲ ਜਿ ਕੀਤਿਆ ਦੁਨੀ ਵਿਚਿ ਸੇ ਦਰਗਹ ਓਗਾਹਾ ॥੯੮॥
amal ji keetiaa dunee vich se daragah ogaahaa |98|இவ்வுலகில் செய்யப்படும் செயல்கள் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் விசாரிக்கப்படும். ||98||
ਫਰੀਦਾ ਦਰੀਆਵੈ ਕੰਨੑੈ ਬਗੁਲਾ ਬੈਠਾ ਕੇਲ ਕਰੇ ॥
fareedaa dareeaavai kanaai bagulaa baitthaa kel kare |ஃபரீத், கொக்கு ஆற்றங்கரையில் அமர்ந்து மகிழ்ச்சியுடன் விளையாடுகிறது.
ਕੇਲ ਕਰੇਦੇ ਹੰਝ ਨੋ ਅਚਿੰਤੇ ਬਾਜ ਪਏ ॥
kel karede hanjh no achinte baaj pe |அது விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது, ஒரு பருந்து திடீரென்று அதன் மீது பாய்கிறது.
ਬਾਜ ਪਏ ਤਿਸੁ ਰਬ ਦੇ ਕੇਲਾਂ ਵਿਸਰੀਆਂ ॥
baaj pe tis rab de kelaan visareean |கடவுளின் பருந்து தாக்கினால், விளையாட்டுத்தனமான விளையாட்டு மறந்துவிடுகிறது.
ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਨ ਚੇਤੇ ਸਨਿ ਸੋ ਗਾਲੀ ਰਬ ਕੀਆਂ ॥੯੯॥
jo man chit na chete san so gaalee rab keean |99|கடவுள் எதிர்பார்க்காத அல்லது கருதாததைச் செய்கிறார். ||99||
ਸਾਢੇ ਤ੍ਰੈ ਮਣ ਦੇਹੁਰੀ ਚਲੈ ਪਾਣੀ ਅੰਨਿ ॥
saadte trai man dehuree chalai paanee an |தண்ணீர் மற்றும் தானியத்தால் உடல் ஊட்டமடைகிறது.
ਆਇਓ ਬੰਦਾ ਦੁਨੀ ਵਿਚਿ ਵਤਿ ਆਸੂਣੀ ਬੰਨਿੑ ॥
aaeio bandaa dunee vich vat aasoonee bani |மனிதர் அதிக நம்பிக்கையுடன் உலகிற்கு வருகிறார்.
ਮਲਕਲ ਮਉਤ ਜਾਂ ਆਵਸੀ ਸਭ ਦਰਵਾਜੇ ਭੰਨਿ ॥
malakal maut jaan aavasee sabh daravaaje bhan |ஆனால் மரணத்தின் தூதர் வரும்போது, அது எல்லா கதவுகளையும் உடைக்கிறது.
ਤਿਨੑਾ ਪਿਆਰਿਆ ਭਾਈਆਂ ਅਗੈ ਦਿਤਾ ਬੰਨਿੑ ॥
tinaa piaariaa bhaaeean agai ditaa bani |இது அவரது அன்புச் சகோதரர்களின் கண்களுக்கு முன்பாக, மனிதனைக் கட்டி இழுக்கிறது.
ਵੇਖਹੁ ਬੰਦਾ ਚਲਿਆ ਚਹੁ ਜਣਿਆ ਦੈ ਕੰਨਿੑ ॥
vekhahu bandaa chaliaa chahu janiaa dai kani |இதோ, நாலுபேர் தோளில் சுமந்துகொண்டு, சாவுக்கேதுவானவர் போகிறார்.
ਫਰੀਦਾ ਅਮਲ ਜਿ ਕੀਤੇ ਦੁਨੀ ਵਿਚਿ ਦਰਗਹ ਆਏ ਕੰਮਿ ॥੧੦੦॥
fareedaa amal ji keete dunee vich daragah aae kam |100|ஃபரீத், உலகில் செய்யப்படும் அந்த நற்செயல்கள் மட்டுமே இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் எந்தப் பயனும் அளிக்கும். ||100||
ਫਰੀਦਾ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨੑ ਪੰਖੀਆ ਜੰਗਲਿ ਜਿੰਨੑਾ ਵਾਸੁ ॥
fareedaa hau balihaaree tina pankheea jangal jinaa vaas |ஃபரீத், காட்டில் வாழும் பறவைகளுக்கு நான் தியாகம்.
