Trugarog i'r addfwyn, trysor trugaredd, Mae'n cofio ac yn ein hamddiffyn â phob anadl. ||2||
Mae beth bynnag a wna Arglwydd y Creawdwr yn ogoneddus ac yn fawr.
Mae'r Gwrw Perffaith wedi fy nghyfarwyddo, bod heddwch yn dod trwy Ewyllys ein Harglwydd a'n Meistr. ||3||
Mae pryderon, pryderon a chyfrifiadau yn cael eu diystyru; gwas gostyngedig yr Arglwydd yn derbyn Hukam Ei Orchymyn.
Nid yw'n marw, ac nid yw'n gadael; Mae Nanak mewn cytgord â'i Gariad. ||4||18||48||
Bilaaval, Pumed Mehl:
Mae'r tân mawr yn cael ei ddiffodd a'i oeri; cyfarfod â'r Guru, pechodau rhedeg i ffwrdd.
Syrthiais i'r pwll tywyll dwfn; gan roddi ei law i mi, fe'm tynnodd allan. ||1||
Mae'n ffrind i mi; Myfi yw llwch Ei Draed.
Cyfarfod ag Ef, yr wyf mewn hedd; Mae'n fy bendithio â dawn yr enaid. ||1||Saib||
Yr wyf yn awr wedi derbyn fy nhynged rhag-ordeinio.
Trigo gyda Sanctaidd Saint yr Arglwydd, fy ngobeithion yn cael eu cyflawni. ||2||
Mae ofn y tri byd yn cael ei chwalu, a chefais fy lle o orffwys a heddwch.
Mae'r Gwrw holl-bwerus wedi cymryd trueni wrthyf, ac mae'r Naam wedi dod i drigo yn fy meddwl. ||3||
O Dduw, Ti yw Angor a Chynhaliaeth Nanac.
Ef yw'r Gwneuthurwr, Achos yr achosion; y mae yr Holl-alluog Arglwydd Dduw yn anhygyrch ac anfeidrol. ||4||19||49||
Bilaaval, Pumed Mehl:
Mae un sy'n anghofio Duw yn fudr, yn dlawd ac yn isel.
Nid yw'r ynfyd yn deall Arglwydd y Creawdwr; yn lle hynny, mae'n meddwl mai ef ei hun yw'r gwneuthurwr. ||1||
Daw poen, pan anghofia un Ef. Daw heddwch pan fydd rhywun yn cofio Duw.
Fel hyn y mae y Saint mewn gwynfyd — canant Foliant Gogoneddus yr Arglwydd yn barhaus. ||1||Saib||
Yr uchel, Efe a wna isel, a'r isel, efe a ddyrchafa mewn amrantiad.
Nis gellir amcangyfrif gwerth gogoniant ein Harglwydd a'n Meistr. ||2||
Tra mae'n syllu ar ddramâu a dramâu hardd, mae diwrnod ei ymadawiad yn gwawrio.
Daw'r freuddwyd yn freuddwyd, ac nid yw ei weithredoedd yn cyd-fynd ag ef. ||3||
Hollalluog yw Duw, Achos achosion; Ceisiwn Dy Noddfa.
Ddydd a nos y mae Nanac yn myfyrio ar yr Arglwydd; yn oes oesoedd y mae yn aberth. ||4||20||50||
Bilaaval, Pumed Mehl:
Yr wyf yn cario dŵr ar fy mhen, ac â'm dwylo yr wyf yn golchi eu traed.
Degau o filoedd o weithiau, Yr wyf yn aberth iddynt; gan syllu ar Weledigaeth Fendigedig eu Darsan, byw ydwyf. ||1||
Y gobeithion a goleddaf yn fy meddwl — y mae fy Nuw yn eu cyflawni oll.
Gyda fy ysgub, yr wyf yn ysgubo cartrefi'r Saint Sanctaidd, ac yn chwifio'r wyntyll drostynt. ||1||Saib||
Y mae y Saint yn llafarganu Moliant Ambrosiaidd yr Arglwydd ; Rwy'n gwrando, ac mae fy meddwl yn ei yfed i mewn.
Mae'r hanfod aruchel hwnnw yn fy nhawelu ac yn fy nhaflu i, ac yn diffodd tân pechod a llygredd. ||2||
Pan fyddo galaeth y Saint yn addoli yr Arglwydd mewn defosiwn, yr wyf yn ymuno â hwy, gan ganu Mawl i'r Arglwydd.
Ymgrymaf mewn parch i'r ffyddloniaid gostyngedig, a gosodaf lwch eu traed ar fy wyneb. ||3||
Wrth eistedd a sefyll, llafarganaf y Naam, Enw'r Arglwydd; dyma beth rydw i'n ei wneud.
Dyma weddi Nanak ar Dduw, iddo uno yn Noddfa yr Arglwydd. ||4||21||51||
Bilaaval, Pumed Mehl:
Ef yn unig sy'n croesi'r cefnfor byd-eang hwn, sy'n canu Mawl i'r Arglwydd.
Mae'n trigo gyda'r Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd; trwy ddaioni mawr, y mae yn canfod yr Arglwydd. ||1||