Mae ei Grym yn darparu maeth yng nghroth y fam, ac nid yw'n gadael i glefyd daro.
Mae ei Bwer yn dal y cefnfor yn ôl, O Nanak, ac nid yw'n caniatáu i donnau dŵr ddinistrio'r wlad. ||53||
Mae Arglwydd y Byd yn Oruchaf Hardd; Ei Fyfyrdod Ef yw Bywyd Pawb.
Yng Nghymdeithas y Saint, O Nanak, Fe'i ceir ar Iwybr addoliad defosiynol yr Arglwydd. ||54||
Mae'r mosgito yn tyllu'r garreg, mae'r morgrugyn yn croesi'r gors,
mae'r cripple yn croesi'r cefnfor, a'r dall yn gweld yn y tywyllwch,
yn myfyrio ar Arglwydd y Bydysawd yn y Saadh Sangat. Mae Nanak yn ceisio Noddfa'r Arglwydd, Har, Har, Haray. ||55||
Fel Brahmin heb nod cysegredig ar ei dalcen, neu frenin heb allu gorchymyn,
neu ryfelwr heb arfau, felly hefyd ymroddwr Duw heb Ffydd Dharmig. ||56||
Nid oes gan Dduw unrhyw gregyn conch, dim nod crefyddol, dim paraphernalia; nid oes ganddo groen glas.
Mae ei Ffurf yn Rhyfeddol a Rhyfeddol. Mae ef y tu hwnt i ymgnawdoliad.
Dywed y Vedas nad Efe yw hwn, ac nid hyny.
Mae Arglwydd y Bydysawd yn Uchel ac yn Uchel, yn Fawr ac Anfeidrol.
Mae'r Arglwydd Anfarwol yn aros yng nghalonnau'r Sanctaidd. Deellir ef, O Nanak, gan y rhai sy'n ffodus iawn. ||57||
Yn byw yn y byd, mae fel jyngl gwyllt. Mae perthnasau rhywun fel cŵn, jacals ac asynnod.
Yn y lle anhawdd hwn, y mae y meddwl yn feddw ar win ymlyniad emosiynol ; mae'r pum lladron anorchfygol yn llechu yno.
Mae'r meidrolion yn crwydro ar goll mewn cariad ac ymlyniad emosiynol, ofn ac amheuaeth; maent yn cael eu dal yng nghrwn miniog, cryf egotistiaeth.
Mae'r cefnfor o dân yn ddychrynllyd ac anhydrin. Mae'r lan mor bell i ffwrdd; ni ellir ei gyrraedd.
Dirgrynwch a myfyriwch ar Arglwydd y Byd, yn y Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd; O Nanak, trwy ei ras Ef, fe'n hachubir wrth Draed Lotus yr Arglwydd. ||58||
Pan fydd Arglwydd y Bydysawd yn caniatáu Ei ras, mae pob salwch yn cael ei wella.
Mae Nanak yn llafarganu Ei Fawl Gogoneddus yn y Saadh Sangat, yn Noddfa'r Arglwydd Dduw Perffaith Trosgynnol. ||59||
Mae'r marwol yn hardd ac yn siarad geiriau melys, ond yn fferm ei galon, mae'n coleddu dialedd creulon.
Mae'n esgus ymgrymu mewn addoliad, ond ffug yw e. Gochelwch ef, O Saint cyfeillgar. ||60||
Nid yw'r ffwl difeddwl yn gwybod bod ei anadl bob dydd yn cael ei ddefnyddio.
Mae ei gorff harddaf yn gwisgo i ffwrdd; henaint, merch angau, wedi ei gipio.
Mae wedi ymgolli mewn chwarae teuluol; gan osod ei obeithion mewn pethau darfodedig, y mae yn ymbleseru mewn pleserau llygredig.
Wrth grwydro ar goll mewn ymgnawdoliadau dirifedi, mae wedi blino'n lân. Mae Nanak yn ceisio Noddfa Ymgorfforiad Trugaredd. ||61||
O dafod, rwyt wrth eich bodd yn mwynhau'r danteithion melys.
Rydych chi'n farw i'r Gwirionedd, ac yn cymryd rhan mewn anghydfodau mawr. Yn lle hynny, ailadroddwch y geiriau sanctaidd:
Gobind, Daamodar, Maadhav. ||62||
Y rhai sy'n falch, ac yn feddw ar bleserau rhyw,
a mynnu eu gallu dros eraill,
peidiwch byth ag ystyried Traed Lotus yr Arglwydd. Mae eu bywydau yn felltigedig, ac mor ddiwerth a gwellt.
Yr wyt mor fychan a di-nod a morgrugyn, ond fe'th ddaw yn fawr, trwy Gyfoeth Myfyrdod yr Arglwydd.
Mae Nanak yn ymgrymu mewn addoliad gostyngedig, amseroedd dirifedi, dro ar ôl tro. ||63||
Daw llafn y glaswelltyn yn fynydd, a daw'r tir diffrwyth yn wyrdd.
Mae'r un boddi yn nofio ar draws, a'r gwag yn llenwi i orlifo.
Mae miliynau o haul yn goleuo'r tywyllwch,
yn gweddïo Nanak, pan ddaw'r Gwrw, yr Arglwydd, yn drugarog. ||64||