ਕਕਰੁ ਚੁਗਨਿ ਥਲਿ ਵਸਨਿ ਰਬ ਨ ਛੋਡਨਿ ਪਾਸੁ ॥੧੦੧॥
kakar chugan thal vasan rab na chhoddan paas |101|அவை வேர்களைக் குத்தி தரையில் வாழ்கின்றன, ஆனால் அவை இறைவனின் பக்கத்தை விட்டு விலகுவதில்லை. ||101||
ਫਰੀਦਾ ਰੁਤਿ ਫਿਰੀ ਵਣੁ ਕੰਬਿਆ ਪਤ ਝੜੇ ਝੜਿ ਪਾਹਿ ॥
fareedaa rut firee van kanbiaa pat jharre jharr paeh |ஃபரீட், பருவங்கள் மாறுகின்றன, காடுகள் நடுங்குகின்றன, மரங்களிலிருந்து இலைகள் உதிர்கின்றன.
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਢੂੰਢੀਆਂ ਰਹਣੁ ਕਿਥਾਊ ਨਾਹਿ ॥੧੦੨॥
chaare kunddaa dtoondteean rahan kithaaoo naeh |102|நான்கு திசைகளிலும் தேடியும் எங்கும் இளைப்பாறும் இடம் கிடைக்கவில்லை. ||102||
ਫਰੀਦਾ ਪਾੜਿ ਪਟੋਲਾ ਧਜ ਕਰੀ ਕੰਬਲੜੀ ਪਹਿਰੇਉ ॥
fareedaa paarr pattolaa dhaj karee kanbalarree pahireo |ஃபரீத், நான் என் ஆடைகளை கிழிந்துவிட்டேன்; இப்போது நான் கரடுமுரடான போர்வையை மட்டுமே அணிந்திருக்கிறேன்.
ਜਿਨੑੀ ਵੇਸੀ ਸਹੁ ਮਿਲੈ ਸੇਈ ਵੇਸ ਕਰੇਉ ॥੧੦੩॥
jinaee vesee sahu milai seee ves kareo |103|நான் என் இறைவனைச் சந்திக்க வழிவகுக்கும் ஆடைகளை மட்டுமே அணிகிறேன். ||103||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਕਾਇ ਪਟੋਲਾ ਪਾੜਤੀ ਕੰਬਲੜੀ ਪਹਿਰੇਇ ॥
kaae pattolaa paarratee kanbalarree pahiree |ஏன் உன்னுடைய நேர்த்தியான ஆடைகளைக் கிழித்து, கரடுமுரடான போர்வையை அணிந்துகொள்கிறாய்?
ਨਾਨਕ ਘਰ ਹੀ ਬੈਠਿਆ ਸਹੁ ਮਿਲੈ ਜੇ ਨੀਅਤਿ ਰਾਸਿ ਕਰੇਇ ॥੧੦੪॥
naanak ghar hee baitthiaa sahu milai je neeat raas karee |104|ஓ நானக், உங்கள் சொந்த வீட்டில் அமர்ந்திருந்தாலும், உங்கள் மனம் சரியான இடத்தில் இருந்தால், இறைவனை சந்திக்க முடியும். ||104||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ஐந்தாவது மெஹல்:
ਫਰੀਦਾ ਗਰਬੁ ਜਿਨੑਾ ਵਡਿਆਈਆ ਧਨਿ ਜੋਬਨਿ ਆਗਾਹ ॥
fareedaa garab jinaa vaddiaaeea dhan joban aagaah |ஃபரீத், தங்கள் பெருமை, செல்வம் மற்றும் இளமை ஆகியவற்றில் மிகவும் பெருமைப்படுபவர்கள்,
ਖਾਲੀ ਚਲੇ ਧਣੀ ਸਿਉ ਟਿਬੇ ਜਿਉ ਮੀਹਾਹੁ ॥੧੦੫॥
khaalee chale dhanee siau ttibe jiau meehaahu |105|மழைக்குப் பின் மணல் மேடுகளைப் போல தங்கள் இறைவனிடமிருந்து வெறுங்கையுடன் திரும்புவார்கள். ||105||
ਫਰੀਦਾ ਤਿਨਾ ਮੁਖ ਡਰਾਵਣੇ ਜਿਨਾ ਵਿਸਾਰਿਓਨੁ ਨਾਉ ॥
fareedaa tinaa mukh ddaraavane jinaa visaarion naau |ஃபரீத், இறைவனின் திருநாமத்தை மறந்தவர்களின் முகம் பயங்கரமானது.
