Jaitsree, Pumed Mehl, Pedwerydd Tŷ, Dho-Padhay:
Un Duw Creawdwr Cyffredinol. Gan Gras Y Gwir Guru:
Nawr, rydw i wedi dod o hyd i heddwch, gan ymgrymu o flaen y Guru.
Rwyf wedi cefnu ar glyfrwch, wedi tawelu fy mhryder, ac wedi ymwrthod â'm hegotistiaeth. ||1||Saib||
Pan edrychais, gwelais fod pawb yn cael eu hudo gan ymlyniad emosiynol; yna, brysiais i Noddfa'r Guru.
Yn ei ras, fe wnaeth y Guru fy ymgysylltu â gwasanaeth yr Arglwydd, ac yna rhoddodd Negesydd Marwolaeth y gorau i fy erlid. ||1||
Nofiais ar draws y cefnfor o dân, pan gyfarfyddais a'r Saint, trwy ddaioni mawr.
O was Nanak, cefais heddwch llwyr; y mae fy ymwybyddiaeth yn gysylltiedig â thraed yr Arglwydd. ||2||1||5||
Jaitsree, Pumed Mehl:
O fewn fy meddwl, rwy'n coleddu a myfyrio ar y Gwir Guru.
Mae wedi gosod ynof ddoethineb ysbrydol a Mantra Enw'r Arglwydd; Mae Duw annwyl wedi dangos trugaredd i mi. ||1||Saib||
Y mae trwyn angau a'i maglau nerthol wedi diflannu, ynghyd ag ofn marwolaeth.
Deuthum i Noddfa'r Arglwydd trugarog, Distrywiwr poen; Rwy'n dal yn dynn wrth gynhaliaeth Ei draed. ||1||
Mae'r Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd, wedi cymryd ffurf cwch, i groesi dros y cefnfor byd-eang dychrynllyd.
Yr wyf yn yfed yn y Nectar Ambrosial, ac mae fy amheuon yn chwalu; meddai Nanak, gallaf ddwyn yr annioddefol. ||2||2||6||
Jaitsree, Pumed Mehl:
Un sydd ag Arglwydd y Bydysawd yn gymorth a chefnogaeth iddo
yn cael ei bendithio â phob heddwch, osgo a gwynfyd; dim cystuddiau yn glynu wrtho. ||1||Saib||
Mae'n ymddangos ei fod yn cadw cwmni â phawb, ond mae'n parhau i fod ar wahân, ac nid yw Maya yn glynu wrtho.
Mae wedi ei amsugno mewn cariad at yr Un Arglwydd; mae'n deall hanfod realiti, ac mae'n cael ei fendithio â doethineb gan y Gwir Guru. ||1||
Y rhai y mae yr Arglwydd a'r Meistr yn eu bendithio â'i garedigrwydd, ei dosturi, a'i drugaredd, ydynt y Saint aruchel a sanct- aidd.
Gan gymdeithasu â hwynt, achubir Nanak; gyda chariad a llawenydd afieithus, y maent yn canu Mawl i'r Arglwydd. ||2||3||7||
Jaitsree, Pumed Mehl:
Arglwydd y Bydysawd yw fy modolaeth, fy anadl einioes, cyfoeth a harddwch.
Mae yr anwybodus yn hollol feddw ag ymlyniad emosiynol ; yn y tywyllwch hwn, yr Arglwydd yw yr unig lamp. ||1||Saib||
Ffrwythlon yw Gweledigaeth Fendigaid Dy Darshan, O Anwylyd Dduw; Mae eich traed lotus yn anghymharol o hardd!
Cynifer o weithiau, yr wyf yn ymgrymu iddo Ef, gan offrymu fy meddwl yn arogl-darth iddo. ||1||
Wedi blino'n lân, syrthiais wrth Dy Ddrws, O Dduw; Rwy'n dal yn dynn wrth Eich Cefnogaeth.
Dyrchefwch, os gwelwch yn dda, Dy was gostyngedig Nanak i fyny, o bydew tân y byd. ||2||4||8||
Jaitsree, Pumed Mehl:
Pe bai dim ond rhywun yn fy uno â'r Arglwydd!
Glynaf wrth ei draed, a dywedaf eiriau melys â'm tafod; Gwnaf fy anadl einioes yn offrwm iddo. ||1||Saib||
Gwnaf fy meddwl a'm corff yn erddi bychain pur, a'u dyfrhau â hanfod aruchel yr Arglwydd.
Yr wyf wedi fy mlino â'r hanfod aruchel hwn gan Ei Ras, ac y mae gafael nerthol llygredd Maya wedi ei dorri. ||1||
Deuthum i'th Noddfa Di, Ddinystr dioddefaint y diniwed; Rwy'n cadw fy ymwybyddiaeth yn canolbwyntio arnoch chi.