Maent yn aros yno, yn y beddau di-anrhydedd hynny.
O Shaykh, cysegra dy hun i Dduw; bydd yn rhaid ichi ymadael, heddiw neu yfory. ||97||
Wedi'i ffarwelio, mae glan marwolaeth yn edrych fel glan yr afon, yn cael ei herydu i ffwrdd.
Y tu hwnt i'r uffern yn llosgi, o'r hwn y clywir gwaeddiadau a sgrechiadau.
Mae rhai yn deall hyn yn llwyr, tra bod eraill yn crwydro o gwmpas yn ddiofal.
gweithredoedd hynny a wneir yn y byd hwn, a archwilir yn Llys yr Arglwydd. ||98||
Fare, mae'r craen yn clwydo ar lan yr afon, yn chwarae'n llawen.
Tra mae'n chwarae, mae hebog yn neidio arno'n sydyn.
Pan mae Hebog Duw yn ymosod, mae chwaraeon chwareus yn cael eu hanghofio.
Mae Duw yn gwneud yr hyn na ddisgwylir neu hyd yn oed ei ystyried. ||99||
Mae'r corff yn cael ei faethu gan ddŵr a grawn.
Daw'r marwol i'r byd gyda gobeithion uchel.
Ond pan ddaw Negesydd Marwolaeth, Mae'n dryllio'r holl ddrysau.
Mae'n clymu ac yn gagio'r meidrol, o flaen llygaid ei frodyr annwyl.
Wele y marwol yn myned ymaith, wedi ei gario ar ysgwyddau pedwar o ddynion.
Wel, dim ond y gweithredoedd da hynny a wneir yn y byd a fydd o unrhyw ddefnydd yn Llys yr Arglwydd. ||100||
Wel, yr wyf yn aberth i'r adar hynny sy'n byw yn y jyngl.
Y maent yn pigo at y gwreiddiau ac yn byw ar y ddaear, ond nid ydynt yn gadael ochr yr Arglwydd. ||101||
Ffarwel, mae'r tymhorau'n newid, y coed yn ysgwyd a'r dail yn disgyn o'r coed.
Rwyf wedi chwilio i'r pedwar cyfeiriad, ond nid wyf wedi dod o hyd i unrhyw orffwysfan yn unman. ||102||
Wel, yr wyf wedi rhwygo fy nillad yn rhacs; nawr dwi'n gwisgo blanced arw.
Dw i'n gwisgo dim ond y dillad hynny fydd yn fy arwain i gyfarfod â'm Harglwydd. ||103||
Trydydd Mehl:
Pam ydych chi'n rhwygo'ch dillad cain, ac yn gwisgo blanced arw?
O Nanac, hyd yn oed yn eistedd yn eich cartref eich hun, gallwch gwrdd â'r Arglwydd, os yw eich meddwl yn y lle iawn. ||104||
Pumed Mehl:
Fare, y rhai sy'n falch iawn o'u mawredd, eu cyfoeth a'u hieuenctid,
a ddychwel yn waglaw oddi wrth eu Harglwydd, fel bryniau tywod ar ôl y glaw. ||105||
Ofnadwy yw wynebau'r rhai sy'n anghofio Enw'r Arglwydd.
Maent yn dioddef poen ofnadwy yma, ac o hyn ymlaen ni chanfod unrhyw le i orffwys na lloches. ||106||
Wel, os na ddeffrowch yn yr oriau mân cyn y wawr, yr ydych yn farw tra yn fyw.
Er dy fod wedi anghofio Duw, nid yw Duw wedi dy anghofio. ||107||
Pumed Mehl:
Ffarwel, fy Arglwydd Gŵr sy'n llawn llawenydd; Mae'n Fawr ac yn Hunangynhaliol.
I gael eich trwytho â'r Arglwydd Dduw - dyma'r addurn harddaf. ||108||
Pumed Mehl:
Ffarwel, edrych ar bleser a phoen fel yr un peth; dileu llygredd o'ch calon.
Beth bynnag sy'n plesio'r Arglwydd Dduw, sydd dda; deallwch hyn, a chyrhaeddwch ei Lys Ef. ||109||
Pumed Mehl:
Fare, mae'r byd yn dawnsio wrth iddo ddawnsio, ac rydych chi'n dawnsio ag ef hefyd.
Yr enaid hwnnw yn unig nid yw yn dawnsio ag ef, yr hwn sydd dan ofal yr Arglwydd Dduw. ||110||
Pumed Mehl:
Ffarwel, mae'r galon wedi'i thrwytho â'r byd hwn, ond nid yw'r byd o unrhyw ddefnydd iddo.