Anghofiwyd fy mhoen, a chefais heddwch yn ddwfn ynof fy hun. ||1||
Mae'r Guru wedi fy mendithio ag eli doethineb ysbrydol.
Heb Enw'r Arglwydd, mae bywyd yn ddifeddwl. ||1||Saib||
Gan fyfyrio mewn cof, y mae Naam Dayv wedi dyfod i adnabod yr Arglwydd.
Cymysgir ei enaid â'r Arglwydd, Bywyd y Byd. ||2||1||
Bilaaval, Gair y Devotee Ravi Daas:
Un Duw Creawdwr Cyffredinol. Gan Gras Y Gwir Guru:
Wrth weld fy nhlodi, chwarddodd pawb. Cymaint oedd fy nghyflwr.
Yn awr, yr wyf yn dal y deunaw o alluoedd ysbrydol gwyrthiol yn nghledr fy llaw ; trwy Dy ras y mae popeth. ||1||
Ti wyddost, ac nid wyf yn ddim, O Arglwydd, Dinistriwr ofn.
Mae pob bod yn ceisio Your Sanctuary, O God, Fullfiller, Resolver am ein materion. ||1||Saib||
Pwy bynnag sy'n mynd i mewn i'th Noddfa, a ryddhad o'i faich pechod.
Rydych chi wedi achub yr uchel a'r isel rhag y byd digywilydd. ||2||
Meddai Ravi Daas, beth arall y gellir ei ddweud am yr Araith Ddi-lafar?
Beth bynnag wyt ti, wyt ti, O Arglwydd; sut gall unrhyw beth gymharu â'ch Canmoliaeth? ||3||1||
Bilafal:
Y teulu hwnnw, y genir person sanctaidd iddo,
pa un ai dosbarth cymdeithasol uchel neu isel, cyfoethog ai tlawd, a ledaenir ei arogl pur ar hyd a lled y byd. ||1||Saib||
Pa un ai Brahmin, Vaishya, Soodra, neu Kh'shaatriya ydyw; boed yn fardd, yn alltud, neu'n berson aflan,
daw yn bur, trwy fyfyrio ar yr Arglwydd Dduw. Mae'n achub ei hun, a theuluoedd ei ddau riant. ||1||
Gwyn ei fyd y pentref hwnnw, a bendigedig yw man ei enedigaeth; bendigedig yw ei deulu pur, Ar hyd yr holl fydoedd.
Mae un sy'n yfed yn yr hanfod aruchel yn cefnu ar chwaeth eraill; wedi ei feddw â'r hanfod dwyfol hwn, y mae yn gwaredu pechod a llygredd. ||2||
Ymhlith yr ysgolheigion crefyddol, rhyfelwyr a brenhinoedd, nid oes unrhyw un arall cyfartal i ymroddgar yr Arglwydd.
Fel y mae dail lili'r dŵr yn arnofio'n rhydd yn y dŵr, meddai Ravi Daas, felly hefyd eu bywyd yn y byd. ||3||2||
Gair Sadhana, Raag Bilaaval:
Un Duw Creawdwr Cyffredinol. Gan Gras Y Gwir Guru:
I ferch brenin, roedd dyn yn cuddio ei hun fel Vishnu.
Fe'i gwnaeth er mwyn camfanteisio rhywiol, a thros gymhellion hunanol, ond gwarchododd yr Arglwydd ei anrhydedd. ||1||
Beth yw eich gwerth, Gwrw y byd, os na fyddwch yn dileu karma fy ngweithredoedd yn y gorffennol?
Paham y ceisier diogelwch gan lew, os bydd un i'w fwyta gan jacal? ||1||Saib||
Er mwyn un diferyn o law, mae'r aderyn glaw yn dioddef poen.
Pan fydd ei anadl einioes wedi diflannu, nid yw hyd yn oed cefnfor o unrhyw ddefnydd iddo. ||2||
Yn awr, y mae fy mywyd wedi blino, ac ni pharaf lawer yn hwy; sut alla i fod yn amyneddgar?
Os byddaf yn boddi ac yn marw, ac yna cwch yn dod ar ei hyd, dywed wrthyf, sut y dringaf ar fwrdd? ||3||
Nid wyf yn ddim, nid oes gennyf ddim, ac nid oes dim yn perthyn i mi.
Yn awr, amddiffyn fy anrhydedd; Sadhana yw dy was gostyngedig. ||4||1||