ਐਥੈ ਦੁਖ ਘਣੇਰਿਆ ਅਗੈ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥੧੦੬॥
aaithai dukh ghaneriaa agai tthaur na tthaau |106|அவர்கள் இங்கே பயங்கரமான வலியை அனுபவிக்கிறார்கள், இனி அவர்களுக்கு ஓய்வு அல்லது புகலிடம் இல்லை. ||106||
ਫਰੀਦਾ ਪਿਛਲ ਰਾਤਿ ਨ ਜਾਗਿਓਹਿ ਜੀਵਦੜੋ ਮੁਇਓਹਿ ॥
fareedaa pichhal raat na jaagiohi jeevadarro mueiohi |ஃபரீத், விடியும் முன் அதிகாலையில் நீங்கள் விழிக்கவில்லை என்றால், உயிருடன் இருக்கும்போதே நீங்கள் இறந்துவிட்டீர்கள்.
ਜੇ ਤੈ ਰਬੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਤ ਰਬਿ ਨ ਵਿਸਰਿਓਹਿ ॥੧੦੭॥
je tai rab visaariaa ta rab na visariohi |107|நீங்கள் கடவுளை மறந்தாலும் கடவுள் உங்களை மறக்கவில்லை. ||107||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ஐந்தாவது மெஹல்:
ਫਰੀਦਾ ਕੰਤੁ ਰੰਗਾਵਲਾ ਵਡਾ ਵੇਮੁਹਤਾਜੁ ॥
fareedaa kant rangaavalaa vaddaa vemuhataaj |ஃபரீத், என் கணவர் ஆண்டவர் மகிழ்ச்சி நிறைந்தவர்; அவர் பெரியவர் மற்றும் தன்னிறைவு பெற்றவர்.
ਅਲਹ ਸੇਤੀ ਰਤਿਆ ਏਹੁ ਸਚਾਵਾਂ ਸਾਜੁ ॥੧੦੮॥
alah setee ratiaa ehu sachaavaan saaj |108|இறைவனின் திருவருளைப் பெற - இது மிக அழகான அலங்காரம். ||108||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ஐந்தாவது மெஹல்:
ਫਰੀਦਾ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਇਕੁ ਕਰਿ ਦਿਲ ਤੇ ਲਾਹਿ ਵਿਕਾਰੁ ॥
fareedaa dukh sukh ik kar dil te laeh vikaar |ஃபரீத், இன்பத்தையும் துன்பத்தையும் ஒரே மாதிரியாகப் பாருங்கள்; உங்கள் இதயத்தில் இருந்து ஊழலை ஒழிக்க.
ਅਲਹ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭਲਾ ਤਾਂ ਲਭੀ ਦਰਬਾਰੁ ॥੧੦੯॥
alah bhaavai so bhalaa taan labhee darabaar |109|கர்த்தராகிய ஆண்டவருக்குப் பிரியமாயிருப்பது நல்லது; இதை புரிந்து கொள்ளுங்கள், நீங்கள் அவருடைய நீதிமன்றத்தை அடைவீர்கள். ||109||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ஐந்தாவது மெஹல்:
ਫਰੀਦਾ ਦੁਨੀ ਵਜਾਈ ਵਜਦੀ ਤੂੰ ਭੀ ਵਜਹਿ ਨਾਲਿ ॥
fareedaa dunee vajaaee vajadee toon bhee vajeh naal |ஃபரீத், உலகம் நடனமாடும்போது நடனமாடுகிறது, நீங்களும் அதனுடன் நடனமாடுகிறீர்கள்.
ਸੋਈ ਜੀਉ ਨ ਵਜਦਾ ਜਿਸੁ ਅਲਹੁ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥੧੧੦॥
soee jeeo na vajadaa jis alahu karadaa saar |110|கர்த்தராகிய கடவுளின் பராமரிப்பில் இருக்கும் அந்த ஆத்மா மட்டும் அதனுடன் நடனமாடுவதில்லை. ||110||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ஐந்தாவது மெஹல்:
ਫਰੀਦਾ ਦਿਲੁ ਰਤਾ ਇਸੁ ਦੁਨੀ ਸਿਉ ਦੁਨੀ ਨ ਕਿਤੈ ਕੰਮਿ ॥
fareedaa dil rataa is dunee siau dunee na kitai kam |ஃபரீத், இதயம் இந்த உலகத்தில் நிறைந்திருக்கிறது, ஆனால் உலகம் அதனால் எந்தப் பயனும் இல்லை.