Ar y funud olaf, rydych chi'n edifarhau - rydych chi mor ddall! - pan fydd Negesydd Marwolaeth yn eich dal a'ch cario i ffwrdd.
Cadwaist dy holl bethau i ti dy hun, ond mewn amrantiad, maent i gyd ar goll.
Gadawodd dy ddeallusrwydd di, ciliodd dy ddoethineb, ac yn awr yr wyt yn edifarhau am y gweithredoedd drwg a gyflawnaist.
Meddai Nanak, O feidrol, yn nhrydedd wyliadwriaeth y nos, gadewch i'ch ymwybyddiaeth ganolbwyntio'n gariadus ar Dduw. ||3||
Ym mhedwaredd wyliadwriaeth y nos, O fy nghyfaill masnach, y mae dy gorff yn heneiddio ac yn wan.
Y mae dy lygaid yn dallu, ac ni allant weled, fy nghyfaill masnachol, ac ni chlyw dy glustiau ar eiriau.
Y mae dy lygaid yn dallu, a'th dafod yn methu blasu; dim ond gyda chymorth eraill rydych chi'n byw.
Heb unrhyw rinwedd oddi mewn, sut allwch chi ddod o hyd i heddwch? Mae'r manmukh hunan-willed yn dod ac yn mynd yn ailymgnawdoliad.
Pan fyddo cnwd y bywyd wedi aeddfedu, y mae yn plygu, yn torri ac yn darfod; pam ymfalchïo yn yr hyn sy'n mynd a dod?
Meddai Nanak, O feidrol, ym mhedwaredd wyliadwriaeth y nos, mae'r Gurmukh yn cydnabod Gair y Shabad. ||4||
Daw dy anadl i’w therfyn, O fy nghyfaill masnachol, a phwysir dy ysgwyddau gan ormes henaint.
Ni ddaeth un iota o rinwedd i mewn i ti, O fy nghyfaill masnach; wedi'ch rhwymo a'ch cau gan ddrygioni, fe'ch gyrrir ar hyd.
Nid yw un sy'n ymadael â rhinwedd a hunanddisgyblaeth yn cael ei daro i lawr, ac nid yw'n cael ei draddodi i gylch genedigaeth a marwolaeth.
Ni all Negesydd Marwolaeth a'i fagl gyffwrdd ag ef; trwy addoliad defosiynol cariadus, mae'n croesi dros gefnfor ofn.
Y mae yn ymadael ag anrhydedd, ac yn ymdoddi mewn hedd a hyawdledd greddfol ; ei holl boenau yn ymadael.
Meddai Nanak, pan ddaw'r marwol yn Gurmukh, caiff ei achub a'i anrhydeddu gan y Gwir Arglwydd. ||5||2||
Siree Raag, Pedwerydd Mehl:
Yn gwyliadwriaeth gyntaf y nos, O fy nghyfaill masnachol, y mae yr Arglwydd yn dy osod yn y groth.
Yr wyt yn myfyrio ar yr Arglwydd, ac yn llafarganu Enw'r Arglwydd, O fy nghyfaill masnachol. Yr wyt yn myfyrio Enw yr Arglwydd, Har, Har.
Gan siantio Enw'r Arglwydd, Har, Har, a myfyrio arno o fewn tân y groth, eich bywyd a gynhelir trwy drigo ar y Naam.
Rydych chi wedi'ch geni ac rydych chi'n dod allan, ac mae'ch mam a'ch tad wrth eu bodd yn gweld eich wyneb.
Cofia'r Un, O feidrol, y mae'r plentyn yn perthyn iddo. Fel Gurmukh, myfyriwch arno Ef o fewn eich calon.
Meddai Nanac, O feidrol, yn gwyliadwriaeth gyntaf y nos, trigo ar yr Arglwydd, yr hwn a gawod o'i ras i ti. ||1||
Yn ail wyliadwriaeth y nos, O fy nghyfaill masnachol, mae'r meddwl ynghlwm wrth gariad deuoliaeth.
Mae mam a thad yn eich cofleidio yn eu cofleidiad, gan honni, "Fy eiddo i, eiddof fi"; felly hefyd y magwyd y plentyn, fy nghyfaill masnachwr.
Mae dy fam a'th dad yn dy gofleidio'n gyson yn eu cofleidiad; yn eu meddyliau, maent yn credu y byddwch yn darparu ar eu cyfer ac yn eu cefnogi.
Nid yw'r ynfyd yn adnabod yr Un sy'n rhoi; yn lle hynny, mae'n glynu wrth y rhodd.
Anaml yw'r Gurmukh sy'n myfyrio ar yr Arglwydd, yn myfyrio arno ac o fewn ei feddwl.
Meddai Nanak, yn ail wyliadwriaeth y nos, O farwol, nid yw angau byth yn dy ddifa. ||2||
Yn nhrydedd wyliadwriaeth y nos, O fy nghyfaill masnachol, y mae dy feddwl wedi ymgolli mewn materion bydol a chartrefol.
Yr wyt yn meddwl am gyfoeth, ac yn casglu cyfoeth, O fy nghyfaill masnachol, ond nid wyt yn ystyried yr Arglwydd nac Enw'r Arglwydd.
Nid wyt byth yn trigo yn Enw'r Arglwydd, Har, Har, a fydd yn unig Gynnorthwywr a Chefnogaeth i ti yn y diwedd.